Η φρενίτιδα για τον χρυσό δεν βοηθά τις συναλλακτικές δραστηριότητες, υποστηρίζει η ολλανδική τράπεζα Rabobank
Ως παράγοντα αποσταθεροποίησης του γεωπολιτικού status quo «βλέπει» την αναβίωση του κανόνα χρυσού ή συστημάτων όπως αυτό του Bretton Woods η ολλανδική τράπεζα Rabobank.
Η εμμονή που παρουσιάζει η επενδυτική κοινότητα για τον χρυσό είναι άνευ προηγουμένου.
Πλέον, το κίτρινο μέταλλο προσεγγίζει τα 2.000 δολάρια ανά ουγγιά και δεν φαίνεται να υπάρχει όριο.
Είναι θέμα χρόνο να φτάσει τα 3.000 δολάρια ανά ουγγιά, όπως αναφέρει η Deutsche Bank, ή ακόμα και τα 5.000 δολάρια ανά ουγγιά.
Και τα δύο ενδεχόμενα είναι πιθανά, δεδομένης της τρέχουσας τάσης.
Και αν κάποιος αγοράσει χρυσό, μάλλον θα βγει κερδισμένος, εκτιμά η Rabobank.
Η αποτίμηση του πολύτιμου μετάλλου θα εξακολουθήσει να εκφράζεται σε δολάρια ΗΠΑ.
Οι θιασώτες του, πλέον, μπορούν να κάνουν όνειρα για ένα νομισματικό σύστημα όπως αυτό του Bretton Woods.
Σημειώνεται πως το σύστημα των σταθερών ισοτιμιών έλαβε τέλος το 1971 όταν η κυβέρνηση των ΗΠΑ ανέστειλε την ελεύθερη μετατρεψιμότητα του δολαρίου σε χρυσό καθώς ο υψηλός πληθωρισμός και το αυξανόμενο έλλειμμα του ισοζυγίου πληρωμών οδήγησαν σε αφαίμαξη των αποθεμάτων χρυσού και δημιούργησαν προσδοκίες για επικείμενη υποτίμηση του δολαρίου.
Και ενώ ο χρυσός θα συνεχίσει να ανατιμάται, δεν πρέπει να λησμονηθεί πως δεν συνδέεται με την καθημερινότητα.
Κανείς δεν πληρώνεται με χρυσό.
Ούτε θα τον δαπανήσετε ούτε θα μπορέσετε να τον αποθηκεύσετε.
Δεν αποτελεί συναλλακτικό μέσον.
Η εποχή μας παρουσιάζει τρομακτικές ομοιότητες με τη δεκαετία του ’30.
Η αβεβαιότητα είναι μεγάλη.
Η πολιτική πόλωση είναι εξίσου μεγάλη.
Οι κεντρώες πολιτικές δυνάμεις καταρρέουν στις ΗΠΑ, παρότι οι ρεπουμπλικάνοι συναίνεσαν στο να δοθεί άλλο ένα πακέτο δημοσιονομικής στήριξης ύψους 1 τρισεκ. ευρώ.
Εν τω μεταξύ, το γεωπολιτικό ρίσκο αυξάνεται.
Στη Νότια Σινική Θάλασσα, οι Φιλιππίνες οπισθοχωρούν προς όφελος της Κίνας.
«Η Κίνα διεκδικεί τα εδάφη μας.
Η Κίνα έχει όπλα, εμείς όχι.
Είναι απλά τα πράγματα» δήλωσε ο πρόεδρος των Φιλιππίνων Duerte.
Τo παιχνίδι εξουσίας επεκτείνεται και σε άλλους τομείς.
Πρόκειται για τη θεωρία παιγνίων, για την περίπτωση του μηδενικού αθροίσματος του μερκαντιλιστικού κόσμου που επικράτησε την τελευταία φορά που είχαμε ένα χρυσό κανόνα.
Ο κόσμος της βίας είναι προ των πυλών.
Μόνο το fiat χρήμα αποτελεί παράγοντα σταθερότητας.
Σε αντίθετη περίπτωση, οι ΗΠΑ θα πρέπει να επιστρέψει στον χρυσό, η Κίνα να συνδέσει το γιουάν με τον χρυσό και το ίδιο να κάνει και η Ρωσία.
Ωστόσο, τη δεκαετία του ’30, όταν όλοι πήγαν να αντιμετωπίσουν τα καταστροφικά κοινωνικοοικονομικά προβλήματα που αντιμετώπισαν ως κληρονομιά των χρεών του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, ακολούθησε περίοδος παρατεταμένης λιτότητας και μάχες για την εξοικονόμηση ή την απόκτηση του κίτρινου μετάλλου.
Με ένα τέτοιο σύστημα δεν θα υπήρχε περίπτωση ο ισολογισμός να αυξηθεί στα 20 τρισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ ή σχεδόν το 100% του ΑΕΠ, καθώς αυτός είναι ο μοναδικός τρόπος για να χρηματοδοτηθούν τα δημοσιονομικά ελλείμματα.
Πράγματι, ορισμένες κεντρικές τράπεζες υποστηρίζουν κολοσσιαία δημοσιονομικά προγράμματα, καθώς οι κυβερνήσεις προσπαθούν να αποτρέψουν την οικονομική κατάρρευση.
Μπορείτε, λοιπόν, να αγοράσετε χρυσό επειδή όλοι αγοράζουν χρυσό.
Δεν μπορείτε, όμως, να αγοράσετε χρυσό με την προσδοκία ότι θα είναι ποτέ κάτι άλλο εκτός από ένα πολύτιμο μέταλλο.
Εν ολίγοις, είναι σαφές ποια είναι η δυναμική του χρυσού αυτή τη στιγμή.
Ωστόσο, μόλις καταλάβει κανείς ποια είναι η υποκείμενη παγκόσμια αρχιτεκτονική, θα αντιληφθεί ότι δεν μπορεί να επιστρέψει σε συστήματα όπως ο κανόνας χρυσού.
www.bankingnews.gr
Η εμμονή που παρουσιάζει η επενδυτική κοινότητα για τον χρυσό είναι άνευ προηγουμένου.
Πλέον, το κίτρινο μέταλλο προσεγγίζει τα 2.000 δολάρια ανά ουγγιά και δεν φαίνεται να υπάρχει όριο.
Είναι θέμα χρόνο να φτάσει τα 3.000 δολάρια ανά ουγγιά, όπως αναφέρει η Deutsche Bank, ή ακόμα και τα 5.000 δολάρια ανά ουγγιά.
Και τα δύο ενδεχόμενα είναι πιθανά, δεδομένης της τρέχουσας τάσης.
Και αν κάποιος αγοράσει χρυσό, μάλλον θα βγει κερδισμένος, εκτιμά η Rabobank.
Η αποτίμηση του πολύτιμου μετάλλου θα εξακολουθήσει να εκφράζεται σε δολάρια ΗΠΑ.
Οι θιασώτες του, πλέον, μπορούν να κάνουν όνειρα για ένα νομισματικό σύστημα όπως αυτό του Bretton Woods.
Σημειώνεται πως το σύστημα των σταθερών ισοτιμιών έλαβε τέλος το 1971 όταν η κυβέρνηση των ΗΠΑ ανέστειλε την ελεύθερη μετατρεψιμότητα του δολαρίου σε χρυσό καθώς ο υψηλός πληθωρισμός και το αυξανόμενο έλλειμμα του ισοζυγίου πληρωμών οδήγησαν σε αφαίμαξη των αποθεμάτων χρυσού και δημιούργησαν προσδοκίες για επικείμενη υποτίμηση του δολαρίου.
Και ενώ ο χρυσός θα συνεχίσει να ανατιμάται, δεν πρέπει να λησμονηθεί πως δεν συνδέεται με την καθημερινότητα.
Κανείς δεν πληρώνεται με χρυσό.
Ούτε θα τον δαπανήσετε ούτε θα μπορέσετε να τον αποθηκεύσετε.
Δεν αποτελεί συναλλακτικό μέσον.
Η εποχή μας παρουσιάζει τρομακτικές ομοιότητες με τη δεκαετία του ’30.
Η αβεβαιότητα είναι μεγάλη.
Η πολιτική πόλωση είναι εξίσου μεγάλη.
Οι κεντρώες πολιτικές δυνάμεις καταρρέουν στις ΗΠΑ, παρότι οι ρεπουμπλικάνοι συναίνεσαν στο να δοθεί άλλο ένα πακέτο δημοσιονομικής στήριξης ύψους 1 τρισεκ. ευρώ.
Εν τω μεταξύ, το γεωπολιτικό ρίσκο αυξάνεται.
Στη Νότια Σινική Θάλασσα, οι Φιλιππίνες οπισθοχωρούν προς όφελος της Κίνας.
«Η Κίνα διεκδικεί τα εδάφη μας.
Η Κίνα έχει όπλα, εμείς όχι.
Είναι απλά τα πράγματα» δήλωσε ο πρόεδρος των Φιλιππίνων Duerte.
Τo παιχνίδι εξουσίας επεκτείνεται και σε άλλους τομείς.
Πρόκειται για τη θεωρία παιγνίων, για την περίπτωση του μηδενικού αθροίσματος του μερκαντιλιστικού κόσμου που επικράτησε την τελευταία φορά που είχαμε ένα χρυσό κανόνα.
Ο κόσμος της βίας είναι προ των πυλών.
Μόνο το fiat χρήμα αποτελεί παράγοντα σταθερότητας.
Σε αντίθετη περίπτωση, οι ΗΠΑ θα πρέπει να επιστρέψει στον χρυσό, η Κίνα να συνδέσει το γιουάν με τον χρυσό και το ίδιο να κάνει και η Ρωσία.
Ωστόσο, τη δεκαετία του ’30, όταν όλοι πήγαν να αντιμετωπίσουν τα καταστροφικά κοινωνικοοικονομικά προβλήματα που αντιμετώπισαν ως κληρονομιά των χρεών του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, ακολούθησε περίοδος παρατεταμένης λιτότητας και μάχες για την εξοικονόμηση ή την απόκτηση του κίτρινου μετάλλου.
Με ένα τέτοιο σύστημα δεν θα υπήρχε περίπτωση ο ισολογισμός να αυξηθεί στα 20 τρισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ ή σχεδόν το 100% του ΑΕΠ, καθώς αυτός είναι ο μοναδικός τρόπος για να χρηματοδοτηθούν τα δημοσιονομικά ελλείμματα.
Πράγματι, ορισμένες κεντρικές τράπεζες υποστηρίζουν κολοσσιαία δημοσιονομικά προγράμματα, καθώς οι κυβερνήσεις προσπαθούν να αποτρέψουν την οικονομική κατάρρευση.
Μπορείτε, λοιπόν, να αγοράσετε χρυσό επειδή όλοι αγοράζουν χρυσό.
Δεν μπορείτε, όμως, να αγοράσετε χρυσό με την προσδοκία ότι θα είναι ποτέ κάτι άλλο εκτός από ένα πολύτιμο μέταλλο.
Εν ολίγοις, είναι σαφές ποια είναι η δυναμική του χρυσού αυτή τη στιγμή.
Ωστόσο, μόλις καταλάβει κανείς ποια είναι η υποκείμενη παγκόσμια αρχιτεκτονική, θα αντιληφθεί ότι δεν μπορεί να επιστρέψει σε συστήματα όπως ο κανόνας χρυσού.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών