Σοκ και δέος από τη νέα βόμβα υδρογόνου της Κίνας - Μήνυμα στην Ταϊβάν...και τη Δύση

Μια νέα, μη-πυρηνική βόμβα υδρογόνου από την Κίνα με τρομακτική θερμική ισχύ και φονικό ωστικό κύμα ετοιμάζεται να παίξει ρόλο-κλειδί σε ενδεχόμενο αστικό πόλεμο στην Ταϊβάν, σύμφωνα με αναφορές από το South China Morning Post (SCMP).
Το όπλο αυτό, σχεδιασμένο για να καταστρέφει άμυνες και να κάμπτει την αντίσταση μέσα σε πόλεις, αναπτύχθηκε από το 705ο Ερευνητικό Ινστιτούτο της China State Shipbuilding Corporation.

Η βασική του καινοτομία είναι η χρήση μαγνησίου-υδριδίου.
Κατά την ενεργοποίηση, το υλικό διασπάται σε μικροσκοπικά σωματίδια, απελευθερώνοντας υδρογόνο το οποίο αναφλέγεται και δημιουργεί μια φλεγόμενη σφαίρα με θερμοκρασίες άνω των 1.000°C. Σε αντίθεση με τις παραδοσιακές εκρήξεις TNT που προκαλούν στιγμιαίο αλλά έντονο κύμα πίεσης, αυτή η βόμβα έχει χαμηλότερη μέγιστη πίεση αλλά διατηρεί τη θερμική της επίδραση για πάνω από δύο δευτερόλεπτα.

Οι Κινέζοι ερευνητές τονίζουν πως η βόμβα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για εκτεταμένη θερμική κάλυψη ή για στοχευμένες καταστροφές, χάρη στον ελεγχόμενο μηχανισμό αλυσιδωτής αντίδρασης.
Η παραγωγή του μαγνησίου-υδριδίου, που ως τώρα περιοριζόταν σε εργαστήρια, εκτοξεύθηκε όταν ξεκίνησε η λειτουργία νέου εργοστασίου στην επαρχία Shaanxi με ετήσια δυναμικότητα 150 τόνων. Πάντως, δεν έχουν δοθεί λεπτομέρειες για το πού έγινε η δοκιμή ή πώς σχεδιάζεται να χρησιμοποιηθεί επιχειρησιακά.

Κάνε το όπως η Ρωσία, χωρίς να διαλύσεις τις πόλεις

Η τεχνολογία αυτής της βόμβας μοιάζει με των θερμοβαρικών όπλων: εκλύουν ένα σύννεφο καυσίμου που, μόλις αναφλεγεί, δημιουργεί ένα φλεγόμενο ωστικό κύμα που διαπερνά καταφύγια και κτίρια — ιδανικό για μάχες μέσα σε πόλεις.
Το πώς η Ρωσία χρησιμοποίησε το θερμοβαρικό TOS-1 στην Ουκρανία ίσως προσφέρει μια πρόγνωση για το πώς θα μπορούσε να δράσει η Κίνα στην Ταϊβάν: μαζικοί βομβαρδισμοί για εκμηδένιση των αμυνομένων, έλλειψη οξυγόνου και βαριές εσωτερικές κακώσεις στους εναπομείναντες.

Όπως ανέφερε ο Peter Suciu του «The National Interest» τον Ιούνιο του 2024, οι ρωσικές τακτικές σε αστικό περιβάλλον υποδηλώνουν ότι το κλειδί είναι να μην επιτρέψεις στον αντίπαλο να διαφύγει — κι αν το κάνει, να είναι τόσο τραυματισμένος που να μην μπορεί να συνεχίσει να πολεμά.

Στο βιβλίο του, Crossing the Strait (2022), ο Sale Lilly αναφέρει πως η κινεζική τακτική αστικών επιχειρήσεων ακολουθεί την αρχή του «σκοτώνεις αρουραίους σε μαγαζί με πορσελάνες» — άγριες τακτικές με προσοχή ώστε να μην καταστραφούν ολοσχερώς οι πόλεις.
Επιπλέον, ο Sale Lilly σημειώνει πως εκτός από τους ουρανοξύστες της Taipei, η υπόγεια υποδομή της —πάρκινγκ, εμπορικά κέντρα, μετρό— αυξάνει σημαντικά τον χώρο που θα μπορούσε να αξιοποιηθεί για άμυνα σε περίπτωση πολέμου φθοράς.

Όπως αναφέρει ο E. Sean Rooney σε άρθρο στο Proceedings (Οκτώβριος 2024), αν η Ταϊβάν χρειαστεί να αμυνθεί μόνη της, το αστικό της περιβάλλον είναι πλεονέκτημα: κάθε καταστροφή κτιρίων δημιουργεί περισσότερες οχυρές θέσεις, καθυστερώντας την κινεζική προέλαση που θα πρέπει να ελέγχει τόσο το έδαφος όσο και το υπέδαφος.

Οι διεθνείς αντιδράσεις

Ωστόσο, η χρήση τέτοιων όπλων μπορεί να προκαλέσει διεθνή αντίδραση — κάτι που η Κίνα πιθανόν να θέλει να αποφύγει. Η δήλωση πως το νέο όπλο έχει ελεγχόμενη αλυσιδωτή αντίδραση και μικρότερη έκρηξη από το TNT ίσως δείχνει ότι είναι «ρυθμιζόμενο» ανάλογα με τις συνθήκες.
Ίσως, όμως, η Κίνα να σκοπεύει να χρησιμοποιήσει τη νέα βόμβα περισσότερο ως ψυχολογικό εργαλείο, όπως έκανε η Αμερική με το MOAB στο Αφγανιστάν, όπως σχολιάζουν οι Asian Times.

Όπως αναφέρουν οι Michael Schmitt και Peter Barker σε άρθρο του Just Security (Απρίλιος 2017), η MOAB, σχεδιασμένη για μεγάλες δυνάμεις ή ισχυρές οχυρώσεις, είχε ισχυρό αντίκτυπο στο ηθικό του Ισλαμικού Κράτους λόγω της ισχύος και του μανιταριού που θύμιζε πυρηνική έκρηξη.
Λειτούργησε και επιχειρησιακά, διαλύοντας δίκτυα σπηλαίων και σηράγγων, σκοτώνοντας ή τραυματίζοντας τους εσωτερικούς και προκαλώντας καταρρεύσεις.

Στην περίπτωση Κίνας–Ταϊβάν, τα υπόγεια δίκτυα της τελευταίας δεν διαφέρουν πολύ από εκείνα του Αφγανιστάν. Ένα όπλο σαν το MOAB, με θερμικές και ωστικές επιδράσεις μεγάλης διάρκειας, θα μπορούσε να είναι εξαιρετικά αποτελεσματικό σε οχυρωμένες νησίδες όπως η Kinmen και η Matsu.

Ωστόσο, η Ταϊβάν είναι γεμάτη πυκνοκατοικημένες περιοχές και η Κίνα δύσκολα θα ρίσκαρε εκτεταμένες απώλειες αμάχων. Είναι πιθανότερο να χρησιμοποιήσει το νέο όπλο μαζί με έναν ναυτικό αποκλεισμό, επιχειρώντας να διασπάσει την άμυνα μέσω φόβου.
Ένα τέτοιο χτύπημα σε Kinmen και Matsu θα μπορούσε να διαλύσει άμεσα τις αμυντικές θέσεις, ιδιαίτερα σε υπόγειες εγκαταστάσεις όπου η πίεση και η θερμότητα δρουν καταλυτικά.

Ακόμα κι έτσι, η επιτυχία θα εξαρτηθεί από την ένταση της βόμβας, την ετοιμότητα των αμυντικών και το αν η Κίνα μπορέσει να εξουδετερώσει έγκαιρα τις αντιαεροπορικές άμυνες.
Η φερόμενη ισχύς της νέας κινεζικής βόμβας ίσως να μπορεί να εξουδετερώσει γρήγορα τους υπερασπιστές αυτών των νησιών, προετοιμάζοντας το έδαφος για απόβαση και κατάληψη.
Ωστόσο, η κατάληψη των Kinmen και Matsu, όσο εντυπωσιακή κι αν είναι, δεν ισοδυναμεί με την κατάληψη της Ταϊβάν. Παρά τις ελλείψεις και τις πιέσεις, η ταϊβανέζικη ηγεσία έχει δείξει ανθεκτικότητα σε παλαιότερες κρίσεις.
Ισχυρή διεθνής στήριξη — ακόμα και στρατιωτική βοήθεια από τις ΗΠΑ — θα μπορούσε να ενισχύσει το ηθικό και να καταστήσει την πλήρη παράδοση απίθανη, ακόμη και ύστερα από σοβαρές αρχικές απώλειες.

www.bankingnews.gr