Το στοίχημα δεν αφορά μόνο την περιοχή της Νότιας Ασίας, αλλά και τη σταθερότητα της πυρηνικής ασφάλειας, την παγκόσμια αξιοπιστία των ΗΠΑ και τις στρατηγικές της συμμαχίες στον Ινδο-Ειρηνικό
Η εξελισσόμενη κρίση μεταξύ Ινδίας και Πακιστάν έχει προκαλέσει σοβαρές αναταραχές στη Νότια Ασία και οι συνέπειές της εκτείνονται πολύ πέρα από την περιοχή.
Ενώ οι ΗΠΑ αντιμετωπίζουν πολυάριθμες κρίσεις στην Ευρώπη και τη Μέση Ανατολή, η τάση να θεωρηθεί η κλιμάκωση της έντασης μεταξύ Ινδίας και Πακιστάν ως δευτερεύον θέμα γίνεται όλο και πιο έντονη.
Ωστόσο, αυτό θα ήταν σοβαρό λάθος.
Η κατάσταση είναι γεμάτη κινδύνους για πυρηνική κλιμάκωση, και οι ΗΠΑ έχουν ένα στενό αλλά κρίσιμο παράθυρο για να δράσουν.
Το στοίχημα δεν αφορά μόνο την περιοχή της Νότιας Ασίας, αλλά και τη σταθερότητα της πυρηνικής ασφάλειας, την παγκόσμια αξιοπιστία των ΗΠΑ και τις στρατηγικές της συμμαχίες στον Ινδο-Ειρηνικό γράφει το National Interest.
Τρομερός κίνδυνος
Η κρίση πυροδοτήθηκε από μια θανατηφόρα τρομοκρατική επίθεση στην πόλη Pahalgam στο Kashmir, την οποία η Ινδία απέδωσε σε μαχητές με συνδέσεις με την πακιστανική μυστική υπηρεσία.
Ως απάντηση, η Ινδία πραγματοποίησε πυραυλικές επιθέσεις στην περιοχή του Πακιστανικού Kashmir με αποτέλεσμα τον θάνατο τουλάχιστον 26 ανθρώπων.
Από την πλευρά του, το Πακιστάν υποστήριξε ότι κατέρριψε πέντε ινδικά μαχητικά αεροσκάφη στον εναέριο χώρο του, ενώ οι συγκρούσεις κατά μήκος της Γραμμής Ελέγχου (LOC) – της de facto μεθορίου που διαχωρίζει τα ελεγχόμενα από την Ινδία και το Πακιστάν εδάφη του Kashmir– εντάθηκαν.
Ο υπουργός Άμυνας του Πακιστάν προειδοποίησε για «δυναμική απάντηση», υπογραμμίζοντας τη δυνατότητα περαιτέρω στρατιωτικής κλιμάκωσης.
Η ρητορική και από τις δύο πλευρές γίνεται όλο και πιο επιθετική, και οι ενδείξεις για μια πλήρη στρατιωτική σύγκρουση γίνονται όλο και πιο έντονες.
Πυρηνική κλιμάκωση
Ωστόσο, το πιο ανησυχητικό στοιχείο είναι η πιθανότητα πυρηνικής κλιμάκωσης.
Οι εκτοξεύσεις πυραύλων από την Ινδία δεν είναι απλώς μια επίδειξη δύναμης, αλλά μια υπολογισμένη στρατηγική κλιμάκωση.
Από την άλλη πλευρά, οι απειλές πυρηνικής χρήσης από το Πακιστάν ανεβάζουν τον ρητορικό πήχη για τη χρήση πυρηνικών όπλων σε επίπεδα που δεν είχαμε δει σε προηγούμενες κρίσεις.
Αυτή η κρίση δεν είναι απλώς μια απειλή που περιμένει να ξεσπάσει. Είναι ήδη σε εξέλιξη, αποκαλύπτοντας πόσο εύθραστη είναι η «βιτρίνα» της Νότιας Ασίας.
Οι δυναμικές μεταξύ των δύο χωρών είναι πιο εύθραυστες από ποτέ, και ο κίνδυνος παρεξήγησης ή υπερβολικής αντίδρασης είναι μεγαλύτερος από ποτέ.
Η εθνικιστική πολιτική και στις δύο χώρες δίνει ελάχιστο περιθώριο για αυτοσυγκράτηση ή διπλωματική συμβιβασμό.
Ο στρατηγικός σχεδιασμός και στις δύο πλευρές επικεντρώνεται στην ταχεία στρατιωτική αντίδραση, καθιστώντας την κλιμάκωση πιο πιθανή.
Μαθήματα από το παρελθόν
Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν αντιμετωπίσει ανάλογες κρίσεις στο παρελθόν και έχουν καταφέρει να τις διαχειριστούν με αποτελεσματική διπλωματία.
Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η κρίση του 2019 στην Poulvama - Balakot όταν μια τρομοκρατική επίθεση στo Kashmir προκάλεσε ινδικές αεροπορικές επιθέσεις εντός του Πακιστάν.
Τότε, οι ΗΠΑ διαδραμάτισαν καθοριστικό ρόλο στην αποτροπή της κλιμάκωσης, με τον υπουργό Εξωτερικών Mike Pompeo να επικοινωνεί άμεσα με τις ηγεσίες της Ινδίας και του Πακιστάν.
Οι Αμερικανοί διπλωμάτες χρησιμοποίησαν ανεπίσημα δίκτυα και συνεργάστηκαν με περιφερειακούς εταίρους για να μεταφέρουν ιδιωτικά μηνύματα αυτοσυγκράτησης χωρίς να αποδώσουν ευθύνες.
Η στρατηγική αυτή προσέφερε στις δύο χώρες έναν τρόπο να αποκλιμακώσουν την κρίση χωρίς να χάσουν πολιτικό έδαφος.
Αν και το διπλωματικό περιβάλλον σήμερα είναι διαφορετικό, η βασική αρχή παραμένει η ίδια: Ούτε η Ινδία, ούτε το Πακιστάν επιθυμούν έναν πλήρη πόλεμο, πόσο μάλλον μια πυρηνική σύγκρουση.
Παρά τη ρητορική τους, οι κυβερνήσεις τους αναζητούν τρόπους να εξασφαλίσουν εσωτερικά πολιτικά οφέλη από την κρίση, χωρίς να φτάσουν σε ανεξέλεγκτη κλιμάκωση.
Το πρόβλημα είναι ότι ο χώρος για διπλωματική παρέμβαση είναι πια περιορισμένος.
Το παράθυρο για εξωτερική παρέμβαση είναι πιο στενό από ποτέ, και οι ΗΠΑ πρέπει να δράσουν άμεσα.
Ο ρόλος των ΗΠΑ
Οι ΗΠΑ έχουν ήδη κάνει τα πρώτα βήματα για να προτρέψουν σε αυτοσυγκράτηση, με ανώτατους αξιωματούχους να επικοινωνούν με τους Ινδούς και Πακιστανούς ομολόγους τους.
Αυτά τα πρώτα βήματα είναι καλό ξεκίνημα, αλλά απαιτείται πολύ περισσότερη δουλειά.
Οι ΗΠΑ πρέπει να υιοθετήσουν μια επικεντρωμένη, συνεχής και κλιμακωτή προσέγγιση για να μειώσουν τον κίνδυνο κλιμάκωσης και να προστατεύσουν τα ευρύτερα στρατηγικά τους συμφέροντα.
Αυτό απαιτεί συνεπές μήνυμα, επικοινωνία σε υψηλό επίπεδο και ήσυχη συνεργασία με περιφερειακούς παράγοντες, γράφει το National Interest.
Μια έξυπνη στρατηγική διαχείρισης της κρίσης θα περιλαμβάνει:
1. Δημόσιες εκκλήσεις για αυτοσυγκράτηση: Να προτρέψουν την Ινδία και το Πακιστάν να σταματήσουν αμέσως τις στρατιωτικές επιθέσεις και την ανταλλαγή πυρών κατά μήκος της LOC. Οι δημόσιες δηλώσεις πρέπει να επικεντρώνονται στην ανάγκη αποτροπής περαιτέρω κλιμάκωσης και αποφυγής ευθυνών.
2. Ιδιωτική επικοινωνία υψηλού επιπέδου: Επικοινωνία με τις ηγεσίες Ινδίας και Πακιστάν για την επανενεργοποίηση των καναλιών επικοινωνίας της κρίσης. Αυτό μπορεί να προσφέρει έναν τρόπο αποκλιμάκωσης χωρίς να χαθεί πολιτικό έδαφος.
3. Στρατιωτική εμπλοκή: Εμπλοκή με στρατιωτικούς ηγέτες για να ενισχυθεί η σημασία της αποφυγής περαιτέρω στρατιωτικών ενεργειών και να διασφαλιστεί ότι και οι δύο πλευρές κατανοούν τις καταστροφικές συνέπειες μιας πυρηνικής σύγκρουσης.
4. Συντονισμός με περιφερειακούς εταίρους.
www.bankingnews.gr
Ενώ οι ΗΠΑ αντιμετωπίζουν πολυάριθμες κρίσεις στην Ευρώπη και τη Μέση Ανατολή, η τάση να θεωρηθεί η κλιμάκωση της έντασης μεταξύ Ινδίας και Πακιστάν ως δευτερεύον θέμα γίνεται όλο και πιο έντονη.
Ωστόσο, αυτό θα ήταν σοβαρό λάθος.
Η κατάσταση είναι γεμάτη κινδύνους για πυρηνική κλιμάκωση, και οι ΗΠΑ έχουν ένα στενό αλλά κρίσιμο παράθυρο για να δράσουν.
Το στοίχημα δεν αφορά μόνο την περιοχή της Νότιας Ασίας, αλλά και τη σταθερότητα της πυρηνικής ασφάλειας, την παγκόσμια αξιοπιστία των ΗΠΑ και τις στρατηγικές της συμμαχίες στον Ινδο-Ειρηνικό γράφει το National Interest.
Τρομερός κίνδυνος
Η κρίση πυροδοτήθηκε από μια θανατηφόρα τρομοκρατική επίθεση στην πόλη Pahalgam στο Kashmir, την οποία η Ινδία απέδωσε σε μαχητές με συνδέσεις με την πακιστανική μυστική υπηρεσία.
Ως απάντηση, η Ινδία πραγματοποίησε πυραυλικές επιθέσεις στην περιοχή του Πακιστανικού Kashmir με αποτέλεσμα τον θάνατο τουλάχιστον 26 ανθρώπων.
Από την πλευρά του, το Πακιστάν υποστήριξε ότι κατέρριψε πέντε ινδικά μαχητικά αεροσκάφη στον εναέριο χώρο του, ενώ οι συγκρούσεις κατά μήκος της Γραμμής Ελέγχου (LOC) – της de facto μεθορίου που διαχωρίζει τα ελεγχόμενα από την Ινδία και το Πακιστάν εδάφη του Kashmir– εντάθηκαν.
Ο υπουργός Άμυνας του Πακιστάν προειδοποίησε για «δυναμική απάντηση», υπογραμμίζοντας τη δυνατότητα περαιτέρω στρατιωτικής κλιμάκωσης.
Η ρητορική και από τις δύο πλευρές γίνεται όλο και πιο επιθετική, και οι ενδείξεις για μια πλήρη στρατιωτική σύγκρουση γίνονται όλο και πιο έντονες.
Πυρηνική κλιμάκωση
Ωστόσο, το πιο ανησυχητικό στοιχείο είναι η πιθανότητα πυρηνικής κλιμάκωσης.
Οι εκτοξεύσεις πυραύλων από την Ινδία δεν είναι απλώς μια επίδειξη δύναμης, αλλά μια υπολογισμένη στρατηγική κλιμάκωση.
Από την άλλη πλευρά, οι απειλές πυρηνικής χρήσης από το Πακιστάν ανεβάζουν τον ρητορικό πήχη για τη χρήση πυρηνικών όπλων σε επίπεδα που δεν είχαμε δει σε προηγούμενες κρίσεις.
Αυτή η κρίση δεν είναι απλώς μια απειλή που περιμένει να ξεσπάσει. Είναι ήδη σε εξέλιξη, αποκαλύπτοντας πόσο εύθραστη είναι η «βιτρίνα» της Νότιας Ασίας.
Οι δυναμικές μεταξύ των δύο χωρών είναι πιο εύθραυστες από ποτέ, και ο κίνδυνος παρεξήγησης ή υπερβολικής αντίδρασης είναι μεγαλύτερος από ποτέ.
Η εθνικιστική πολιτική και στις δύο χώρες δίνει ελάχιστο περιθώριο για αυτοσυγκράτηση ή διπλωματική συμβιβασμό.
Ο στρατηγικός σχεδιασμός και στις δύο πλευρές επικεντρώνεται στην ταχεία στρατιωτική αντίδραση, καθιστώντας την κλιμάκωση πιο πιθανή.
Μαθήματα από το παρελθόν
Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν αντιμετωπίσει ανάλογες κρίσεις στο παρελθόν και έχουν καταφέρει να τις διαχειριστούν με αποτελεσματική διπλωματία.
Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η κρίση του 2019 στην Poulvama - Balakot όταν μια τρομοκρατική επίθεση στo Kashmir προκάλεσε ινδικές αεροπορικές επιθέσεις εντός του Πακιστάν.
Τότε, οι ΗΠΑ διαδραμάτισαν καθοριστικό ρόλο στην αποτροπή της κλιμάκωσης, με τον υπουργό Εξωτερικών Mike Pompeo να επικοινωνεί άμεσα με τις ηγεσίες της Ινδίας και του Πακιστάν.
Οι Αμερικανοί διπλωμάτες χρησιμοποίησαν ανεπίσημα δίκτυα και συνεργάστηκαν με περιφερειακούς εταίρους για να μεταφέρουν ιδιωτικά μηνύματα αυτοσυγκράτησης χωρίς να αποδώσουν ευθύνες.
Η στρατηγική αυτή προσέφερε στις δύο χώρες έναν τρόπο να αποκλιμακώσουν την κρίση χωρίς να χάσουν πολιτικό έδαφος.
Αν και το διπλωματικό περιβάλλον σήμερα είναι διαφορετικό, η βασική αρχή παραμένει η ίδια: Ούτε η Ινδία, ούτε το Πακιστάν επιθυμούν έναν πλήρη πόλεμο, πόσο μάλλον μια πυρηνική σύγκρουση.
Παρά τη ρητορική τους, οι κυβερνήσεις τους αναζητούν τρόπους να εξασφαλίσουν εσωτερικά πολιτικά οφέλη από την κρίση, χωρίς να φτάσουν σε ανεξέλεγκτη κλιμάκωση.
Το πρόβλημα είναι ότι ο χώρος για διπλωματική παρέμβαση είναι πια περιορισμένος.
Το παράθυρο για εξωτερική παρέμβαση είναι πιο στενό από ποτέ, και οι ΗΠΑ πρέπει να δράσουν άμεσα.
Ο ρόλος των ΗΠΑ
Οι ΗΠΑ έχουν ήδη κάνει τα πρώτα βήματα για να προτρέψουν σε αυτοσυγκράτηση, με ανώτατους αξιωματούχους να επικοινωνούν με τους Ινδούς και Πακιστανούς ομολόγους τους.
Αυτά τα πρώτα βήματα είναι καλό ξεκίνημα, αλλά απαιτείται πολύ περισσότερη δουλειά.
Οι ΗΠΑ πρέπει να υιοθετήσουν μια επικεντρωμένη, συνεχής και κλιμακωτή προσέγγιση για να μειώσουν τον κίνδυνο κλιμάκωσης και να προστατεύσουν τα ευρύτερα στρατηγικά τους συμφέροντα.
Αυτό απαιτεί συνεπές μήνυμα, επικοινωνία σε υψηλό επίπεδο και ήσυχη συνεργασία με περιφερειακούς παράγοντες, γράφει το National Interest.
Μια έξυπνη στρατηγική διαχείρισης της κρίσης θα περιλαμβάνει:
1. Δημόσιες εκκλήσεις για αυτοσυγκράτηση: Να προτρέψουν την Ινδία και το Πακιστάν να σταματήσουν αμέσως τις στρατιωτικές επιθέσεις και την ανταλλαγή πυρών κατά μήκος της LOC. Οι δημόσιες δηλώσεις πρέπει να επικεντρώνονται στην ανάγκη αποτροπής περαιτέρω κλιμάκωσης και αποφυγής ευθυνών.
2. Ιδιωτική επικοινωνία υψηλού επιπέδου: Επικοινωνία με τις ηγεσίες Ινδίας και Πακιστάν για την επανενεργοποίηση των καναλιών επικοινωνίας της κρίσης. Αυτό μπορεί να προσφέρει έναν τρόπο αποκλιμάκωσης χωρίς να χαθεί πολιτικό έδαφος.
3. Στρατιωτική εμπλοκή: Εμπλοκή με στρατιωτικούς ηγέτες για να ενισχυθεί η σημασία της αποφυγής περαιτέρω στρατιωτικών ενεργειών και να διασφαλιστεί ότι και οι δύο πλευρές κατανοούν τις καταστροφικές συνέπειες μιας πυρηνικής σύγκρουσης.
4. Συντονισμός με περιφερειακούς εταίρους.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών