Τα εν λόγω σκευάσματα είναι εξαιρετικά τοξικά για το περιβάλλον και χρειάζεται να δοθεί έμφαση στην ενημέρωση των ιδιοκτητών
Πολλοί ιδιοκτήτες σκύλων αγνοούν ότι τα προϊόντα για την απώθηση ψύλλων και τσιμπουριών μπορεί να είναι επιβλαβή για την υδρόβια ζωή.
Έρευνα που πραγματοποιήθηκε στο Χάμπστεντ Χιθ έδειξε ότι οι λίμνες όπου επιτρέπεται η κολύμβηση σκύλων περιέχουν υψηλά επίπεδα δύο τοξικών εντομοκτόνων, επικίνδυνων για τα ασπόνδυλα ζώα.
Τα χημικά αυτά, η ιμιδακλοπρίδη και η φιπρονίλη, χρησιμοποιούνται συνήθως σε σκευάσματα που εφαρμόζονται στο τρίχωμα ή σε κολάρα κατά των παρασίτων σε γάτες και σκύλους.
Αν και η χρήση τους στη γεωργία έχει απαγορευτεί από το 2018 λόγω της τοξικότητάς τους για τις μέλισσες και άλλα έντομα, παραμένουν ευρέως διαθέσιμα στην αγορά για κατοικίδια.
Πρόσφατες έρευνες υποδεικνύουν ότι τα παρασιτοκτόνα αυτά καταλήγουν στο περιβάλλον είτε μέσω των αστικών λυμάτων είτε καθώς ξεπλένονται από το τρίχωμα των ζώων όταν κολυμπούν σε φυσικά νερά.
Μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Science of the Total Environment επιβεβαίωσε ότι οι ουσίες αυτές διαρρέουν στο νερό από τα σκυλιά που κολυμπούν.
Ο καθηγητής Leon Barron του Imperial College προειδοποιεί πως, παρόλο που τα προϊόντα αυτά είναι χρήσιμα σε ορισμένες περιπτώσεις, η άσκοπη ή προληπτική χρήση τους μπορεί να προκαλέσει σοβαρά προβλήματα, όπως περιβαλλοντική ρύπανση και αύξηση της ανθεκτικότητας των παρασίτων.
Το Χάμπστεντ Χιθ, με τα εκτεταμένα φυσικά του τοπία και τη βιοποικιλία του, φιλοξενεί πολλά σπάνια και προστατευόμενα είδη.
Οικολογική ισορροπία
Τα ασπόνδυλα παίζουν σημαντικό ρόλο στην οικολογική ισορροπία, καθώς καθαρίζουν το νερό και αποτελούν τροφή για πουλιά και νυχτερίδες.
Κατά τη διάρκεια της έρευνας, εξετάστηκαν τρεις λίμνες με ελεύθερη πρόσβαση για σκύλους, τρεις χωρίς και έξι ρέματα που τις τροφοδοτούν.
Στις περιοχές όπου επιτρέπεται η κολύμβηση σκύλων, οι συγκεντρώσεις ιμιδακλοπρίδης και φιπρονίλης ήταν 309 και 32 νανογραμμάρια ανά λίτρο αντίστοιχα – ποσότητες πάνω από 20 φορές υψηλότερες από τα όρια που θεωρούνται ασφαλή για τα ασπόνδυλα.
Αντίθετα, στις λίμνες χωρίς σκύλους δεν ανιχνεύτηκαν αυτές οι ουσίες. Η απουσία άλλων ενδείξεων ρύπανσης από λύματα δείχνει ότι οι σκύλοι ήταν η κύρια πηγή μόλυνσης.
Άλλες έρευνες έχουν καταγράψει παρόμοια φαινόμενα ρύπανσης στα ποτάμια του Λονδίνου, τα οποία επιδεινώθηκαν κατά την πανδημία.
Στο πλαίσιο της παρούσας μελέτης, 101 ιδιοκτήτες σκύλων απάντησαν σε ερωτηματολόγιο.
Το 86% δεν γνώριζε ότι τα παρασιτοκτόνα βλάπτουν το περιβάλλον, ενώ το 94% ανέφερε ότι θα επηρεαζόταν από περιβαλλοντικές ανησυχίες κατά την επιλογή προϊόντων.
Το ένα τρίτο των ερωτηθέντων δεν γνώριζε ότι οι κατασκευαστές συνιστούν την αποφυγή κολύμβησης μετά την εφαρμογή τέτοιων προϊόντων.
Επιπλέον, νέα δεδομένα δείχνουν ότι οι χημικές ουσίες μπορεί να παραμένουν στο τρίχωμα για περισσότερο από το αναγραφόμενο διάστημα.
Πάνω από τους μισούς συμμετέχοντες χρησιμοποιούσαν χάπια αντί για σκευάσματα που εφαρμόζονται στο τρίχωμα, ωστόσο οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις των από του στόματος θεραπειών είναι ακόμη ελάχιστα γνωστές και απαιτούν περαιτέρω μελέτη.
Η κτηνίατρος Δρ. Rosemary Perkins από το Πανεπιστήμιο του Sussex επισήμανε πως παρότι πολλές κτηνιατρικές οργανώσεις προτείνουν θεραπείες μόνο όταν είναι απαραίτητες, η συστηματική χρήση παραμένει συχνή, κυρίως λόγω των συνδρομητικών προγραμμάτων φροντίδας κατοικίδιων.
Όπως σημειώνει, τα εν λόγω σκευάσματα είναι εξαιρετικά τοξικά για το περιβάλλον και χρειάζεται να δοθεί έμφαση στην ενημέρωση των ιδιοκτητών για τους κινδύνους αλλά και τις εναλλακτικές λύσεις που υπάρχουν.
www.bankingnews.gr
Έρευνα που πραγματοποιήθηκε στο Χάμπστεντ Χιθ έδειξε ότι οι λίμνες όπου επιτρέπεται η κολύμβηση σκύλων περιέχουν υψηλά επίπεδα δύο τοξικών εντομοκτόνων, επικίνδυνων για τα ασπόνδυλα ζώα.
Τα χημικά αυτά, η ιμιδακλοπρίδη και η φιπρονίλη, χρησιμοποιούνται συνήθως σε σκευάσματα που εφαρμόζονται στο τρίχωμα ή σε κολάρα κατά των παρασίτων σε γάτες και σκύλους.
Αν και η χρήση τους στη γεωργία έχει απαγορευτεί από το 2018 λόγω της τοξικότητάς τους για τις μέλισσες και άλλα έντομα, παραμένουν ευρέως διαθέσιμα στην αγορά για κατοικίδια.
Πρόσφατες έρευνες υποδεικνύουν ότι τα παρασιτοκτόνα αυτά καταλήγουν στο περιβάλλον είτε μέσω των αστικών λυμάτων είτε καθώς ξεπλένονται από το τρίχωμα των ζώων όταν κολυμπούν σε φυσικά νερά.
Μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Science of the Total Environment επιβεβαίωσε ότι οι ουσίες αυτές διαρρέουν στο νερό από τα σκυλιά που κολυμπούν.
Ο καθηγητής Leon Barron του Imperial College προειδοποιεί πως, παρόλο που τα προϊόντα αυτά είναι χρήσιμα σε ορισμένες περιπτώσεις, η άσκοπη ή προληπτική χρήση τους μπορεί να προκαλέσει σοβαρά προβλήματα, όπως περιβαλλοντική ρύπανση και αύξηση της ανθεκτικότητας των παρασίτων.
Το Χάμπστεντ Χιθ, με τα εκτεταμένα φυσικά του τοπία και τη βιοποικιλία του, φιλοξενεί πολλά σπάνια και προστατευόμενα είδη.
Οικολογική ισορροπία
Τα ασπόνδυλα παίζουν σημαντικό ρόλο στην οικολογική ισορροπία, καθώς καθαρίζουν το νερό και αποτελούν τροφή για πουλιά και νυχτερίδες.
Κατά τη διάρκεια της έρευνας, εξετάστηκαν τρεις λίμνες με ελεύθερη πρόσβαση για σκύλους, τρεις χωρίς και έξι ρέματα που τις τροφοδοτούν.
Στις περιοχές όπου επιτρέπεται η κολύμβηση σκύλων, οι συγκεντρώσεις ιμιδακλοπρίδης και φιπρονίλης ήταν 309 και 32 νανογραμμάρια ανά λίτρο αντίστοιχα – ποσότητες πάνω από 20 φορές υψηλότερες από τα όρια που θεωρούνται ασφαλή για τα ασπόνδυλα.
Αντίθετα, στις λίμνες χωρίς σκύλους δεν ανιχνεύτηκαν αυτές οι ουσίες. Η απουσία άλλων ενδείξεων ρύπανσης από λύματα δείχνει ότι οι σκύλοι ήταν η κύρια πηγή μόλυνσης.
Άλλες έρευνες έχουν καταγράψει παρόμοια φαινόμενα ρύπανσης στα ποτάμια του Λονδίνου, τα οποία επιδεινώθηκαν κατά την πανδημία.
Στο πλαίσιο της παρούσας μελέτης, 101 ιδιοκτήτες σκύλων απάντησαν σε ερωτηματολόγιο.
Το 86% δεν γνώριζε ότι τα παρασιτοκτόνα βλάπτουν το περιβάλλον, ενώ το 94% ανέφερε ότι θα επηρεαζόταν από περιβαλλοντικές ανησυχίες κατά την επιλογή προϊόντων.
Το ένα τρίτο των ερωτηθέντων δεν γνώριζε ότι οι κατασκευαστές συνιστούν την αποφυγή κολύμβησης μετά την εφαρμογή τέτοιων προϊόντων.
Επιπλέον, νέα δεδομένα δείχνουν ότι οι χημικές ουσίες μπορεί να παραμένουν στο τρίχωμα για περισσότερο από το αναγραφόμενο διάστημα.
Πάνω από τους μισούς συμμετέχοντες χρησιμοποιούσαν χάπια αντί για σκευάσματα που εφαρμόζονται στο τρίχωμα, ωστόσο οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις των από του στόματος θεραπειών είναι ακόμη ελάχιστα γνωστές και απαιτούν περαιτέρω μελέτη.
Η κτηνίατρος Δρ. Rosemary Perkins από το Πανεπιστήμιο του Sussex επισήμανε πως παρότι πολλές κτηνιατρικές οργανώσεις προτείνουν θεραπείες μόνο όταν είναι απαραίτητες, η συστηματική χρήση παραμένει συχνή, κυρίως λόγω των συνδρομητικών προγραμμάτων φροντίδας κατοικίδιων.
Όπως σημειώνει, τα εν λόγω σκευάσματα είναι εξαιρετικά τοξικά για το περιβάλλον και χρειάζεται να δοθεί έμφαση στην ενημέρωση των ιδιοκτητών για τους κινδύνους αλλά και τις εναλλακτικές λύσεις που υπάρχουν.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών