Ο κόσμος εισήλθε στην πανδημία Covid-19 έχοντας αντιμετωπίσει επίμονες, προϋπάρχουσες εξωτερικές ανισορροπίες
Πρωταθλήτρια κόσμου στα ελλείμματα και τα πλεονάσματα αναδεικνύεται η Ευρωζώνη, σύμφωνα με έρευνα του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, που θεωρεί πως οι προοπτικές της παγκόσμιας οικονομίας λόγω Covid-19 είναι εξαιρετικά αβέβαιες.
Ο κόσμος εισήλθε στην πανδημία έχοντας αντιμετωπίσει επίμονες, προϋπάρχουσες εξωτερικές ανισορροπίες.
Η κρίση προκάλεσε απότομη μείωση στις εμπορικές συναλλαγές και σημαντικές διακυμάνσεις στις συναλλαγματικές ισοτιμίες.
Επίσης, περιόρισε τόσο τα ελλείμματα όσο και τα πλεονάσματα στο παγκόσμιο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών.
Οι προοπτικές παραμένουν εξαιρετικά αβέβαιες, καθώς διακυβεύονται οι κίνδυνοι από το νέο κύμα κρουσμάτων, εκροές κεφαλαίων και περαιτέρω πτώση στις συναλλακτικές δραστηριότητες.
Σε αυτό το πλαίσιο, όπως επισημαίνει το ΔΝΤ, τα ελλείμματα και τα πλεονάσματα τρεχουσών συναλλαγών το 2019 ήταν λίγο κάτω από το 3% του παγκόσμιου ΑΕΠ - ελαφρώς λιγότερο από ένα χρόνο νωρίτερα.
Για το 2020, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του Ταμείου, το παγκόσμιο ΑΕΠ θα μειωθεί κατά 0,3% - μικρότερη μείωσε εν σχέσει με την κατάσταση που διαμορφώθηκε μετά την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση πριν από 10 χρόνια.
Άμεση προτεραιότητα των κυβερνήσεων είναι, μετά τον περιορισμό της πανδημικής κρίσης, η μείωση των εξωτερικών ανισορροπιών, κάτι που συνεπάγεται συλλογικές μεταρρυθμιστικές προσπάθειες σε ό,τι αφορά την καταγραφή τόσο των ελλειμμάτων όσο και των πλεονασμάτων των χωρών.
Τα εξωτερικά ελλείμματα και τα πλεονάσματα δεν είναι απαραίτητα αιτία ανησυχίας.
Όμως, οι οικονομίες που δανείζονται πολύ και πολύ γρήγορα, διογκώνοντας τα εξωτερικά ελλείμματά τους, είναι ευάλωτες σε άμεσες εκροές κεφαλαίων.
Οι ανισορροπίες λοιπόν που διαμορφώνονται σε μια τέτοια περίπτωση είναι ακραίες.
Το ΔΝΤ, εστιάζοντας στο παγκόσμιο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών κάθε χώρας, και όχι στα διμερή εμπορικά ισοζύγια με διάφορους εμπορικούς εταίρους, εκτιμά ότι περίπου το 40% των παγκόσμιων ελλειμμάτων και πλεονασμάτων τρεχουσών συναλλαγών ήταν υπερβολικό το 2019 και, όπως τα τελευταία χρόνια, συγκεντρώθηκε στις προηγμένες οικονομίες.
Η ζώνη του ευρώ αναδείχθηκε πρωταθλήτρια τόσο ως προς τα ελλείμματα όσο και ως προς τα πλεονάσματα (π.χ. Γερμανία, Ολλανδία).
Ο Καναδάς, το Ηνωμένο Βασίλειο και οι Ηνωμένες Πολιτείες ακολουθούν σε αυτή τη λίστα.
Η εκτιμώμενη εξωτερική θέση της Κίνας παρέμεινε, όπως το 2018, σε γενικές γραμμές σύμφωνα με τις θεμελιώδεις αρχές και τις επιθυμητές πολιτικές, λόγω της αντιστάθμισης των κενών πολιτικής και των διαρθρωτικών στρεβλώσεων.
Covid-19: Ένα έντονο εξωτερικό σοκ
Καθώς η παγκόσμια οικονομία εξακολουθεί να είναι αντιμέτωπη με την κρίση Covid-19, οι προοπτικές είναι εξαιρετικά αβέβαιες.
Παρόλο που το ΔΝΤ προέβλεψε μικρή μείωση των παγκόσμιων ανισορροπιών το 2020, η κατάσταση ποικίλλει σε όλο τον κόσμο.
Οι οικονομίες που εξαρτώνται από σοβαρά επηρεαζόμενους τομείς, όπως το πετρέλαιο και ο τουρισμός, ή εξαρτώνται από εμβάσματα, θα μπορούσαν να δουν μια πτώση στα ισοζύγια τρεχουσών συναλλαγών τους άνω του 2% του ΑΕΠ.
Αυτά τα έντονα εξωτερικά σοκ μπορεί να έχουν διαρκή αποτελέσματα και απαιτούν σημαντικές οικονομικές προσαρμογές.
Σε παγκόσμιο επίπεδο, ωστόσο, οι εκτιμήσεις του ΔΝΤ καθρεπτίζουν μικρότερη μείωση των ισοζυγίων τρεχουσών συναλλαγών από ό,τι μετά την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση πριν από μια δεκαετία.
Στις αρχές της πανδημικής κρίσης, οι αυστηρότερες συνθήκες εξωτερικής χρηματοδότησης προκάλεσαν ξαφνικές εκροές κεφαλαίων, με απότομες υποτιμήσεις νομισμάτων σε πολλές αναδυόμενες αγορές και αναπτυσσόμενες οικονομίες.
Όμως τα μεγάλα δημοσιονομικά και νομισματικά πακέτα, ειδικά στις προηγμένες οικονομίες, συνέβαλαν στην ανάκαμψη του παγκόσμιου επενδυτικού κλίματος.
Ωστόσο, παραμένουν πολλοί κίνδυνοι, όπως νέα κύματα μετάδοσης του ιού, οικονομικά τραύματα που έμειναν και νέες εμπορικές εντάσεις.
Σε κάθε περίπτωση, η επανάληψη άλλης μίας επώδυνης περιόδου σε ό,τι αφορά τη χρηματοοικονομική κατάσταση παγκοσμίως θα μπορούσε να προκαλέσει τσουνάμι κεφαλαιακών εκροών, πιέσεις στην αγορά συναλλάγματος, μεγάλα ελλείμματα τρεχουσών συναλλαγών, αύξηση χρεών και περιορισμό στα αποθέματα.
Αν μη τι άλλο, η πανδημία θα μπορούσε να εξαλείψει το διεθνές εμπόριο και να προκαλέσει την πλήρη απορρύθμιση των εφοδιαστικών αλυσίδων, εμποδίζοντας την παγκόσμια οικονομική ανάκαμψη.
Παροχή ανακούφισης και εξισορρόπηση της παγκόσμιας οικονομίας
Οι πολιτικές στο εγγύς μέλλον θα πρέπει να συνεχίσουν να επικεντρώνονται στην παροχή γραμμών ρευστότητας και στην οικονομική ανάκαμψη.
Οι χώρες με ευέλικτες συναλλαγματικές ισοτιμίες θα επωφεληθούν προσαρμόζοντάς τες, όπου αυτό είναι εφικτό.
Οι συναλλαγματικές παρεμβάσεις, όπου απαιτείται και όπου τα αποθέματα επαρκούν, θα μπορούσε να βοηθήσει.
Για οικονομίες που αντιμετωπίζουν διαταραχές στο ισοζύγιο πληρωμών και χωρίς πρόσβαση σε ιδιωτική εξωτερική χρηματοδότηση, η επίσημη χρηματοδότηση και οι γραμμές ανταλλαγής συναλλάγματος μπορούν να βοηθήσουν στην παροχή οικονομικής ανακούφισης και στη διατήρηση κρίσιμων δαπανών για την υγειονομική περίθαλψη.
Θα πρέπει να αποφευχθούν οι δασμολογικοί και μη δασμολογικοί φραγμοί στο εμπόριο, ιδίως στον ιατρικό εξοπλισμό και τις προμήθειες.
Η χρήση δασμών δεν ωφελεί ούτε το εμπόριο ούτε την ανάπτυξη.
Επίσης, οι κυρώσεις είναι γενικά αναποτελεσματικές και εντείνουν τις μακροοικονομικές και διαρθρωτικές στρεβλώσεις.
Ίσως χρειάζεται ένας νέος γύρος επαφών στο πλαίσιο του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου.
Σε κάθε περίπτωση απαιτούνται μεταρρυθμίσεις.
www.bankingnews.gr
Ο κόσμος εισήλθε στην πανδημία έχοντας αντιμετωπίσει επίμονες, προϋπάρχουσες εξωτερικές ανισορροπίες.
Η κρίση προκάλεσε απότομη μείωση στις εμπορικές συναλλαγές και σημαντικές διακυμάνσεις στις συναλλαγματικές ισοτιμίες.
Επίσης, περιόρισε τόσο τα ελλείμματα όσο και τα πλεονάσματα στο παγκόσμιο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών.
Οι προοπτικές παραμένουν εξαιρετικά αβέβαιες, καθώς διακυβεύονται οι κίνδυνοι από το νέο κύμα κρουσμάτων, εκροές κεφαλαίων και περαιτέρω πτώση στις συναλλακτικές δραστηριότητες.
Σε αυτό το πλαίσιο, όπως επισημαίνει το ΔΝΤ, τα ελλείμματα και τα πλεονάσματα τρεχουσών συναλλαγών το 2019 ήταν λίγο κάτω από το 3% του παγκόσμιου ΑΕΠ - ελαφρώς λιγότερο από ένα χρόνο νωρίτερα.
Για το 2020, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του Ταμείου, το παγκόσμιο ΑΕΠ θα μειωθεί κατά 0,3% - μικρότερη μείωσε εν σχέσει με την κατάσταση που διαμορφώθηκε μετά την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση πριν από 10 χρόνια.
Άμεση προτεραιότητα των κυβερνήσεων είναι, μετά τον περιορισμό της πανδημικής κρίσης, η μείωση των εξωτερικών ανισορροπιών, κάτι που συνεπάγεται συλλογικές μεταρρυθμιστικές προσπάθειες σε ό,τι αφορά την καταγραφή τόσο των ελλειμμάτων όσο και των πλεονασμάτων των χωρών.
Τα εξωτερικά ελλείμματα και τα πλεονάσματα δεν είναι απαραίτητα αιτία ανησυχίας.
Όμως, οι οικονομίες που δανείζονται πολύ και πολύ γρήγορα, διογκώνοντας τα εξωτερικά ελλείμματά τους, είναι ευάλωτες σε άμεσες εκροές κεφαλαίων.
Οι ανισορροπίες λοιπόν που διαμορφώνονται σε μια τέτοια περίπτωση είναι ακραίες.
Το ΔΝΤ, εστιάζοντας στο παγκόσμιο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών κάθε χώρας, και όχι στα διμερή εμπορικά ισοζύγια με διάφορους εμπορικούς εταίρους, εκτιμά ότι περίπου το 40% των παγκόσμιων ελλειμμάτων και πλεονασμάτων τρεχουσών συναλλαγών ήταν υπερβολικό το 2019 και, όπως τα τελευταία χρόνια, συγκεντρώθηκε στις προηγμένες οικονομίες.
Η ζώνη του ευρώ αναδείχθηκε πρωταθλήτρια τόσο ως προς τα ελλείμματα όσο και ως προς τα πλεονάσματα (π.χ. Γερμανία, Ολλανδία).
Ο Καναδάς, το Ηνωμένο Βασίλειο και οι Ηνωμένες Πολιτείες ακολουθούν σε αυτή τη λίστα.
Η εκτιμώμενη εξωτερική θέση της Κίνας παρέμεινε, όπως το 2018, σε γενικές γραμμές σύμφωνα με τις θεμελιώδεις αρχές και τις επιθυμητές πολιτικές, λόγω της αντιστάθμισης των κενών πολιτικής και των διαρθρωτικών στρεβλώσεων.
Covid-19: Ένα έντονο εξωτερικό σοκ
Καθώς η παγκόσμια οικονομία εξακολουθεί να είναι αντιμέτωπη με την κρίση Covid-19, οι προοπτικές είναι εξαιρετικά αβέβαιες.
Παρόλο που το ΔΝΤ προέβλεψε μικρή μείωση των παγκόσμιων ανισορροπιών το 2020, η κατάσταση ποικίλλει σε όλο τον κόσμο.
Οι οικονομίες που εξαρτώνται από σοβαρά επηρεαζόμενους τομείς, όπως το πετρέλαιο και ο τουρισμός, ή εξαρτώνται από εμβάσματα, θα μπορούσαν να δουν μια πτώση στα ισοζύγια τρεχουσών συναλλαγών τους άνω του 2% του ΑΕΠ.
Αυτά τα έντονα εξωτερικά σοκ μπορεί να έχουν διαρκή αποτελέσματα και απαιτούν σημαντικές οικονομικές προσαρμογές.
Σε παγκόσμιο επίπεδο, ωστόσο, οι εκτιμήσεις του ΔΝΤ καθρεπτίζουν μικρότερη μείωση των ισοζυγίων τρεχουσών συναλλαγών από ό,τι μετά την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση πριν από μια δεκαετία.
Στις αρχές της πανδημικής κρίσης, οι αυστηρότερες συνθήκες εξωτερικής χρηματοδότησης προκάλεσαν ξαφνικές εκροές κεφαλαίων, με απότομες υποτιμήσεις νομισμάτων σε πολλές αναδυόμενες αγορές και αναπτυσσόμενες οικονομίες.
Όμως τα μεγάλα δημοσιονομικά και νομισματικά πακέτα, ειδικά στις προηγμένες οικονομίες, συνέβαλαν στην ανάκαμψη του παγκόσμιου επενδυτικού κλίματος.
Ωστόσο, παραμένουν πολλοί κίνδυνοι, όπως νέα κύματα μετάδοσης του ιού, οικονομικά τραύματα που έμειναν και νέες εμπορικές εντάσεις.
Σε κάθε περίπτωση, η επανάληψη άλλης μίας επώδυνης περιόδου σε ό,τι αφορά τη χρηματοοικονομική κατάσταση παγκοσμίως θα μπορούσε να προκαλέσει τσουνάμι κεφαλαιακών εκροών, πιέσεις στην αγορά συναλλάγματος, μεγάλα ελλείμματα τρεχουσών συναλλαγών, αύξηση χρεών και περιορισμό στα αποθέματα.
Αν μη τι άλλο, η πανδημία θα μπορούσε να εξαλείψει το διεθνές εμπόριο και να προκαλέσει την πλήρη απορρύθμιση των εφοδιαστικών αλυσίδων, εμποδίζοντας την παγκόσμια οικονομική ανάκαμψη.
Παροχή ανακούφισης και εξισορρόπηση της παγκόσμιας οικονομίας
Οι πολιτικές στο εγγύς μέλλον θα πρέπει να συνεχίσουν να επικεντρώνονται στην παροχή γραμμών ρευστότητας και στην οικονομική ανάκαμψη.
Οι χώρες με ευέλικτες συναλλαγματικές ισοτιμίες θα επωφεληθούν προσαρμόζοντάς τες, όπου αυτό είναι εφικτό.
Οι συναλλαγματικές παρεμβάσεις, όπου απαιτείται και όπου τα αποθέματα επαρκούν, θα μπορούσε να βοηθήσει.
Για οικονομίες που αντιμετωπίζουν διαταραχές στο ισοζύγιο πληρωμών και χωρίς πρόσβαση σε ιδιωτική εξωτερική χρηματοδότηση, η επίσημη χρηματοδότηση και οι γραμμές ανταλλαγής συναλλάγματος μπορούν να βοηθήσουν στην παροχή οικονομικής ανακούφισης και στη διατήρηση κρίσιμων δαπανών για την υγειονομική περίθαλψη.
Θα πρέπει να αποφευχθούν οι δασμολογικοί και μη δασμολογικοί φραγμοί στο εμπόριο, ιδίως στον ιατρικό εξοπλισμό και τις προμήθειες.
Η χρήση δασμών δεν ωφελεί ούτε το εμπόριο ούτε την ανάπτυξη.
Επίσης, οι κυρώσεις είναι γενικά αναποτελεσματικές και εντείνουν τις μακροοικονομικές και διαρθρωτικές στρεβλώσεις.
Ίσως χρειάζεται ένας νέος γύρος επαφών στο πλαίσιο του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου.
Σε κάθε περίπτωση απαιτούνται μεταρρυθμίσεις.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών