Με αφορμή την εκδήλωση της Εθνικής Τράπεζας στο Μέγαρο Μουσικής στις 22 Σεπτεμβρίου και της Eurobank στις 5 Οκτωβρίου 2021 όπου οι διοικήσεις θα παρουσιάσουν τα σχέδια τους για το πώς θα χρηματοδοτήσουν την οικονομική ανάπτυξη μέσω του Ταμείου Ανάκαμψης….γεννώνται ερωτήματα.
Η ιδέα φαίνεται ενδιαφέρουσα, θα είναι οι διοικήσεις και ο Θεόδωρος Σκυλακάκης από πλευράς κυβέρνησης και θα παρουσιάσουν τα σχέδια τους.
Θα μας πουν πως θα μοχλεύσουν τα δάνεια από 13 δισεκ. θα φθάσουν τα 30 δισεκ. μαζί με τον τραπεζικό δανεισμό, θα μας πουν πως θα αξιοποιήσουν τις επιδοτήσεις 18 δισεκ. και θα μας πουν πως θα αξιοποιηθεί και το ΕΣΠΑ δηλαδή σύνολο 100 δισεκ. μαζί με την τραπεζική μόχλευση.
Όλα αυτά ενώ φαίνονται ωραία αποτελούν την μια πλευρά του νομίσματος.
Υπάρχει και η άλλη μια δυστοπική κατάσταση, πλήρως απονευρωμένη, προβληματική.
1)Στην Ελλάδα, η πιστωτική συρρίκνωση συνεχίζεται επιθετικά.
Τα δάνεια επιχειρήσεων και νοικοκυριών έχουν υποχωρήσει στα 122 δισεκ. που αποτελεί χαμηλό 17 ετών δηλαδή επίπεδα Νοεμβρίου 2004.
2)Στην Ελλάδα, ενώ μιλούν ορισμένοι για ανάπτυξη, υπάρχουν 1,5 εκατ έλληνες φυσικά και νομικά πρόσωπα που συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν μεγάλες προκλήσεις… επιβίωσης.
Βρίσκονται εγκλωβισμένοι μέσα σε 100 δισεκ. προβληματικά δάνεια, τα οποία κακώς αναφέρεται ότι επιλύθηκε το πρόβλημα.
Κανένα πρόβλημα δεν επιλύθηκε, αντιθέτως τα 100 δισεκ. NPEs μεταφέρθηκαν από τους ισολογισμούς των τραπεζών στις εταιρίες διαχείρισης προβληματικών ανοιγμάτων.
3)Στην Ελλάδα ενώ όλοι μιλούν για ανάπτυξη, οι ίδιες οι τράπεζες αναγνωρίζουν ότι οι επιλέξιμοι δανειολήπτες δεν είναι 880.000 αλλά 35.000 με 45.000 ή το πολύ 80.000 εάν ελαστικοποιηθούν τα κριτήρια.
Το να είναι επιλέξιμες εταιρίες που ήδη μπορούν να χρηματοδοτηθούν μέσω ομολογιακών δανείων, δεν τροφοδοτεί την ανάπτυξη αλλά δημιουργεί τεράστια επιχειρηματική στρεβλωμένη ανισότητα.
Δεν λειτουργεί έτσι ο υγιής ανταγωνισμός.
4)Στην Ελλάδα ενώ όλοι μιλούν για το Ταμείο Ανάκαμψης και τα 30,8 δισεκ. λησμονούν ότι την περίοδο 2006 ή 2007 οι τράπεζες χορηγούσαν 25-27 δισεκ. δάνεια και μαζί με τα προγράμματα της ΕΕ αλλά και τις δημόσιες και ιδιωτικές επενδύσεις έφθαναν τα κεφάλαια στα 45 δισεκ. πολλαπλάσια της τρέχουσας περιόδου.
5)Στην Ελλάδα μιλάμε για 13 δισεκ. δάνεια από το Ταμείο Ανάκαμψης που με τραπεζική μόχλευση θα φθάσουν στα 30 δισεκ. λησμονώντας ότι όλα αυτά θα πρέπει να επιστραφούν ειδικά τα 13 δισεκ. στην ΕΕ.
Συμπέρασμα
Ωραίες οι αναλύσεις και οι αναφορές για την ανάπτυξη αλλά στην πράξη τα εμπόδια είναι πολλαπλάσια των φιλοδοξιών
Η βασική ιδέα της επιλεξιμότητας είναι να δοθούν τα 30 με 40 μεγαλύτερα project σε αντίστοιχα 30 με 40 μεγάλες εταιρίες και τα υπόλοιπα που θα απομείνουν σχεδόν το 40% των κονδυλίων στους μικρότερους.
Δεν είναι σαφές εάν αυτό θα δουλέψει.
Προβάλλεται το επιχείρημα ότι εάν ένα μεγάλο έργο ξεκινήσει στην επαρχία θα προκύψουν πολλά μικρότερα τα οποία θα λειτουργούν δορυφορικά…
Αλλά η εμπειρία έχει αποδείξει ότι η θεωρία δεν λειτουργεί πάντα.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών