Τελευταία Νέα
Απόψεις - Άρθρα

Η «χούντα» των εργοδοτών

Η «χούντα» των εργοδοτών
Εξαιρώ το BankingNews γιατί ευτυχώς δεν έχουμε τέτοια προβλήματα
Ας το παραδεχθούμε όλοι: ένα από τα μεγάλα «αγκάθια» στην ελληνική πραγματικότητα είναι η εργοδοσία.
Εκτός από το βάσανο της ανεργίας, οι πολίτες έχουν να αντιμετωπίσουν συνθήκες τριτοκοσμικής χώρας μόλις καταφέρουν να βρουν μία δουλειά.

Και εξηγώ.
Νόμιζα ότι η οικονομική κρίση έβγαλε το χειρότερο πρόσωπο των Ελλήνων εργοδοτών και όλα μετά θα γίνονταν καλύτερα. Η πανδημία και τα προγράμματα εργασίας που εφαρμόστηκαν σαν λύση, έκαναν όμως τον Έλληνα εργοδότη να ξεπεράσει τον εαυτό του.

Η αλήθεια είναι ότι επί ΣΥΡΙΖΑ (και δεν οφείλεται στους Συριζαίους εξ ολοκλήρου, αλλά στο ότι έκλεινε ο κύκλος της κρίσης) η κατάσταση βελτιώθηκε, καθώς πολλοί ανασφάλιστοι ασφαλίστηκαν, η ανεργία υποχώρησε σημαντικά και οι μισθοί αυξήθηκαν. Μετά όμως ήρθε η ΝΔ· και η πανδημία.

Τους τελευταίους μήνες ακούω και βλέπω δεκάδες ανθρώπους στο περιβάλλον μου να μπαίνουν σε αναστολή (οπότε δεν κοστίζουν τίποτα στον εργοδότη, καθώς το κράτος πληρώνει) αλλά αναγκάζονται να πάνε κανονικά για δουλειά. Άρα ο εργοδότης έχει εργαζόμενο 6 (ή και 7) φορές την εβδομάδα, 8 με 10 ώρες (ή παραπάνω) την ημέρα, ΜΕ ΜΗΔΕΝ ΕΥΡΩ ΚΟΣΤΟΣ. Θέλω πραγματικά να βρω μία τριτοκοσμική χώρα που συμβαίνει το ίδιο. Γιατί αυτό είναι απίστευτο και όμως ελληνικό.
Ακούω και βλέπω εργοδότες να εκμεταλλεύονται τα προγράμματα του ΟΑΕΔ και με 170 ευρώ κόστος για την επιχείρησή τους, να απασχολούν 50 και 60 ώρες την εβδομάδα τους υπαλλήλους, απειλώντας τους μάλιστα με ανεργία.
Ακούω και βλέπω ακόμη περισσότερους ανασφάλιστους.
Ακούω και βλέπω συμπεριφορές τύπου νταβατζήδων.
Ακούω και βλέπω εργοδότες να απειλούν και με μπράβους (!!) και να ζητάνε πίσω το δώρο Χριστουγέννων.

Και πλέον η πλειοψηφία των εργοδοτών έχει ένα αβαντάζ: τον νόμο-έκτρωμα για τα εργασιακά που πέρασε αυτή η κυβέρνηση, εκμεταλλευόμενη την πανδημία (από τον υπουργό και το κόμμα που κατάφερε να φθάσει την ανεργία στο 28% πριν κάποια χρόνια). Ένας νόμος από μία κακομαθημένη, άσχετη με την κοινωνία, κυνική κυβέρνηση που κάνει μέχρι και τον χείριστο πολιτικό κάφρο τύπου Πολάκη, να φαντάζει συμπαθής.


Το 2018 συζητούσα με έναν καθηγητή στη Σουηδία, λάτρη της Ελλάδας. Έτυχε να εστιάσουμε σε αυτό ακριβώς το ζήτημα, την εργοδοσία και τα ασύλληπτα για ευρωπαϊκή χώρα δρώμενα στην ελληνική αγορά εργασίας. Μου απάντησε ό,τι πιο εύστοχο: το πρόβλημα είναι ότι κανείς δεν ιδρύει επιχείρηση για να αφήσει κάτι μακροπρόθεσμα στα παιδιά του, όλοι δημιουργούν επιχειρήσεις για ένα καλοκαίρι ή ένα χρόνο. Ακριβώς. Μετά όλοι ξέρουμε την τακτική: δεν ασφαλίζω, πληρώνω όσο το δυνατόν λιγότερο, βαράω «κανόνι» και χρεοκοπώ αφήνοντας τους πάντες να κλαίνε για τα χρωστούμενα.

Λείπει το όραμα. Σχεδόν κανένας δεν έχει τη στοιχειώδη ωριμότητα, μόρφωση να σκεφτεί ότι ο μισθός γυρνά στην αγορά με τη μορφή κατανάλωσης. Ότι αυτή η επιχείρηση θα συντηρήσει επί δεκαετίες την οικογένεια. Ότι αυτή η επιχείρηση θα αφήσει ένα έργο στην κοινωνία. Ότι οι ικανοποιημένοι εργαζόμενοι είναι ένα μεγάλο πλεονέκτημα για μία επιχείρηση. Ότι οι ικανοποιημένοι εργαζόμενοι θα είναι αυτοί που θα ανεβάσουν και θα εδραιώσουν την επιχείρηση.


Ελάχιστοι κρατάνε ψηλά τη σημαία των εργοδοτών (μεταξύ αυτών και το BankingNews φυσικά). Τόσοι λίγοι που κυριολεκτικά τους μετρώ στα δάκτυλα των χεριών μου.


Αλλά η χούντα των εργοδοτών δεν θα κρατήσει για πολύ ακόμη. Η ευημερία για τα λαμόγια, τον πάτο της εργοδοσίας, κάποια στιγμή θα τελειώσει. Και τότε θα δημιουργηθεί μία βιώσιμη δυτική αγορά εργασίας, με αληθινούς εργοδότες και αξιοπρεπείς εργαζομένους, με όραμα για ένα καλύτερα αύριο.

Ρoή Ειδήσεων

Σχόλια αναγνωστών

Δείτε επίσης