Διεθνή

Οι ΗΠΑ προκάλεσαν τον πόλεμο της Ουκρανίας για... τα «μάτια» της Κίνας - Η αυταπάτη του μονοπολικού κόσμου

Οι ΗΠΑ προκάλεσαν τον πόλεμο της Ουκρανίας για... τα «μάτια» της Κίνας - Η αυταπάτη του μονοπολικού κόσμου
Αυτός είναι ένας πόλεμος που είναι από πολλές απόψεις μεγαλύτερος από τη Ρωσία, είναι μεγαλύτερος από την Ουκρανία, είχε δηλώσει ο εκπρόσωπος του State Department
Σχετικά Άρθρα
Ο πόλεμος στην Ουκρανία για τις Ηνωμένες Πολιτείες δεν ήταν ποτέ για την ίδια την Ουκρανία, τα εδάφη της, την ανεξαρτησία της, ούτε για την Ρωσία... για τις ΗΠΑ ο πόλεμος έγινε για τα μάτια της Κίνας.
Στην ενημέρωση Τύπου του στις 21 Μαρτίου, ο εκπρόσωπος του State Department Ned Price είπε στους συγκεντρωμένους δημοσιογράφους ότι «ο Πρόεδρος Zelensky κατέστησε πολύ σαφές ότι είναι ανοιχτός σε μια διπλωματική λύση που δεν διακυβεύει τις βασικές αρχές στην καρδιά του πολέμου του Κρεμλίνου κατά της Ουκρανίας. .»
Ένας δημοσιογράφος ρώτησε τον Price, «Τι λέτε για την υποστήριξή σας για μια διευθέτηση μέσω διαπραγματεύσεων à la Zelenskyy, και επί ποιων αρχών;»
Σε αυτό που μπορεί να είναι ακόμα η πιο αξιοσημείωτη δήλωση του πολέμου, ο Price απάντησε, «αυτός είναι ένας πόλεμος που είναι από πολλές απόψεις μεγαλύτερος από τη Ρωσία, είναι μεγαλύτερος από την Ουκρανία».

Δεν θα εξασφαλιστούν τα συμφέροντα της Ουκρανίας, αν δε εξασφαλιστούν τα συμφέροντα των ΗΠΑ

Ο Price,  έναν μήνα νωρίτερα είχε αποθαρρύνει τις συνομιλίες μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας, και απέρριψε τις διαπραγματεύσεις του Κίεβου για τον τερματισμό του πολέμου παρότι ήταν προς το συμφέρον της Ουκρανίας, επειδή δεν είχαν εξασφαλιστεί τα βασικά συμφέροντα των ΗΠΑ.
Ο πόλεμος δεν αφορούσε τα συμφέροντα της Ουκρανίας: ήταν μεγαλύτερος από την Ουκρανία.
Ένα μήνα αργότερα, τον Απρίλιο, όταν στις συνομιλίες της Κωνσταντινούπολης φαινόταν ότι ήταν σχεδόν εφικτή η διευθέτηση, οι ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο πίεσαν ξανά την Ουκρανία να μην επιδιώξει τη λύση του πολέμου και να υπογράψει μια συμφωνία που θα μπορούσε να είχε τερματίσει τον πόλεμο.
Πίεσαν ξανά την Ουκρανία να συνεχίσει να αγωνίζεται για την επιδίωξη των μεγαλύτερων στόχων των ΗΠΑ και των συμμάχων τους.
Στη συνέχεια, ο Βρετανός πρωθυπουργός Borris Johnson επέπληξε τον Zelensky ότι ο Putin «πρέπει να πιεστεί, όχι να γίνει διαπραγμάτευση μαζί του».
Πρόσθεσε ότι, ακόμη και αν η Ουκρανία ήταν έτοιμη να υπογράψει κάποιες συμφωνίες με τη Ρωσία, η Δύση δεν ήταν».

Για άλλη μια φορά, ο πόλεμος δεν αφορούσε τα συμφέροντα της Ουκρανίας: ήταν μεγαλύτερος από την Ουκρανία.

Με κάθε ευκαιρία, ο Biden και οι υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι του επέμειναν «ότι εναπόκειται στην Ουκρανία να αποφασίσει πώς και πότε ή εάν θα διαπραγματευτούν με τους Ρώσους» και ότι οι ΗΠΑ δεν θα υπαγορεύσουν όρους: «τίποτα για την Ουκρανία χωρίς την Ουκρανία».
Αλλά αυτό δεν ήταν ποτέ αλήθεια.
Οι ΗΠΑ δεν θα επέτρεπαν στην Ουκρανία να διαπραγματευτεί παρά μόνο με τους όρους τους και όταν το ήθελαν.
Οι ΗΠΑ εμπόδισαν την Ουκρανία από τις διαπραγματεύσεις τον Μάρτιο και τον Απαρίλιο όταν ήθελαν και τους ώθησαν να διαπραγματευτούν τον Νοέμβριο όταν δεν ήθελαν.
Ο πόλεμος στην Ουκρανία αφορούσε πάντα μεγαλύτερους στόχους των ΗΠΑ.

Πάντα αφορούσε την αμερικανική φιλοδοξία να διατηρήσουν έναν μονοπολικό κόσμο στον οποίο ήταν η μοναδική πολική δύναμη στο κέντρο και στην κορυφή του κόσμου.

Η Ουκρανία έγινε το επίκεντρο αυτής της φιλοδοξίας το 2014, όταν η Ρωσία για πρώτη φορά αντιστάθηκε στην αμερικανική ηγεμονία.
Ο Alexander Lukin, ο οποίος είναι επικεφαλής του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων στην Ανώτατη Οικονομική Σχολή του Εθνικού Ερευνητικού Πανεπιστημίου στη Μόσχα και αυθεντία στη ρωσική πολιτική και τις διεθνείς σχέσεις, λέει ότι από το τέλος του Ψυχρού Πολέμου η Ρωσία θεωρούνταν υποδεέστερος εταίρος της Δύσης.
Σε όλες τις μέχρι τότε διαφωνίες μεταξύ Ρωσίας και ΗΠΑ, η Ρωσία συμβιβαζόταν και οι διαφωνίες επιλύονταν αρκετά γρήγορα.
Αλλά όταν, το 2014, οι ΗΠΑ υπέσκαψαν και υποστήριξαν ένα πραξικόπημα στην Ουκρανία που είχε σκοπό να φέρει την Ουκρανία πιο κοντά στη σφαίρα του ΝΑΤΟ και της ευρωπαϊκής ασφάλειας, η Ρωσία απάντησε προσαρτώντας την Κριμαία, ξεσπώντας από την μεταψυχροπολεμική πολιτική της συμμόρφωσης και κινήθηκε ενάντια στην ηγεμονία των ΗΠΑ.
Η «κρίση του 2014 στην Ουκρανία και η αντίδραση της Ρωσίας σε αυτήν έχουν αλλάξει ριζικά αυτή τη συναίνεση», λέει ο Lukin.
«Η Ρωσία αρνήθηκε να παίξει σύμφωνα με τους κανόνες».

Τα γεγονότα στην Ουκρανία το 2014 σημάδεψαν το τέλος του μονοπολικού κόσμου της αμερικανικής ηγεμονίας.

Η Ρωσία τράβηξε τη γραμμή και επιβεβαιώθηκε ως νέος πόλος σε μια πολυπολική παγκόσμια τάξη πραγμάτων.
Γι' αυτό ο πόλεμος είναι «μεγαλύτερος από την Ουκρανία», σύμφωνα με τα λόγια του State Department.
Είναι μεγαλύτερη από την Ουκρανία γιατί, στα μάτια της Ουάσιγκτον, είναι η μάχη για την ηγεμονία των ΗΠΑ.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ Janet Yellen είπε στις 13 Νοεμβρίου ότι ορισμένες από τις κυρώσεις στη Ρωσία θα μπορούσαν να παραμείνουν σε ισχύ ακόμη και μετά από οποιαδήποτε ενδεχόμενη ειρηνευτική συμφωνία μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας.
Ο πόλεμος δεν αφορούσε ποτέ μόνο την Ουκρανία: αφορά τις επιδιώξεις εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ που είναι μεγαλύτερες από την Ουκρανία.
Η Yellen είπε: «Υποθέτω ότι στο πλαίσιο κάποιας ειρηνευτικής συμφωνίας, η προσαρμογή των κυρώσεων είναι δυνατή και θα μπορούσε να είναι κατάλληλη».
Οι κυρώσεις θα μπορούσαν να προσαρμοστούν όταν οι διαπραγματεύσεις τερματίσουν τον πόλεμο, αλλά, πρόσθεσε η Yellen, «Πιθανότατα θα νιώθαμε, δεδομένου του τι συνέβη, ότι πιθανώς κάποιες κυρώσεις θα πρέπει να παραμείνουν σε ισχύ».

H συνέχιση των κυρώσεων και το νέο αρχηγείο στη Γερμανία

Αυτός είναι επίσης ο λόγος που οι ΗΠΑ ανήγγειλαν ένα νέο αρχηγείο στρατού στη Γερμανία «για να εκτελέσει μια μακροπρόθεσμη αποστολή», ενώ ταυτόχρονα άρχισαν να ωθούν την Ουκρανία προς τις ειρηνευτικές συνομιλίες.
Η στρατιωτική πίεση στη Ρωσία και η υποστήριξη προς την Ουκρανία θα επιβιώσουν του πολέμου.
Αυτός είναι επίσης ο λόγος που στις 29 Ιουνίου, οι ΗΠΑ ανακοίνωσαν την ίδρυση ενός μόνιμου αρχηγείου των αμερικανικών δυνάμεων στην Πολωνία που ο Biden καυχιόταν ότι θα ήταν «οι πρώτες μόνιμες δυνάμεις των ΗΠΑ στην ανατολική πλευρά του ΝΑΤΟ».
Αυτός είναι και πάλι ο λόγος που, στις 9 Νοεμβρίου, το State Department ενέκρινε την πώληση συστήματος πυραύλων μεγάλης εμβέλειας αξίας σχεδόν μισού δισεκατομμυρίου δολαρίων στη Λιθουανία.
Δεν πρόκειται να χρησιμοποιηθούν από το ΝΑΤΟ στον πόλεμο της Ουκρανίας.
Αλλά, σύμφωνα με το State Department, «θα υποστηρίξουν τους στόχους εξωτερικής πολιτικής και εθνικής ασφάλειας των Ηνωμένων Πολιτειών, βοηθώντας στη βελτίωση της στρατιωτικής ικανότητας ενός Συμμάχου του ΝΑΤΟ που είναι μια σημαντική δύναμη για τη διασφάλιση της πολιτικής σταθερότητας και της οικονομικής προόδου στην Ανατολική Ευρώπη. ”
Ταυτόχρονα, το State Department ενέκρινε την πιθανή πώληση κατευθυνόμενων συστημάτων πολλαπλών πυραύλων εκτόξευσης στη Φινλανδία για την ενίσχυση «των δυνατοτήτων ξηράς και αεράμυνας στη βόρεια πλευρά της Ευρώπης».
Προφανώς, η παράδοση αναβαθμισμένων πυρηνικών όπλων στις βάσεις του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη δεν εξυπηρετεί επίσης τους τρέχοντες στόχους των ΗΠΑ στην Ουκρανία.

Ο πόλεμος στην Ουκρανία είναι μεγαλύτερος και από την Ρωσία

Αν και για τις ΗΠΑ, ο πόλεμος στην Ουκρανία είναι «μεγαλύτερος από την Ουκρανία», είναι επίσης «από πολλές απόψεις μεγαλύτερος από τη Ρωσία».
Παρότι η πρόσφατα δημοσιευμένη Εθνική Στρατηγική Εθνικής Άμυνας 2022 προσδιορίζει τη Ρωσία ως την τρέχουσα «οξεία απειλή», «εστιάζει στη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας».
Η Στρατηγική προσδιορίζει με συνέπεια την Κίνα ως την «ανερχόμενη πρόκληση».
Το μήνυμα στοχεύει στον μακροπρόθεσμο στόχο που είναι η Κίνα και όχι η Ρωσία.
Η Στρατηγική Εθνικής Άμυνας δηλώνει ξεκάθαρα ότι «Η πιο ολοκληρωμένη και σοβαρή πρόκληση για την εθνική ασφάλεια των ΗΠΑ είναι η καταναγκαστική και ολοένα πιο επιθετική προσπάθεια της ΛΔΚ να αναδιαμορφώσει την περιοχή Ινδο-Ειρηνικού και το διεθνές σύστημα ώστε να ταιριάζει στα συμφέροντα και τις αυταρχικές προτιμήσεις της».
Αν ο πόλεμος στην Ουκρανία αφορά τη Ρωσία, το χτύπημα της Ρωσία αφορά την Κίνα.
Το «πρόβλημα της Ρωσίας» ήταν πάντα ότι είναι αδύνατο να αντιμετωπίσουμε την Κίνα εάν η Κίνα έχει τη Ρωσία: δεν είναι επιθυμητό να πολεμήσουμε και τις δύο υπερδυνάμεις ταυτόχρονα.
Έτσι, εάν ο μακροπρόθεσμος στόχος είναι να αποτραπεί μια πρόκληση στον μονοπολικό κόσμο υπό την ηγεσία των ΗΠΑ από την Κίνα, η Ρωσία πρέπει πρώτα να αποδυναμωθεί.
Ο Κινέζος υπουργός Εξωτερικών Wang Yi είπε πρόσφατα ότι «η Κίνα θα υποστηρίξει σθεναρά τη ρωσική πλευρά, με την ηγεσία του Προέδρου Putin… για να ενισχύσει περαιτέρω το καθεστώς της Ρωσίας ως μεγάλης δύναμης».
Σύμφωνα με τον Lyle Goldstein, επισκέπτη καθηγητή στο Πανεπιστήμιο Brown και συγγραφέα του Meeting China Halfway: How to Defuse the Emerging US-China Rivalry, μια ανάλυση του πολέμου στην Ουκρανία που δημοσιεύτηκε σε κινεζικό ακαδημαϊκό περιοδικό καταλήγει στο συμπέρασμα ότι «Για να διατηρήσει την ηγεμονική της θέση, οι ΗΠΑ υποστηρίζουν την Ουκρανία να διεξάγει υβριδικό πόλεμο εναντίον της Ρωσίας…
Σκοπός είναι να χτυπήσει τη Ρωσία, να συγκρατήσει την Ευρώπη, να απαγάγει «συμμάχους» και να απειλήσει την Κίνα».

Γι'αυτό ο πόλεμος στην Ουκρανία δεν αφορούσε ποτέ μόνο την Ουκρανία, ούτε τη Ρωσία, αλλά την Κίνα
Ήταν πάντα «μεγαλύτερος από την Ουκρανία» και για τις αρχές των ΗΠΑ που είναι μεγαλύτερες από την Ουκρανία και «από πολλές απόψεις μεγαλύτερες από τη Ρωσία».
Η Ουκρανία είναι εκεί όπου η Ρωσία τράβηξε τη γραμμή στον μονοπολικό κόσμο υπό την ηγεσία των ΗΠΑ και όπου οι ΗΠΑ επέλεξαν να πολεμήσουν τη μάχη για την ηγεμονία.
Αυτή η μάχη αφορά έντονα τη Ρωσία, αλλά, μακροπρόθεσμα, αφορά την Κίνα, την «πιο ολοκληρωμένη και σοβαρή πρόκληση» για την ηγεμονία των ΗΠΑ.

www.bankingnews.gr

Ρoή Ειδήσεων

Σχόλια αναγνωστών

Δείτε επίσης