Ο εμπορικός πόλεμος του Trump οδηγεί σε αύξηση ρεκόρ ύψους 12 δισ. δολαρίων στα έσοδα από δασμούς
Μερικές φορές, ειδικά όταν οι μετοχές καταρρέουν, οι αποδόσεις των ομολόγων εκτοξεύονται και το δολάριο φαίνεται να χάνει τον ρόλο του ως αποθεματικό νόμισμα (και ποιο θα το αντικαταστήσει δηλαδή… το γουάν; το ευρώ; η τουρκική λίρα;), είναι εύκολο να ξεχνάμε ποιο είναι το βασικό κίνητρο πίσω από τον εμπορικό πόλεμο του Trump.
Και συνοψίζεται σε αυτό το γράφημα: το αμερικανικό χρέος, που έχει φτάσει τα 37 τρισ. δολάρια, είναι μη βιώσιμο, και αυξάνεται με ρυθμό που όλοι — όχι μόνο η διμερής CBO, αλλά και η Fed, το ΔΝΤ, ο Elon Musk… κυριολεκτικά όλοι — γνωρίζουν πως είναι καταστροφικά μη βιώσιμο.
Και ενώ όλοι γνωρίζουν ότι κάτι πρέπει να γίνει για να αποφευχθεί η καταστροφή, μέχρι να εμφανιστεί ο Trump, κανείς δεν τολμούσε στις ΗΠΑ να αλλάξει την υπάρχουσα κατάσταση για τους προφανείς λόγους.
Οποιαδήποτε προσπάθεια αναδιάρθρωσης ή ακόμα και μέτριας προσαρμογής της "ανάπτυξης" που βασίζεται στο χρέος των ΗΠΑ — που μετατρέπει περίπου 1 τρισ. δολάρια χρέους κάθε 100 ημέρες σε λιγότερο από 200 δισ. δολάρια οικονομικής παραγωγής...
... θα οδηγούσε σε πτώση των μετοχών, άνοδο των αποδόσεων των ομολόγων και το δολάριο να διαπραγματεύεται σαν την τουρκική λίρα. Κάπως όπως τώρα δηλαδή.
Αλλά οι ΗΠΑ έπρεπε να ξεκινήσουν από κάπου, και ο Trump το έκανε, εν μέσω των πλέον γνωστών κραυγών τρόμου από τους συμμετέχοντες στις αγορές (πώς τολμά ο Trump να ανταλλάσσει μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα με βραχυπρόθεσμο πόνο), τα μέσα ενημέρωσης και φυσικά τους οικονομολόγους, οι οποίοι όλοι συμφωνούν ότι πρέπει να γίνει κάτι... απλώς όχι αυτό και όχι τώρα.
Ωστόσο, χωρίς τίποτα να χάσει, ο Αμερικανός πρόεδρος στη δεύτερη θητεία του ξεκίνησε να κάνει κάτι, και παρόλο που κανείς δεν ξέρει πού και πώς θα καταλήξει αυτό, υπάρχουν κάποια καλά νέα για τις ΗΠΑ, αφού αρχίζει να αποδίδει καρπούς, με τη μορφή μιας τεράστιας αύξησης στα έσοδα από δασμούς.
Σύμφωνα με τη Δήλωση του Υπουργείου Οικονομικών των ΗΠΑ, στις 22 Απριλίου, το κράτος εισέπραξε ρεκόρ 11,7 δισ. δολάρια σε «δασμούς και ορισμένους ειδικούς φόρους κατανάλωσης»...
... το μεγαλύτερο ημερήσιο ποσό στην ιστορία.
Ανοδική η τάση
Δεν πρόκειται για «είσπραξη μιας ημέρας», αλλά για μηνιαία συγκέντρωση ποσού και είναι ενδεικτικό του συνολικού μηνιαίου ποσού (το οποίο ανέρχεται περίπου στα 15,4 δισ. δολάρια).
Όπως κι αν το δει κανείς, το ποσό είναι εντυπωσιακό και διπλάσιο από το προηγούμενο μηνιαίο σύνολο, ενώ είναι περίπου έξι φορές μεγαλύτερο από το μηνιαίο ποσό της περιόδου πριν τον Trump 1.0, που κυμαινόταν γύρω στα 2 δισ. δολάρια.
Και αυτό είναι μόνο η αρχή: μόλις αρχίσει η είσπραξη περισσότερων δασμών, τα μηνιαία έσοδα από δασμούς θα διπλασιαστούν ξανά, φτάνοντας τα 25, 30 δισ. δολάρια και παραπάνω… ποσά που πλέον παίζουν ρόλο σε μακροοικονομικό επίπεδο.
Με άλλα λόγια, μπορεί κανείς να εξοργίζεται με τις πολιτικές και τα επιθετικά tweets του Trump, όμως είναι ο μόνος που κάνει κάτι για να αποτρέψει ένα αποτέλεσμα που όλοι συμφωνούν πως θα είναι καταστροφικό... αλλά επειδή είναι «κάποια στιγμή στο μέλλον» και όχι άμεσος πόνος, οι περισσότεροι προτιμούν να αφήσουν τις επόμενες γενιές Αμερικανών να πληρώσουν το τίμημα και να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες.
Ή, μπορεί κανείς να κάνει κάτι, και παρόλο που θα χρειαστούν πολλά περισσότερα από τη διπλασίαση των εσόδων από δασμούς, το γράφημα παραπάνω αντιπροσωπεύει αυτό που εδώ και καιρό χρειαζόταν η Αμερική: μια επώδυνη αρχή προς τη σωστή — και βιώσιμη — κατεύθυνση.
www.bankingnews.gr
Και συνοψίζεται σε αυτό το γράφημα: το αμερικανικό χρέος, που έχει φτάσει τα 37 τρισ. δολάρια, είναι μη βιώσιμο, και αυξάνεται με ρυθμό που όλοι — όχι μόνο η διμερής CBO, αλλά και η Fed, το ΔΝΤ, ο Elon Musk… κυριολεκτικά όλοι — γνωρίζουν πως είναι καταστροφικά μη βιώσιμο.
Και ενώ όλοι γνωρίζουν ότι κάτι πρέπει να γίνει για να αποφευχθεί η καταστροφή, μέχρι να εμφανιστεί ο Trump, κανείς δεν τολμούσε στις ΗΠΑ να αλλάξει την υπάρχουσα κατάσταση για τους προφανείς λόγους.
Οποιαδήποτε προσπάθεια αναδιάρθρωσης ή ακόμα και μέτριας προσαρμογής της "ανάπτυξης" που βασίζεται στο χρέος των ΗΠΑ — που μετατρέπει περίπου 1 τρισ. δολάρια χρέους κάθε 100 ημέρες σε λιγότερο από 200 δισ. δολάρια οικονομικής παραγωγής...
... θα οδηγούσε σε πτώση των μετοχών, άνοδο των αποδόσεων των ομολόγων και το δολάριο να διαπραγματεύεται σαν την τουρκική λίρα. Κάπως όπως τώρα δηλαδή.
Αλλά οι ΗΠΑ έπρεπε να ξεκινήσουν από κάπου, και ο Trump το έκανε, εν μέσω των πλέον γνωστών κραυγών τρόμου από τους συμμετέχοντες στις αγορές (πώς τολμά ο Trump να ανταλλάσσει μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα με βραχυπρόθεσμο πόνο), τα μέσα ενημέρωσης και φυσικά τους οικονομολόγους, οι οποίοι όλοι συμφωνούν ότι πρέπει να γίνει κάτι... απλώς όχι αυτό και όχι τώρα.
Ωστόσο, χωρίς τίποτα να χάσει, ο Αμερικανός πρόεδρος στη δεύτερη θητεία του ξεκίνησε να κάνει κάτι, και παρόλο που κανείς δεν ξέρει πού και πώς θα καταλήξει αυτό, υπάρχουν κάποια καλά νέα για τις ΗΠΑ, αφού αρχίζει να αποδίδει καρπούς, με τη μορφή μιας τεράστιας αύξησης στα έσοδα από δασμούς.
Σύμφωνα με τη Δήλωση του Υπουργείου Οικονομικών των ΗΠΑ, στις 22 Απριλίου, το κράτος εισέπραξε ρεκόρ 11,7 δισ. δολάρια σε «δασμούς και ορισμένους ειδικούς φόρους κατανάλωσης»...
... το μεγαλύτερο ημερήσιο ποσό στην ιστορία.
Ανοδική η τάση
Δεν πρόκειται για «είσπραξη μιας ημέρας», αλλά για μηνιαία συγκέντρωση ποσού και είναι ενδεικτικό του συνολικού μηνιαίου ποσού (το οποίο ανέρχεται περίπου στα 15,4 δισ. δολάρια).
Όπως κι αν το δει κανείς, το ποσό είναι εντυπωσιακό και διπλάσιο από το προηγούμενο μηνιαίο σύνολο, ενώ είναι περίπου έξι φορές μεγαλύτερο από το μηνιαίο ποσό της περιόδου πριν τον Trump 1.0, που κυμαινόταν γύρω στα 2 δισ. δολάρια.
Και αυτό είναι μόνο η αρχή: μόλις αρχίσει η είσπραξη περισσότερων δασμών, τα μηνιαία έσοδα από δασμούς θα διπλασιαστούν ξανά, φτάνοντας τα 25, 30 δισ. δολάρια και παραπάνω… ποσά που πλέον παίζουν ρόλο σε μακροοικονομικό επίπεδο.
Με άλλα λόγια, μπορεί κανείς να εξοργίζεται με τις πολιτικές και τα επιθετικά tweets του Trump, όμως είναι ο μόνος που κάνει κάτι για να αποτρέψει ένα αποτέλεσμα που όλοι συμφωνούν πως θα είναι καταστροφικό... αλλά επειδή είναι «κάποια στιγμή στο μέλλον» και όχι άμεσος πόνος, οι περισσότεροι προτιμούν να αφήσουν τις επόμενες γενιές Αμερικανών να πληρώσουν το τίμημα και να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες.
Ή, μπορεί κανείς να κάνει κάτι, και παρόλο που θα χρειαστούν πολλά περισσότερα από τη διπλασίαση των εσόδων από δασμούς, το γράφημα παραπάνω αντιπροσωπεύει αυτό που εδώ και καιρό χρειαζόταν η Αμερική: μια επώδυνη αρχή προς τη σωστή — και βιώσιμη — κατεύθυνση.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών