
Εκρηκτική αύξηση σεξουαλικής βίας στην Ισπανία: Τριπλασιασμός των βιασμών την τελευταία 6ετία
Aνησυχητική αύξηση της σεξουαλικής βίας γνωρίζει τα τελευταία χρόνια η Ισπανία, με αποκορύφωμα το 2024, έτος κατά το οποίο σημειώθηκαν 5.206 περιστατικά – νούμερο που αποτελεί ρεκόρ.
Με μέσο όρο 14 βιασμούς την ημέρα σε εθνικό επίπεδο, ο αριθμός αυτός σχεδόν τριπλασιάζεται σε σχέση με τις 1.878 περιπτώσεις του 2019, όταν καταγράφονταν πέντε περιστατικά ημερησίως.
Η ανοδική τάση είναι σταθερή κάθε χρόνο από το 2018, με μοναδική εξαίρεση το 2020, λόγω των περιοριστικών μέτρων για την COVID-19.
Ανά περιφέρεια, οι κοινότητες της Καταλονίας, της Μαδρίτης και της Ανδαλουσίας καταγράφουν τους περισσότερους βιασμούς, αν και αυξήσεις σημειώνονται σε όλες τις περιοχές της Ισπανίας.
Παράλληλα, αυξάνονται τα περιστατικά που αφορούν ανήλικους, επιθέσεις σε χώρους νυχτερινής διασκέδασης και βιασμούς από ομάδες δραστών.
Η ζοφερή πραγματικότητα που αποτυπώνεται σε αυτούς τους αριθμούς ισοδυναμεί με έναν βιασμό κάθε μία ώρα και 45 λεπτά στην Ισπανία.
Το Remix News ανέφερε τον Νοέμβριο του περασμένου έτους μια έκθεση της La Razón, η οποία αποκάλυπτε ότι το 91% των καταδικασμένων για βιασμό στην Καταλονία είναι αλλοδαποί, παρότι οι μετανάστες αποτελούν μόλις το 17% του συνολικού πληθυσμού της περιοχής.
Όταν συμπεριλαμβάνονται όλα τα σεξουαλικά αδικήματα, το 64,2% των κρατουμένων για σεξουαλική επίθεση και βιασμό είναι πολίτες ξένων χωρών.
Σύμφωνα με το El Español, η ραγδαία αύξηση της σεξουαλικής βίας έχει κατακλύσει τις εξειδικευμένες μονάδες της αστυνομίας, όπως τις Μονάδες Προστασίας Οικογένειας και Γυναικών (UFAM) της Εθνικής Αστυνομίας και τις Ομάδες Γυναικών-Ανηλίκων (EMUME) της Πολιτοφυλακής.
Και οι δύο αναφέρουν έλλειψη προσωπικού και πόρων. Αξιωματικοί αυτών των μονάδων αναφέρουν ότι εργάζονται πέρα από τα όριά τους, με σημαντικά αυξημένο φόρτο εργασίας σε σχέση με πριν από μία δεκαετία, χωρίς την ανάλογη υποστήριξη, εκπαίδευση ή αμοιβή.
Κυβερνητικοί αξιωματούχοι έχουν αποδώσει εν μέρει την αύξηση αυτή στο γεγονός ότι περισσότερες γυναίκες βρίσκουν το θάρρος να καταγγείλουν, χωρίς καμία αναφορά στην δραματική αύξηση της μαζικής μετανάστευσης στην Ισπανία την τελευταία δεκαετία.
Ωστόσο, η συνεχής άνοδος των περιστατικών προκαλεί ερωτήματα σχετικά με την αποτελεσματικότητα πρωτοβουλιών όπως ο νόμος «Μόνο το Ναι σημαίνει Ναι», που σχεδιάστηκε για να καταπολεμήσει τη σεξουαλική βία.
Η Ελένα Ραμάγιο, Ισπανίδα ακτιβίστρια κατά της βίας κατά των γυναικών, επέκρινε μέσω κοινωνικών δικτύων την αναφορά του El Español επειδή δεν ανέφερε ούτε μία φορά την ταυτότητα των δραστών.
«Ούτε μία αναφορά σε ολόκληρο το άρθρο για το ποιοι είναι οι δράστες», έγραψε.
Τα συνδικάτα ζητούν προληπτικά μέτρα, όπως εκπαίδευση για τη συναίνεση και ενίσχυση των αστυνομικών πόρων για να αντιμετωπιστεί αυτή η «επιδημία».
Εν μέσω αυξανόμενης κοινωνικής και πολιτικής πίεσης, πληθαίνουν οι φωνές που ζητούν από την ισπανική κυβέρνηση να ενισχύσει θεσμικά την αντίδραση, όχι απλώς με συμβολικές καμπάνιες, αλλά με ουσιαστικές επενδύσεις σε προσωπικό, εξειδικευμένη εκπαίδευση και βελτίωση της υποστήριξης προς τα θύματα.
www.bankingnews.gr
Με μέσο όρο 14 βιασμούς την ημέρα σε εθνικό επίπεδο, ο αριθμός αυτός σχεδόν τριπλασιάζεται σε σχέση με τις 1.878 περιπτώσεις του 2019, όταν καταγράφονταν πέντε περιστατικά ημερησίως.
Η ανοδική τάση είναι σταθερή κάθε χρόνο από το 2018, με μοναδική εξαίρεση το 2020, λόγω των περιοριστικών μέτρων για την COVID-19.
Ανά περιφέρεια, οι κοινότητες της Καταλονίας, της Μαδρίτης και της Ανδαλουσίας καταγράφουν τους περισσότερους βιασμούς, αν και αυξήσεις σημειώνονται σε όλες τις περιοχές της Ισπανίας.
Παράλληλα, αυξάνονται τα περιστατικά που αφορούν ανήλικους, επιθέσεις σε χώρους νυχτερινής διασκέδασης και βιασμούς από ομάδες δραστών.
Η ζοφερή πραγματικότητα που αποτυπώνεται σε αυτούς τους αριθμούς ισοδυναμεί με έναν βιασμό κάθε μία ώρα και 45 λεπτά στην Ισπανία.
Το Remix News ανέφερε τον Νοέμβριο του περασμένου έτους μια έκθεση της La Razón, η οποία αποκάλυπτε ότι το 91% των καταδικασμένων για βιασμό στην Καταλονία είναι αλλοδαποί, παρότι οι μετανάστες αποτελούν μόλις το 17% του συνολικού πληθυσμού της περιοχής.
Όταν συμπεριλαμβάνονται όλα τα σεξουαλικά αδικήματα, το 64,2% των κρατουμένων για σεξουαλική επίθεση και βιασμό είναι πολίτες ξένων χωρών.
Σύμφωνα με το El Español, η ραγδαία αύξηση της σεξουαλικής βίας έχει κατακλύσει τις εξειδικευμένες μονάδες της αστυνομίας, όπως τις Μονάδες Προστασίας Οικογένειας και Γυναικών (UFAM) της Εθνικής Αστυνομίας και τις Ομάδες Γυναικών-Ανηλίκων (EMUME) της Πολιτοφυλακής.
Και οι δύο αναφέρουν έλλειψη προσωπικού και πόρων. Αξιωματικοί αυτών των μονάδων αναφέρουν ότι εργάζονται πέρα από τα όριά τους, με σημαντικά αυξημένο φόρτο εργασίας σε σχέση με πριν από μία δεκαετία, χωρίς την ανάλογη υποστήριξη, εκπαίδευση ή αμοιβή.
Κυβερνητικοί αξιωματούχοι έχουν αποδώσει εν μέρει την αύξηση αυτή στο γεγονός ότι περισσότερες γυναίκες βρίσκουν το θάρρος να καταγγείλουν, χωρίς καμία αναφορά στην δραματική αύξηση της μαζικής μετανάστευσης στην Ισπανία την τελευταία δεκαετία.
Ωστόσο, η συνεχής άνοδος των περιστατικών προκαλεί ερωτήματα σχετικά με την αποτελεσματικότητα πρωτοβουλιών όπως ο νόμος «Μόνο το Ναι σημαίνει Ναι», που σχεδιάστηκε για να καταπολεμήσει τη σεξουαλική βία.
Η Ελένα Ραμάγιο, Ισπανίδα ακτιβίστρια κατά της βίας κατά των γυναικών, επέκρινε μέσω κοινωνικών δικτύων την αναφορά του El Español επειδή δεν ανέφερε ούτε μία φορά την ταυτότητα των δραστών.
«Ούτε μία αναφορά σε ολόκληρο το άρθρο για το ποιοι είναι οι δράστες», έγραψε.
Αστυνομικά συνδικάτα, ωστόσο, επισημαίνουν πολλαπλούς παράγοντες για την αύξηση αυτή, μεταξύ των οποίων την «επιρροή πολιτισμών που υποτιμούν τις γυναίκες», τη διάβρωση των κοινωνικών αξιών και την αύξηση της βίας από νεανικές συμμορίες.Ni una sola referencia en todo el artículo a la identidad de los agresores.https://t.co/RX3tkFZ4Uc
— Elena Ramallo (@ElenaRamallo3) May 5, 2025
Τα συνδικάτα ζητούν προληπτικά μέτρα, όπως εκπαίδευση για τη συναίνεση και ενίσχυση των αστυνομικών πόρων για να αντιμετωπιστεί αυτή η «επιδημία».
Εν μέσω αυξανόμενης κοινωνικής και πολιτικής πίεσης, πληθαίνουν οι φωνές που ζητούν από την ισπανική κυβέρνηση να ενισχύσει θεσμικά την αντίδραση, όχι απλώς με συμβολικές καμπάνιες, αλλά με ουσιαστικές επενδύσεις σε προσωπικό, εξειδικευμένη εκπαίδευση και βελτίωση της υποστήριξης προς τα θύματα.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών