Τελευταία Νέα
Άμυνα – Διπλωματία

Ελληνική εξωτερική πολιτική υψηλού ρίσκου, χαμηλής απόδοσης με την Τουρκία – Διπλωματικός καιροσκοπισμός από Γαλλία και ΗΠΑ

Ελληνική εξωτερική πολιτική υψηλού ρίσκου, χαμηλής απόδοσης με την Τουρκία – Διπλωματικός καιροσκοπισμός από Γαλλία και ΗΠΑ
Η Ελλάδα έγινε εξωστρεφής προφανώς για να διασφαλίσει τα συμφέροντα της αλλά κινδυνεύει να μετατραπεί σε μαριονέτα των μεγάλων δυνάμεων.
Σχετικά Άρθρα

Η ελληνική εξωτερική πολιτική υπό τον υπουργό εξωτερικών Νίκο Δένδια έχει καταστεί εξωστρεφής…αποσαφηνίζοντας την ελληνική θαλάσσια δικαιοδοσία, με την Ιταλία μέσω της επέκτασης των χωρικών υδάτων, με την Αίγυπτο με την ΑΟΖ καθώς και τις συμφωνίες με την Γαλλία και τις ΗΠΑ, αναφέρουν ορισμένοι…
Τα επιχειρήματα αυτά θα μπορούσαν να γίνουν αποδεκτά εάν δεν υπήρχαν δυναμικές εξελίξεις οι οποίες αμφισβητούν τα όσα επιχειρεί να επιτύχει η Ελλάδα.
Υπάρχει μια ομάδα διπλωματών και κυρίως ξένων που παρακολουθούν τις διπλωματικές και όχι μόνο εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο και καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι καταγράφεται μια ανούσια κλιμάκωση…

Οι κινήσεις της Ελλάδος και ο αντίλογος

Είναι αληθές ότι το 2020 στιγματίστηκε από την προκλητική στάση της Τουρκίας στο Ανατολικό Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, όπου το Oruc Reis το τουρκικό ερευνητικό πλοίο διεξήγαγε έρευνες εντός της θεωρητικής ελληνικής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης νοτίως της Ρόδου και του Καστελόριζου και σίγουρα εντός της ελληνικής θαλάσσιας δικαιοδοσίας.
Την ίδια στιγμή ενεργοποιήθηκε και η προφανώς αμφισβητήσιμη συμφωνία ανακήρυξης Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης μεταξύ Τουρκίας και Λιβύης.
Η παρουσία του Oruc Reis σε ελληνική θαλάσσια δικαιοδοσία επί 100 ημέρες το 2020 ήταν μεγάλο πλήγμα για το γόητρο της Ελλάδος, που απλώς παρακολουθούσε το τουρκικό ερευνητικό σκάφος, που έλεγξε 11 οικόπεδα… που δεν ήταν αξιοποιήσιμα σε φυσικό αέριο και πετρέλαιο.

Συμφωνία ΑΟΖ Ελλάδος με Αίγυπτο χωρίς αντίκρισμα

Ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας στην προσπάθεια του να διασπάσει την παράνομη ΑΟΖ μεταξύ Τουρκίας και Λιβύης που έφθανε έως ανοικτά της Νότιας Κρήτης, υπέγραψε συμφωνία για αποκλειστική οικονομική ζώνη με την Αίγυπτο.
Όμως η ΑΟΖ αυτή άφησε εκτεθειμένη την θαλάσσια περιοχή μεταξύ Ρόδου και Καστελόριζου επιτρέποντας στην Τουρκία να είναι πιο προκλητική.
Μετά την κίνηση αυτή μεταξύ της Ελλάδος και του καθεστώτος της Αιγύπτου – μουσουλμάνοι στρατιωτικοί κυβερνούν την Αίγυπτο – η Τουρκία ξεκίνησε επίθεση φιλίας με το Καθεστώς Sisi στην Αίγυπτο φθάνοντας στο σημείο να έχουν ανοίξει εκ νέου οι δίαυλοι επικοινωνίας…
Θα μπορούσε κανείς να αναφέρει ότι σε αυτή την ελληνοτουρκική διπλωματική μάχη… η Τουρκία υπήρξε πιο προκλητική άπαξ και το 2020 και το 2021 – πρόσφατα – οι τούρκοι έστειλαν ερευνητικά σκάφη….
Την ίδια στιγμή ενώ η ελληνική πλευρά είχε αναφέρει ότι θα ξεκινήσει έρευνες Νοτίως της Κρήτης για φυσικό αέριο και πετρέλαιο με τα Ελληνικά Πετρέλαια και ξένες πετρελαϊκές εταιρίες, ο σχεδιασμός δεν προχώρησε και σε αυτό συνέβαλλε και η τουρκική προκλητικότητα…

Συμφωνία Ελλάδος – Ιταλίας για 12 ναυτικά μίλια εκ του ασφαλούς

Ο Νίκος Δένδιας ο έλληνας υπουργός εξωτερικών υπέγραψε μια συμφωνία με την Ιταλία όπου οι δύο χώρες επεκτείνουν συναινετικά τα χωρικά τους ύδατα από τα 6 στα 12 ναυτικά μίλια.
Η συμφωνία στηρίχθηκε και στην Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας - United Nations Convention on the Law of the Sea – που υπεγράφη στο Montego bay της Jamaica στις 10 Δεκεμβρίου του 1982.
Και ενώ η συμφωνία αυτή ξεκινούσε από την Κέρκυρα και έφθανε έως την Νότια ηπειρωτική Ελλάδα, έως το ακρωτήριο Ταίναρο και προφανώς επέκτεινε την ελληνική θαλάσσια δικαιοδοσία και κυριαρχία… διαμόρφωσε ένα σκηνικό ετερόκλητο.
Στο Κρητικό πέλαγος τα χωρικά ύδατα είναι στα 6 ναυτικά μίλια.
Στο Αιγαίο και ειδικά στο Ανατολικό Αιγαίο υπάρχει το εξής καθεστώς, στα χωρικά ύδατα 6 ναυτικά μίλια και στον εναέριο χώρο 10 ναυτικά μίλια.
Η Ελλάδα επέκτεινε εκ του ασφαλούς τα χωρικά ύδατα στο Ιόνιο πέλαγος αλλά στο Αιγαίο συνεχίζει να επικρατεί ένα περίεργο καθεστώς, το βέβαιο είναι ότι η Ελλάδα δεν προχωράει στην επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια ή 22,2 χιλιόμετρα στο Αιγαίο όχι λόγω της απειλής για πόλεμο – casus belli – που επικαλείται από το 1995 η Τουρκία αλλά λόγω νομικών εμποδίων.

Το νομικό επιχείρημα με βάση την UNCLOS

Το 1982 υπογράφηκε η σύμβαση για το δίκαιο της θάλασσας ή UNCLOS ή United Nations Convention on the Law of the Sea... στην πόλη Montego Bay της Τζαμάικα.
Η Ελλάδα δυνητικά θέλει να αυξήσει τα χωρικά της ύδατα στα 12 μίλια, επικαλούμενη την Σύμβαση UNCLOS του 1982, την οποία έχει υπογράψει, ενώ η Τουρκία δεν την έχει αποδεχθεί.
Ωστόσο σύμφωνα με τα άρθρα 3, 123 και 300 της UNCLOS του 1982, η Ελλάδα αντιμετωπίζει νομικές δυσκολίες σε περίπτωση μονομερούς ενέργειας στην επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12 μίλια.
Σύμφωνα με το άρθρο 3 της UNCLOS, ενώ παραχωρεί στα κράτη το δικαίωμα να επεκτείνουν τα χωρικά ύδατα για 12 μίλια, δεν υπαγορεύει το πλάτος των χωρικών υδάτων ως 12 μίλια σε απόλυτους όρους.
Σύμφωνα με το άρθρο 123 της UNCLOS, επιβάλλει ότι οι γενικοί κανόνες δεν μπορούν να εφαρμοστούν σε θάλασσες, που έχουν καθεστώς ημι-κλειστής θάλασσας.
Σύμφωνα με το άρθρο 300 της UNCLOS η διάταξη ορίζει ότι "τα συμβαλλόμενα κράτη πρέπει να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους βάσει των διατάξεων της παρούσας σύμβασης με καλή πίστη και να χρησιμοποιούν τα δικαιώματα, τις εξουσίες και τις ελευθερίες που παρέχονται σε αυτήν τη σύμβαση με τρόπο που δεν θα συνιστά κατάχρηση του δικαιώματος τους".

Γιατί η Ελλάδα είναι νομικά αδύναμη ως προς την επέκταση των χωρικών υδάτων στο Αιγαίο στα 12 μίλια;

1)Η Τουρκία παρ΄ ότι δεν έχει υπογράψει την Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας μπορεί να επικαλεστεί το άρθρο 300 της UNCLOS που ουσιαστικά δεν επιτρέπει τις μονομερείς ενέργειες όταν πρόκειται για θέματα που αποτελούν νομική αντιδικία μεταξύ δύο χωρών.
Με βάση το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας του 1982 η Ελλάδα για να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα σε μια θάλασσα που έχει ισχυρή νησιωτική παρουσία αλλά γειτνιάζει με άλλο κράτος θα πρέπει να έρθει σε διαπραγματεύσεις και να συμφωνηθεί εκατέρωθεν όχι μονομερώς.
Όμως η επιχειρηματολογία της Τουρκίας θα στηριχθεί μεταξύ άλλων και

2)Στο γεγονός ότι η Συνθήκη της Λωζάνης αναφέρει ότι τα χωρικά ύδατα στο Αιγαίο πρέπει να έχουν εύρος 3 ναυτικά μίλια.

3)Η περίπτωση του Ιουνίου Πελάγους ή του Κρητικού Πελάγου διαφέρει ουσιωδώς.
Π.χ. στο Ιόνιο δύο χώρες που έχουν υπογράψει την Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας συμφωνούν σε αμοιβαία αύξηση των χωρικών υδάτων.
Η Ελλάδα έχει αυξήσει τα χωρικά της ύδατα σε 12 μίλια από τα νησιά του Ιονίου Πελάγους έως στο ακρωτήριο Ταίναρο, που βρίσκεται στο νότιο άκρο της Πελοποννήσου

4) Η Τουρκία δυνητικά μπορεί να θέσει επίσημα θέμα κυριαρχίας για 23 νησιά στο Αιγαίο Πέλαγος, όχι μόνο στο πλαίσιο της αποστρατιωτικοποίησης αλλά εθνικής και εδαφικής κυριαρχίας.
Αυτό θα περιπλέξει πολύ τις ελληνοτουρκικές σχέσεις και θα κλιμακώσει επικίνδυνα την ένταση στο Ανατολικό Αιγαίο.
Αν και η Ελλάδα έχει νομικά επιχειρήματα ως προς το σκέλος της κυριαρχίας, ως προς το ζήτημα της στρατιωτικοποίησης είναι νομικά αδύναμη π.χ. εμπρός στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης.

5)Το επιχείρημα ότι το Αιγαίο σε ποσοστό θαλάσσιας δικαιοδοσίας και Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης θα είναι σχεδόν 90% ελληνικό, δεν θα περάσει από το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης και είναι βέβαιο ότι η Ελλάδα θα υποστεί ήττα στο ζήτημα αυτό.
Με βάση το σημερινό καθεστώς χωρικών υδάτων το 7,4% του Αιγαίου Πελάγους ανήκει στην Τουρκία, το 44% στην Ελλάδα και 48,4% αποτελούν διεθνή χωρικά ύδατα.
Εάν η Ελλάδα επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 ναυτικά μίλια στο Αιγαίο Πέλαγος, η Ελλάδα θα κατέχει το 62% των χωρικών υδάτων.
Επίσης το 90% της υφαλοκρηπίδας και η ΑΟΖ του Αιγαίου Πελάγους θα ανήκουν στην Ελλάδα.
Η Τουρκία θα υποστεί μια ασφυκτική πίεση σε αλιεία, ναυτιλία, τουρισμό, στο πολεμικό ναυτικό και στις ασκήσεις που δυνητικά θέλει να πραγματοποιήσει κ.α.

6)Για την Τουρκία επέκταση στα 12 ναυτικά μίλια των χωρικών υδάτων στο Ανατολικό Αιγαίο αποτελεί αιτία πολέμου casus belli όπως έχει αναφέρει από το 1995.

7)Θα μειωθούν δραστικά τα διεθνή χωρικά ύδατα στο Αιγαίο δημιουργώντας σοβαρά προβλήματα στον ελεύθερο διάπλου εμπορικών πλοίων, πολεμικών στόλων ειδικά της Ρωσίας και άλλων χωρών κ.α.

Η ελληνογαλλική συμμαχία που μετατράπηκε και σε αμυντική συμφωνία και ο αμερικανικός παράγοντας... η Ελλάδα μαριονέτα των μεγάλων δυνάμεων 

Ο γαλλικός παράγοντας και ιστορικά και διαχρονικά έχει αποδειχθεί πολιτικός καιροσκόπος.
Εάν δει κανείς την ιστορία της Γαλλίας στην Λιβύη και στην Αλγερία και το μίσος που τρέφουν οι πολίτες των χωρών αυτών κατά της Γαλλίας μπορεί να αποτελέσει ένα καλό παράδειγμα του γαλλικού επεκτατισμού όπως ορίζεται από την Pax Mediterranean.
O Γάλλος Πρόεδρος Macron είναι πολιτικός καιροσκόπος, καθώς στο παρελθόν είχε αδειάσει το ΝΑΤΟ κατηγορώντας το ότι είναι κλινικά νεκρό… αλλά χρειάστηκε, επικαλέστηκε το ΝΑΤΟ στην υπόθεση της συμφωνίας με την Αυστραλία για τα 12 υποβρύχια.
Η συμφωνία αυτή που ακυρώθηκε από τις ΗΠΑ, που άδειασαν και παραμέρισαν την Γαλλία στοίχησε στην Naval Group 66 δισεκ. δολάρια.
Η Γαλλική αμυντική βιομηχανία με εξειδίκευση σε οπλικά συστήματα του ναυτικού σε φρεγάτες και υποβρύχια συμφώνησε να πουλήσει 3 φρεγάτες στην Ελλάδα ύψους 6,5 δισεκ. ευρώ.
Η συμφωνία Ελλάδος και Γαλλίας κλείστηκε υπό την αιγίδα των ΗΠΑ που προσπάθησαν να κατευνάσουν την οργή των Γάλλων επειδή χάλασε η συμφωνία με τα 12 υποβρύχια της Αυστραλίας.
Η Ελλάδα λοιπόν εμφανίστηκε στο προσκήνιο λόγω του αμερικανικού παράγοντα και η Ελλάδα κλήθηκε να πληρώσει πανάκριβα τις γαλλικές φρεγάτες υπό τον μανδύα

Α)Της αμυντικής συμφωνίας Ελλάδος και Γαλλίας με αμυντική συνδρομή που επί της ουσίας είναι αστειότητα καθώς το δήθεν αντίπαλο δέος η Τουρκία είναι μέλος του ΝΑΤΟ, όπως είναι η Ελλάδα και η Γαλλία.
Οι συμφωνίες του ΝΑΤΟ υπερκερνούν τις διμερείς συμφωνίες και το κυριότερο οι συμφωνίες μη επίθεσης είναι ενεργές για όλα τα μέλη του ΝΑΤΟ.

Β)Ο αμερικανικός παράγοντας για να «ευχαριστήσει» την Ελλάδα που υπέγραψε την συμφωνία με την Γαλλία, άρα εξυπηρέτησε τα αμερικανικά σχέδια ανταμείβει την Ελλάδα με μια συμφωνία χαμηλού βεληνεκούς.
Η ανανέωση της αμυντικής συνεργασίας ΗΠΑ και Ελλάδος, ισχύει εδώ και πολλά – πολλά χρόνια ενώ η ανανέωση για άλλα 5 χρόνια αντί ανανέωση κάθε έτος – δεν διαφέρει επί της ουσίας από τις συμφωνίες που υπέγραφε η Ελλάδα με τις ΗΠΑ επί εποχής Trump.
Η επιστολή Blinken του αμερικανού υπουργού εξωτερικών θα μπορούσε να χαρακτηριστεί τυπική και όχι ουσιαστική ενώ οι αναφορές στον ελληνικό τύπο ότι έτσι αναγνωρίστηκε η ελληνική κυριαρχία στο Αιγαίο μάλλον είναι απόδειξη άγνοιας.
Οι ΗΠΑ δεν δημιουργούν βάση στην Ρόδο, δεν δημιουργούν στην Σκύρο αποκλειστικά επειδή απέναντι είναι η Τουρκία την οποία αποκαλούν ισχυρή σύμμαχο χώρα.
Οι ΗΠΑ όπως και οι Γάλλοι είναι καιροσκόποι καθώς ο στόχος των βάσεων στην Ελλάδα σε 4 σημεία δεν είναι για την Τουρκία όπως λανθασμένα υποστηρίζουν ορισμένοι στην Ελλάδα αλλά κυρίως για τον έλεγχο του Ρωσικού παράγοντα και του Ρωσικού ναυτικού.

Συμπέρασμα

Η ελληνική εξωτερική πολιτική έγινε εξωστρεφής αλλά επί της ουσίας δεν κέρδισε κάτι η Ελλάδα.
Οι ΗΠΑ θεωρούν την Τουρκία σύμμαχο χώρα άπαξ και συμμετέχει με τον δεύτερο μεγαλύτερο στρατό στις επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ ενώ στην Συρία, ζητούν συνεργασία με τους Τούρκους παρά την υποστήριξη του αμερικανικού παράγοντα στους Κούρδους που πολεμάνε τον τουρκικό στρατό.
Τα ανοίγματα της Ελλάδος είναι υψηλού ρίσκου και χαμηλής αποτελεσματικότητας.
Μπορεί η προπαγάνδα και τα επικοινωνιακά show να παρουσιάζουν την ελληνική εξωτερική πολιτική ως επιτυχημένη αλλά… λυπούμαστε δεν θα συμφωνήσουμε, κινείται σε όρια όπου το ρίσκο και το όφελος είναι δυσδιάκριτα.
Την ίδια ώρα ΝΑΤΟ, Γερμανία, Ρωσία, Πολωνία και πολλές άλλες χώρες υποστηρίζουν την Τουρκία…
Η Ελλάδα έγινε εξωστρεφής προφανώς για να διασφαλίσει τα συμφέροντα της αλλά κινδυνεύει να μετατραπεί σε μαριονέτα των μεγάλων δυνάμεων.

www.bankingnews.gr

Ρoή Ειδήσεων

Σχόλια αναγνωστών

Δείτε επίσης