Η Daily Sabah που ασπάζεται τις απόψεις Erdogan αποδομεί την επιχειρηματολογία περί πραξικοπήματος των ναυάρχων

Σχετικά Άρθρα

Επικοινωνία Putin - Erdogan: Στόχος η κοινή παραγωγή του ρωσικού εμβολίου Sputnik V - Τι είπαν για Ουκρανία, Μαύρη θάλασσα
09/04/2021 - 18:50

ΕΛΙΑΜΕΠ στο Politico: Ο Erdogan να μη διχάζει τους Ευρωπαίους, όπως στην περίπτωση του «SofaGate»
09/04/2021 - 17:18

Erdogan: Αναγκαία η δημιουργία μιας μεγάλης ισλαμικής τράπεζας
09/04/2021 - 11:59

Μια ανοιχτή επιστολή  που υπεγράφη από 104 πρώην στρατιωτικούς του Erdogan και δημοσιεύτηκε πριν από λίγες ώρες στη Daily Sabah προκάλεσε έντονες αντιδράσεις στην τουρκική πολιτική σκηνή, ενώ οι ειδικοί υπογραμμίζουν ότι συμπεριφορά των πρώην αξιωματικών ήταν ατυχής λαμβάνοντας υπόψη τα προηγούμενα πραξικοπήματα της Τουρκίας.
Η επιστολή που υπογράφηκε πρόσφατα από 104 εν αποστρατεία ναυάρχους, η οποία έχει καταδικάσει έντονα την κυβέρνηση και το κοινό που ισχυρίζονται ότι το έγγραφο συνεπάγεται παρέμβαση σε δημοκρατικούς θεσμούς και τη βούληση του κοινού, προκαλεί οδυνηρές αναμνήσεις για την Τουρκία, μια χώρα με ιστορία πραξικοπημάτων, ανέφεραν ειδικοί.
«Βρίσκω το γραπτό προειδοποιητικό κείμενο, πολιτικά λανθασμένο επειδή τα σημάδια και οι φόρμες που χρησιμοποιούνται προξενούν αρνητικές μνήμες από την ιστορία μας», δήλωσε ο πολιτικός επιστήμονας Ufuk Uras στην Daily Sabah, λέγοντας ότι τα βασικά κίνητρα πίσω από το θέμα πιθανότατα θα αποκαλυφθούν σύντομα.

Ιστορία γεμάτη πραξικοπήματα

Λέγοντας ότι 104 θαυμαστές που δημοσιεύουν μια δήλωση στη μέση της νύχτας χρησιμοποιώντας τον στρατιωτικό βαθμό τους θα εισπράξουν τεράστια αντίδραση και θα εγείρουν ερωτήματα σε οποιαδήποτε χώρα σε όλο τον κόσμο, ο πολιτικός επιστήμονας Oğuzhan Bilgin είπε: «Εάν αυτή η χώρα είναι η Τουρκία, μια χώρα με ιστορία πραξικοπήματα και που πρόσφατα γνώρισε απόπειρα πραξικοπήματος, αυτό προκαλεί ακόμη μεγαλύτερη συζήτηση.
«Η Τουρκία είναι, δυστυχώς, μια χώρα που έχει δει πολλά πραξικοπήματα - μια χώρα που προσπαθεί να θεσμοθετήσει και να αναπτύξει τη δημοκρατία και την πολιτική της πολιτική ενάντια στα πραξικοπήματα. Μια τέτοια δήλωση σε μια στιγμή που η μνήμη των πραξικοπημάτων είναι τόσο φρέσκια προκαλεί αυτή την φροντίδα και τη νοοτροπία πραξικοπήματος», πρόσθεσε ο Bilgin.
Η Τουρκία συνέλαβε τη Δευτέρα 10 υπόπτους στο πλαίσιο της έρευνας στη δήλωση.
Η Γενική Εισαγγελία της Άγκυρας ξεκίνησε έρευνα βάσει του άρθρου 316/1 του τουρκικού ποινικού κώδικα, η οποία σχετίζεται με παράνομες ένοπλες οργανώσεις που εργάζονται κατά της συνταγματικής τάξης και της ασφάλειας του κράτους.

Η σύλληψη των 10

Σε δήλωση, η εισαγγελία ανέφερε ότι οι 10 ύποπτοι συνελήφθησαν για να αποτρέψουν την καταστροφή αποδεικτικών στοιχείων και να προσδιορίσουν άλλους υπόπτους που εμπλέκονται στο περιστατικό, ενώ τέσσερις άλλοι ύποπτοι δεν συνελήφθησαν λόγω της ηλικίας τους, αλλά τους είπαν να παρουσιαστούν στην Αστυνομική Διεύθυνση της Άγκυρας εντός τριών ημερών.
Οι ύποπτοι που κρατούνται στο πλαίσιο της επιχείρησης περιλαμβάνουν τους Ergun Mengi, Atilla Kezek, Alaettin Sevim, Ramazan Cem Gürdeniz, Nadir Hakan Eraydın, Bülent Olcay, Kadir Sağdıç, Türker Ertürk, Turgay Erdağ και Ali Sadi Ünsal.
Ο Gürdeniz είναι γνωστός ως ένας από τους ιδρυτές του νέου δόγματος της Τουρκίας «Γαλάζια Πατρίδα», το οποίο έχει γίνει εμφανές, ειδικά κατά τη διάρκεια εντάσεων με την Ελλάδα για τα δικαιώματα της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο.

Χαοτική ατμόσφαιρα

«Η επιστολή που έγραψαν οι εν αποστρατία ναύαρχοι χρησιμοποιώντας τον στρατιωτικό τους τίτλο έχει χωρίσει την κοινή γνώμη σε δύο ομάδες: εκείνες που είδαν το κείμενο ως κείμενο εμπειρογνωμόνων και εκείνες που το αντιλαμβάνονταν ως απόπειρα εναντίον του κυβερνώντος κόμματος.
Αυτό δημιούργησε μια αβέβαιη και χαοτική ατμόσφαιρα, την οποία ίσως προτιμούσαν ορισμένο », δήλωσε ο Uras.
Λέγοντας ότι ορισμένοι κύκλοι αγαπούν πάντα χαοτική ατμόσφαιρα, ο Uras τόνισε ότι δεν είναι σωστό να ομαλοποιήσουμε μια παρέμβαση στον πολιτικό τομέα «σαν να ήταν πνευματική δραστηριότητα του Σαββατοκύριακου στο κλαμπ του αξιωματικού».
«Η κριτική απέναντι στο κυβερνών κόμμα (Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης) πρέπει να γίνει σε νόμιμη πολιτική βάση», υπογράμμισε ο Uras.
«Δεδομένου ότι η Τουρκία θα μπορούσε να εισέλθει σε μια ατμόσφαιρα εκλογών από το επόμενο έτος, οι συνταξιούχοι θαυμαστές θα έχουν την ευκαιρία να εκφράσουν τις πολιτικές τους πεποιθήσεις σε πολιτικά κόμματα ή σε μη κυβερνητικές οργανώσεις (ΜΚΟ)», πρόσθεσε, λέγοντας ότι εκείνοι που προσπαθούν να μετατρέψουν αυτήν την κρίση σε ένα πλεονέκτημα πρέπει να προσκληθεί στη νόμιμη πολιτική αρένα.
«Αντί για πολέμους αντίληψης που χωρίζουν την κοινωνία, το κύριο και κοινό σύνθημα όλων πρέπει να είναι ο στόχος του περαιτέρω εκδημοκρατισμού της δημοκρατίας το 2023".
«Αυτό θεωρείται αντιδημοκρατική πράξη όχι μόνο εναντίον του σημερινού κυβερνώντος κόμματος αλλά και κατά του νόμιμου πολιτικού θεσμού, του Κοινοβουλίου και όλων των κομμάτων είτε κυβερνώντας είτε αντιπολιτευόμενοι», δήλωσε ο Bilgin.
Διευκρίνισε ότι δεν υπήρχε πρόβλημα με τους πρώην στρατηγούς να μιλούν στα μέσα ενημέρωσης ή να εκφράζουν τη γνώμη τους μέσω διαδικτυακών πλατφορμών κοινής χρήσης βίντεο.
«Αυτό μπορεί να αξιολογηθεί στο πλαίσιο της ελευθερίας του λόγου», είπε.
Ωστόσο, ο Bilgin τόνισε επίσης ότι οι θαυμαστές που συγκεντρώνονται γύρω από μια δήλωση, υπογράφοντάς την και πάνω απ 'όλα, υπογράφοντάς την με τον τίτλο τους ως «συνταξιούχοι θαυμαστές» εγείρει σοβαρά ερωτήματα σχετικά με τη δημοκρατία.

Ιστορικό πραξικοπημάτων στην Τουρκία

Τα πραξικοπήματα είναι ένα ευαίσθητο θέμα στην Τουρκία, επειδή ο στρατός, ο οποίος από καιρό θεωρεί τον εγγυητής του κοσμικού Συντάγματος της χώρας, έχει πραγματοποιήσει πραξικοπήματα στην ιστορία πολλές φορές.
«Στο παρελθόν, η Τουρκία αντιμετώπισε τέτοιες δηλώσεις που μπορούν να κληθούν μνημόνια πολλές φορές.
Το γεγονός ότι οι θαυμαστές είναι απόστρατοι δεν σημαίνει ότι μπορεί να αγνοηθεί ή ότι μπορούμε να νομιμοποιήσουμε το ζήτημα, επειδή οι απόστρατοι θαυμαστές εξακολουθούν να έχουν φίλους με τους οποίους συνεργάστηκαν και οι υφιστάμενοί τους εξακολουθούν να υπηρετούν στο στρατό», δήλωσε ο Bilgin, εξηγώντας ότι η δημοσίευση ενός τέτοιοι κειμένου από τους θαυμαστές δεν μπορεί να συγκριθεί με εκείνη που γίνεται από άλλες επαγγελματικές ομάδες, όπως μια ένωση αρτοποιών ή κουρέων.
Ο ισχυρός στρατός έκανε τη χώρα να συνηθίσει στις παρεμβάσεις στη δημοκρατία της.
Το πρώτο πλήγμα για την τουρκική δημοκρατία ήταν στις 27 Μαΐου 1960, όταν μια ομάδα 37 σχετικά χαμηλού επιπέδου αξιωματικών υποκίνησε ένα στρατιωτικό πραξικόπημα για την ανατροπή της κυβέρνησης Menderes, η οποία ήταν στην εξουσία από το 1950.
Κατηγόρησαν την κυβέρνηση ότι οδήγησε την Τουρκία καθεστώς καταπίεσης και σε μια πορεία πολιτικής αναταραχής.
Ο Adnan Menderes, ο πρώτος δημοκρατικά εκλεγμένος πρωθυπουργός της χώρας, και οι υπουργοί Fatin Rüştü Zorlu και Hasan Polatkan, απαγχονίστηκαν τον Σεπτέμβριο του 1961 μετά τις περιβόητες δίκες Yassıada.
Στα τέλη της δεκαετίας του 1960, η Τουρκία βίωσε οικονομικά δύσκολους καιρούς που προκάλεσαν αναταραχές σε ολόκληρη τη χώρα.
Στις 12 Μαρτίου 1971, εκδόθηκε στρατιωτικό μνημόνιο για την «αποκατάσταση της τάξης», αλλά αναφέρεται ευρέως ως η δεύτερη επέμβαση του στρατού στην εποχή 11 χρόνια μετά το πραξικόπημα του 1960.
Η 12 Σεπτεμβρίου 1980, ήταν μια άλλη ημερομηνία στη χρονολογία των πραξικοπημάτων της Τουρκίας.
Το πραξικόπημα που άλλαξε τη ζωή εκατομμυρίων οι οποίοι ακόμα και σήμερα θυμούνται τα βασανιστήρια, την κακομεταχείριση πολιτών και τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που το ακολούθησαν.
Κατά τη διάρκειά του υπήρξε μια σειρά αντιδημοκρατικών δραστηριοτήτων, από το κλείσιμο των πολιτικών κομμάτων έως την απαγόρευση των ΜΚΟ, καθώς και την απομάκρυνση των βασικών πολιτικών, οι οποίοι εξορίστηκαν για λίγο, από την κυβέρνηση.
Η 12 Σεπτεμβρίου σηματοδοτεί την επέτειο ενός από τα πιο αιματηρά πραξικοπήματα στην ιστορία της Τουρκίας.
Ο τουρκικός στρατός κατέλαβε την εξουσία μέσω της «Σημαίας της Επιχείρησης», η οποία έκλεισε αποτελεσματικά την κυβέρνηση και το Κοινοβούλιο.
Ο Πρόεδρος του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας (MGK) και ο Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου, στρατηγός Kenan Evren (C) κάνει την πρώτη του δήλωση μετά το πραξικόπημα στον Τύπο, 12 Σεπτεμβρίου 1980 στη Μεγάλη Εθνοσυνέλευση της Τουρκίας, μαζί με τον Διοικητή του Ο Ναύαρχος των Ναυτικών Δυνάμεων Nejat Tümer, Διοικητής της Πολεμικής Αεροπορίας Στρατηγός Tahsin Şahinkaya, ο Διοικητής των Πολεμικών Δυνάμεων Στρατηγός Nurettin Ersin και ο Γενικός Διοικητής της Χωροφυλακής Sedat Celasun ήταν επίσης παρόντες στη δήλωση στην Τουρκική Μεγάλη Εθνοσυνέλευση (από δεξιά προς τα αριστερά) (Αρχείο AA Φωτογραφία)
Η πιο διαβόητη πρακτική των ηγετών του πραξικοπήματος ήταν η θανατική ποινή.
Η Τουρκία είδε τον υψηλότερο αριθμό εκτελέσεων κρεμώντας σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα μετά την ανατροπή.
Ο Bilgin έδωσε επίσης την απόπειρα πραξικοπήματος του Talat Aydemir το 1963 ως παράδειγμα ενός συνταξιούχου στρατιωτικού που εμπλέκεται σε ένα τέτοιο συμβάν.
«Ο Aydemir ήταν συνταξιούχος ακόμα, προσπάθησε να πραγματοποιήσει πραξικόπημα με τους υφισταμένους του στο στρατό και τις δυνάμεις που είναι πιστές σε αυτόν από το στρατιωτικό κολέγιο», δήλωσε.
Αν και δεν περιελάμβανε δολοφονίες, στις 28 Φεβρουάριο του 1997, το μεταμοντέρνο πραξικόπημα, ήταν ένα σημείο καμπής στην ιστορία της νέας δημοκρατίας.
Ο τουρκικός στρατός, ο οποίος θεώρησε ακόμη και την παραμικρή αναστάτωση μια «νόμιμη» προσπάθεια να βλάψει την ασφάλεια της χώρας και την κοσμική κρατική δομή, αντιμετώπισε ένα από τα βαρύτερα χτυπήματα που έχει βιώσει ποτέ η τουρκική δημοκρατία.
Η τουρκική κυβέρνηση εκείνη την εποχή διοικείται από έναν συνασπισμό υπό την ηγεσία του τότε Κόμματος Πρόνοιας του πρωθυπουργού Necmettin Erbakan.
Ωστόσο, ο στρατός ανησυχεί για τον πρωθυπουργό λόγω των συντηρητικών τάσεων του κόμματός του.
Μάλιστα, ισχυρίζεται ότι η υποτιθέμενη «ισλαμική» ατζέντα του είναι προβληματική.
Πολλοί δημόσιοι υπάλληλοι, αξιωματικοί και πολίτες είτε απολύθηκαν είτε στάλθηκαν στη φυλακή.
Οι γυναίκες που φορούσαν μαντίλα στερήθηκαν την εκπαίδευσή τους, αφού τα ανώτερα κλιμάκια των Τουρκικών Ένοπλων Δυνάμεων ανάγκασαν την εκλεγμένη κυβέρνηση να παραιτηθεί με το πρόσχημα της προστασίας του κοσμικού κράτους.
Το κόμμα του ΑΚ ανέβηκε στην εξουσία αμέσως μετά από αυτά τα περιστατικά, το 2002, και συμμετείχε σε έναν αγώνα για την αποτροπή μελλοντικών στρατιωτικών παρεμβάσεων στην πολιτική, ο οποίος επιταχύνθηκε μετά την τελευταία πραξικοπηματική απόπειρα πραξικοπήματος της τρομοκρατικής οργάνωσης του ιμάμη Gulen FETÖ, στις 15 Ιουλίου 2016.
«Στo πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου συμμετείχαν μερικοί στρατιωτικοί ηγέτες.
Ένας από αυτούς υπήρξε στρατηγός των ενόπλων δυνάμεων.
Λαμβάνοντας υπόψη την ιστορία της χώρας, η υπογραφή μιας τέτοιας δήλωσης από συνταξιούχους αποστράτους δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ελευθερία του λόγου» δήλωσε ο Bilgin.
Δήλωσε επίσης ότι, δεδομένου ότι οι μνήμες του πραξικοπήματος του Ιουλίου του 2015 είναι ακόμη φρέσκες, τέτοια περιστατικά εύλογα προκαλούν έντονες αντιδράσεις.

Ασαφές το κίνητρο

Σύμφωνα με τον Bilin, ασαφές παραμένει το κίνητρο της ανοιχτής επιστολής και δήλωσης των 104 αποστράτων, οι οποίοι εξεδήλωσαν την άποψη πως πρέπει να μην αποσυρθεί η Τουρκία από τη Συνθήκη του Μοντρέ, η οποία ρυθμίζει τη ναυτιλία μέσω του Βοσπόρου και των Δαρδανελίων, και συνδέει τη Μεσόγειο με τη Μαύρη Θάλασσα.
Μετά την απόφαση της Τουρκίας τον περασμένο μήνα να αποσυρθεί από τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης, μια ευρωπαϊκή συνθήκη με στόχο την πρόληψη και την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών, με προεδρικό διάταγμα, τέθηκε υπό αμφισβήτηση εάν η Τουρκία θα μπορούσε να αποσυρθεί από άλλες διεθνείς συμφωνίες με τον ίδιο τρόπο.
Σε τηλεοπτική συνέντευξη, ο Πρόεδρος του Κοινοβουλίου Mustafa Mustafaentop είπε ότι από τεχνική άποψη είναι εφικτή η αποχώρηση από τη συνθήκη του Mοντρέ.
Μετά από συζητήσεις σχετικά με τις δηλώσεις του, οι 104 συνταξιούχοι απόστρατοι δημοσίευσαν μια δήλωση με την οποία προειδοποιούσαν την κυβέρνηση.
Η δήλωση προκάλεσε έντονη καταδίκη από το κυβερνών κόμμα και τους κυβερνητικούς αξιωματούχους.
Ο δε Erdogan εξέφρασε τη δέσμευσή του στη συνθήκη, αλλά δεν απέκλεισε αναθεώρησή της στο μέλλον.
«Δεν έχουμε πρόθεση να αποχωρήσουμε από τη Σύμβαση του Μοντρέ.
Αλλά αν προκύψει ανάγκη, δεν θα διστάσουμε να αναθεωρήσουμε οποιαδήποτε σύμβαση για να διασφαλίσουμε τη χώρα μας».
Από ό,τι φαίνεται λοιπόν η συνθήκη του Μοντρέ ήταν απλώς μια αφορμή.
Στην ουσία έχουμε μια ανοιχτή σύγκρουση μεταξύ του κοσμικού και του θρησκευτικού κράτους.

www.bankingnews.gr