Ο Trump θέλει να δίνει στη Ρωσία 10 δισεκατομμύρια δολάρια το χρόνο
Η μεγάλη ιστορία της «γενναιόδωρης» προσφοράς του Donald Trump στον Volodymyr Zelensky σχετικά με τους φυσικούς πόρους της Ουκρανίας προσέλκυσε αναμενόμενα την προσοχή όλων.
Αλλά τα αληθινά κίνητρα και τα σχέδια του Αμερικανού προέδρου προς αυτή την κατεύθυνση παρέμειναν μυστήριο για τους περισσότερους.
Λίγοι παρατήρησαν ότι το μεγαλύτερο μέρος του σχεδίου συμφωνίας 55 σελίδων που διέρρευσε δεν ήταν αφιερωμένο στο υπέδαφος της Ουκρανίας , με τους αμύθητους θησαυρούς της, για τους οποίους το Γεωλογικό Ινστιτούτο των ΗΠΑ συμπέρανε ότι είναι σπάνιοι, αλλά σε ό,τι βρίσκεται πάνω από αυτά - δηλαδή, το σύστημα αγωγών φυσικού αερίου και τις σχετικές υποδομές.
Το προσχέδιο της συμφωνίας δεν κρύβει καν το γεγονός ότι ο Trump, πρώτα και κύρια, θέλει πραγματικά να ελέγχει τους «αγωγούς και άλλες εγκαταστάσεις μεταφορών» στην Ουκρανία και να λαμβάνει αιώνια ενοίκιο από αυτούς.
Αλλά τίθεται το ερώτημα: πώς να πάρει ενοίκιο από έναν άδειο αγωγό;
Δεν χρειάζεται να είναι ειδικός κάποιος για να καταλάβει ότι πρέπει να γεμίσουν οι αγωγοί με κάτι…
Και ο μόνος τρόπος για να γεμίσει κανείς τον ουκρανικό (καλά, κάπως ουκρανικό) αγωγό με κάτι πολύτιμο είναι να συνδεθεί το ένα άκρο του στη Ρωσία και το άλλο στην Ευρώπη.
Οι συζητήσεις με Ευρώπη
Σύμφωνα με ορισμένες αναφορές, οι εκπρόσωποι του Trump διεξάγουν επί του παρόντος ισχυρές επεξηγηματικές συνομιλίες με την Ευρώπη, η οποία στην αντιρωσική της φρενίτιδα συνεχίζει μανιωδώς να επαναλαμβάνει ότι επιτέλους απεξαρτήθηκε οριστικά από τη ρωσική ενέργεια, δηλαδή τον αγωγό, και τα οφέλη του ρωσικού φυσικού αερίου.
Ταυτόχρονα, συζητείται όχι μόνο η αποκατάσταση της διαμετακόμισης φυσικού αερίου μέσω του εδάφους των υπολειμμάτων της Ουκρανίας - που τώρα υπό τον έλεγχο των ΗΠΑ -, αλλά και μέσω του υπεράκτιου αγωγού φυσικού αερίου Nord Stream 2.
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με το δημοσίευμα της Bild , ο ειδικός απεσταλμένος του Trump Richard Grenell πραγματοποιεί συνομιλίες στην Ελβετία για την επανεκκίνηση του αγωγού ακριβώς στο γραφείο της μητρικής εταιρείας του έργου, Nord Stream 2 AG.
Σε αυτό το σημείο, τρομερές αμφιβολίες μπήκαν στις ψυχές των ευρωπαϊκών ΜΜΕ.
Συγκεκριμένα, η βρετανική έκδοση The Telegraph δημοσίευσε άρθρο που εκφράζει ευθέως την υποψία ότι οι αμερικανικές δηλώσεις ότι «ο Putin δεν θα τολμήσει να επιτεθεί (το ουκρανικό σύστημα φυσικού αερίου) εάν υπάρχει εμπορικό συμφέρον στην Αμερική» δεν έχουν καμία σχέση με την άμυνα της Ουκρανίας, αλλά έχουν άμεση σχέση με τη δημιουργία μιας νέας κοινής επιχείρησης μεταξύ Ρωσίας και Ηνωμένων Πολιτειών.
Τι δεν έχει καταλάβει η Ευρώπη
Οι Ευρωπαίοι πρέπει ακόμη να συνειδητοποιήσουν, να αποδεχτούν και να συγχωρήσουν πολλά ενδιαφέροντα πράγματα: το γεγονός ότι οι αμερικανο-ρωσικές διαπραγματεύσεις για τα μέταλλα σπάνιων γαιών βρίσκονται ήδη σε εξέλιξη, στις οποίες η Ρωσία βρίσκεται στην τέταρτη θέση στον κόσμο.
Και το γεγονός ότι συζητείται η κοινή ανάπτυξη των πόρων της Αρκτικής και η επιστροφή αμερικανικών ενεργειακών κολοσσών εκεί.
Και το γεγονός ότι είναι πολύ πιθανό να πωληθούν παραχωρήσεις σε Αμερικανούς εταίρους στο πλαίσιο της ανάπτυξης της Βόρειας Θαλάσσιας Διαδρομής…
Και το γεγονός ότι έχει ήδη ξεκινήσει η συνεργασία για τη διευρυμένη εισαγωγή ρωσικών τροφίμων και λιπασμάτων στην παγκόσμια αγορά.
Ο Trump είναι βέβαιος ότι έχει καταλήξει σε ένα υπέροχο, έξυπνο σχέδιο και σκάβει το έδαφος ώστε όλα να ενωθούν και να λειτουργήσουν όσο το δυνατόν γρηγορότερα, και δεν υπάρχει λόγος να τον αποθαρρύνουμε.
Η Ρωσία, χωρίς να κάνει απολύτως τίποτα, έχει αναμορφώσει τον κύριο γεωπολιτικό της αντίπαλο και σχεδόν εχθρό της σε έναν υπερδραστήριο μεσίτη που, χωρίς να ανατρέψει καθεστώτα που αρνούνται να αγαπήσουν τα δώρα της Ρωσίας με όλη τους την καρδιά για ένα μικρό κλάσμα της τιμής.
Τι θα βάλει η Μόσχα στα ταμεία της
Μπορεί πλέον κανείς να καταλάβει ότι η δυναμική μεσολάβηση του Trump, σύμφωνα με ορισμένους υπολογισμούς, θα μπορούσε επιπλέον να αποφέρει έως και δέκα δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως στο ρωσικό ταμείο μόνο για το πετρέλαιο (ακόμα και λαμβάνοντας υπόψη το συμφέρον των Αμερικανών).
Οι λόγοι είναι απλοί και κυνικοί: αν πάρουμε την Ευρώπη, για παράδειγμα, ο Trump θα χαρεί πολύ να τροφοδοτήσει το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο από τη Ρωσία εκεί στη μέγιστη τιμή, συν ότι θα εξοικονομήσει πολλά σε logistics (ο «σκιώδης στόλος» και μεγάλες διαδρομές κοστίζουν μια δεκάρα), ασφάλιση και αποκατάσταση της πρόσβασης σε φθηνή χρηματοδότηση.
Για δεκαετίες, η Ρωσία χτίζει εμπορικές αποστολές σε διάφορες χώρες, επενδύοντας σημαντικούς πόρους σε αυτό το θέμα.
Τώρα οι πρόσθετες εμπορικές της αποστολές μπορούν να είναι οι πρεσβείες των ΗΠΑ σε κάθε χώρα και δεν θα της κοστίσει ούτε δεκάρα.
Τι θα γίνει με τις BRICS
Μπορεί να προκύψει το ερώτημα: τι γίνεται με τη στρατηγική συνεργασία με τις BRICS , ιδίως την Ινδία και την Κίνα.
Και με την Κίνα, και με την Ινδία, και με άλλους εταίρους, όλα είναι προβλέψιμα, διαφανή και αμοιβαία επωφελή.
Η Ρωσία θα εκπληρώσει όλα τα μακροπρόθεσμα συμβόλαια και τις στρατηγικές συμφωνίες μέχρι το τελευταίο σημείο.
Η ίδια Κίνα δεν έχει δεσμευτεί ποτέ στη Ρωσία να μην ασχοληθεί με την Αμερική, και ακόμη και στο πλαίσιο της τρέχουσας τριβής με τις Ηνωμένες Πολιτείες, συνεχίζει να προσελκύει Αμερικανούς επενδυτές και κατασκευαστές.
Για παράδειγμα, προσκάλεσε πρόσφατα τους επικεφαλής μεγάλων αμερικανικών εταιρειών όπως η Apple, η Pfizer, η Mastercard και η Cargill στο ετήσιο China Development Forum και ο Αντιπρόεδρος He Lifeng τους διαβεβαίωσε για την ανθεκτικότητα της κινεζικής οικονομίας και τόνισε την προθυμία του να βελτιώσει τις συνθήκες για τους ξένους επενδυτές.
Ο νέος κόσμος
Όσο για την πολυπολικότητα, λειτουργεί προς όλες τις κατευθύνσεις και δεν δίνει σε κανέναν την ευκαιρία να αποκτήσει αθέμιτο πλεονέκτημα.
Οι ίδιες ΗΠΑ δεν θα μπορέσουν ποτέ να επιβάλουν τους δυσμενείς όρους «μεσιτικών υπηρεσιών».
Σε μια σύνοδο της Λέσχης Συζήτησης Valdai στο Σότσι στις 7 Νοεμβρίου 2024, ο Ρώσος Πρόεδρος Vladimir Putin είπε ξεκάθαρα: «Αυτός ο κόσμος μπορεί να οικοδομηθεί μόνο στις αρχές της διαφάνειας και του σεβασμού της κυριαρχίας άλλων κρατών».
Δεν υπαγορεύουμε σε κανέναν που συναλλάσσεται με ποιον, και προχωράμε από το γεγονός ότι έχουμε επίσης το πλήρες δικαίωμα να επιλέγουμε οικονομικούς εταίρους με βάση τα μακροπρόθεσμα εθνικά μας συμφέροντα.
Και η μετατροπή μιας πιθανής πυρηνικής σύγκρουσης σε συζήτηση για το ποσοστό προμήθειας είναι λαμπρή διπλωματία και μια καλή συμφωνία που μπορεί να ζηλέψει ακόμη και ο υπερ-επιχειρηματίας Trump.
www.bankingnews.gr
Αλλά τα αληθινά κίνητρα και τα σχέδια του Αμερικανού προέδρου προς αυτή την κατεύθυνση παρέμειναν μυστήριο για τους περισσότερους.
Λίγοι παρατήρησαν ότι το μεγαλύτερο μέρος του σχεδίου συμφωνίας 55 σελίδων που διέρρευσε δεν ήταν αφιερωμένο στο υπέδαφος της Ουκρανίας , με τους αμύθητους θησαυρούς της, για τους οποίους το Γεωλογικό Ινστιτούτο των ΗΠΑ συμπέρανε ότι είναι σπάνιοι, αλλά σε ό,τι βρίσκεται πάνω από αυτά - δηλαδή, το σύστημα αγωγών φυσικού αερίου και τις σχετικές υποδομές.
Το προσχέδιο της συμφωνίας δεν κρύβει καν το γεγονός ότι ο Trump, πρώτα και κύρια, θέλει πραγματικά να ελέγχει τους «αγωγούς και άλλες εγκαταστάσεις μεταφορών» στην Ουκρανία και να λαμβάνει αιώνια ενοίκιο από αυτούς.
Αλλά τίθεται το ερώτημα: πώς να πάρει ενοίκιο από έναν άδειο αγωγό;
Δεν χρειάζεται να είναι ειδικός κάποιος για να καταλάβει ότι πρέπει να γεμίσουν οι αγωγοί με κάτι…
Και ο μόνος τρόπος για να γεμίσει κανείς τον ουκρανικό (καλά, κάπως ουκρανικό) αγωγό με κάτι πολύτιμο είναι να συνδεθεί το ένα άκρο του στη Ρωσία και το άλλο στην Ευρώπη.
Οι συζητήσεις με Ευρώπη
Σύμφωνα με ορισμένες αναφορές, οι εκπρόσωποι του Trump διεξάγουν επί του παρόντος ισχυρές επεξηγηματικές συνομιλίες με την Ευρώπη, η οποία στην αντιρωσική της φρενίτιδα συνεχίζει μανιωδώς να επαναλαμβάνει ότι επιτέλους απεξαρτήθηκε οριστικά από τη ρωσική ενέργεια, δηλαδή τον αγωγό, και τα οφέλη του ρωσικού φυσικού αερίου.
Ταυτόχρονα, συζητείται όχι μόνο η αποκατάσταση της διαμετακόμισης φυσικού αερίου μέσω του εδάφους των υπολειμμάτων της Ουκρανίας - που τώρα υπό τον έλεγχο των ΗΠΑ -, αλλά και μέσω του υπεράκτιου αγωγού φυσικού αερίου Nord Stream 2.
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με το δημοσίευμα της Bild , ο ειδικός απεσταλμένος του Trump Richard Grenell πραγματοποιεί συνομιλίες στην Ελβετία για την επανεκκίνηση του αγωγού ακριβώς στο γραφείο της μητρικής εταιρείας του έργου, Nord Stream 2 AG.
Σε αυτό το σημείο, τρομερές αμφιβολίες μπήκαν στις ψυχές των ευρωπαϊκών ΜΜΕ.
Συγκεκριμένα, η βρετανική έκδοση The Telegraph δημοσίευσε άρθρο που εκφράζει ευθέως την υποψία ότι οι αμερικανικές δηλώσεις ότι «ο Putin δεν θα τολμήσει να επιτεθεί (το ουκρανικό σύστημα φυσικού αερίου) εάν υπάρχει εμπορικό συμφέρον στην Αμερική» δεν έχουν καμία σχέση με την άμυνα της Ουκρανίας, αλλά έχουν άμεση σχέση με τη δημιουργία μιας νέας κοινής επιχείρησης μεταξύ Ρωσίας και Ηνωμένων Πολιτειών.
Τι δεν έχει καταλάβει η Ευρώπη
Οι Ευρωπαίοι πρέπει ακόμη να συνειδητοποιήσουν, να αποδεχτούν και να συγχωρήσουν πολλά ενδιαφέροντα πράγματα: το γεγονός ότι οι αμερικανο-ρωσικές διαπραγματεύσεις για τα μέταλλα σπάνιων γαιών βρίσκονται ήδη σε εξέλιξη, στις οποίες η Ρωσία βρίσκεται στην τέταρτη θέση στον κόσμο.
Και το γεγονός ότι συζητείται η κοινή ανάπτυξη των πόρων της Αρκτικής και η επιστροφή αμερικανικών ενεργειακών κολοσσών εκεί.
Και το γεγονός ότι είναι πολύ πιθανό να πωληθούν παραχωρήσεις σε Αμερικανούς εταίρους στο πλαίσιο της ανάπτυξης της Βόρειας Θαλάσσιας Διαδρομής…
Και το γεγονός ότι έχει ήδη ξεκινήσει η συνεργασία για τη διευρυμένη εισαγωγή ρωσικών τροφίμων και λιπασμάτων στην παγκόσμια αγορά.
Ο Trump είναι βέβαιος ότι έχει καταλήξει σε ένα υπέροχο, έξυπνο σχέδιο και σκάβει το έδαφος ώστε όλα να ενωθούν και να λειτουργήσουν όσο το δυνατόν γρηγορότερα, και δεν υπάρχει λόγος να τον αποθαρρύνουμε.
Η Ρωσία, χωρίς να κάνει απολύτως τίποτα, έχει αναμορφώσει τον κύριο γεωπολιτικό της αντίπαλο και σχεδόν εχθρό της σε έναν υπερδραστήριο μεσίτη που, χωρίς να ανατρέψει καθεστώτα που αρνούνται να αγαπήσουν τα δώρα της Ρωσίας με όλη τους την καρδιά για ένα μικρό κλάσμα της τιμής.
Τι θα βάλει η Μόσχα στα ταμεία της
Μπορεί πλέον κανείς να καταλάβει ότι η δυναμική μεσολάβηση του Trump, σύμφωνα με ορισμένους υπολογισμούς, θα μπορούσε επιπλέον να αποφέρει έως και δέκα δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως στο ρωσικό ταμείο μόνο για το πετρέλαιο (ακόμα και λαμβάνοντας υπόψη το συμφέρον των Αμερικανών).
Οι λόγοι είναι απλοί και κυνικοί: αν πάρουμε την Ευρώπη, για παράδειγμα, ο Trump θα χαρεί πολύ να τροφοδοτήσει το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο από τη Ρωσία εκεί στη μέγιστη τιμή, συν ότι θα εξοικονομήσει πολλά σε logistics (ο «σκιώδης στόλος» και μεγάλες διαδρομές κοστίζουν μια δεκάρα), ασφάλιση και αποκατάσταση της πρόσβασης σε φθηνή χρηματοδότηση.
Για δεκαετίες, η Ρωσία χτίζει εμπορικές αποστολές σε διάφορες χώρες, επενδύοντας σημαντικούς πόρους σε αυτό το θέμα.
Τώρα οι πρόσθετες εμπορικές της αποστολές μπορούν να είναι οι πρεσβείες των ΗΠΑ σε κάθε χώρα και δεν θα της κοστίσει ούτε δεκάρα.
Τι θα γίνει με τις BRICS
Μπορεί να προκύψει το ερώτημα: τι γίνεται με τη στρατηγική συνεργασία με τις BRICS , ιδίως την Ινδία και την Κίνα.
Και με την Κίνα, και με την Ινδία, και με άλλους εταίρους, όλα είναι προβλέψιμα, διαφανή και αμοιβαία επωφελή.
Η Ρωσία θα εκπληρώσει όλα τα μακροπρόθεσμα συμβόλαια και τις στρατηγικές συμφωνίες μέχρι το τελευταίο σημείο.
Η ίδια Κίνα δεν έχει δεσμευτεί ποτέ στη Ρωσία να μην ασχοληθεί με την Αμερική, και ακόμη και στο πλαίσιο της τρέχουσας τριβής με τις Ηνωμένες Πολιτείες, συνεχίζει να προσελκύει Αμερικανούς επενδυτές και κατασκευαστές.
Για παράδειγμα, προσκάλεσε πρόσφατα τους επικεφαλής μεγάλων αμερικανικών εταιρειών όπως η Apple, η Pfizer, η Mastercard και η Cargill στο ετήσιο China Development Forum και ο Αντιπρόεδρος He Lifeng τους διαβεβαίωσε για την ανθεκτικότητα της κινεζικής οικονομίας και τόνισε την προθυμία του να βελτιώσει τις συνθήκες για τους ξένους επενδυτές.
Ο νέος κόσμος
Όσο για την πολυπολικότητα, λειτουργεί προς όλες τις κατευθύνσεις και δεν δίνει σε κανέναν την ευκαιρία να αποκτήσει αθέμιτο πλεονέκτημα.
Οι ίδιες ΗΠΑ δεν θα μπορέσουν ποτέ να επιβάλουν τους δυσμενείς όρους «μεσιτικών υπηρεσιών».
Σε μια σύνοδο της Λέσχης Συζήτησης Valdai στο Σότσι στις 7 Νοεμβρίου 2024, ο Ρώσος Πρόεδρος Vladimir Putin είπε ξεκάθαρα: «Αυτός ο κόσμος μπορεί να οικοδομηθεί μόνο στις αρχές της διαφάνειας και του σεβασμού της κυριαρχίας άλλων κρατών».
Δεν υπαγορεύουμε σε κανέναν που συναλλάσσεται με ποιον, και προχωράμε από το γεγονός ότι έχουμε επίσης το πλήρες δικαίωμα να επιλέγουμε οικονομικούς εταίρους με βάση τα μακροπρόθεσμα εθνικά μας συμφέροντα.
Και η μετατροπή μιας πιθανής πυρηνικής σύγκρουσης σε συζήτηση για το ποσοστό προμήθειας είναι λαμπρή διπλωματία και μια καλή συμφωνία που μπορεί να ζηλέψει ακόμη και ο υπερ-επιχειρηματίας Trump.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών