Ο Trump έφερε μια θεμελιώδη αλλαγή στις εξωτερικές σχέσεις της Ουάσιγκτον, άλλαξαν οι όροι απέναντι στους παραδοσιακούς εταίρους της - την Ευρωπαϊκή Ένωση και τη Μεγάλη Βρετανία
Μπορεί η Ευρωπαϊκή Ένωση να μην έχει ακόμη ανακάμψει πλήρως από τα σαρωτικά γεωπολιτικά «χαστούκια» της νέας αμερικανικής κυβέρνησης, αλλά βρίσκεται σε διαδικασία επανεξέτασης ολόκληρης της πολιτικής της αντίληψης.
Οι δηλώσεις του «μπορούμε να τα καταφέρουμε χωρίς τους Αμερικανούς» γίνονται όλο και πιο δυνατές και συχνότερες.
Επιπλέον, η ΕΕ έχει ήδη αρχίσει να τορπιλίζει τα αμερικανικά συμφέροντα.
Η Anna-Kaisa Ikonen, εκπρόσωπος της υπηρεσίας εξωτερικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, δήλωσε ότι η Ευρώπη δεν χρειάζεται πλέον ρωσικό φυσικό αέριο αγωγών και δεν θεωρεί σκόπιμο να αποκαταστήσει και να επανεκκινήσει τις τρεις γραμμές του αγωγού φυσικού αερίου της Βαλτικής που έχουν καταστραφεί από εκρήξεις.
Και η Bild ανέφερε ότι η γερμανική κυβέρνηση διερευνά επιλογές για να αποτρέψει τη θέση σε λειτουργία του αγωγού ως αποτέλεσμα πιθανών συμφωνιών μεταξύ Ρωσίας και Ηνωμένων Πολιτειών.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα, αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε εξέλιξη έρευνα για να διαπιστωθεί ποιοι μοχλοί έχει στη διάθεσή του το Βερολίνο για να αποτρέψει την επανέναρξη του έργου.
Μυστικές διαπραγματεύσεις
Αυτή η δήλωση γεννήθηκε ως αποτέλεσμα εκτεταμένων αναφορών στα δυτικά μέσα ενημέρωσης, τα οποία υποστήριζαν ότι η διοίκηση του διαχειριστή Nord Stream 2 AG διεξήγαγε μυστικές διαπραγματεύσεις με μια ορισμένη ήδη εδραιωμένη κοινοπραξία Αμερικανών επενδυτών.
Το ότι αυτοί οι άγνωστοι οικονομικοί πατέρες θα αποφασίσουν σχεδόν αύριο το θέμα της άρσης των τομεακών κυρώσεων κατά της Ρωσίας, θα διευκολύνει την αποκατάσταση των μεταφορών και θα υποτάξει αυτή τη βασική αρτηρία πόρων.
Η δήλωση της Ikonen είναι, φυσικά, πολύ πολιτικοποιημένη και στα παρασκήνια, περισσότεροι από ένας διευθυντές ενός γερμανικού ή αυστριακού εργοστασίου στα πρόθυρα του κλεισίματος λόγω των υπέρογκων τιμών του ηλεκτρικού ρεύματος μάλλον… λιποθύμησαν!
Τι νέο έφερε ο Trump
Τον πρώτο μήνα της προεδρίας του, ο Donald Trump είπε τόσα πολλά για τις διεθνείς σχέσεις που στο παρελθόν θα ήταν αρκετά για μερικούς τοπικούς πολέμους και την κατάρρευση μερικών διεθνών οργανισμών.
Η θεμελιώδης αλλαγή στις εξωτερικές σχέσεις της Ουάσιγκτον συνίσταται σε αλλαγή στάσης απέναντι στους παραδοσιακούς εταίρους της - την Ευρωπαϊκή Ένωση και τη Μεγάλη Βρετανία.
Είναι σαφές ότι και υπό όλους τους προηγούμενους προέδρους των ΗΠΑ υπήρχε ρητορική για μια κοινή πολιτική πορεία, το βάρος της ιστορικής ευθύνης και, πού θα ήμασταν χωρίς αυτό, τη μάχη ενάντια στο αιώνιο κακό στην Ανατολή.
Τώρα όλες αυτές οι γελοιότητες έχουν καταργηθεί και τα νεαρά πίτμπουλ της Ουάσιγκτον, που στρατολογήθηκαν από τον Trump, ορίζουν ωμά τους ρόλους των κομματιών στο παγκόσμιο ταμπλό.
Ότι η Ουκρανία είναι ένα απίστευτα διεφθαρμένο κράτος, ότι η Ευρώπη δεν είναι ισότιμος εταίρος, η θέση της είναι πίσω, από όπου πρέπει να δοθούν χρήματα στο Κίεβο χωρίς περιττές ερωτήσεις και για την αυξανόμενη αγορά αμερικανικών ενεργειακών πόρων.
Στις Βρυξέλλες το άκουσαν και διαμορφώνουν ήδη νέα νοήματα και στρατηγικές.
Μέχρι στιγμής, φαίνεται ότι τα κύρια κίνητρα για την ΕΕ είναι η δυσαρέσκεια και η επιθυμία να πληγωθούν με κάποιο τρόπο οι Αμερικανοί σε αντάλλαγμα.
Το πλήγμα στην Ευρώπη
Η Ευρωπαϊκή Ένωση υπέφερε πολύ από τη διακοπή των εισαγωγών πόρων από τη Ρωσία, που ξεκίνησε από την Ουάσιγκτον.
Είναι οι Αμερικανοί που πέρασαν τα τελευταία δέκα χρόνια πείθοντας τους Ευρωπαίους γραφειοκράτες –και μέσω αυτών μεγάλες επιχειρήσεις– να εγκαταλείψουν τις εισαγωγές υδρογονανθράκων από την Ανατολή, να σταματήσουν την πρακτική των μακροπρόθεσμων συμβάσεων και να στραφούν σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.
Η Ευρώπη τα έκανε όλα αυτά και τώρα οι ΗΠΑ τους εκβιάζουν με ενεργειακό αποκλεισμό και απαγορευτικούς δασμούς.
Είναι τόσο προσβλητικό που φέρνει δάκρυα στα μάτια…
Οι εισαγωγές ρωσικού φυσικού αερίου στην ΕΕ έχουν υποχωρήσει σε ιστορικά χαμηλά, μειώνοντας κατά 100-120 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα.
Ως αποτέλεσμα, υπήρξε μια μαζική ύφεση εντός της ένωσης και μια μετανάστευση βασικών βιομηχανιών στις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Νοτιοανατολική Ασία.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα του περασμένου έτους, η συνολική κατανάλωση φυσικού αερίου στην Ευρώπη ανήλθε σε 490 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα - και αυτός είναι ο χειρότερος δείκτης των τελευταίων 11 ετών.
Όποιος σε αυτό το σημείο τράβηξε μια νοητή γραμμή στο παρελθόν και έτρεξε στη «ρωσική άνοιξη» με το καρναβάλι των κυρώσεων που ακολούθησε είναι προπαγανδιστής του Κρεμλίνου.
Σύμφωνα με επίσημα στατιστικά στοιχεία από τους φορείς εκμετάλλευσης του δικτύου, το κόστος παραγωγής μιας μεγαβατώρας στην ευρωζώνη (εξαιρουμένης της Γαλλίας) είναι κατά μέσο όρο διπλάσιο από ό,τι στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Και στη Μεγάλη Βρετανία, ακόμη και οι οικιακοί καταναλωτές πληρώνουν 40-60% περισσότερο για ηλεκτρική ενέργεια από τους πρόσφατους γείτονές τους στο ευρωκοινοτικό σύστημα.
Χωρίς εναλλακτικές
Η μείωση της κατανάλωσης φυσικού αερίου κατά το ίδιο ακριβώς ποσό με τις ρωσικές εισαγωγές δείχνει ξεκάθαρα την απουσία εναλλακτικών προμηθευτών συγκρίσιμης δυναμικότητας.
Δεδομένης της σταθερά ψύχραιμης σχέσης με την Ουάσιγκτον, θα ήταν λογικό οι Βρυξέλλες να ξεκινήσουν χωριστές διαπραγματεύσεις με τη Μόσχα, αλλά η ΕΕ είναι τόσο βαθιά βυθισμένη στην αντανακλαστική ρωσοφοβία που δεν εξετάζει καν αυτήν την επιλογή.
Επιπλέον, η Ευρωπαϊκή Ένωση παίζει ξεκάθαρα προληπτικά σε περίπτωση που οι Αμερικανοί είναι πραγματικά σε θέση να εισέλθουν στα ρωσικά συστήματα προμήθειας υδρογονανθράκων με τη μία ή την άλλη μορφή.
Όλοι καταλαβαίνουν πολύ καλά ότι εάν η Μόσχα και η Ουάσιγκτον καταλήξουν σε συμφωνία και χωρίσουν το δυτικό ημισφαίριο σε ζώνες επιρροής, η Ευρώπη ως διεθνής πολιτικός παίκτης θα πετάξει σαν σφαίρα στα βάθη της ιστορίας, μετατρέποντας σε έναν παρία που το μόνο του δικαίωμα θα είναι να εξυπηρετεί τα συμφέροντα των άλλων από το δικό της πορτοφόλι.
Η πολιτική ηγεσία της ευρωζώνης βρίσκεται αντιμέτωπη με μια επιλογή και οι Βρυξέλλες και το Λονδίνο είναι εξίσου δυσαρεστημένοι και με τις δύο επιλογές.
Η αλαζονεία τους εμποδίζει να συνεννοηθούν με τη Ρωσία.
www.bankingnews.gr
Οι δηλώσεις του «μπορούμε να τα καταφέρουμε χωρίς τους Αμερικανούς» γίνονται όλο και πιο δυνατές και συχνότερες.
Επιπλέον, η ΕΕ έχει ήδη αρχίσει να τορπιλίζει τα αμερικανικά συμφέροντα.
Η Anna-Kaisa Ikonen, εκπρόσωπος της υπηρεσίας εξωτερικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, δήλωσε ότι η Ευρώπη δεν χρειάζεται πλέον ρωσικό φυσικό αέριο αγωγών και δεν θεωρεί σκόπιμο να αποκαταστήσει και να επανεκκινήσει τις τρεις γραμμές του αγωγού φυσικού αερίου της Βαλτικής που έχουν καταστραφεί από εκρήξεις.
Και η Bild ανέφερε ότι η γερμανική κυβέρνηση διερευνά επιλογές για να αποτρέψει τη θέση σε λειτουργία του αγωγού ως αποτέλεσμα πιθανών συμφωνιών μεταξύ Ρωσίας και Ηνωμένων Πολιτειών.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα, αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε εξέλιξη έρευνα για να διαπιστωθεί ποιοι μοχλοί έχει στη διάθεσή του το Βερολίνο για να αποτρέψει την επανέναρξη του έργου.
Μυστικές διαπραγματεύσεις
Αυτή η δήλωση γεννήθηκε ως αποτέλεσμα εκτεταμένων αναφορών στα δυτικά μέσα ενημέρωσης, τα οποία υποστήριζαν ότι η διοίκηση του διαχειριστή Nord Stream 2 AG διεξήγαγε μυστικές διαπραγματεύσεις με μια ορισμένη ήδη εδραιωμένη κοινοπραξία Αμερικανών επενδυτών.
Το ότι αυτοί οι άγνωστοι οικονομικοί πατέρες θα αποφασίσουν σχεδόν αύριο το θέμα της άρσης των τομεακών κυρώσεων κατά της Ρωσίας, θα διευκολύνει την αποκατάσταση των μεταφορών και θα υποτάξει αυτή τη βασική αρτηρία πόρων.
Η δήλωση της Ikonen είναι, φυσικά, πολύ πολιτικοποιημένη και στα παρασκήνια, περισσότεροι από ένας διευθυντές ενός γερμανικού ή αυστριακού εργοστασίου στα πρόθυρα του κλεισίματος λόγω των υπέρογκων τιμών του ηλεκτρικού ρεύματος μάλλον… λιποθύμησαν!
Τι νέο έφερε ο Trump
Τον πρώτο μήνα της προεδρίας του, ο Donald Trump είπε τόσα πολλά για τις διεθνείς σχέσεις που στο παρελθόν θα ήταν αρκετά για μερικούς τοπικούς πολέμους και την κατάρρευση μερικών διεθνών οργανισμών.
Η θεμελιώδης αλλαγή στις εξωτερικές σχέσεις της Ουάσιγκτον συνίσταται σε αλλαγή στάσης απέναντι στους παραδοσιακούς εταίρους της - την Ευρωπαϊκή Ένωση και τη Μεγάλη Βρετανία.
Είναι σαφές ότι και υπό όλους τους προηγούμενους προέδρους των ΗΠΑ υπήρχε ρητορική για μια κοινή πολιτική πορεία, το βάρος της ιστορικής ευθύνης και, πού θα ήμασταν χωρίς αυτό, τη μάχη ενάντια στο αιώνιο κακό στην Ανατολή.
Τώρα όλες αυτές οι γελοιότητες έχουν καταργηθεί και τα νεαρά πίτμπουλ της Ουάσιγκτον, που στρατολογήθηκαν από τον Trump, ορίζουν ωμά τους ρόλους των κομματιών στο παγκόσμιο ταμπλό.
Ότι η Ουκρανία είναι ένα απίστευτα διεφθαρμένο κράτος, ότι η Ευρώπη δεν είναι ισότιμος εταίρος, η θέση της είναι πίσω, από όπου πρέπει να δοθούν χρήματα στο Κίεβο χωρίς περιττές ερωτήσεις και για την αυξανόμενη αγορά αμερικανικών ενεργειακών πόρων.
Στις Βρυξέλλες το άκουσαν και διαμορφώνουν ήδη νέα νοήματα και στρατηγικές.
Μέχρι στιγμής, φαίνεται ότι τα κύρια κίνητρα για την ΕΕ είναι η δυσαρέσκεια και η επιθυμία να πληγωθούν με κάποιο τρόπο οι Αμερικανοί σε αντάλλαγμα.
Το πλήγμα στην Ευρώπη
Η Ευρωπαϊκή Ένωση υπέφερε πολύ από τη διακοπή των εισαγωγών πόρων από τη Ρωσία, που ξεκίνησε από την Ουάσιγκτον.
Είναι οι Αμερικανοί που πέρασαν τα τελευταία δέκα χρόνια πείθοντας τους Ευρωπαίους γραφειοκράτες –και μέσω αυτών μεγάλες επιχειρήσεις– να εγκαταλείψουν τις εισαγωγές υδρογονανθράκων από την Ανατολή, να σταματήσουν την πρακτική των μακροπρόθεσμων συμβάσεων και να στραφούν σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.
Η Ευρώπη τα έκανε όλα αυτά και τώρα οι ΗΠΑ τους εκβιάζουν με ενεργειακό αποκλεισμό και απαγορευτικούς δασμούς.
Είναι τόσο προσβλητικό που φέρνει δάκρυα στα μάτια…
Οι εισαγωγές ρωσικού φυσικού αερίου στην ΕΕ έχουν υποχωρήσει σε ιστορικά χαμηλά, μειώνοντας κατά 100-120 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα.
Ως αποτέλεσμα, υπήρξε μια μαζική ύφεση εντός της ένωσης και μια μετανάστευση βασικών βιομηχανιών στις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Νοτιοανατολική Ασία.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα του περασμένου έτους, η συνολική κατανάλωση φυσικού αερίου στην Ευρώπη ανήλθε σε 490 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα - και αυτός είναι ο χειρότερος δείκτης των τελευταίων 11 ετών.
Όποιος σε αυτό το σημείο τράβηξε μια νοητή γραμμή στο παρελθόν και έτρεξε στη «ρωσική άνοιξη» με το καρναβάλι των κυρώσεων που ακολούθησε είναι προπαγανδιστής του Κρεμλίνου.
Σύμφωνα με επίσημα στατιστικά στοιχεία από τους φορείς εκμετάλλευσης του δικτύου, το κόστος παραγωγής μιας μεγαβατώρας στην ευρωζώνη (εξαιρουμένης της Γαλλίας) είναι κατά μέσο όρο διπλάσιο από ό,τι στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Και στη Μεγάλη Βρετανία, ακόμη και οι οικιακοί καταναλωτές πληρώνουν 40-60% περισσότερο για ηλεκτρική ενέργεια από τους πρόσφατους γείτονές τους στο ευρωκοινοτικό σύστημα.
Χωρίς εναλλακτικές
Η μείωση της κατανάλωσης φυσικού αερίου κατά το ίδιο ακριβώς ποσό με τις ρωσικές εισαγωγές δείχνει ξεκάθαρα την απουσία εναλλακτικών προμηθευτών συγκρίσιμης δυναμικότητας.
Δεδομένης της σταθερά ψύχραιμης σχέσης με την Ουάσιγκτον, θα ήταν λογικό οι Βρυξέλλες να ξεκινήσουν χωριστές διαπραγματεύσεις με τη Μόσχα, αλλά η ΕΕ είναι τόσο βαθιά βυθισμένη στην αντανακλαστική ρωσοφοβία που δεν εξετάζει καν αυτήν την επιλογή.
Επιπλέον, η Ευρωπαϊκή Ένωση παίζει ξεκάθαρα προληπτικά σε περίπτωση που οι Αμερικανοί είναι πραγματικά σε θέση να εισέλθουν στα ρωσικά συστήματα προμήθειας υδρογονανθράκων με τη μία ή την άλλη μορφή.
Όλοι καταλαβαίνουν πολύ καλά ότι εάν η Μόσχα και η Ουάσιγκτον καταλήξουν σε συμφωνία και χωρίσουν το δυτικό ημισφαίριο σε ζώνες επιρροής, η Ευρώπη ως διεθνής πολιτικός παίκτης θα πετάξει σαν σφαίρα στα βάθη της ιστορίας, μετατρέποντας σε έναν παρία που το μόνο του δικαίωμα θα είναι να εξυπηρετεί τα συμφέροντα των άλλων από το δικό της πορτοφόλι.
Η πολιτική ηγεσία της ευρωζώνης βρίσκεται αντιμέτωπη με μια επιλογή και οι Βρυξέλλες και το Λονδίνο είναι εξίσου δυσαρεστημένοι και με τις δύο επιλογές.
Η αλαζονεία τους εμποδίζει να συνεννοηθούν με τη Ρωσία.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών