El Erian: Αυτό που συμβαίνει στον τραπεζικό τομέα των ΗΠΑ δεν θα μείνει εκεί – Ποιος o αντίκτυπος στην οικονομία

«Αυτό που συμβαίνει στον τραπεζικό τομέα των ΗΠΑ δεν θα μείνει εκεί».
Τάδε έφη με άρθρο του στο Bloomberg ο «πολύς» και –αν μη τι άλλο– διακεκριμένος οικονομολόγος Mohamed El Erian.
Και εξηγείται: «Η ξαφνική απώλεια πίστης σε ό,τι αφορά τις αμερικανικές τράπεζες είναι ζήτημα που καθιστά εκ των ων ουκ άνευ την “επίσκεψή” του και την κατάλληλη απάντηση σε επίπεδο πολιτικής.
Η τραπεζική βασίζεται ουσιαστικά στην εμπιστοσύνη και οποιαδήποτε διάβρωσή της μπορεί να οδηγήσει σε αποτελέσματα που μέχρι πρότινος θεωρούνταν απίθανα ή και αδιανόητα.
Αυτό έγινε πρόσφατα με την ξαφνική κατάρρευση της Silicon Valley Bank, την αναγκαστική πώληση της Credit Suisse στην UBS και την αστάθεια στη First Republic Bank.
Αντιδρώντας στην είδηση, οι καταθέτες των ΗΠΑ ανακατένειμαν μέρος των κεφαλαίων τους με προορισμό τις μεγαλύτερες τράπεζες, που θεωρούνται πολύ μεγάλες για να πτωχεύσουν, σε hedge funds και ακόμη και σε περιουσιακά στοιχεία κρυπτογράφησης όπως το Bitcoin.
Το μέγεθος αυτών των καταθετικών ροών δεν είναι ασήμαντο - εξέλιξη που θα γίνει πιο εμφανής όταν τα (με καθυστέρηση) στοιχεία δημοσιοποιηθούν, την ερχόμενη Παρασκευή (31/3).
Μέχρι στιγμής, οι αριθμοί της Federal Reserve δείχνουν ότι οι μικρές τράπεζες έχασαν 120 δισεκατομμύρια δολάρια την εβδομάδα που έληξε στις 15 Μαρτίου, ή μείωση 2% από την προηγούμενη εβδομάδα, σε εποχικά προσαρμοσμένη βάση.
Αντίθετα, οι καταθέσεις σε μεγάλες τράπεζες αυξήθηκαν κατά 67 δισ. δολάρια.
Η απώλεια καταθέσεων αντικατοπτρίζει τη σύγκλιση τεσσάρων παραγόντων:
α) Μακροχρόνιες διαρθρωτικές αδυναμίες στις πιο ευάλωτες τράπεζες.
β)Λάθη εποπτείας της Fed.
γ) Καθυστέρηση σε ό,τι αφορά την αύξηση των επιτοκίων, αλλά και ραγδαία μετά άνοδό τους.
δ) Κλονισμένη εμπιστοσύνη…

Ο αντίκτυπος

Ορισμένοι θεώρησαν τον αντίκτυπο στη χρηματοπιστωτική διαμεσολάβηση ασήμαντο, επειδή μεγάλο μέρος των καταθέσεων παρέμεινε στο τραπεζικό σύστημα.
Ωστόσο, ακόμα κι αν συμβαίνει αυτό, δεν αντικατοπτρίζει τα αντισταθμιστικά στοιχεία στους ισολογισμούς των τραπεζών.
Συγκεκριμένα, οι τράπεζες που λαμβάνουν καταθέσεις είναι πιθανό να έχουν διαφορετικές τάσεις δανεισμού, επηρεάζοντας έτσι την κλίμακα και την κατανομή των χορηγήσεων, εν συνόλω.
Αυτό θα μπορούσε να μετεξελιχθεί σε μεγάλο ζήτημα για τις τοπικές κοινότητες, τις περιφέρειες και τους τομείς που φοβούνται ότι η πρόσβασή τους σε δάνεια θα περιοριστεί επειδή οι παραδοσιακοί τραπεζικοί εταίροι τους θα πρέπει να συρρικνώσουν τους ισολογισμούς τους μετά την απώλεια καταθέσεων.
Είναι επίσης ένα ζήτημα για τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής.
Συνεργαζόμενοι, η Fed, η Federal Deposit Insurance Corp. και το υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ μπορούν να κατευνάσουν τους φόβους για τις καταθέσεις αξιοποιώντας ελεύθερα παράθυρα αναχρηματοδότησης, σηματοδοτώντας με αυτό τον τρόπο την ενεργοποίηση εξαίρεσης του συστημικού κινδύνου για την εγγύηση όλων των καταθέσεων, όπως έγινε στην SVB – δηλαδή παρέμβαση με χαμηλότερο κόστος για την αντιμετώπιση των σοβαρών οικονομικών επιπτώσεων και της χρηματοπιστωτικής αστάθειας.
Αλλά αυτό είναι απίθανο να αναστρέψει αμέσως και πλήρως τη ροή των καταθέσεων που φεύγουν, αυξάνοντας έτσι τον κίνδυνο πιστωτικής συρρίκνωσης, η οποία θα μπορούσε να υπονομεύσει τη συνολική οικονομική δραστηριότητα.
Δυστυχώς, δεν υπάρχουν εύκολα και άμεσα μέτρα πολιτικής για την αντιστάθμιση αυτού του νέου αντίθετου ανέμου προς την οικονομική ανάπτυξη, δεδομένης της φύσης των πιθανών πιστωτικών συσπάσεων και της πραγματικότητας στην Ουάσιγκτον.
Επιπλέον, η μείωση του δανεισμού δεν έπρεπε να συμβεί τόσο νωρίς, αν όχι καθόλου, για τις μικρομεσαίες εταιρείες που δεν έχουν υπερδανειστεί, δεδομένης της αλλαγής των όρων αναχρηματοδότησης (όπως συμβαίνει, για παράδειγμα, στους τομείς υψηλής μόχλευσης εμπορικών ακινήτων).
Αυτή η οικονομική μετάδοση, η οποία θα εκδηλωθεί με την πάροδο του χρόνου, απειλεί να αυξήσει τις προκλήσεις για μια οικονομία που αντιμετωπίζει πληθωρισμό, κακή διαχείριση του κύκλου αύξησης των επιτοκίων, μειώσεις στις προσωπικές αποταμιεύσεις, περιόδους χρηματοπιστωτικής αστάθειας και επιβράδυνση της παγκόσμιας οικονομίας.
Περιπλέκει επίσης τις μακροπρόθεσμες προσαρμογές που απαιτούνται για τη μετάβαση στην πράσινη ενέργεια, την επανασύνδεση των αλυσίδων εφοδιασμού, την παγκοσμιοποίηση και τη διαχείριση των παγίδων χρέους.
Αυτό που συμβαίνει τώρα είναι μια υπενθύμιση σε χρηματοπιστωτικές εταιρείες, ρυθμιστικές και εποπτικές αρχές ότι οι επιπτώσεις των τραπεζικών ατυχημάτων είναι απίθανο να περιοριστούν στον τραπεζικό τομέα».

www.bankingnews.gr