Θα σταματήσει το εν εξελίξει έργο των 10 δις ευρώ για το φυσικό αέριο;
“Φωτιά” στην γερμανική πολιτική σκηνή εξαιτίας του διλήμματος για τη συνέχιση ή μη των εργασιών αναφορικά με το Nord Stream 2 .
Η μοίρα του έργου των 10 δισεκατομμυρίων ευρώ- που σχεδόν έχει ολοκληρωθεί- αλλά καθυστερεί έπειτα από αμερικανικές παρεμβάσεις, κρέμεται ουσιαστικά από ένα σχοινί μετά τη δηλητηρίαση του Ρώσου ηγέτη της αντιπολίτευσης Alexei Navalny.
Για την υπόθεση η Γερμανία θεωρεί υπεύθυνο το Κρεμλίνο.
Η δηλητηρίαση είναι το πιο πρόσφατο επεισόδιο σε μια σειρά περιστατικών, από την παραβίαση του συστήματος ηλεκτρονικών υπολογιστών του γερμανικού κοινοβουλίου έως τη δολοφονία ενός τσετσένου αντάρτη στο Βερολίνο πέρυσι (2019).
Ωστόσο, η ακύρωση του Nord Stream 2, μιας κοινής πρωτοβουλίας μεταξύ της κρατικής Gazprom της Ρωσίας και αρκετών γερμανικών και άλλων ευρωπαϊκών εταιρειών, παραμένει σε ένα στάδιο διχασμού.
Και εδώ τίθεται το ερώτημα αν όντως χρειάζεται η Γερμανία έναν τέτοιο αγωγό για την οικονομική της δραστηριότητα.
Τα ανοικτά μέτωπα
Η πίεση που ασκείται από την καγκελάριο Merkel, τόσο από το κόμμα της όσο και από την αντιπολίτευση, είτε να θέσει μορατόριουμ στο Nord Stream 2 είτε να το ακυρώσει εντελώς για να στείλει ένα σαφές μήνυμα στον Ρώσο πρόεδρο Putin ότι ξεπέρασε τις κόκκινες γραμμές.
Η Μόσχα από την πλευρά της επιμένει ότι ουδεμία σχέση είχε με τη δηλητηρίαση.
Η πολιτική σκηνή της Γερμανίας διχάζεται μεταξύ εκείνων που πιστεύουν ότι η συνεργασία με τη Ρωσία είναι ο μόνος τρόπος για να αποφευχθεί η πλήρης κατάρρευση των σχέσεων μεταξύ των χωρών και εκείνων που υποστηρίζουν ότι Putin θα υποχωρήσει μόνο αν το Βερολίνο προβάλλει αντιστάσεις.
Το φυσικό αέριο στην Γερμανία
Κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών, η Γερμανία καταναλώνει μεταξύ 85 δισεκατομμυρίων και 90 δισεκατομμυρίων κυβικών μέτρων φυσικού αερίου ετησίως, κάτι που χρειάζεται σε όλες τις πτυχές της οικονομίας, από την βιομηχανία έως τη θέρμανση σπιτιών και την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας.
Θα εισάγει περίπου το ένα τρίτο από τη Ρωσία, άλλο ένα τρίτο από τη Νορβηγία και περίπου 30% από την Ολλανδία.
Τα υπόλοιπα προέρχονται από εγχώριες πηγές.
Κάτι τέτοιο υποδηλώνει ότι δεν θα χρειαστούν τα επιπλέον 55 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα εφοδιασμού (η δυνητική χωρητικότητα του Nord Stream 2).
Και εκεί βρίσκεται ο προβληματισμός.
Το Nord Stream 2 δεν αφορά απλώς τη δημιουργία πρόσθετης χωρητικότητας, αλλά την αντικατάσταση του κύριου υπάρχοντος αγωγού για το ρωσικό αέριο προς την Ευρώπη που διασχίζει την Ουκρανία.
Ταυτόχρονα, τόσο ο χάρτης φυσικού αερίου της Ευρώπης όσο και το ενεργειακό μείγμα της Γερμανίας αλλάζουν γρήγορα.
Στην Ολλανδία, όπου οι περιβαλλοντικές αντιδράσεις εντείνονται κατά της εξόρυξης φυσικού αερίου, έχουν ως σκοπό να σταματήσουν την παραγωγή έως το 2030.
Η Γερμανία θα πρέπει επομένως, να αντικαταστήσει αυτήν την προσφορά, καθώς αναμένεται να απαιτηθεί περισσότερο αέριο για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας.
Επιπλέον, αποβάλλει τα ορυκτά καύσιμα ως μέρος του μακροπρόθεσμου ενεργειακού της μετασχηματισμού ( Energiewende, μια σταδιακή διαδικασία) και το αέριο παραμένει βασικό συστατικό αυτή της μετάβασης. Η χώρα αντλεί ήδη το ήμισυ περίπου της ηλεκτρικής της ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές και χρειάζεται φυσικό αέριο ως υποκατάστατο για να καλύψει τη ζήτηση.
Μεσοπρόθεσμα, υπάρχει ένας άλλος λόγος που η χώρα θα χρειαστεί περισσότερο αέριο: αποσύρεται και από την πυρηνική ενέργεια, η οποία αντιπροσώπευε περίπου το 14% της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας πέρυσι, και τον άνθρακα, που αντιπροσώπευε περίπου το 30%.
Επιπροσθέτως, η Γερμανία σχεδιάζει να κλείσει τον τελευταίο πυρηνικό σταθμό της το 2022 και να τερματίσει την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας με άνθρακα έως το 2038.
www.bankingnews.gr
Η μοίρα του έργου των 10 δισεκατομμυρίων ευρώ- που σχεδόν έχει ολοκληρωθεί- αλλά καθυστερεί έπειτα από αμερικανικές παρεμβάσεις, κρέμεται ουσιαστικά από ένα σχοινί μετά τη δηλητηρίαση του Ρώσου ηγέτη της αντιπολίτευσης Alexei Navalny.
Για την υπόθεση η Γερμανία θεωρεί υπεύθυνο το Κρεμλίνο.
Η δηλητηρίαση είναι το πιο πρόσφατο επεισόδιο σε μια σειρά περιστατικών, από την παραβίαση του συστήματος ηλεκτρονικών υπολογιστών του γερμανικού κοινοβουλίου έως τη δολοφονία ενός τσετσένου αντάρτη στο Βερολίνο πέρυσι (2019).
Ωστόσο, η ακύρωση του Nord Stream 2, μιας κοινής πρωτοβουλίας μεταξύ της κρατικής Gazprom της Ρωσίας και αρκετών γερμανικών και άλλων ευρωπαϊκών εταιρειών, παραμένει σε ένα στάδιο διχασμού.
Και εδώ τίθεται το ερώτημα αν όντως χρειάζεται η Γερμανία έναν τέτοιο αγωγό για την οικονομική της δραστηριότητα.
Τα ανοικτά μέτωπα
Η πίεση που ασκείται από την καγκελάριο Merkel, τόσο από το κόμμα της όσο και από την αντιπολίτευση, είτε να θέσει μορατόριουμ στο Nord Stream 2 είτε να το ακυρώσει εντελώς για να στείλει ένα σαφές μήνυμα στον Ρώσο πρόεδρο Putin ότι ξεπέρασε τις κόκκινες γραμμές.
Η Μόσχα από την πλευρά της επιμένει ότι ουδεμία σχέση είχε με τη δηλητηρίαση.
Η πολιτική σκηνή της Γερμανίας διχάζεται μεταξύ εκείνων που πιστεύουν ότι η συνεργασία με τη Ρωσία είναι ο μόνος τρόπος για να αποφευχθεί η πλήρης κατάρρευση των σχέσεων μεταξύ των χωρών και εκείνων που υποστηρίζουν ότι Putin θα υποχωρήσει μόνο αν το Βερολίνο προβάλλει αντιστάσεις.
Το φυσικό αέριο στην Γερμανία
Κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών, η Γερμανία καταναλώνει μεταξύ 85 δισεκατομμυρίων και 90 δισεκατομμυρίων κυβικών μέτρων φυσικού αερίου ετησίως, κάτι που χρειάζεται σε όλες τις πτυχές της οικονομίας, από την βιομηχανία έως τη θέρμανση σπιτιών και την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας.
Θα εισάγει περίπου το ένα τρίτο από τη Ρωσία, άλλο ένα τρίτο από τη Νορβηγία και περίπου 30% από την Ολλανδία.
Τα υπόλοιπα προέρχονται από εγχώριες πηγές.
Κάτι τέτοιο υποδηλώνει ότι δεν θα χρειαστούν τα επιπλέον 55 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα εφοδιασμού (η δυνητική χωρητικότητα του Nord Stream 2).
Και εκεί βρίσκεται ο προβληματισμός.
Το Nord Stream 2 δεν αφορά απλώς τη δημιουργία πρόσθετης χωρητικότητας, αλλά την αντικατάσταση του κύριου υπάρχοντος αγωγού για το ρωσικό αέριο προς την Ευρώπη που διασχίζει την Ουκρανία.
Ταυτόχρονα, τόσο ο χάρτης φυσικού αερίου της Ευρώπης όσο και το ενεργειακό μείγμα της Γερμανίας αλλάζουν γρήγορα.
Στην Ολλανδία, όπου οι περιβαλλοντικές αντιδράσεις εντείνονται κατά της εξόρυξης φυσικού αερίου, έχουν ως σκοπό να σταματήσουν την παραγωγή έως το 2030.
Η Γερμανία θα πρέπει επομένως, να αντικαταστήσει αυτήν την προσφορά, καθώς αναμένεται να απαιτηθεί περισσότερο αέριο για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας.
Επιπλέον, αποβάλλει τα ορυκτά καύσιμα ως μέρος του μακροπρόθεσμου ενεργειακού της μετασχηματισμού ( Energiewende, μια σταδιακή διαδικασία) και το αέριο παραμένει βασικό συστατικό αυτή της μετάβασης. Η χώρα αντλεί ήδη το ήμισυ περίπου της ηλεκτρικής της ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές και χρειάζεται φυσικό αέριο ως υποκατάστατο για να καλύψει τη ζήτηση.
Μεσοπρόθεσμα, υπάρχει ένας άλλος λόγος που η χώρα θα χρειαστεί περισσότερο αέριο: αποσύρεται και από την πυρηνική ενέργεια, η οποία αντιπροσώπευε περίπου το 14% της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας πέρυσι, και τον άνθρακα, που αντιπροσώπευε περίπου το 30%.
Επιπροσθέτως, η Γερμανία σχεδιάζει να κλείσει τον τελευταίο πυρηνικό σταθμό της το 2022 και να τερματίσει την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας με άνθρακα έως το 2038.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών