Τα θέματα του CHP δεν είναι θέματα της χώρας ή του λαού, αλλά ζητήματα μιας χούφτας φιλόδοξων ανθρώπων στα κεντρικά τους γραφεία, είπε ο Erdogan
Μιλώντας για πρώτη φορά για το θέμα μετά την κράτηση του Δημάρχου του Μητροπολιτικού Δήμου της Κωνσταντινούπολης, Ekrem İmamoğlu, ο Erdogan δήλωσε: «Νομίζουν ότι όλοι είναι τυφλοί και ηλίθιοι, υπερασπίζονται τα λάθη τους με ακόμη μεγαλύτερα λάθη, ενώ πιστεύουν ότι το να λες ψέματα είναι πολιτική»…
Δεν μπορούν πια ούτε να κοιτάξουν τα πρόσωπα των πιο κοντινών τους ανθρώπων», είπε ο Erdogan, προσθέτοντας: «Έχουν χάσει την ισορροπία τους σε τέτοιο σημείο που επιτίθενται στην αστυνομία μας, απειλούν δικαστές, εισαγγελείς και δικαστήρια.»
Ο Erdogan συνέχισε λέγοντας: «Καταφεύγουν στον εύκολο τρόπο εξαπάτησης του έθνους, περιορίζοντας το θέμα σε πολιτικά συνθήματα.
Αν πουν "αυτό το δίπλωμα είναι ένα έγγραφο που αποκτήθηκε με τον ιδρώτα του με τον δέοντα τρόπο", μπορεί να το συζητήσει με νομικά επιχειρήματα.
Αλλά δεν έχουν νομικά επιχειρήματα (για να γίνει κανείς πρόεδρος στην Τουρκία πρέπει να έχει πτυχίο πανεπιστημίου, και ο Erdogan ακύρωσε το πτυχίο του Imamoglu).
Oι περισσότερες τις πληροφορίες και έγγραφα για τον Imamoglu μεταφέρθηκαν στο δικαστικό σώμα από τα δικά τους κόμματα.
Είναι προφανές ότι τα περισσότερα στελέχη του CHP που έριξαν κροκοδείλια δάκρυα δεν μπορούν να σταθούν ακίνητα με χαρά πίσω από κλειστές πόρτες.
Τα θέματα του CHP δεν είναι θέματα της χώρας ή του λαού, αλλά ζητήματα μιας χούφτας φιλόδοξων ανθρώπων στα κεντρικά τους γραφεία.
Εμείς, προσωπικά, ως κόμμα ή συμμαχία, δεν έχουμε χρόνο για τα σόου της αντιπολίτευσης.
Δεν έχουμε χρόνο για να σπαταλήσουμε νερό στο γουδί, ούτε έχουμε βρώμικους και σκοτεινούς πύργους χρημάτων.
Η αντιπολίτευση, που είναι γεμάτη ψέματα, δόλο, τεχνάσματα, χαμόγελα στα μούτρα και μαχαιρώματα στην πλάτη, τα κάνει ήδη στο έπακρο.
Ως Κόμμα, είμαστε απασχολημένοι με την πραγματική ατζέντα της χώρας.
Το έθνος μας περιμένει από εμάς να κάνουμε συγκεκριμένα βήματα, να επιτύχουμε σημαντικά αποτελέσματα και να δημιουργήσουμε διαρκή έργα για το μέλλον του ίδιου και των παιδιών του.
Περάσαμε κάθε μέρα και κάθε στιγμή των 23 χρόνων μας με αυτόν τον τρόπο, παρέχοντας αμέτρητα έργα και υπηρεσίες στη χώρα μας.»
Η Τουρκία αντιμέτωπη με πολιτική κρίση και κοινωνική αναταραχή
Πάντως, επί μήνες, οι εξελίξεις στο εσωτερικό και το εξωτερικό φαίνονταν να ευνοούν τον Τούρκο Πρόεδρο Recep Tayyip Erdogan.
Οι σχέσεις με την Ευρώπη βελτιώνονταν, καθώς η σημασία της Άγκυρας ως συμμάχου του ΝΑΤΟ ενισχυόταν λόγω της στροφής του Αμερικανού Προέδρου, Donald Trump, προς τη Μόσχα.
Ο ανεξέλεγκτος πληθωρισμός της Τουρκίας αποκλιμακωνόταν, τα επιτόκια – που αποτελούσαν διαρκή πονοκέφαλο για τον Erdogan – μειώνονταν, ενώ υπήρχαν ακόμη και ενδείξεις ότι η 40ετής εξέγερση των Κούρδων αυτονομιστών ίσως πλησίαζε στο τέλος της.
Ωστόσο, η πιο σκοτεινή πλευρά της διακυβέρνησης Erdogan υπέβοσκε στο παρασκήνιο, καθώς οι αρχές ξεκίνησαν έναν διωγμό εναντίον των πολιτικών του αντιπάλων, ενώ ο ίδιος εξαπέλυε επιθέσεις κατά «της αντιπολίτευσης που δηλητηριάζει τη δημοκρατία».
Αυτή η κατάσταση κορυφώθηκε με δραματικό τρόπο την Τετάρτη 19/3, όταν συνελήφθη ο Ekrem Imamoglu, ο δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης, ο οποίος θεωρείται ευρέως ως η πιο ισχυρή πολιτική απειλή για τον Erdogan από τότε που ο τελευταίος ανέλαβε την εξουσία το 2002.
Με μία μόνο κίνηση, οι επιτυχίες που μπορούσε να επικαλεστεί ο Erdogan τους τελευταίους 18 μήνες τέθηκαν σε κίνδυνο, καθώς η σύλληψη του Imamoglu σηματοδότησε, σύμφωνα με πολλούς αναλυτές, μια επικίνδυνη καμπή για την Τουρκία – ακόμη και για μια χώρα που έχει συνηθίσει σε χρόνια αυταρχικής διολίσθησης υπό την εξουσία του.
«Έχει διαβεί τον Ρουβίκωνα», δήλωσε ο πρώην βουλευτής Suat Kiniklioglu. «Δεν υπάρχει επιστροφή από εδώ και πέρα».
Οι επενδυτές, οι οποίοι είχαν αρχίσει να επιστρέφουν στις τουρκικές αγορές μετά την εγκατάλειψη των ανορθόδοξων νομισματικών πολιτικών που είχαν βυθίσει τη χώρα σε κρίση, υπέστησαν σοκ.
Η λίρα κατέγραψε ιστορικό χαμηλό έναντι του δολαρίου πριν κλείσει με πτώση 3,3%, ενώ αυξήθηκαν οι ανησυχίες για τη δέσμευση του Erdogan στο κράτος δικαίου και τις οικονομικές μεταρρυθμίσεις υπό τον υπουργό Οικονομικών, Mehmet Simsek.
Ο δείκτης BIST 100 υποχώρησε σχεδόν 9%.
Η Capital Economics σημείωσε ότι η σύλληψη Imamoglu εγείρει ανησυχίες για την «ευρύτερη μεταρρυθμιστική ατζέντα» και υποδηλώνει ότι «οι πολιτικές ανησυχίες ίσως αρχίσουν να κυριαρχούν στις σκέψεις του Erdogan αντί για τις οικονομικές».
Ο Galip Dalai από το Chatham House τόνισε ότι η κίνηση αυτή ενδέχεται να υπονομεύσει τις ελπίδες της Άγκυρας να αξιοποιήσει τους ενισχυμένους αμυντικούς και στρατιωτικούς δεσμούς της με την Ευρώπη για να αναπτύξει μια ευρύτερη σχέση με την ήπειρο.
«Ο δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης είναι το δεύτερο πιο σημαντικό εκλεγμένο αξίωμα στη χώρα μετά τον πρόεδρο», είπε ο Dalai.
«Το πρόβλημα είναι ότι όσα βλέπουμε τώρα θα δηλητηριάσουν τη σχέση με την ΕΕ». Ένας Γερμανός αξιωματούχος ανέφερε ότι «δεν μπορούμε να αγνοήσουμε την Τουρκία» λόγω του μεγέθους της αμυντικής της βιομηχανίας.
«Αλλά βρισκόμαστε στην αρχή της συζήτησης», πρόσθεσε. «Είναι στο χέρι της Τουρκίας να κάνει αυτή τη συζήτηση ευκολότερη ή δυσκολότερη.
Θα προτιμούσαμε να την κάνει ευκολότερη. Όμως, τα τελευταία 24ωρα δείχνουν ότι πηγαίνει προς την αντίθετη κατεύθυνση».
Παρ’ όλα αυτά, η σημασία της Άγκυρας για την ευρωπαϊκή άμυνα, σε συνδυασμό με την πιθανή επιστροφή του Trump στον Λευκό Οίκο, μπορεί να ήταν οι παράγοντες που ενθάρρυναν τον Erdogan – έναν αδίστακτο πολιτικό παίκτη – να κινηθεί εναντίον του βασικού του αντιπάλου, όπως υποστηρίζουν οι αναλυτές.
Η Senta Demiralp, καθηγήτρια πολιτικών επιστημών στο Πανεπιστήμιο Ισίκ της Κωνσταντινούπολης, δήλωσε ότι οι ΗΠΑ «διευκόλυναν αυτή τη στροφή» στέλνοντας το μήνυμα ότι μπορούν «να συνεργαστούν με αυτούς που αποκαλούμε αυταρχικούς ηγέτες».
Ο Imamoglu, που εκτοξεύθηκε στην πολιτική σκηνή όταν νίκησε τον υποψήφιο του Erdogan και εξελέγη δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης το 2019, ξεχωρίζει ως ένας από τους λίγους πολιτικούς που απευθύνονται σε ένα ευρύ φάσμα ψηφοφόρων, συμπεριλαμβανομένων των Κούρδων, των συντηρητικών και των κοσμικών. Βοήθησε, επίσης, το κεντρώο, κοσμικό Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα (CHP) να επιφέρει τη χειρότερη εκλογική ήττα στο κυβερνών κόμμα AKP του Erdogan στις τοπικές εκλογές του περασμένου έτους.
Ωστόσο, ο 54χρονος έχει αντιμετωπίσει μια σειρά ποινικών ερευνών σε μια χώρα όπου ο Erdogan, που κυριαρχεί στην τουρκική πολιτική σκηνή για περισσότερες από δύο δεκαετίες, ασκεί τεράστια επιρροή στους κρατικούς θεσμούς, συμπεριλαμβανομένης της δικαιοσύνης.
Η σύλληψή του – για υποτιθέμενες σχέσεις με την «τρομοκρατία», καθώς και για κατηγορίες διαφθοράς – πραγματοποιήθηκε λίγες μόλις ημέρες πριν το CHP τον ανακηρύξει επίσημα προεδρικό υποψήφιο ενόψει των εκλογών που είναι προγραμματισμένες έως το 2028.
Ο υπουργός Δικαιοσύνης, Yilmaz Tunc, επέμεινε ότι η δικαιοσύνη ενήργησε ανεξάρτητα και χαρακτήρισε «εξαιρετικά επικίνδυνο» τον ισχυρισμό της αντιπολίτευσης ότι η σύλληψη του Imamoglu συνιστά «πραξικόπημα» εναντίον του.
Ωστόσο, για τον Kiniklioglu, τον πρώην βουλευτή, αυτές οι κινήσεις αποτελούν «ξεκάθαρη ένδειξη ότι ο Kiniklioglu δεν θέλει να πάρει κανένα ρίσκο» πριν από τις επόμενες προεδρικές εκλογές.
Και άλλοι πολιτικοί αντίπαλοι του Kiniklioglu έχουν ήδη βρεθεί πίσω από τα κάγκελα της φυλακής.
Ο Selahattin Demirtas, ο χαρισματικός Κούρδος ηγέτης της αντιπολίτευσης που αμφισβήτησε τον Erdogan για την προεδρία, βρίσκεται στη φυλακή από το 2016, παρά την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων που έκρινε ότι φυλακίστηκε άδικα για τις πολιτικές του ομιλίες.
Ο Ümit Özdağ, ηγέτης του μικρού υπερεθνικιστικού κόμματος Νίκη, φυλακίστηκε τον Ιανουάριο με κατηγορίες ότι προσέβαλε τον Erdogan και «υποκίνησε μίσος» με αναρτήσεις του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης κατά των προσφύγων.
Ωστόσο, η περίπτωση του Imamoglu είναι κάτι νέο: ποτέ στο παρελθόν ο Erdogan δεν είχε κινηθεί τόσο αποφασιστικά εναντίον της κυρίαρχης αντιπολίτευσης και του ηγετικού προσώπου του παλαιότερου κόμματος της Τουρκίας, το οποίο ιδρύθηκε από τον Μουσταφά Kemal Ataturk, τον ιδρυτή της σύγχρονης Τουρκικής Δημοκρατίας. Οι επικριτές του Erdogan και η αντιπολίτευση πιστεύουν εδώ και καιρό ότι η αυξανόμενη αυταρχικότητά του έχει μία κυρίαρχη κινητήρια δύναμη: την αποφασιστικότητά του να παραμείνει στην εξουσία.
Ο Erdogan επέβαλε το προεδρικό σύστημα μέσω ενός αμφιλεγόμενου δημοψηφίσματος το 2017, αποκτώντας σαρωτικές εξουσίες πάνω στο κράτος, ενώ οι σύμμαχοί του προωθούν αλλαγές στο Σύνταγμα ώστε να του επιτρέψουν να θέσει υποψηφιότητα για τρίτη προεδρική θητεία το 2028.
Σύμφωνα με τους ισχύοντες κανόνες, θα μπορούσε να είναι υποψήφιος ξανά εάν το κοινοβούλιο προκηρύξει εκλογές πριν από τη λήξη της θητείας του ή αν τροποποιηθεί το Σύνταγμα.
Ωστόσο, κάτι τέτοιο θα απαιτούσε σημαντική υποστήριξη από την αντιπολίτευση ώστε να επιτευχθεί η αναγκαία υπερπλειοψηφία στο κοινοβούλιο.
Ο Hamish Kinnear, ανώτερος αναλυτής για τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική στην εταιρεία ανάλυσης κινδύνων Verisk Maplecroft, προειδοποίησε ότι ο κίνδυνος τώρα είναι πως «η σύλληψη του Imamoglu θα ενώσει την αντιπολίτευση και θα προκαλέσει πολιτική αντίδραση».
Ήδη η αναταραχή στην Τουρκία έχει μεταφερθεί στους δρόμους.
Χιλιάδες διαδηλωτές στην Κωνσταντινούπολη αψήφησαν την απαγόρευση της αστυνομίας και κατέβηκαν στους δρόμους μετά τη σύλληψη του Ιμάμογλου, απαιτώντας την απελευθέρωσή του.
Η σύλληψη του Imamoglu αποκαλύπτει το τέλος της όποιας προσδοκίας για διάλογο στην Τουρκία και το αυξανόμενο πολιτικό αδιέξοδο στη χώρα.
«Ο Erdogan βρίσκεται σε ένα μονοπάτι που αν το ακολουθήσει, είναι πιθανό να απομονώσει περαιτέρω τη χώρα», λέει ο Kinnear.
«Αν δεν υπάρχει συνεννόηση ή αποκλιμάκωση, τότε η Τουρκία κινδυνεύει να βυθιστεί σε περισσότερο αυταρχισμό, κοινωνική αστάθεια και ίσως και πολιτική βία».
www.bankingnews.gr
Δεν μπορούν πια ούτε να κοιτάξουν τα πρόσωπα των πιο κοντινών τους ανθρώπων», είπε ο Erdogan, προσθέτοντας: «Έχουν χάσει την ισορροπία τους σε τέτοιο σημείο που επιτίθενται στην αστυνομία μας, απειλούν δικαστές, εισαγγελείς και δικαστήρια.»
Ο Erdogan συνέχισε λέγοντας: «Καταφεύγουν στον εύκολο τρόπο εξαπάτησης του έθνους, περιορίζοντας το θέμα σε πολιτικά συνθήματα.
Αν πουν "αυτό το δίπλωμα είναι ένα έγγραφο που αποκτήθηκε με τον ιδρώτα του με τον δέοντα τρόπο", μπορεί να το συζητήσει με νομικά επιχειρήματα.
Αλλά δεν έχουν νομικά επιχειρήματα (για να γίνει κανείς πρόεδρος στην Τουρκία πρέπει να έχει πτυχίο πανεπιστημίου, και ο Erdogan ακύρωσε το πτυχίο του Imamoglu).
Oι περισσότερες τις πληροφορίες και έγγραφα για τον Imamoglu μεταφέρθηκαν στο δικαστικό σώμα από τα δικά τους κόμματα.
Είναι προφανές ότι τα περισσότερα στελέχη του CHP που έριξαν κροκοδείλια δάκρυα δεν μπορούν να σταθούν ακίνητα με χαρά πίσω από κλειστές πόρτες.
Τα θέματα του CHP δεν είναι θέματα της χώρας ή του λαού, αλλά ζητήματα μιας χούφτας φιλόδοξων ανθρώπων στα κεντρικά τους γραφεία.
Εμείς, προσωπικά, ως κόμμα ή συμμαχία, δεν έχουμε χρόνο για τα σόου της αντιπολίτευσης.
Δεν έχουμε χρόνο για να σπαταλήσουμε νερό στο γουδί, ούτε έχουμε βρώμικους και σκοτεινούς πύργους χρημάτων.
Η αντιπολίτευση, που είναι γεμάτη ψέματα, δόλο, τεχνάσματα, χαμόγελα στα μούτρα και μαχαιρώματα στην πλάτη, τα κάνει ήδη στο έπακρο.
Ως Κόμμα, είμαστε απασχολημένοι με την πραγματική ατζέντα της χώρας.
Το έθνος μας περιμένει από εμάς να κάνουμε συγκεκριμένα βήματα, να επιτύχουμε σημαντικά αποτελέσματα και να δημιουργήσουμε διαρκή έργα για το μέλλον του ίδιου και των παιδιών του.
Περάσαμε κάθε μέρα και κάθε στιγμή των 23 χρόνων μας με αυτόν τον τρόπο, παρέχοντας αμέτρητα έργα και υπηρεσίες στη χώρα μας.»
Η Τουρκία αντιμέτωπη με πολιτική κρίση και κοινωνική αναταραχή
Πάντως, επί μήνες, οι εξελίξεις στο εσωτερικό και το εξωτερικό φαίνονταν να ευνοούν τον Τούρκο Πρόεδρο Recep Tayyip Erdogan.
Οι σχέσεις με την Ευρώπη βελτιώνονταν, καθώς η σημασία της Άγκυρας ως συμμάχου του ΝΑΤΟ ενισχυόταν λόγω της στροφής του Αμερικανού Προέδρου, Donald Trump, προς τη Μόσχα.
Ο ανεξέλεγκτος πληθωρισμός της Τουρκίας αποκλιμακωνόταν, τα επιτόκια – που αποτελούσαν διαρκή πονοκέφαλο για τον Erdogan – μειώνονταν, ενώ υπήρχαν ακόμη και ενδείξεις ότι η 40ετής εξέγερση των Κούρδων αυτονομιστών ίσως πλησίαζε στο τέλος της.
Ωστόσο, η πιο σκοτεινή πλευρά της διακυβέρνησης Erdogan υπέβοσκε στο παρασκήνιο, καθώς οι αρχές ξεκίνησαν έναν διωγμό εναντίον των πολιτικών του αντιπάλων, ενώ ο ίδιος εξαπέλυε επιθέσεις κατά «της αντιπολίτευσης που δηλητηριάζει τη δημοκρατία».
Αυτή η κατάσταση κορυφώθηκε με δραματικό τρόπο την Τετάρτη 19/3, όταν συνελήφθη ο Ekrem Imamoglu, ο δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης, ο οποίος θεωρείται ευρέως ως η πιο ισχυρή πολιτική απειλή για τον Erdogan από τότε που ο τελευταίος ανέλαβε την εξουσία το 2002.
Με μία μόνο κίνηση, οι επιτυχίες που μπορούσε να επικαλεστεί ο Erdogan τους τελευταίους 18 μήνες τέθηκαν σε κίνδυνο, καθώς η σύλληψη του Imamoglu σηματοδότησε, σύμφωνα με πολλούς αναλυτές, μια επικίνδυνη καμπή για την Τουρκία – ακόμη και για μια χώρα που έχει συνηθίσει σε χρόνια αυταρχικής διολίσθησης υπό την εξουσία του.
«Έχει διαβεί τον Ρουβίκωνα», δήλωσε ο πρώην βουλευτής Suat Kiniklioglu. «Δεν υπάρχει επιστροφή από εδώ και πέρα».
Οι επενδυτές, οι οποίοι είχαν αρχίσει να επιστρέφουν στις τουρκικές αγορές μετά την εγκατάλειψη των ανορθόδοξων νομισματικών πολιτικών που είχαν βυθίσει τη χώρα σε κρίση, υπέστησαν σοκ.
Η λίρα κατέγραψε ιστορικό χαμηλό έναντι του δολαρίου πριν κλείσει με πτώση 3,3%, ενώ αυξήθηκαν οι ανησυχίες για τη δέσμευση του Erdogan στο κράτος δικαίου και τις οικονομικές μεταρρυθμίσεις υπό τον υπουργό Οικονομικών, Mehmet Simsek.
Ο δείκτης BIST 100 υποχώρησε σχεδόν 9%.
Η Capital Economics σημείωσε ότι η σύλληψη Imamoglu εγείρει ανησυχίες για την «ευρύτερη μεταρρυθμιστική ατζέντα» και υποδηλώνει ότι «οι πολιτικές ανησυχίες ίσως αρχίσουν να κυριαρχούν στις σκέψεις του Erdogan αντί για τις οικονομικές».
Ο Galip Dalai από το Chatham House τόνισε ότι η κίνηση αυτή ενδέχεται να υπονομεύσει τις ελπίδες της Άγκυρας να αξιοποιήσει τους ενισχυμένους αμυντικούς και στρατιωτικούς δεσμούς της με την Ευρώπη για να αναπτύξει μια ευρύτερη σχέση με την ήπειρο.
«Ο δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης είναι το δεύτερο πιο σημαντικό εκλεγμένο αξίωμα στη χώρα μετά τον πρόεδρο», είπε ο Dalai.
«Το πρόβλημα είναι ότι όσα βλέπουμε τώρα θα δηλητηριάσουν τη σχέση με την ΕΕ». Ένας Γερμανός αξιωματούχος ανέφερε ότι «δεν μπορούμε να αγνοήσουμε την Τουρκία» λόγω του μεγέθους της αμυντικής της βιομηχανίας.
«Αλλά βρισκόμαστε στην αρχή της συζήτησης», πρόσθεσε. «Είναι στο χέρι της Τουρκίας να κάνει αυτή τη συζήτηση ευκολότερη ή δυσκολότερη.
Θα προτιμούσαμε να την κάνει ευκολότερη. Όμως, τα τελευταία 24ωρα δείχνουν ότι πηγαίνει προς την αντίθετη κατεύθυνση».
Παρ’ όλα αυτά, η σημασία της Άγκυρας για την ευρωπαϊκή άμυνα, σε συνδυασμό με την πιθανή επιστροφή του Trump στον Λευκό Οίκο, μπορεί να ήταν οι παράγοντες που ενθάρρυναν τον Erdogan – έναν αδίστακτο πολιτικό παίκτη – να κινηθεί εναντίον του βασικού του αντιπάλου, όπως υποστηρίζουν οι αναλυτές.
Η Senta Demiralp, καθηγήτρια πολιτικών επιστημών στο Πανεπιστήμιο Ισίκ της Κωνσταντινούπολης, δήλωσε ότι οι ΗΠΑ «διευκόλυναν αυτή τη στροφή» στέλνοντας το μήνυμα ότι μπορούν «να συνεργαστούν με αυτούς που αποκαλούμε αυταρχικούς ηγέτες».
Ο Imamoglu, που εκτοξεύθηκε στην πολιτική σκηνή όταν νίκησε τον υποψήφιο του Erdogan και εξελέγη δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης το 2019, ξεχωρίζει ως ένας από τους λίγους πολιτικούς που απευθύνονται σε ένα ευρύ φάσμα ψηφοφόρων, συμπεριλαμβανομένων των Κούρδων, των συντηρητικών και των κοσμικών. Βοήθησε, επίσης, το κεντρώο, κοσμικό Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα (CHP) να επιφέρει τη χειρότερη εκλογική ήττα στο κυβερνών κόμμα AKP του Erdogan στις τοπικές εκλογές του περασμένου έτους.
Ωστόσο, ο 54χρονος έχει αντιμετωπίσει μια σειρά ποινικών ερευνών σε μια χώρα όπου ο Erdogan, που κυριαρχεί στην τουρκική πολιτική σκηνή για περισσότερες από δύο δεκαετίες, ασκεί τεράστια επιρροή στους κρατικούς θεσμούς, συμπεριλαμβανομένης της δικαιοσύνης.
Η σύλληψή του – για υποτιθέμενες σχέσεις με την «τρομοκρατία», καθώς και για κατηγορίες διαφθοράς – πραγματοποιήθηκε λίγες μόλις ημέρες πριν το CHP τον ανακηρύξει επίσημα προεδρικό υποψήφιο ενόψει των εκλογών που είναι προγραμματισμένες έως το 2028.
Ο υπουργός Δικαιοσύνης, Yilmaz Tunc, επέμεινε ότι η δικαιοσύνη ενήργησε ανεξάρτητα και χαρακτήρισε «εξαιρετικά επικίνδυνο» τον ισχυρισμό της αντιπολίτευσης ότι η σύλληψη του Imamoglu συνιστά «πραξικόπημα» εναντίον του.
Ωστόσο, για τον Kiniklioglu, τον πρώην βουλευτή, αυτές οι κινήσεις αποτελούν «ξεκάθαρη ένδειξη ότι ο Kiniklioglu δεν θέλει να πάρει κανένα ρίσκο» πριν από τις επόμενες προεδρικές εκλογές.
Και άλλοι πολιτικοί αντίπαλοι του Kiniklioglu έχουν ήδη βρεθεί πίσω από τα κάγκελα της φυλακής.
Ο Selahattin Demirtas, ο χαρισματικός Κούρδος ηγέτης της αντιπολίτευσης που αμφισβήτησε τον Erdogan για την προεδρία, βρίσκεται στη φυλακή από το 2016, παρά την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων που έκρινε ότι φυλακίστηκε άδικα για τις πολιτικές του ομιλίες.
Ο Ümit Özdağ, ηγέτης του μικρού υπερεθνικιστικού κόμματος Νίκη, φυλακίστηκε τον Ιανουάριο με κατηγορίες ότι προσέβαλε τον Erdogan και «υποκίνησε μίσος» με αναρτήσεις του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης κατά των προσφύγων.
Ωστόσο, η περίπτωση του Imamoglu είναι κάτι νέο: ποτέ στο παρελθόν ο Erdogan δεν είχε κινηθεί τόσο αποφασιστικά εναντίον της κυρίαρχης αντιπολίτευσης και του ηγετικού προσώπου του παλαιότερου κόμματος της Τουρκίας, το οποίο ιδρύθηκε από τον Μουσταφά Kemal Ataturk, τον ιδρυτή της σύγχρονης Τουρκικής Δημοκρατίας. Οι επικριτές του Erdogan και η αντιπολίτευση πιστεύουν εδώ και καιρό ότι η αυξανόμενη αυταρχικότητά του έχει μία κυρίαρχη κινητήρια δύναμη: την αποφασιστικότητά του να παραμείνει στην εξουσία.
Ο Erdogan επέβαλε το προεδρικό σύστημα μέσω ενός αμφιλεγόμενου δημοψηφίσματος το 2017, αποκτώντας σαρωτικές εξουσίες πάνω στο κράτος, ενώ οι σύμμαχοί του προωθούν αλλαγές στο Σύνταγμα ώστε να του επιτρέψουν να θέσει υποψηφιότητα για τρίτη προεδρική θητεία το 2028.
Σύμφωνα με τους ισχύοντες κανόνες, θα μπορούσε να είναι υποψήφιος ξανά εάν το κοινοβούλιο προκηρύξει εκλογές πριν από τη λήξη της θητείας του ή αν τροποποιηθεί το Σύνταγμα.
Ωστόσο, κάτι τέτοιο θα απαιτούσε σημαντική υποστήριξη από την αντιπολίτευση ώστε να επιτευχθεί η αναγκαία υπερπλειοψηφία στο κοινοβούλιο.
Ο Hamish Kinnear, ανώτερος αναλυτής για τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική στην εταιρεία ανάλυσης κινδύνων Verisk Maplecroft, προειδοποίησε ότι ο κίνδυνος τώρα είναι πως «η σύλληψη του Imamoglu θα ενώσει την αντιπολίτευση και θα προκαλέσει πολιτική αντίδραση».
Ήδη η αναταραχή στην Τουρκία έχει μεταφερθεί στους δρόμους.
Χιλιάδες διαδηλωτές στην Κωνσταντινούπολη αψήφησαν την απαγόρευση της αστυνομίας και κατέβηκαν στους δρόμους μετά τη σύλληψη του Ιμάμογλου, απαιτώντας την απελευθέρωσή του.
Η σύλληψη του Imamoglu αποκαλύπτει το τέλος της όποιας προσδοκίας για διάλογο στην Τουρκία και το αυξανόμενο πολιτικό αδιέξοδο στη χώρα.
«Ο Erdogan βρίσκεται σε ένα μονοπάτι που αν το ακολουθήσει, είναι πιθανό να απομονώσει περαιτέρω τη χώρα», λέει ο Kinnear.
«Αν δεν υπάρχει συνεννόηση ή αποκλιμάκωση, τότε η Τουρκία κινδυνεύει να βυθιστεί σε περισσότερο αυταρχισμό, κοινωνική αστάθεια και ίσως και πολιτική βία».
www.bankingnews.gr
.gif)
Σχόλια αναγνωστών