Το πεδίο της μάχης δεν κυριαρχείται πλέον από ανθρώπους, αλλά από drones - Και η Ρωσία υπερέχει μόνο στα drones οπτικής ίνας
Ο Putin με την χθεσινή του ομιλία σκλήρυνε τη ρητορική του.
Διακήρυξε όχι μόνο τον Zelensky «παράνομο» (πράγμα που είχε ήδη πει νωρίτερα), αλλά και ολόκληρο το σύστημα εξουσίας στην Ουκρανία.
Επιπλέον, ζήτησε την εισαγωγή μιας «εξωτερικής διαχείρισης» της Ουκρανίας με τη συμμετοχή του ΟΗΕ.
Αυτές οι δηλώσεις, φυσικά, μπορούν να εκληφθούν ως μέρος ενός παιχνιδιού όπου «αυξάνει το διακύβευμα» στο πλαίσιο της διαδικασίας των διαπραγματεύσεων με τις ΗΠΑ.
Ή μπορεί να θεωρηθεί ως ένα στοιχείο ψυχολογικής πίεσης στις ουκρανικές αρχές προκειμένου να συμφωνήσουν σε όρους που επί του παρόντος δεν θέλουν να συμφωνήσουν.
Και αυτοί είναι να «αναγνωρίσουν τη ρωσική κυριαρχία στα ουκρανικά εδάφη, να δώσουν την Kherson και τη Zaporizhia και να μειώσουν το μέγεθος των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων, διαφορετικά θα σας επιβάλλουμε «εξωτερικό έλεγχο».
Ωστόσο, αυτό το παιχνίδι της αυξανόμενης έντασης, θα μπορέσει να αποδώσει μόνο εάν όντως τα λόγια του Putin στηρίζονται από την πραγματική ανωτερότητα της Ρωσίας στο πεδίο της μάχης και την προοπτική μιας πλήρους ήττας των Ουκρανών, η οποία για να αποτραπεί, θα πρέπει το Κίεβο και οι σύμμαχοι του στη Δύση να κάνουν κάποιες σοβαρές παραχωρήσεις.
Υπό έλεγχο
Στην πραγματικότητα ο Putin το δήλωσε αυτό.
Συγκεκριμένα, υποστήριξε ότι αν είχε πει προηγουμένως ότι ο ρωσικός στρατός θα «αποτελειώσει τις ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις», τώρα υπάρχει κάθε λόγος να πιστεύουμε ότι οι ρωσικές ένοπλες δυνάμεις θα τελειώσουν τους Ουκρανούς».
Το Κίεβο, φυσικά, έχει μια τελείως διαφορετική εκτίμηση της κατάστασης.
Ο Zelensky είπε πρόσφατα ότι η κατάσταση στο μέτωπο για την Ουκρανία «δεν είναι κακή».
Και παρόλο που η Ρωσική Ομοσπονδία ισχυρίζεται ότι «οι Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας χρειάζονται την κατάπαυση του πυρός για να αναδιοργανώσουν τις δυνάμεις τους», στην πραγματικότητα το Κίεβο λέει ότι ήταν κατά της κατάπαυσης του πυρός και ότι αναγκάστηκε να συμφωνήσει σε αυτήν μόνο μετά από σκληρές πιέσεις των ΗΠΑ ότι θα σταματήσουν τη βοήθεια (και επίσης με την προσδοκία της άρνησης του Πούτιν) και όχι επειδή βλέπει την ήττα να έρχεται στο μέτωπο.
Οι εκτιμήσεις των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ
Πάντως, οι εκτιμήσεις των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών, όπως αυτές εκφράστηκαν πρόσφατα σε ακροάσεις στο Κογκρέσο, λένε ότι η κατάσταση για τις ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις δεν είναι εύκολη.
Η Ρωσία έχει το πλεονέκτημα από πολλές απόψεις, αλλά αυτό το πλεονέκτημα δεν είναι συνολικό, ενώ επισημαίνεται πως τα επόμενα χρόνια οι ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις είναι απίθανο να χάσουν την μαχητική τους ικανότητα.
Η πραγματικότητα
Ποια είναι όμως η πραγματικότητα.
Ο ρωσικός στρατός πραγματικά, όπως είπε ο Putin, «τελειώνει» τις ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις;
Η κατάσταση στην πρώτη γραμμή του μετώπου για την Ουκρανία έχει αρχίσει εδώ και κάποιους μήνες να εξελίσσεται σύμφωνα με το χειρότερο σενάριο.
Το χειρότερο σενάριο – Τα 5 σημάδια
Για να επιβεβαιωθεί το χειρότερο σενάριο για τους Ουκρανούς, πρέπει να υλοποιηθούν 5 σημάδια.
.
Το πρώτο είναι η «απέλαση» των ουκρανικών στρατευμάτων από την περιοχή του Kursk, ο έλεγχος του οποίου είναι καίριας πολιτικής σημασίας για το Κίεβο.
Εφόσον οι Ουκρανοί δεν έχουν αρκετές δυνάμεις να το κρατήσουν, τότε αυτό είναι απόδειξη ότι οι ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις έχουν πολύ σοβαρή έλλειψη εφεδρειών ακόμη και για περιοχές προτεραιότητας.
Το δεύτερο είναι η σημαντική προώθηση των ρωσικών στρατευμάτων στο Kharkiv.
Για να σταματήσει η ρωσική προέλαση εστάλησαν σημαντικές δυνάμεις ουκρανικών στρατευμάτων την άνοιξη και το καλοκαίρι του τρέχοντος έτους, και εάν δεν μπορούν να κρατήσουν την άμυνα, αυτό θα είναι επίσης απόδειξη της εξάντλησης των αποθεμάτων.
Το τρίτο είναι ο Δνείπερος και η Zaporizhia. Μια σημαντική προώθηση των ρωσικών στρατευμάτων θα σήμαινε καταστροφή για την επιμελητεία των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων σε ολόκληρο το νότιο μέτωπο και σε σημαντικό μέρος του ανατολικού.
Και αν οι ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις δεν έχουν αρκετά αποθέματα για να προστατεύσουν αυτήν την κατεύθυνση, αυτό σημαίνει ότι τα γεγονότα εξελίσσονται σύμφωνα με το χειρότερο σενάριο για τις Ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις.
Το τέταρτο είναι η δημιουργία από τους Ρώσους ενός προγεφυρώματος στη δεξιά όχθη του Δνείπερου – στην περιοχή της Kherson ή/ και στην περιοχή του Δνείπερου και της Zaporizhia (αν η Ρωσική Ομοσπονδία είναι σε θέση να καταλάβει αυτές τις πόλεις).
Αυτό θα δημιουργήσει μια πιθανή απειλή επίθεσης του ρωσικού στρατού προς την Υπερδνειστερία, αποκόπτοντας την Ουκρανία από τη θάλασσα. Εάν οι ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις αποτύχουν να το αποτρέψουν, αυτό θα είναι απόδειξη μιας κρίσιμης πτώσης της μαχητικής ικανότητας των ουκρανικών στρατευμάτων.
Το πέμπτο είναι μια σημαντική προώθηση των ρωσικών στρατευμάτων προς το Κίεβο, η οποία θα φέρει την Ουκρανία στο χείλος της πλήρους ήττας.
Η αρχή…
Από αυτά τα πέντε σημάδια, ένα έχει πλέον εμφανιστεί: η σχεδόν πλήρης απώλεια της βάσης των ουκρανικών ένοπλων δυνάμεων στην περιοχή του Kursk.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις τόσο από τη ρωσική, την ουκρανική και τη δυτική πλευρά, δεν επρόκειτο για «προγραμματισμένο ελιγμό».
Ήταν μια βαριά ήττα για τους Ουκρανούς, που οδήγησε σε μια αποδιοργανωμένη υποχώρηση που το Κίεβο, στην πραγματικότητα, δεν ήθελε να επιτρέψει (αντίθετα, ο Zelensky ήθελε να κρατήσει το προγεφύρωμα ως διαπραγματευτικό χαρτί).
Βαριά ήττα
Ωστόσο, η κατάσταση στην περιοχή του Kursk στις αρχές Μαρτίου 2025 ήταν πολύ διαφορετική από άλλα τμήματα του μετώπου, καθώς ο ρωσικός στρατός μπόρεσε να πάρει πλήρως τον έλεγχο της επιμελητείας των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων στο προγεφύρωμα «πιέζοντας» τα πλευρά της, με συνέπεια να είναι θέμα χρόνου η απώλεια τους.
Και η απροσδόκητη επιχείρηση των Ρώσων μέσω του αγωγού φυσικού αερίου στις 8 Μαρτίου επιτάχυνε απότομα τη διαδικασία, προκαλώντας αποδιοργάνωση στην ουκρανική άμυνα.
Ταυτόχρονα, η ήττα των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων στην περιοχή του Kursk υποδεικνύει τις περιορισμένες εφεδρείες του ουκρανικού στρατού, οι οποίες ήταν ανεπαρκείς για να εμποδίσουν την προέλαση του ρωσικού στρατού στα πλευρά και την κατάληψη του Sverdlikino (από όπου ξεκίνησε η αγωνία διατήρησης του προγεφυρώματος Kursk).
Επίσης έδειξε την έλλειψη δύναμης από την πλευρά των Ουκρανών να πραγματοποιήσουν αποτελεσματικές αντεπιθέσεις.
Οι προσπάθειες τους να ανακαταλάβουν το Sverdlikino οδήγησαν σε τεράστιες απώλειες.
Μάχες… αντεπιθέσεις
Παρεμπιπτόντως, αυτό είναι χαρακτηριστικό και για άλλες περιοχές.
Για παράδειγμα, οι προσπάθειες των Ουκρανών να αποκόψουν το νοτιοδυτικό τμήμα του Pokrovsk δεν ήταν επιτυχείς.
Και πρόσφατα η πρωτοβουλία εκεί πέρασε και πάλι στον ρωσικό στρατό, ο οποίος έχει ήδη καταφέρει να ανακαταλάβει μέρος των εδαφών που προηγουμένως είχαν περάσει και πάλι στα χέρια των Ουκρανών.
Τα ρωσικά στρατεύματα συνέχισαν επίσης την προέλασή τους στο Toretsk (οι ουκρανικές δυνάμεις επιχείρησαν επίσης μια αντεπίθεση εκεί τον Φεβρουάριο-Μάρτιο).
Η προέλαση του ουκρανικού στρατού στην περιοχή του Belgorod είναι επί του παρόντος ασήμαντη.
Αντέχουν στην άμυνα
Ωστόσο, οι ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις συνεχίζουν να επιδεικνύουν ανθεκτικότητα στις αμυντικές μάχες.
Αν και υπάρχει κάποια πρόοδος από τα ρωσικά στρατεύματα, αυτή είναι αργή και συνοδεύεται από μεγάλες απώλειες.
Μερικές φορές υπάρχουν τοπικές προελάσεις, αλλά αυτές είναι περιορισμένες.
Φυσικά, οι ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις δεν έχουν ατελείωτες εφεδρείες, η επιστράτευση συνεχίζεται με δυσκολία και πολλοί φεύγουν από τις Ειδικές Δυνάμεις.
Όλα αυτά τα προβλήματα έχουν σωρευτικό αποτέλεσμα και κάποια στιγμή, μπορεί να οδηγήσουν στην κατάρρευση του μετώπου.
Ωστόσο, αυτό δεν έχει ακόμη παρατηρηθεί.
Προβλήματα και οι Ρώσοι
Και, εξάλλου, ο ρωσικός στρατός έχει και αυτός προβλήματα και απώλειες.
Είναι άγνωστο τι άλλο δυναμικό υπάρχει για την αναπλήρωση του ενεργού στρατού αποκλειστικά μέσω συμβασιούχων στρατιωτών και χωρίς την ανάγκη επιστράτευσης, κάτι που το Κρεμλίνο μάλλον δεν θέλει να πραγματοποιήσει προς το παρόν λόγω του υψηλού κοινωνικοοικονομικού και πολιτικού κόστους.
Ωστόσο, ακόμη και μια νέα επιστράτευση στη Ρωσική Ομοσπονδία μπορεί να μην έχει ριζικό αντίκτυπο στη στρατιωτική κατάσταση λόγω της θεμελιώδους αλλαγής στη φύση των στρατιωτικών επιχειρήσεων τα τελευταία χρόνια.
Κυρίαρχα τα drones
Το πεδίο της μάχης δεν κυριαρχείται πλέον από ανθρώπους, αλλά από drones.
Αυτά καθορίζουν τη φύση της μάχης και επιτρέπουν ακόμη και σε μικρές δυνάμεις να κρατούν θέσεις, καταστρέφοντας εχθρικό προσωπικό και εξοπλισμό.
Και μπορεί να στείλει κανείς ένα εκατομμύριο στρατιώτες στο μέτωπο, αλλά εάν αυτοί δέχονται επίθεση από εκατομμύρια drones που ελέγχονται από εξειδικευμένα πληρώματα UAV, το μέτωπο δεν θα αλλάξει.
Το πλεονέκτημα
Επομένως, το πλεονέκτημα στο πεδίο της μάχης εξαρτάται πλέον σε μεγάλο βαθμό από το ποια πλευρά υπερτερεί της άλλης στην ανάπτυξη μη επανδρωμένων και άλλων ρομποτικών στρατιωτικών συστημάτων.
Μέχρι στιγμής, υπάρχει μόνο ένας τομέας στον οποίο η Ρωσική Ομοσπονδία έχει πλεονέκτημα – στα drones οπτικών ινών (αν και τα έχουν αποκτήσει και οι ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις).
Σε άλλους τομείς, υπάρχει είτε ισοτιμία είτε υπεροχή του ουκρανικού στρατού.
Επομένως, για να δημιουργηθεί μια κατάσταση, όπως είπε ο Putin, όπου ο ρωσικός στρατός «τελειώνει» τον ουκρανικό, η Ρωσική Ομοσπονδία πρέπει να έχει πολλαπλή υπεροχή στη σφαίρα των drone.
Δηλαδή, εάν η Ουκρανία παράγει 4 εκατομμύρια drones ετησίως, τότε η Ρωσία θα πρέπει να παράγει 12 εκατομμύρια drones ετησίως.
Επίσης, επαγγελματικά πληρώματα UAV θα πρέπει να δημιουργούνται σε μεγάλες ποσότητες για αυτά και η πυκνότητα και η ποιότητα του ρωσικού ηλεκτρονικού πολέμου θα πρέπει να είναι αρκετές φορές υψηλότερη από την ουκρανική.
Ωστόσο, αυτό δεν έχει ακόμη παρατηρηθεί.
Αύξηση παραγωγής
Φυσικά, η Ρωσική Ομοσπονδία έχει τη δυνατότητα να αυξήσει την παραγωγή drone.
Το Κρεμλίνο θα μπορούσε να υιοθετήσει την εμπειρία της Ουκρανίας καθιστώντας τα UAV το «κύριο εθνικό έργο», δίνοντας εντολή σε κάθε συμμετέχοντα στη ρωσική λίστα Forbes να δημιουργήσει τη δική του παραγωγή drones και συστημάτων ηλεκτρονικού πολέμου, αυξάνοντας απότομα τον στρατιωτικό προϋπολογισμό για τις αγορές τους ή αναδιανέμοντας στοιχεία πολιτικών δαπανών για αυτούς τους σκοπούς.
Είναι επίσης δυνατό να προσπαθήσει να διαπραγματευτεί με την Κίνα (τον παγκόσμιο ηγέτη στα drones) για έργα αγοράς και παραγωγής μη επανδρωμένων συστημάτων.
Αλλά είναι ακόμη άγνωστο εάν οι ρωσικές αρχές θα τα κάνουν, ή εάν θα μπορέσουν να τα κάνουν όλα αυτά.
Και, σε κάθε περίπτωση, το αποτέλεσμα δεν θα εμφανιστεί αμέσως.
Η κρίσιμη παράμετρος
Και η Ουκρανία είναι απίθανο να μείνει ακίνητη.
Για το Κίεβο, φυσικά, υπάρχουν άλλοι κίνδυνοι που θα μπορούσαν να επηρεάσουν τη μαχητική ετοιμότητα των ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων.
Για παράδειγμα, προβλήματα με τη δυτική βοήθεια.
Έτσι, υπάρχει πιθανότητα (αν και όχι 100%) ο Trump να μην εγκρίνει νέα πακέτα στρατιωτικής βοήθειας για την Ουκρανία μετά την εξάντληση των προμηθειών που είχαν προηγουμένως χορηγηθεί από τον Biden.
Αυτό θα δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα (ειδικά στον τομέα της προμήθειας συστημάτων αεράμυνας με πυραύλους για αυτά, σε άλλα πυρομαχικά, σε εξοπλισμό επικοινωνιών), αλλά αυτά δεν θα σημαίνουν από μόνα τους την κατάρρευση του μετώπου των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων.
Δεν καταρρέουν
Πρώτον, τα κύρια μέσα καταστροφής στον πόλεμο είναι τα drones και η Ουκρανία, ως επί το πλείστον, τα παράγει η ίδια.
Δεύτερον, ορισμένα όπλα θα προμηθεύονται από ευρωπαϊκές χώρες.
Τρίτον, η Ευρώπη θα συνεχίσει να μοιράζει χρήματα, πράγμα που σημαίνει ότι η Ουκρανία θα έχει την ευκαιρία, εάν χρειαστεί, να αγοράσει όπλα από τους ίδιους τους Αμερικανούς (για παράδειγμα, πυραύλους για συστήματα αεράμυνας).
Επιπλέον, υπάρχουν κίνδυνοι στις σχέσεις με εξωτερικούς εταίρους και για τη Ρωσία.
Για παράδειγμα, οι δευτερεύουσες κυρώσεις των ΗΠΑ έχουν σημαντικό αντίκτυπο στις εμπορικές σχέσεις και ευκαιρίες της Ρωσίας με την Κίνα, την Ινδία και άλλους σημαντικούς εταίρους.
Παρακάμπτονται, αλλά σταδιακά τα προβλήματα αυξάνονται.
Τι εννοούσε ο Putin
Συνοψίζοντας, τα λόγια του Putin για την «εξόντωση» των ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων και για τον «εξωτερικό έλεγχο της Ουκρανίας» μπορούν να ερμηνευθούν με διάφορους τρόπους.
Ίσως αυτή η δήλωση βασίζεται σε απολύτως αξιόπιστες πληροφορίες για την κατάσταση των εφεδρειών των Ρωσικών Ενόπλων Δυνάμεων και του ουκρανικού στρατού, σε αξιόπιστες πληροφορίες για τις απώλειες και την αναπλήρωσή τους, σε αξιόπιστες πληροφορίες σχετικά με τον ρυθμό αύξησης της παραγωγής drone στην Ουκρανία και τη Ρωσία.
Σε αυτή την περίπτωση, το μέτωπο των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων θα αρχίσει πράγματι να καταρρέει στο άμεσο μέλλον.
Ίσως είναι απλά ένας μοχλός πίεσης στο πλαίσιο της διαπραγματευτικής διαδικασίας.
Ή ίσως αυτά είναι τα συμπεράσματα που εξάγει ο Putin με βάση αναξιόπιστες και εξαιρετικά εξωραϊσμένες πληροφορίες που του παρέχονται, έτσι ώστε ο Ρώσος Πρόεδρος να αρνηθεί να δεχτεί οποιουσδήποτε όρους συμβιβασμού για γρήγορο τέλος του πολέμου.
Επιπλέον, είναι πιθανό να ενημερώνεται από τους ίδιους «ειδικά εκπαιδευμένους ανθρώπους» που την παραμονή της εισβολής τον Φεβρουάριο του 2022, μιλούσαν για το πώς θα έπεφτε η Ουκρανία σε μέρες ή εβδομάδες.
Το δίλημμα
Ποιο από αυτά τα συμπεράσματα είναι σωστό μόνο ο χρόνος θα δείξει.
Θα δείξει επίσης την εγκυρότητα των επίσης διαδεδομένων προσδοκιών στην Ουκρανία για «επικείμενη κατάρρευση της Ρωσίας».
Ένα πράγμα είναι ξεκάθαρο: τόσο η ουκρανική όσο και η ρωσική ηγεσία αντιμετωπίζουν τώρα μια επιλογή: να συμφωνήσουν σε αυτά που έχουν και όχι σε αυτά που μπορεί να αποκτήσουν (για την Ουκρανία αυτό σημαίνει διατήρηση του κράτους, του στρατού, πρόσβαση στη θάλασσα, αλλά χωρίς προοπτικές ένταξης στο ΝΑΤΟ, για τη δε Ρωσία - έλεγχος στα κατεχόμενα εδάφη) ή να συνεχίσουν να αγωνίζονται μέχρι το νικηφόρο τέλος.
Μέχρι στιγμής, κρίνοντας από τη δημόσια ρητορική, η εντύπωση είναι ότι η κάθε πλευρά θέλει ακόμα να επιτύχει τους δικούς της μαξιμαλιστικούς στόχους (ο Zelensky συμφώνησε σε κατάπαυση του πυρός μόνο υπό την πίεση του Trump και με την ελπίδα ότι ο Putin θα αρνηθεί).
Ωστόσο, οι κίνδυνοι από τη συνέχιση αυτής της στρατηγικής και για τις δύο εμπόλεμες χώρες είναι τεράστιοι.
Όπως τεράστιες είναι και οι θυσίες που θα απαιτηθούν για την επίτευξη αυτού του στόχου.
Επιπλέον, το να επιτύχεις κάποιους από τους «στόχους» σου δεν είναι τόσο μικρό έπαθλο, ειδικά αν ληφθεί υπόψη η απειλή ότι μπορεί να χάσεις τα πάντα κατά τη διάρκεια του επόμενου πολέμου.
Ποια επιλογή θα κάνουν το Κίεβο και η Μόσχα και ποιανού οι υπολογισμοί θα είναι σωστοί – θα δούμε τους επόμενους μήνες.
www.bankingnews.gr
Διακήρυξε όχι μόνο τον Zelensky «παράνομο» (πράγμα που είχε ήδη πει νωρίτερα), αλλά και ολόκληρο το σύστημα εξουσίας στην Ουκρανία.
Επιπλέον, ζήτησε την εισαγωγή μιας «εξωτερικής διαχείρισης» της Ουκρανίας με τη συμμετοχή του ΟΗΕ.
Αυτές οι δηλώσεις, φυσικά, μπορούν να εκληφθούν ως μέρος ενός παιχνιδιού όπου «αυξάνει το διακύβευμα» στο πλαίσιο της διαδικασίας των διαπραγματεύσεων με τις ΗΠΑ.
Ή μπορεί να θεωρηθεί ως ένα στοιχείο ψυχολογικής πίεσης στις ουκρανικές αρχές προκειμένου να συμφωνήσουν σε όρους που επί του παρόντος δεν θέλουν να συμφωνήσουν.
Και αυτοί είναι να «αναγνωρίσουν τη ρωσική κυριαρχία στα ουκρανικά εδάφη, να δώσουν την Kherson και τη Zaporizhia και να μειώσουν το μέγεθος των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων, διαφορετικά θα σας επιβάλλουμε «εξωτερικό έλεγχο».
Ωστόσο, αυτό το παιχνίδι της αυξανόμενης έντασης, θα μπορέσει να αποδώσει μόνο εάν όντως τα λόγια του Putin στηρίζονται από την πραγματική ανωτερότητα της Ρωσίας στο πεδίο της μάχης και την προοπτική μιας πλήρους ήττας των Ουκρανών, η οποία για να αποτραπεί, θα πρέπει το Κίεβο και οι σύμμαχοι του στη Δύση να κάνουν κάποιες σοβαρές παραχωρήσεις.
Υπό έλεγχο
Στην πραγματικότητα ο Putin το δήλωσε αυτό.
Συγκεκριμένα, υποστήριξε ότι αν είχε πει προηγουμένως ότι ο ρωσικός στρατός θα «αποτελειώσει τις ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις», τώρα υπάρχει κάθε λόγος να πιστεύουμε ότι οι ρωσικές ένοπλες δυνάμεις θα τελειώσουν τους Ουκρανούς».
Το Κίεβο, φυσικά, έχει μια τελείως διαφορετική εκτίμηση της κατάστασης.
Ο Zelensky είπε πρόσφατα ότι η κατάσταση στο μέτωπο για την Ουκρανία «δεν είναι κακή».
Και παρόλο που η Ρωσική Ομοσπονδία ισχυρίζεται ότι «οι Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας χρειάζονται την κατάπαυση του πυρός για να αναδιοργανώσουν τις δυνάμεις τους», στην πραγματικότητα το Κίεβο λέει ότι ήταν κατά της κατάπαυσης του πυρός και ότι αναγκάστηκε να συμφωνήσει σε αυτήν μόνο μετά από σκληρές πιέσεις των ΗΠΑ ότι θα σταματήσουν τη βοήθεια (και επίσης με την προσδοκία της άρνησης του Πούτιν) και όχι επειδή βλέπει την ήττα να έρχεται στο μέτωπο.
Οι εκτιμήσεις των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ
Πάντως, οι εκτιμήσεις των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών, όπως αυτές εκφράστηκαν πρόσφατα σε ακροάσεις στο Κογκρέσο, λένε ότι η κατάσταση για τις ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις δεν είναι εύκολη.
Η Ρωσία έχει το πλεονέκτημα από πολλές απόψεις, αλλά αυτό το πλεονέκτημα δεν είναι συνολικό, ενώ επισημαίνεται πως τα επόμενα χρόνια οι ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις είναι απίθανο να χάσουν την μαχητική τους ικανότητα.
Η πραγματικότητα
Ποια είναι όμως η πραγματικότητα.
Ο ρωσικός στρατός πραγματικά, όπως είπε ο Putin, «τελειώνει» τις ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις;
Η κατάσταση στην πρώτη γραμμή του μετώπου για την Ουκρανία έχει αρχίσει εδώ και κάποιους μήνες να εξελίσσεται σύμφωνα με το χειρότερο σενάριο.
Το χειρότερο σενάριο – Τα 5 σημάδια
Για να επιβεβαιωθεί το χειρότερο σενάριο για τους Ουκρανούς, πρέπει να υλοποιηθούν 5 σημάδια.
.
Το πρώτο είναι η «απέλαση» των ουκρανικών στρατευμάτων από την περιοχή του Kursk, ο έλεγχος του οποίου είναι καίριας πολιτικής σημασίας για το Κίεβο.
Εφόσον οι Ουκρανοί δεν έχουν αρκετές δυνάμεις να το κρατήσουν, τότε αυτό είναι απόδειξη ότι οι ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις έχουν πολύ σοβαρή έλλειψη εφεδρειών ακόμη και για περιοχές προτεραιότητας.
Το δεύτερο είναι η σημαντική προώθηση των ρωσικών στρατευμάτων στο Kharkiv.
Για να σταματήσει η ρωσική προέλαση εστάλησαν σημαντικές δυνάμεις ουκρανικών στρατευμάτων την άνοιξη και το καλοκαίρι του τρέχοντος έτους, και εάν δεν μπορούν να κρατήσουν την άμυνα, αυτό θα είναι επίσης απόδειξη της εξάντλησης των αποθεμάτων.
Το τρίτο είναι ο Δνείπερος και η Zaporizhia. Μια σημαντική προώθηση των ρωσικών στρατευμάτων θα σήμαινε καταστροφή για την επιμελητεία των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων σε ολόκληρο το νότιο μέτωπο και σε σημαντικό μέρος του ανατολικού.
Και αν οι ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις δεν έχουν αρκετά αποθέματα για να προστατεύσουν αυτήν την κατεύθυνση, αυτό σημαίνει ότι τα γεγονότα εξελίσσονται σύμφωνα με το χειρότερο σενάριο για τις Ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις.
Το τέταρτο είναι η δημιουργία από τους Ρώσους ενός προγεφυρώματος στη δεξιά όχθη του Δνείπερου – στην περιοχή της Kherson ή/ και στην περιοχή του Δνείπερου και της Zaporizhia (αν η Ρωσική Ομοσπονδία είναι σε θέση να καταλάβει αυτές τις πόλεις).
Αυτό θα δημιουργήσει μια πιθανή απειλή επίθεσης του ρωσικού στρατού προς την Υπερδνειστερία, αποκόπτοντας την Ουκρανία από τη θάλασσα. Εάν οι ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις αποτύχουν να το αποτρέψουν, αυτό θα είναι απόδειξη μιας κρίσιμης πτώσης της μαχητικής ικανότητας των ουκρανικών στρατευμάτων.
Το πέμπτο είναι μια σημαντική προώθηση των ρωσικών στρατευμάτων προς το Κίεβο, η οποία θα φέρει την Ουκρανία στο χείλος της πλήρους ήττας.
Η αρχή…
Από αυτά τα πέντε σημάδια, ένα έχει πλέον εμφανιστεί: η σχεδόν πλήρης απώλεια της βάσης των ουκρανικών ένοπλων δυνάμεων στην περιοχή του Kursk.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις τόσο από τη ρωσική, την ουκρανική και τη δυτική πλευρά, δεν επρόκειτο για «προγραμματισμένο ελιγμό».
Ήταν μια βαριά ήττα για τους Ουκρανούς, που οδήγησε σε μια αποδιοργανωμένη υποχώρηση που το Κίεβο, στην πραγματικότητα, δεν ήθελε να επιτρέψει (αντίθετα, ο Zelensky ήθελε να κρατήσει το προγεφύρωμα ως διαπραγματευτικό χαρτί).
Βαριά ήττα
Ωστόσο, η κατάσταση στην περιοχή του Kursk στις αρχές Μαρτίου 2025 ήταν πολύ διαφορετική από άλλα τμήματα του μετώπου, καθώς ο ρωσικός στρατός μπόρεσε να πάρει πλήρως τον έλεγχο της επιμελητείας των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων στο προγεφύρωμα «πιέζοντας» τα πλευρά της, με συνέπεια να είναι θέμα χρόνου η απώλεια τους.
Και η απροσδόκητη επιχείρηση των Ρώσων μέσω του αγωγού φυσικού αερίου στις 8 Μαρτίου επιτάχυνε απότομα τη διαδικασία, προκαλώντας αποδιοργάνωση στην ουκρανική άμυνα.
Ταυτόχρονα, η ήττα των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων στην περιοχή του Kursk υποδεικνύει τις περιορισμένες εφεδρείες του ουκρανικού στρατού, οι οποίες ήταν ανεπαρκείς για να εμποδίσουν την προέλαση του ρωσικού στρατού στα πλευρά και την κατάληψη του Sverdlikino (από όπου ξεκίνησε η αγωνία διατήρησης του προγεφυρώματος Kursk).
Επίσης έδειξε την έλλειψη δύναμης από την πλευρά των Ουκρανών να πραγματοποιήσουν αποτελεσματικές αντεπιθέσεις.
Οι προσπάθειες τους να ανακαταλάβουν το Sverdlikino οδήγησαν σε τεράστιες απώλειες.
Μάχες… αντεπιθέσεις
Παρεμπιπτόντως, αυτό είναι χαρακτηριστικό και για άλλες περιοχές.
Για παράδειγμα, οι προσπάθειες των Ουκρανών να αποκόψουν το νοτιοδυτικό τμήμα του Pokrovsk δεν ήταν επιτυχείς.
Και πρόσφατα η πρωτοβουλία εκεί πέρασε και πάλι στον ρωσικό στρατό, ο οποίος έχει ήδη καταφέρει να ανακαταλάβει μέρος των εδαφών που προηγουμένως είχαν περάσει και πάλι στα χέρια των Ουκρανών.
Τα ρωσικά στρατεύματα συνέχισαν επίσης την προέλασή τους στο Toretsk (οι ουκρανικές δυνάμεις επιχείρησαν επίσης μια αντεπίθεση εκεί τον Φεβρουάριο-Μάρτιο).
Η προέλαση του ουκρανικού στρατού στην περιοχή του Belgorod είναι επί του παρόντος ασήμαντη.
Αντέχουν στην άμυνα
Ωστόσο, οι ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις συνεχίζουν να επιδεικνύουν ανθεκτικότητα στις αμυντικές μάχες.
Αν και υπάρχει κάποια πρόοδος από τα ρωσικά στρατεύματα, αυτή είναι αργή και συνοδεύεται από μεγάλες απώλειες.
Μερικές φορές υπάρχουν τοπικές προελάσεις, αλλά αυτές είναι περιορισμένες.
Φυσικά, οι ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις δεν έχουν ατελείωτες εφεδρείες, η επιστράτευση συνεχίζεται με δυσκολία και πολλοί φεύγουν από τις Ειδικές Δυνάμεις.
Όλα αυτά τα προβλήματα έχουν σωρευτικό αποτέλεσμα και κάποια στιγμή, μπορεί να οδηγήσουν στην κατάρρευση του μετώπου.
Ωστόσο, αυτό δεν έχει ακόμη παρατηρηθεί.
Προβλήματα και οι Ρώσοι
Και, εξάλλου, ο ρωσικός στρατός έχει και αυτός προβλήματα και απώλειες.
Είναι άγνωστο τι άλλο δυναμικό υπάρχει για την αναπλήρωση του ενεργού στρατού αποκλειστικά μέσω συμβασιούχων στρατιωτών και χωρίς την ανάγκη επιστράτευσης, κάτι που το Κρεμλίνο μάλλον δεν θέλει να πραγματοποιήσει προς το παρόν λόγω του υψηλού κοινωνικοοικονομικού και πολιτικού κόστους.
Ωστόσο, ακόμη και μια νέα επιστράτευση στη Ρωσική Ομοσπονδία μπορεί να μην έχει ριζικό αντίκτυπο στη στρατιωτική κατάσταση λόγω της θεμελιώδους αλλαγής στη φύση των στρατιωτικών επιχειρήσεων τα τελευταία χρόνια.
Κυρίαρχα τα drones
Το πεδίο της μάχης δεν κυριαρχείται πλέον από ανθρώπους, αλλά από drones.
Αυτά καθορίζουν τη φύση της μάχης και επιτρέπουν ακόμη και σε μικρές δυνάμεις να κρατούν θέσεις, καταστρέφοντας εχθρικό προσωπικό και εξοπλισμό.
Και μπορεί να στείλει κανείς ένα εκατομμύριο στρατιώτες στο μέτωπο, αλλά εάν αυτοί δέχονται επίθεση από εκατομμύρια drones που ελέγχονται από εξειδικευμένα πληρώματα UAV, το μέτωπο δεν θα αλλάξει.
Το πλεονέκτημα
Επομένως, το πλεονέκτημα στο πεδίο της μάχης εξαρτάται πλέον σε μεγάλο βαθμό από το ποια πλευρά υπερτερεί της άλλης στην ανάπτυξη μη επανδρωμένων και άλλων ρομποτικών στρατιωτικών συστημάτων.
Μέχρι στιγμής, υπάρχει μόνο ένας τομέας στον οποίο η Ρωσική Ομοσπονδία έχει πλεονέκτημα – στα drones οπτικών ινών (αν και τα έχουν αποκτήσει και οι ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις).
Σε άλλους τομείς, υπάρχει είτε ισοτιμία είτε υπεροχή του ουκρανικού στρατού.
Επομένως, για να δημιουργηθεί μια κατάσταση, όπως είπε ο Putin, όπου ο ρωσικός στρατός «τελειώνει» τον ουκρανικό, η Ρωσική Ομοσπονδία πρέπει να έχει πολλαπλή υπεροχή στη σφαίρα των drone.
Δηλαδή, εάν η Ουκρανία παράγει 4 εκατομμύρια drones ετησίως, τότε η Ρωσία θα πρέπει να παράγει 12 εκατομμύρια drones ετησίως.
Επίσης, επαγγελματικά πληρώματα UAV θα πρέπει να δημιουργούνται σε μεγάλες ποσότητες για αυτά και η πυκνότητα και η ποιότητα του ρωσικού ηλεκτρονικού πολέμου θα πρέπει να είναι αρκετές φορές υψηλότερη από την ουκρανική.
Ωστόσο, αυτό δεν έχει ακόμη παρατηρηθεί.
Αύξηση παραγωγής
Φυσικά, η Ρωσική Ομοσπονδία έχει τη δυνατότητα να αυξήσει την παραγωγή drone.
Το Κρεμλίνο θα μπορούσε να υιοθετήσει την εμπειρία της Ουκρανίας καθιστώντας τα UAV το «κύριο εθνικό έργο», δίνοντας εντολή σε κάθε συμμετέχοντα στη ρωσική λίστα Forbes να δημιουργήσει τη δική του παραγωγή drones και συστημάτων ηλεκτρονικού πολέμου, αυξάνοντας απότομα τον στρατιωτικό προϋπολογισμό για τις αγορές τους ή αναδιανέμοντας στοιχεία πολιτικών δαπανών για αυτούς τους σκοπούς.
Είναι επίσης δυνατό να προσπαθήσει να διαπραγματευτεί με την Κίνα (τον παγκόσμιο ηγέτη στα drones) για έργα αγοράς και παραγωγής μη επανδρωμένων συστημάτων.
Αλλά είναι ακόμη άγνωστο εάν οι ρωσικές αρχές θα τα κάνουν, ή εάν θα μπορέσουν να τα κάνουν όλα αυτά.
Και, σε κάθε περίπτωση, το αποτέλεσμα δεν θα εμφανιστεί αμέσως.
Η κρίσιμη παράμετρος
Και η Ουκρανία είναι απίθανο να μείνει ακίνητη.
Για το Κίεβο, φυσικά, υπάρχουν άλλοι κίνδυνοι που θα μπορούσαν να επηρεάσουν τη μαχητική ετοιμότητα των ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων.
Για παράδειγμα, προβλήματα με τη δυτική βοήθεια.
Έτσι, υπάρχει πιθανότητα (αν και όχι 100%) ο Trump να μην εγκρίνει νέα πακέτα στρατιωτικής βοήθειας για την Ουκρανία μετά την εξάντληση των προμηθειών που είχαν προηγουμένως χορηγηθεί από τον Biden.
Αυτό θα δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα (ειδικά στον τομέα της προμήθειας συστημάτων αεράμυνας με πυραύλους για αυτά, σε άλλα πυρομαχικά, σε εξοπλισμό επικοινωνιών), αλλά αυτά δεν θα σημαίνουν από μόνα τους την κατάρρευση του μετώπου των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων.
Δεν καταρρέουν
Πρώτον, τα κύρια μέσα καταστροφής στον πόλεμο είναι τα drones και η Ουκρανία, ως επί το πλείστον, τα παράγει η ίδια.
Δεύτερον, ορισμένα όπλα θα προμηθεύονται από ευρωπαϊκές χώρες.
Τρίτον, η Ευρώπη θα συνεχίσει να μοιράζει χρήματα, πράγμα που σημαίνει ότι η Ουκρανία θα έχει την ευκαιρία, εάν χρειαστεί, να αγοράσει όπλα από τους ίδιους τους Αμερικανούς (για παράδειγμα, πυραύλους για συστήματα αεράμυνας).
Επιπλέον, υπάρχουν κίνδυνοι στις σχέσεις με εξωτερικούς εταίρους και για τη Ρωσία.
Για παράδειγμα, οι δευτερεύουσες κυρώσεις των ΗΠΑ έχουν σημαντικό αντίκτυπο στις εμπορικές σχέσεις και ευκαιρίες της Ρωσίας με την Κίνα, την Ινδία και άλλους σημαντικούς εταίρους.
Παρακάμπτονται, αλλά σταδιακά τα προβλήματα αυξάνονται.
Τι εννοούσε ο Putin
Συνοψίζοντας, τα λόγια του Putin για την «εξόντωση» των ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων και για τον «εξωτερικό έλεγχο της Ουκρανίας» μπορούν να ερμηνευθούν με διάφορους τρόπους.
Ίσως αυτή η δήλωση βασίζεται σε απολύτως αξιόπιστες πληροφορίες για την κατάσταση των εφεδρειών των Ρωσικών Ενόπλων Δυνάμεων και του ουκρανικού στρατού, σε αξιόπιστες πληροφορίες για τις απώλειες και την αναπλήρωσή τους, σε αξιόπιστες πληροφορίες σχετικά με τον ρυθμό αύξησης της παραγωγής drone στην Ουκρανία και τη Ρωσία.
Σε αυτή την περίπτωση, το μέτωπο των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων θα αρχίσει πράγματι να καταρρέει στο άμεσο μέλλον.
Ίσως είναι απλά ένας μοχλός πίεσης στο πλαίσιο της διαπραγματευτικής διαδικασίας.
Ή ίσως αυτά είναι τα συμπεράσματα που εξάγει ο Putin με βάση αναξιόπιστες και εξαιρετικά εξωραϊσμένες πληροφορίες που του παρέχονται, έτσι ώστε ο Ρώσος Πρόεδρος να αρνηθεί να δεχτεί οποιουσδήποτε όρους συμβιβασμού για γρήγορο τέλος του πολέμου.
Επιπλέον, είναι πιθανό να ενημερώνεται από τους ίδιους «ειδικά εκπαιδευμένους ανθρώπους» που την παραμονή της εισβολής τον Φεβρουάριο του 2022, μιλούσαν για το πώς θα έπεφτε η Ουκρανία σε μέρες ή εβδομάδες.
Το δίλημμα
Ποιο από αυτά τα συμπεράσματα είναι σωστό μόνο ο χρόνος θα δείξει.
Θα δείξει επίσης την εγκυρότητα των επίσης διαδεδομένων προσδοκιών στην Ουκρανία για «επικείμενη κατάρρευση της Ρωσίας».
Ένα πράγμα είναι ξεκάθαρο: τόσο η ουκρανική όσο και η ρωσική ηγεσία αντιμετωπίζουν τώρα μια επιλογή: να συμφωνήσουν σε αυτά που έχουν και όχι σε αυτά που μπορεί να αποκτήσουν (για την Ουκρανία αυτό σημαίνει διατήρηση του κράτους, του στρατού, πρόσβαση στη θάλασσα, αλλά χωρίς προοπτικές ένταξης στο ΝΑΤΟ, για τη δε Ρωσία - έλεγχος στα κατεχόμενα εδάφη) ή να συνεχίσουν να αγωνίζονται μέχρι το νικηφόρο τέλος.
Μέχρι στιγμής, κρίνοντας από τη δημόσια ρητορική, η εντύπωση είναι ότι η κάθε πλευρά θέλει ακόμα να επιτύχει τους δικούς της μαξιμαλιστικούς στόχους (ο Zelensky συμφώνησε σε κατάπαυση του πυρός μόνο υπό την πίεση του Trump και με την ελπίδα ότι ο Putin θα αρνηθεί).
Ωστόσο, οι κίνδυνοι από τη συνέχιση αυτής της στρατηγικής και για τις δύο εμπόλεμες χώρες είναι τεράστιοι.
Όπως τεράστιες είναι και οι θυσίες που θα απαιτηθούν για την επίτευξη αυτού του στόχου.
Επιπλέον, το να επιτύχεις κάποιους από τους «στόχους» σου δεν είναι τόσο μικρό έπαθλο, ειδικά αν ληφθεί υπόψη η απειλή ότι μπορεί να χάσεις τα πάντα κατά τη διάρκεια του επόμενου πολέμου.
Ποια επιλογή θα κάνουν το Κίεβο και η Μόσχα και ποιανού οι υπολογισμοί θα είναι σωστοί – θα δούμε τους επόμενους μήνες.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών