Παρά τις σημαντικές προκλήσεις από την πανδημία, η Ελλάδα έχει σημειώσει πρόοδο σε σημαντικούς τομείς μεταρρυθμίσεων, στηρίζοντας τη θετική προοπτική στην αξιολόγηση BB
Η ανάπτυξη της Ελλάδας θα είναι της τάξεως του 4,5% το 2021, μετά από ύφεση περίπου 10% το 2020, η οποία και θα αποτυπώσει το δεύτερο κύμα του ιού και τον επακόλουθο lockdown του Νοεμβρίου, καθώς και τις ασθενέστερες εισπράξεις από τον τουρισμό, εκτιμά η Scope Rating, στην ανάλυσή της 2021 Sovereign Outlook για την Ευρωζώνη.
Όπως επισημαίνει οι εισπράξεις από τον τουρισμό για το 2020 είναι πιθανό να είναι 70% χαμηλότερες σε σχέση με το 2019.
Ωστόσο, τα μέτρα που ελήφθησαν από τις ελληνικές αρχές για τον περιορισμό του ιού, τα δημοσιονομικά μέτρα που στηρίζουν την οικονομία, καθώς και οι πολιτικές δράσεις των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων που καλύπτουν τις δημοσιονομικές, τραπεζικές και διαρθρωτικές πολιτικές θέτουν ένα δίχτυ ασφαλείας κάτω από την ελληνική οικονομία, και θα συμβάλουν στην ανάκαμψη του 2021, αναφέρει η Scope.
Παρά τις σημαντικές προκλήσεις από την πανδημία, η Ελλάδα έχει σημειώσει πρόοδο σε σημαντικούς τομείς μεταρρυθμίσεων, στηρίζοντας τη θετική προοπτική στην αξιολόγηση BB.
Θετικές οι προοπτικές για τράπεζες και ανεργία
Η οριστικοποίηση της νομοθεσίας περί αφερεγγυότητας θα υποστηρίξει τη μείωση των υψηλών μη εξυπηρετούμενων δανείων που εκκρεμούν στους εγχώριους τραπεζικούς ισολογισμούς μέσω του συστήματος προστασίας ενεργητικού Ηρακλής.
Οι κίνδυνοι αναχρηματοδότησης μειώνονται επίσης με τα μέτρα αντιμετώπισης κρίσεων από την ΕΚΤ και την Ευρώπη, όπως το πρόγραμμα έκτακτης ανάγκης της ΕΚΤ και το πρόγραμμα SURE (στήριξη της εργασίας) της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, το οποίο καλύπτει σε μεγάλο βαθμό τις ανάγκες έκδοσης χρέους της Ελλάδας για το 2021.
Εάν συνυπολιγιστεί και το σημαντικό ταμειακό ισοζύγιο της κυβέρνησης ύψους 35 δισ. ευρώ τον Σεπτέμβριο, η Ελλάδα θα μπορούσε να καλύψει τις ανάγκες χρηματοδότησης της μέχρι το τέλος του 2022.
Το μάθημα της Ελλάδας στην Ευρώπη
Οι δημοσιονομικές στρατηγικές της Ευρώπης αντανακλούν τα διδάγματα που αντλήθηκαν από τις παγκόσμιες χρηματοπιστωτικές και δημοσιονοκές κρίσεις - ειδικά στις περιπτώσεις όπως η Ελλάδα και η Ιταλία, αναφέρει η Scope.
Η λιτότητα που υιοθετήθηκε κατά τη διάρκεια και μετά από αυτές τις κρίσεις βοήθησε στη μείωση των δημοσιονομικών ελλειμμάτων και στην επίτευξη μεγάλων πρωτογενών δημοσιονομικών πλεονασμάτων σύμφωνα με τη νομοθεσία της ΕΕ, αλλά με το τίμημα της μείωσης των επενδύσεων και των μακροπρόθεσμων προοπτικών ανάπτυξης.
Αυτό απέτρεψε τελικά την επίτευξη σημαντικά χαμηλότερων δεικτών δημόσιου χρέους πριν από το 2020.
Η επικείμενη έκδοση χρέους της ΕΕ για τη χρηματοδότηση του ταμείου επόμενης γενιάς (NGEU), καθώς και οι επεκτατικές πολιτικές της ΕΚΤ σηματοδοτούν μια θεμελιώδη μετατόπιση των δημοσιονομικών και νομισματικών πλαισίων της ΕΕ προς μια στενότερη σιωπηρή δημοσιονομική και νομισματική ένωση με μια δυνητικά πιο διαρκή συγκέντρωση χρέους. Εδώ, η διευκόλυνση του NGEU προσφέρει μια ευκαιρία συντονισμού σε εθνικές ατζέντες φιλικές προς την ανάπτυξη, συμπεριλαμβανομένης της υποστήριξης της πράσινης μετάβασης, καθώς και των επενδύσεων στην έρευνα, την εκπαίδευση και τον εκσυγχρονισμό της ψηφιακής και φυσικής υποδομής.
Οι 2 κίνδυνοι
Ενώ αυτή η κρίση έχει δώσει την ευκαιρία για αναπροσανατολισμό προς λιγότερο οδυνηρές, πιο φιλικές προς την ανάπτυξη δημοσιονομικές πολιτικές, η Scope επισημαίνει δύο βασικούς κινδύνους σχετικά με το πώς θα μπορούσε να εξελιχθεί η δυναμική του δημόσιου χρέους.
Πρώτον, εάν η βιώσιμη αύξηση της τάσης (και ο υψηλότερος πληθωρισμός) δεν υλοποιηθούν από τις επενδυτικές δαπάνες τα επόμενα χρόνια, τα μεγάλα ελλείμματα θα μπορούσαν να μεταβούν σε μη βιώσιμη δυναμική χρέους, αναγκάζοντας ολοένα και μεγαλύτερες παρεμβάσεις της κεντρικής τράπεζας ώστε να απορροφήσει το υπερβολικό χρέος, διακινδυνεύοντας την «Ιαπωνοποίηση» της περιοχής.
Δεύτερον, η αναμόρφωση των δημοσιονομικών θεσμών της ΕΕ ενδέχεται να αυξήσει τον ηθικό κίνδυνο καθώς οι κυβερνήσεις επαναλαμβάνουν λάθη του παρελθόντος και χρησιμοποιούν τα χαμηλά ή αρνητικά επιτόκια για μη παραγωγικές δαπάνες, αυξάνοντας τα χρέη χωρίς απαραίτητα ανάλογο μακροπρόθεσμο όφελος ανάπτυξης.
www.bankingnews.gr
Όπως επισημαίνει οι εισπράξεις από τον τουρισμό για το 2020 είναι πιθανό να είναι 70% χαμηλότερες σε σχέση με το 2019.
Ωστόσο, τα μέτρα που ελήφθησαν από τις ελληνικές αρχές για τον περιορισμό του ιού, τα δημοσιονομικά μέτρα που στηρίζουν την οικονομία, καθώς και οι πολιτικές δράσεις των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων που καλύπτουν τις δημοσιονομικές, τραπεζικές και διαρθρωτικές πολιτικές θέτουν ένα δίχτυ ασφαλείας κάτω από την ελληνική οικονομία, και θα συμβάλουν στην ανάκαμψη του 2021, αναφέρει η Scope.
Παρά τις σημαντικές προκλήσεις από την πανδημία, η Ελλάδα έχει σημειώσει πρόοδο σε σημαντικούς τομείς μεταρρυθμίσεων, στηρίζοντας τη θετική προοπτική στην αξιολόγηση BB.
Θετικές οι προοπτικές για τράπεζες και ανεργία
Η οριστικοποίηση της νομοθεσίας περί αφερεγγυότητας θα υποστηρίξει τη μείωση των υψηλών μη εξυπηρετούμενων δανείων που εκκρεμούν στους εγχώριους τραπεζικούς ισολογισμούς μέσω του συστήματος προστασίας ενεργητικού Ηρακλής.
Οι κίνδυνοι αναχρηματοδότησης μειώνονται επίσης με τα μέτρα αντιμετώπισης κρίσεων από την ΕΚΤ και την Ευρώπη, όπως το πρόγραμμα έκτακτης ανάγκης της ΕΚΤ και το πρόγραμμα SURE (στήριξη της εργασίας) της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, το οποίο καλύπτει σε μεγάλο βαθμό τις ανάγκες έκδοσης χρέους της Ελλάδας για το 2021.
Εάν συνυπολιγιστεί και το σημαντικό ταμειακό ισοζύγιο της κυβέρνησης ύψους 35 δισ. ευρώ τον Σεπτέμβριο, η Ελλάδα θα μπορούσε να καλύψει τις ανάγκες χρηματοδότησης της μέχρι το τέλος του 2022.
Το μάθημα της Ελλάδας στην Ευρώπη
Οι δημοσιονομικές στρατηγικές της Ευρώπης αντανακλούν τα διδάγματα που αντλήθηκαν από τις παγκόσμιες χρηματοπιστωτικές και δημοσιονοκές κρίσεις - ειδικά στις περιπτώσεις όπως η Ελλάδα και η Ιταλία, αναφέρει η Scope.
Η λιτότητα που υιοθετήθηκε κατά τη διάρκεια και μετά από αυτές τις κρίσεις βοήθησε στη μείωση των δημοσιονομικών ελλειμμάτων και στην επίτευξη μεγάλων πρωτογενών δημοσιονομικών πλεονασμάτων σύμφωνα με τη νομοθεσία της ΕΕ, αλλά με το τίμημα της μείωσης των επενδύσεων και των μακροπρόθεσμων προοπτικών ανάπτυξης.
Αυτό απέτρεψε τελικά την επίτευξη σημαντικά χαμηλότερων δεικτών δημόσιου χρέους πριν από το 2020.
Η επικείμενη έκδοση χρέους της ΕΕ για τη χρηματοδότηση του ταμείου επόμενης γενιάς (NGEU), καθώς και οι επεκτατικές πολιτικές της ΕΚΤ σηματοδοτούν μια θεμελιώδη μετατόπιση των δημοσιονομικών και νομισματικών πλαισίων της ΕΕ προς μια στενότερη σιωπηρή δημοσιονομική και νομισματική ένωση με μια δυνητικά πιο διαρκή συγκέντρωση χρέους. Εδώ, η διευκόλυνση του NGEU προσφέρει μια ευκαιρία συντονισμού σε εθνικές ατζέντες φιλικές προς την ανάπτυξη, συμπεριλαμβανομένης της υποστήριξης της πράσινης μετάβασης, καθώς και των επενδύσεων στην έρευνα, την εκπαίδευση και τον εκσυγχρονισμό της ψηφιακής και φυσικής υποδομής.
Οι 2 κίνδυνοι
Ενώ αυτή η κρίση έχει δώσει την ευκαιρία για αναπροσανατολισμό προς λιγότερο οδυνηρές, πιο φιλικές προς την ανάπτυξη δημοσιονομικές πολιτικές, η Scope επισημαίνει δύο βασικούς κινδύνους σχετικά με το πώς θα μπορούσε να εξελιχθεί η δυναμική του δημόσιου χρέους.
Πρώτον, εάν η βιώσιμη αύξηση της τάσης (και ο υψηλότερος πληθωρισμός) δεν υλοποιηθούν από τις επενδυτικές δαπάνες τα επόμενα χρόνια, τα μεγάλα ελλείμματα θα μπορούσαν να μεταβούν σε μη βιώσιμη δυναμική χρέους, αναγκάζοντας ολοένα και μεγαλύτερες παρεμβάσεις της κεντρικής τράπεζας ώστε να απορροφήσει το υπερβολικό χρέος, διακινδυνεύοντας την «Ιαπωνοποίηση» της περιοχής.
Δεύτερον, η αναμόρφωση των δημοσιονομικών θεσμών της ΕΕ ενδέχεται να αυξήσει τον ηθικό κίνδυνο καθώς οι κυβερνήσεις επαναλαμβάνουν λάθη του παρελθόντος και χρησιμοποιούν τα χαμηλά ή αρνητικά επιτόκια για μη παραγωγικές δαπάνες, αυξάνοντας τα χρέη χωρίς απαραίτητα ανάλογο μακροπρόθεσμο όφελος ανάπτυξης.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών