Η Lockheed Martin έχει ήδη επενδύσει εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια στην πρώιμη σχεδίαση και τα πρωτότυπα του εντυπωσιακού αεροσκάφους SR-72
Το SR-72 Darkstar της Lockheed Martin είναι ακριβώς αυτό που ονειρεύονται οι υπέρμαχοι της στρατιωτικής τεχνολογίας του μέλλοντος – γρήγορο, κομψό, επιβλητικό και σχεδιασμένο να πετάξει στην καρδιά της κινεζικής αεράμυνας πριν τα ίχνη του εξατμιστούν.
Αποκαλείται ως πνευματικός διάδοχος του θρυλικού SR-71 Blackbird, ενός αεροσκάφους που κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου είχε τέτοια ταχύτητα, ώστε κανένα βλήμα δεν μπορούσε να το φτάσει.
Αλλά τα όνειρα έχουν κόστος, και στον κόσμο των εξοπλισμών, το SR-72 Darkstar δεν είναι μόνο ακριβό – είναι στρατηγικά ασαφές.
Ένα στρατηγικό όνειρο που ξεθωριάζει
Το SR-72 έχει σχεδιαστεί να πετάει με ταχύτητα Mach 6, να βασίζεται σε έναν κινητήρα συνδυασμένου κύκλου με τουρμπίνα και να λειτουργεί τόσο ως αεροσκάφος αναγνώρισης όσο και κρούσης.
Θα μπορούσε να είναι είτε επανδρωμένο, είτε μη, σχεδόν αδύνατο να αναχαιτιστεί, και θεωρητικά ικανό να διασχίσει τον εχθρικό εναέριο χώρο πριν τα ραντάρ των εχθρικών δυνάμεων προλάβουν να το ανιχνεύσουν.
Ωστόσο, το πρόβλημα είναι ότι δεν ζούμε σε έναν κόσμο που βασίζεται στη θεωρία – ζούμε σε έναν κόσμο πολλαπλών πόλων, φθοράς και δημοσιονομικής κρίσης.
Το δύσκολο οικονομικό στοίχημα
Η Lockheed Martin έχει ήδη επενδύσει εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια στην πρώιμη σχεδίαση και τα πρωτότυπα του SR-72.
Όπως ανέφερε πρόσφατα το 19FortyFive, η εταιρεία έχει υποστεί σοβαρές οικονομικές ζημιές από αυτό το πρόγραμμα από το 2022, με την προσδοκία ότι οι μελλοντικές συμβάσεις της Πολεμικής Αεροπορίας θα καλύψουν τη διαφορά.
Ωστόσο, αυτή η υπόθεση είναι επικίνδυνη.
Η αμερικανική στρατιωτική δύναμη ήδη αντιμετωπίζει προβλήματα προμηθευτικών αναγκών, αναγκασμένη να ισορροπήσει το κόστος συντήρησης του στόλου F-35, την αύξηση της παραγωγής των B-21 Raider και την ανάπτυξη των NGAD και F-47 – που προορίζονται για να αντικαταστήσουν τα υπάρχοντα μαχητικά εστιάζοντας στη βιωσιμότητα και την αντίσταση στην φθορά.
Το παρελθόν αντιμέτωπο με το παρόν
Το SR-72 Darkstar φαίνεται να είναι ένα έργο με φιλοδοξίες που θυμίζει την εποχή του Ψυχρού Πολέμου, αλλά η στρατηγική πραγματικότητα έχει αλλάξει σημαντικά.
Η ταχύτητα, που κάποτε ήταν ο αποφασιστικός παράγοντας για την επιβίωση στον αέρα, δεν είναι πια το πιο σημαντικό χαρακτηριστικό σε έναν σύγχρονο πόλεμο υψηλής έντασης.
Το SR-71 Blackbird ήταν ανίκητο λόγω της ταχύτητάς του, καθώς κατάφερνε να αποφεύγει σοβιετικούς πυραύλους και αεροσκάφη αναχαίτισης.
Ωστόσο, σήμερα, ακόμα και ένα αεροσκάφος με ταχύτητα Mach 6 κινδυνεύει από νέες τεχνολογίες, όπως υπερηχητικούς αισθητήρες και πυραύλους – για παράδειγμα, το ρωσικό σύστημα S-500 ή την κινεζική αναπτυσσόμενη αρχιτεκτονική για αντιμετώπιση διαστημικών απειλών – που μπορούν να ανιχνεύσουν και ενδεχομένως να προσβάλουν τα πιο γρήγορα αεροσκάφη.
Ακόμα, υπάρχει το πρόβλημα της θερμικής υπογραφής:
Ένα αεροσκάφος που πετάει με Mach 6 παράγει έντονη θερμότητα και γίνεται ορατό στον υπέρυθρο τομέα, κάτι που το καθιστά ιδιαίτερα ευάλωτο σε ανιχνευτές και πυραύλους θερμικής καθοδήγησης.
Η χρησιμότητα του SR-72 στο σύγχρονο πόλεμο
Ακόμα κι αν το SR-72 καταφέρει να επιβιώσει κατά τη διάρκεια της αποστολής του, έχει ένα δεύτερο βασικό πρόβλημα: δεν μπορεί να παραμείνει στον αέρα για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Σε έναν πόλεμο στον Ειρηνικό, όπου οι μάχες θα διαρκέσουν εβδομάδες ή μήνες, η πλευρά που θα καταφέρει να διατηρήσει την παρουσία της στον αέρα θα είναι αυτή που θα κερδίσει.
Δραστηριότητες όπως η παρακολούθηση, η ηλεκτρονική πολεμική τακτική και η αποτίμηση ζημιών απαιτούν μέσα με μεγάλη διάρκεια, όπως τα drones, τους δορυφόρους και τα βομβαρδιστικά μεγάλου βεληνεκούς.
Αντίθετα, το SR-72 είναι φτιαγμένο για γρήγορες εφόδους.
Δεν μπορεί να περιμένει πάνω από το Στενό της Ταϊβάν για να εντοπίσει μια απειλή, ούτε να προσφέρει συνεχόμενη αναγνώριση ή ηλεκτρονικό πόλεμο. Ό,τι μπορεί να κάνει είναι να εκτελεί επικίνδυνες αποστολές μέσα στον εχθρικό χώρο – μόνο μία ή δύο φορές – προτού επιστρέψει σε μια ασφαλή αεροπορική βάση, όπου θα απαιτηθούν εξειδικευμένα συνεργεία για τη συντήρησή του.
Ένα Πολυτελές Στρατηγικό Εργαλείο χωρίς Στρατηγική Εφαρμογή
Η δημιουργία του SR-72 Darkstar φαντάζει, σε πολλούς, ως μια εντυπωσιακή αμυντική πρόταση, γεμάτη με τεχνολογικές καινοτομίες και στρατηγικές φιλοδοξίες. Ωστόσο, οι αληθινές ανάγκες της σύγχρονης στρατηγικής απαιτούν κάτι πολύ πιο ευέλικτο και προσαρμοσμένο στις πραγματικές συνθήκες του πολέμου και των εξελιγμένων τεχνολογιών ανίχνευσης. Και ενώ το SR-72 μπορεί να εντυπωσιάσει στην ιδέα του, στην πράξη μπορεί να καταλήξει να είναι ένα ακριβό παιχνίδι με λίγες πραγματικές στρατηγικές εφαρμογές στον σύγχρονο πόλεμο.
www.bankingnews.gr
Αποκαλείται ως πνευματικός διάδοχος του θρυλικού SR-71 Blackbird, ενός αεροσκάφους που κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου είχε τέτοια ταχύτητα, ώστε κανένα βλήμα δεν μπορούσε να το φτάσει.
Αλλά τα όνειρα έχουν κόστος, και στον κόσμο των εξοπλισμών, το SR-72 Darkstar δεν είναι μόνο ακριβό – είναι στρατηγικά ασαφές.
Ένα στρατηγικό όνειρο που ξεθωριάζει
Το SR-72 έχει σχεδιαστεί να πετάει με ταχύτητα Mach 6, να βασίζεται σε έναν κινητήρα συνδυασμένου κύκλου με τουρμπίνα και να λειτουργεί τόσο ως αεροσκάφος αναγνώρισης όσο και κρούσης.
Θα μπορούσε να είναι είτε επανδρωμένο, είτε μη, σχεδόν αδύνατο να αναχαιτιστεί, και θεωρητικά ικανό να διασχίσει τον εχθρικό εναέριο χώρο πριν τα ραντάρ των εχθρικών δυνάμεων προλάβουν να το ανιχνεύσουν.
Ωστόσο, το πρόβλημα είναι ότι δεν ζούμε σε έναν κόσμο που βασίζεται στη θεωρία – ζούμε σε έναν κόσμο πολλαπλών πόλων, φθοράς και δημοσιονομικής κρίσης.
Το δύσκολο οικονομικό στοίχημα
Η Lockheed Martin έχει ήδη επενδύσει εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια στην πρώιμη σχεδίαση και τα πρωτότυπα του SR-72.
Όπως ανέφερε πρόσφατα το 19FortyFive, η εταιρεία έχει υποστεί σοβαρές οικονομικές ζημιές από αυτό το πρόγραμμα από το 2022, με την προσδοκία ότι οι μελλοντικές συμβάσεις της Πολεμικής Αεροπορίας θα καλύψουν τη διαφορά.
Ωστόσο, αυτή η υπόθεση είναι επικίνδυνη.
Η αμερικανική στρατιωτική δύναμη ήδη αντιμετωπίζει προβλήματα προμηθευτικών αναγκών, αναγκασμένη να ισορροπήσει το κόστος συντήρησης του στόλου F-35, την αύξηση της παραγωγής των B-21 Raider και την ανάπτυξη των NGAD και F-47 – που προορίζονται για να αντικαταστήσουν τα υπάρχοντα μαχητικά εστιάζοντας στη βιωσιμότητα και την αντίσταση στην φθορά.
Το παρελθόν αντιμέτωπο με το παρόν
Το SR-72 Darkstar φαίνεται να είναι ένα έργο με φιλοδοξίες που θυμίζει την εποχή του Ψυχρού Πολέμου, αλλά η στρατηγική πραγματικότητα έχει αλλάξει σημαντικά.
Η ταχύτητα, που κάποτε ήταν ο αποφασιστικός παράγοντας για την επιβίωση στον αέρα, δεν είναι πια το πιο σημαντικό χαρακτηριστικό σε έναν σύγχρονο πόλεμο υψηλής έντασης.
Το SR-71 Blackbird ήταν ανίκητο λόγω της ταχύτητάς του, καθώς κατάφερνε να αποφεύγει σοβιετικούς πυραύλους και αεροσκάφη αναχαίτισης.
Ωστόσο, σήμερα, ακόμα και ένα αεροσκάφος με ταχύτητα Mach 6 κινδυνεύει από νέες τεχνολογίες, όπως υπερηχητικούς αισθητήρες και πυραύλους – για παράδειγμα, το ρωσικό σύστημα S-500 ή την κινεζική αναπτυσσόμενη αρχιτεκτονική για αντιμετώπιση διαστημικών απειλών – που μπορούν να ανιχνεύσουν και ενδεχομένως να προσβάλουν τα πιο γρήγορα αεροσκάφη.
Ακόμα, υπάρχει το πρόβλημα της θερμικής υπογραφής:
Ένα αεροσκάφος που πετάει με Mach 6 παράγει έντονη θερμότητα και γίνεται ορατό στον υπέρυθρο τομέα, κάτι που το καθιστά ιδιαίτερα ευάλωτο σε ανιχνευτές και πυραύλους θερμικής καθοδήγησης.
Η χρησιμότητα του SR-72 στο σύγχρονο πόλεμο
Ακόμα κι αν το SR-72 καταφέρει να επιβιώσει κατά τη διάρκεια της αποστολής του, έχει ένα δεύτερο βασικό πρόβλημα: δεν μπορεί να παραμείνει στον αέρα για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Σε έναν πόλεμο στον Ειρηνικό, όπου οι μάχες θα διαρκέσουν εβδομάδες ή μήνες, η πλευρά που θα καταφέρει να διατηρήσει την παρουσία της στον αέρα θα είναι αυτή που θα κερδίσει.
Δραστηριότητες όπως η παρακολούθηση, η ηλεκτρονική πολεμική τακτική και η αποτίμηση ζημιών απαιτούν μέσα με μεγάλη διάρκεια, όπως τα drones, τους δορυφόρους και τα βομβαρδιστικά μεγάλου βεληνεκούς.
Αντίθετα, το SR-72 είναι φτιαγμένο για γρήγορες εφόδους.
Δεν μπορεί να περιμένει πάνω από το Στενό της Ταϊβάν για να εντοπίσει μια απειλή, ούτε να προσφέρει συνεχόμενη αναγνώριση ή ηλεκτρονικό πόλεμο. Ό,τι μπορεί να κάνει είναι να εκτελεί επικίνδυνες αποστολές μέσα στον εχθρικό χώρο – μόνο μία ή δύο φορές – προτού επιστρέψει σε μια ασφαλή αεροπορική βάση, όπου θα απαιτηθούν εξειδικευμένα συνεργεία για τη συντήρησή του.
Ένα Πολυτελές Στρατηγικό Εργαλείο χωρίς Στρατηγική Εφαρμογή
Η δημιουργία του SR-72 Darkstar φαντάζει, σε πολλούς, ως μια εντυπωσιακή αμυντική πρόταση, γεμάτη με τεχνολογικές καινοτομίες και στρατηγικές φιλοδοξίες. Ωστόσο, οι αληθινές ανάγκες της σύγχρονης στρατηγικής απαιτούν κάτι πολύ πιο ευέλικτο και προσαρμοσμένο στις πραγματικές συνθήκες του πολέμου και των εξελιγμένων τεχνολογιών ανίχνευσης. Και ενώ το SR-72 μπορεί να εντυπωσιάσει στην ιδέα του, στην πράξη μπορεί να καταλήξει να είναι ένα ακριβό παιχνίδι με λίγες πραγματικές στρατηγικές εφαρμογές στον σύγχρονο πόλεμο.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών