Ρύθμιση οφειλών προς τράπεζες - Γιατί τα funds δεν αποτελούν την κατάλληλη λύση

Η ρύθμιση οφειλών προς Πιστωτικά Ιδρύματα ανάγεται αυτή την  στιγμή ως το πρωτεύον μέσο εφαρμογής Οικονομικής – Δημοσιονομικής Πολιτικής καθότι ο πραγματικός δείκτης των μη εξυπηρετούμενων Δανείων υπερβαίνει σε πολλές περιπτώσεις το 80% του Δανειακού Χαρτοφυλακίου των Ελληνικών Τραπεζών.
Η μεταπώληση των πιστωτικών τίτλων σε fund του εξωτερικού, δεν συνιστά λύση στο πρόβλημα καθότι παρέχει βραχυχρόνια μόνο ρευστοποίηση της αξίας απαιτήσεων περιουσιακών στοιχείων των ελληνικών Τραπεζών συχνά στο 15% της τρέχουσας υπολειπόμενης αξίας των δανείων.
Η κάλυψη της διαφοράς των απωλεσθέντων 85 μονάδων από το σύνολο του δανειακού χαρτοφυλακίου των Ελληνικών Τραπεζών σε συνδυασμό με τους όρους τοποθέτησης των αυξήσεων μετοχικού κεφαλαίου των Ελληνικών Τραπεζών σε συνδυασμό με την πλήρη απουσία ειδικού διαπραγματευτή (market –maker) επί των της διαπραγμάτευσης των μετοχών τους, αποδείχτηκε ολέθρια καθώς απωλέσθη ο έλεγχος των μετοχικών κεφαλαίων τους και καταβαραθρώθηκαν οι αξίες των μετοχών τους.

Ρύθμιση τραπεζικών οφειλών - Η εμπειρία

Όταν ξεκίνησε η κατάρτιση και εφαρμογή του Νόμου 4469/17 (εξωδικαστικός Συμβιβασμός) ο επιχειρηματικός κόσμος ήταν περιχαρής καθώς στην θεωρεία βασική αρχή του ήταν ότι δεν δύναται να υπερβαίνει η αξία των συνολικών οφειλών του υπαγόμενου την αξία αναγκαστικής εκτέλεσης (forced value) του ακινήτου που βρίσκεται σε εξασφάλιση της προς ρύθμιση χρηματοδότησης. Αυτό πρακτικά επέφερε περικοπή της οφειλής του αιτούντα μέχρι και 70% της τρέχουσας υπολειπόμενης αξίας του περικοπτόμενου δανείου.
Επειδή ο ως άνω Νόμος προέβλεπε την συναίνεση των Τραπεζών γεγονός που είναι ασυμβίβαστο με την ρυθμιστική του υπόσταση, οι πλειοψηφία των Τραπεζών μέχρι προσφάτως αντί να επεξεργαστούν από κοινού με τον πιστωτή ένα πλάνο εξυγίανσης της επιχειρήσεως του και συνεπούς ρύθμισης των οφειλών του, προέβαιναν μέχρι προσφάτως σε επίσπευση εκτελέσεως κατά του πιστωτή προκειμένου να τον υποχρεώσουν να ρυθμίσει την οφειλή του βάσει του Κώδικα Δεοντολογίας Τραπεζών βάσει του οποίου η Πιστώτρια Τράπεζα ελάχιστα απεμπωλεί του συνόλου της απαιτήσεως της απλά επιμηκύνει τον ορίζοντα αποπληρωμής της οφειλής παγώνοντας μέρος του κεφαλαίου και ρυθμίζοντας την μηνιαία δόση του οφειλέτη βάσει του ελάχιστου προβλεπόμενου κόστους διαβίωσης όπως αυτό ορίζεται σχετικώς από την  Τράπεζα της Ελλάδος.
Έτσι για παράδειγμα η Πιστώτρια Τράπεζα δια της εφαρμογής του Εξωδικαστικού Συμβιβασμού θα είχε περικοπή της απαιτήσεως της μέχρι και 70% δια της εφαρμογής του Κώδικα δεοντολογίας πετύχαινε περικοπή μόνο 30% της αρχικής απαιτήσεως της λαμβάνοντας μάλιστα και επιπλέον εξασφαλίσεις είτε με προσημείωση και σε άλλα ακίνητα του πιστωτή είτε νε προσωπική εγγύηση κοντινών συγγενικών του προσώπων.
Τελική Συνέπεια της κακής εφαρμογής και συντονισμού των στρατηγικών ρύθμισης Τραπεζικών Οφειλών είναι:

1. Η κατακρήμνιση της αξίας των Τραπεζικών Μετοχών
2. Η διεύρυνση του δείκτη μη εξυπηρετούμενων δανείων
3. Ο πνιγμός του Πιστούχου καθότι η πλειοψηφία των πλάνων εξυγίανσης αποδεικνύονται μη βιώσιμα
4. Η κατάρρευση της δευτερογενούς αγορά Ακινήτων
5. Η ουσιαστική συρρίκνωση της κερδοφόρας και ρευστότητας των Ελληνικών Τραπεζών που οδηγεί σε αναπόφευκτη περικοπή λειτουργικών εξόδων με κλείσιμο υποκαταστημάτων και απολύσεις προσωπικού.
6. Η δραματική συρρίκνωση των αξιόχρεων επιχειρήσεων και νοικοκυριών καθότι η επιφόρτιση με δυσμενή πιστοληπτικά στοιχεία είναι τέτοια που δεν επιτρέπει την χορήγηση οποιουδήποτε νέου δανείου ακόμη και αν υπήρχε η σχετική ρευστότητα εκ μέρους των Τραπεζών.
7. Η Χρήση εγκληματικών πρακτικών window –dressing (ωραιοποίηση οικονομικών αποτελεσμάτων) των ισολογισμών των Ελληνικών Τραπεζών οι οποίοι σε καμία περίπτωση δεν αντικατοπτρίζουν την πραγματική οικονομική κατάσταση των Τραπεζών και δεν εξηγούν επαρκώς πως δικαιολογείτε η διαρκής προσφυγή τους σε αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου εν μέσω συρρικνωμένου μεγέθους και δραστηριότητας. Σε αυτή την περίπτωση την ευθύνη φέρουν στο ακέραιο πέραν των διοικήσεων των ελληνικών Τραπεζών και οι Εποπτικές Αρχές και οι Ορκωτοί Λογιστές που υπογράφουν τις οικονομικές καταστάσεις.
8. Η μετακύληση του κόστους των αποτυχημένων ανακεφαλαιοποιήσεων των Ελληνικών Τραπεζών γίνεται αυτομάτως στον Έλληνα Φορολογούμενο καθότι ενσωματώνεται στο Δημόσιο Χρέος.

Ποια είναι η λύση

• Οριοθέτηση ενός ενιαίου μηχανισμού ρύθμισης οφειλών με αναγκαστική εφαρμογή για όλους τους συμμετέχοντες και βραχύ χρόνο εφαρμογής που να βασίζεται στις πραγματικές οικονομικές δυνατότητες του πιστούχου.
• Χρηματοδότηση του κόστους αναγκαστικής εκτέλεσης των περιουσιακών στοιχείων στρατηγικών κακοπληρωτών και διαμοιρασμός του προϊόντος εκποίησης σε πολυμετοχική βάση κυρίως προς μη προνομιούχους σε ειδικές τιμές.
• Χρηματοδότηση του θεσμού του Ειδικού Διαπραγματευτή Μετοχών Ελληνικών Τραπεζών που θα αναλαμβάνει την επαναφορά της τιμής των μετοχών τους στα επίπεδα τουλάχιστον αυξήσεως μετοχικού κεφαλαίου.
• Κλείσιμο αμαρτωλών - προβληματικών Τραπεζών τύπου Αττικής που προσβάλουν το κοινό αίσθημα περί δικαίου.
• Αυστηρή νομοθεσία για την window-dressing ισολογισμών τραπεζών με εφαρμογή του Νόμου περι καταχραστών του Δημοσίου με επιβαρυντική διάταξη και άμεση σύλληψη υπευθύνων όπως εφαρμόζεται στις Ηνωμένες Πολιτείες και στο Ηνωμένο Βασίλειο (SMC, FCA) που θα αφορά και τις σχετικές δημοσιεύσεις δια του Τύπου.
• Ενθάρρυνση εξευρέσεως συμβιβαστικής λύσης κατά αρχήν με τον Πιστούχο και απαγόρευση μεταπώλησης του Πιστωτικού Τίτλου σε Fund-Γύπες πριν εξαντληθούν τα όρια συμβιβασμού με τον Πιστούχο.
• Ειδικό πλαίσιο χρηματοδότησης υπερχρεωμένων πιστούχων βάσει πλάνου εξυγίανσης και ενδεχομένως διεύρυνσης των εξασφαλίσεων

Ο  Εξωδικαστικός Μηχανισμός Ρύθμισης Οφειλών μετράει ήδη δύο χρόνια εφαρμογής και λειτουργίας από τον Μάιο του 2017 που ψηφίστηκε ο ν. 4469/2017 που τον προβλέπει. Ήδη με αφορμή τον προσφάτως ψηφισθέντα νόμο 4611/2019 για τη Ρύθμιση Οφειλών σε έως 120 δόσεις για οφειλές προς την Εφορία και τα Ασφαλιστικά Ταμεία στο παρόν άρθρο θα αναφερθούμε στα βασικά σημεία του νέου νόμου, στη σχέση μεταξύ των δύο διαδικασιών, θα αναλύσουμε δε ορισμένα ειδικότερα σημεία του Εξωδικαστικού Μηχανισμού με βάση την έως τώρα εμπειρία μας από την διαδικασία αυτή. Βασική παρατήρησή μας μετά από τη μελέτη του νέου νόμου είναι ότι η Ρύθμιση των 120 δόσεων θα μπορέσει να λειτουργήσει επικουρικά προς τον Εξωδικαστικό Μηχανισμό Ρύθμισης Οφειλών, ο οποίος σαφώς και αποτελεί μία πιο ολοκληρωμένη και άρτια διαδικασία και που εκτιμούμε ότι θα εξακολουθήσει να έχει τα πρωτεία όσον αφορά την ρύθμιση ιδίως των οφειλών από επιχειρηματική δραστηριότητα.

Ι. Ο νόμος για τη ρύθμιση οφειλών σε 120 δόσεις

Η αίτηση για ρύθμιση γίνεται ηλεκτρονικά μέσω πλατφόρμας της ΑΑΔΕ για οφειλές προς την Εφορία και μέσω πλατφόρμας του ΕΦΚΑ για οφειλές σε ασφαλιστικά ταμεία. Ήδη έχει ενεργοποιηθεί η εφαρμογή στην πλατφόρμα της ΑΑΔΕ για τη ρύθμιση των 120 δόσεων για τις οφειλές προς την εφορία.
Στην ρύθμιση μπορούν να υπαχθούν βεβαιωμένες οφειλές που έχουν καταστεί ληξιπρόθεσμες έως και 31.12.2018. Θα πρέπει να τονίσουμε ότι οι οφειλές προς Τράπεζες δεν υπάγονται στη ρύθμιση αυτή, αλλά το εργαλείο για τη ρύθμισή τους παραμένει ο Εξωδικαστικός Μηχανισμός.

α. Οφειλές προς το Ελληνικό Δημόσιο

Προβλέπονται απαλλαγές από τις προσαυξήσεις και τους τόκους εκπρόθεσμης καταβολής, που κυμαίνονται καταρχήν από ποσοστό 10% για όλους τους υπαγόμενους στη ρύθμιση, ανεξαρτήτως λοιπών προϋποθέσεων και φτάνουν έως ποσοστό 100% κατά την εφάπαξ εξόφληση, ενώ παρέχεται αριθμός μηνιαίων δόσεων τµηµατικής καταβολής έως και 120 δόσεις για τα φυσικά πρόσωπα και έως 36 δόσεις για τα νομικά πρόσωπα. Με την επιλογή του οφειλέτη να εξοφλήσει τη ρύθμιση σε λιγότερες από τις προτεινόμενες από τη Φορολογική Διοίκηση δόσεις, χορηγείται προοδευτικά αυξανόμενη απαλλαγή από προσαυξήσεις και τόκους εκπρόθεσμης καταβολής.
Η χορήγηση του αριθμού των δόσεων για τα φυσικά πρόσωπα και τα νομικά πρόσωπα έχει εισοδηματικό κριτήριο. Ο ελάχιστος αριθμός δόσεων ορίζεται στις 18, ενώ το ελάχιστο ποσό δόσης ανέρχεται στα 30 ευρώ. Η αίτηση για την υπαγωγή στην ρύθμιση θα γίνεται μέχρι την 28η Ιουνίου 2019.
Προβλέπεται ότι μετά την υπαγωγή και τη συμμόρφωση στη ρύθμιση χορηγείται στον οφειλέτη αποδεικτικό ενημερότητας.
Εξαιρούνται οφειλές στη Φορολογική Διοίκηση που έχουν ενταχθεί σε ρύθμιση σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 4469/2017 (εξωδικαστικός μηχανισμός ρύθμισης οφειλών), εφόσον οι ρυθμίσεις αυτές απωλεσθούν.

β. Ασφαλιστικά Ταμεία

Η ρύθμιση καταλαμβάνει το σύνολο των νομικών και φυσικών προσώπων με οφειλές προς ΦΚΑ, ανεξάρτητα από την ύπαρξη εμπορικής ιδιότητας, τη διακοπή της επιχειρηματικής δραστηριότητας ή/και τη διακοπή ή αλλαγή της ιδιότητας, λόγω της οποίας δημιουργήθηκε η οφειλή. Ανάλογα με την κατηγορία της εκάστοτε οφειλής προβλέπονται ειδικότερες ρυθμίσεις σε σχέση με τον τρόπο ρύθμισης. Προβλέπεται ότι, κατά τη διάρκεια της ρύθμισης, εφόσον τηρούνται οι όροι αυτής, δύναται να χορηγείται στον οφειλέτη αποδεικτικό ασφαλιστικής ενημερότητας διμηνιαίας ισχύος, στο οποίο πιστοποιείται το υπολειπόμενο ποσό της οφειλής.
Συμπεριλαμβάνονται και οφειλές  για τις οποίες έχει ολοκληρωθεί  η διαδικασία υπαγωγής στη ρύθμιση του ν. 4469/2017 (Εξωδικαστικός). Από το πεδίο εφαρμογής της ρύθμισης, όμως, εξαιρούνται οι οφειλές προς ΦΚΑ, για τις οποίες έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία ένταξης στις διατάξεις του ν. 3869/2010 (νόμος για τα υπερχρεωμένα). Η αίτηση για την υπαγωγή στην ρύθμιση θα γίνεται μέχρι την 30η Σεπτεμβρίου 2019.

ΙΙ. Ο Εξωδικαστικός Μηχανισμός Ρύθμισης Οφειλών

Σύμφωνα με τα μέχρι τώρα στοιχεία στον Εξωδικαστικό Μηχανισμό Ρύθμισης Οφειλών έχουν ενταχθεί 7.000 οφειλέτες και έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία για τους 2.000. Δεδομένου ότι έχουμε ήδη αναλύσει διεξοδικά τον Εξωδικαστικό Μηχανισμό αρκετές φορές σε προηγούμενη αρθρογραφία μας, στο άρθρο αυτό επιλέξαμε να «φωτίσουμε» ορισμένα σημεία, που αποδεικνύονται ιδιαιτέρως σημαντικά, με βάση την εμπειρία μας.

1. Οι Τράπεζες συμμετέχουν πλέον ενεργά στον Εξωδικαστικό Μηχανισμό»

Μέσα στους επιχειρηματικούς κύκλους είχε διαδοθεί η φήμη ότι τα Πιστωτικά Ιδρύματα δεν συμμετέχουν ουσιαστικά στην διαδικασία του Εξωδικαστικού και πιο συγκεκριμένα ότι δεν επιλέγουν να έλθουν σε διαπραγμάτευση με τον οφειλέτη.
Ωστόσο, αυτό δεν είναι ορθό, διότι ήδη οι Τράπεζες έχουν αρχίσει να δείχνουν ανταπόκριση στα αιτήματα των δανειοληπτών για αναδιάρθρωση των οφειλών τους μέσα από τον Εξωδικαστικό. Συγκεκριμένα, οι Τράπεζες με ηγέτη στην προσπάθεια αυτή την ALPHA Bank, επιδεικνύουν μεγάλο ενδιαφέρον για την διαδικασία και ανταποκρίνονται με τρόπο αποτελεσματικό στην διαπραγμάτευση με στόχο την επίτευξης μίας βιώσιμης και για τον οφειλέτη αλλά και για τους πιστωτές συμφωνίας. Μεγάλο αγκάθι, όμως, παραμένουν τα δάνεια με εγγύηση Δημοσίου.

2. Ενεργοποίηση δεσμευμένων λογαριασμών

Όπως είναι γνωστό, ο Εξωδικαστικός Μηχανισμός Ρύθμισης Οφειλών προσφέρει τη δυνατότητα, εφόσον ολοκληρωθεί επιτυχώς η διαδικασία και υπογραφεί  η σύμβαση αναδιάρθρωσης, να περιορισθούν οι συνέπειες της κατάσχεσης εις χείρας τρίτων, δηλαδή να γίνει «άνοιγμα» των λογαριασμών στους οποίους έχει επιβληθεί κατάσχεση. Συγκεκριμένα, μέσω της επιτυχούς ολοκλήρωσης του Εξωδικαστικού  Μηχανισμού αδρανοποιούνται οι κατασχέσεις απαιτήσεων που έχουν ήδη επιβληθεί και αποδεσμεύονται οι μελλοντικές απαιτήσεις, με αποτέλεσμα την ενεργοποίηση των λογαριασμών που επιτρέπει την πραγματοποίηση συναλλαγών.
Αυτό όμως δεν γίνεται αυτόματα. Θα πρέπει ο ίδιος ο οφειλέτης να υποβάλει αίτηση στον Προϊστάμενο της αρμόδιας Υπηρεσίας της Φορολογικής Διοίκησης και να εκδοθεί η σχετική απόφαση για την ενεργοποίηση των δεσμευμένων λογαριασμών.

3. Ρύθμιση οφειλών που δεν εντάσσονται στον Εξωδικαστικό

Σύμφωνα με τροπολογία που πρόσφατα κατατέθηκε σε νομοσχέδιο του Υπουργείο Υγείας  επεκτείνεται ο κρίσιμος χρόνος βεβαίωσης για την ένταξη στο πεδίο εφαρμογής του νόμου των οφειλών προς το Δημόσιο και υπέρ τρίτων βεβαιωμένων στη Φορολογική Διοίκηση. Με βάση την τροπολογία υπάρχει δυνατότητα υπαγωγής στη διαδικασία του Εξωδικαστικού και στις οφειλές προς το Δημόσιο και υπέρ τρίτων πιστωτών που έχουν βεβαιωθεί μέχρι την 31η Δεκεμβρίου 2018 (μέχρι σήμερα υπάγονται οφειλές βεβαιωμένες μέχρι την 31η Δεκεμβρίου 2017). Επίσης, ως προς τις οφειλές προς τους Φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης (Φ.Κ.Α.) προβλέπεται πως αντί να έχουν βεβαιωθεί μέχρι την 31η Δεκεμβρίου 2017 (που ισχύει σήμερα), μπορούν να υπαχθούν στην ως άνω διαδικασία οφειλές που γεννήθηκαν έως την 31η Δεκεμβρίου 2018 ή ανάγονται σε χρόνο έως την 31η Δεκεμβρίου 2018 κατά τα ειδικότερα οριζόμενα.
Ένα σημείο που χρήζει ιδιαίτερης προσοχής είναι ότι για να έχει ισχύ η σύμβαση αναδιάρθρωσης του Εξωδικαστικού θα πρέπει οι οφειλές που γεννήθηκαν μετά την 31 Δεκεμβρίου 2017 είτε να εξοφλούνται εφάπαξ από τον οφειλέτη είτε να υπαχθούν σε ρύθμιση κατά τις εκάστοτε ισχύουσες διατάξεις, ταυτόχρονα με την υπαγωγή σε ρύθμιση του Εξωδικαστικού. Μάλιστα, τυχόν παράλειψη του οφειλέτη να εξοφλήσει τις οφειλές που τυχόν βεβαιώθηκαν μετά την έναρξη ισχύος της ρύθμισης εξωδικαστικού μηχανισμού, επιφέρει ανατροπή της ισχύος της σύμβασης αναδιάρθρωσης και ο οφειλέτης χάνει τα ευνοϊκά αποτελέσματα του Εξωδικαστικού. 
Στο σημείο αυτό, λοιπόν, τονίζουμε ότι η νέα Ρύθμιση των 120 δόσεων μπορεί να λειτουργήσει πολύ αποτελεσματικά σε συνδυασμό με τον Εξωδικαστικό, καθώς θα είναι δυνατή μέσω αυτής η ρύθμιση των οφειλών που δεν εντάχθηκαν στον Εξωδικαστικό, αλλά που πρέπει απαραιτήτως να ρυθμιστούν.

4. Υποχρέωση συμμετοχής συνοφειλέτη-εγγυητή στον Εξωδικαστικό

Ως «συνοφειλέτης» στα πλαίσια του Εξωδικαστικού νοείται κάθε πρόσωπο που ευθύνεται αλληλεγγύως εκ του νόμου ή δυνάμει δικαιοπραξίας για την εξόφληση μέρους ή του συνόλου των οφειλών του οφειλέτη. Στην έννοια του συνοφειλέτη περιλαμβάνεται και ο εγγυητής.
Η αίτηση για τον Εξωδικαστικό συνυποβάλλεται υποχρεωτικά και από τους συνοφειλέτες, αν υπάρχουν. Αν δεν συνυποβληθεί αίτηση από έναν ή περισσότερους συνοφειλέτες, για την έναρξη της διαδικασίας εξωδικαστικής ρύθμισης οφειλών απαιτείται συναίνεση του πιστωτή ή των πιστωτών. Χωρίς τη συναίνεση αυτή, η πλειοψηφία των υπολοίπων πιστωτών διατηρεί μεν την ευχέρεια να αποφασίσει την έναρξη της διαδικασίας για τις υπόλοιπες οφειλές.
Ειδικά για την περίπτωση θανόντα συνοφειλέτη, θα πρέπει η Ε.Χ.Δ.Ι.Χ. με ειδική απόφασή της να ρυθμίσει την περίπτωση αυτή, λόγω της μεταβολής στο πρόσωπο του συνοφειλέτη μέσω κληρονομικής διαδοχής.

5. Μεταβίβαση απαιτήσεων από δάνεια σε funds

Πράγματι είναι συχνό το φαινόμενο τα Πιστωτικά ιδρύματα, ακόμη και αυτά που εξακολουθούν να λειτουργούν και δεν βρίσκονται υπό εκκαθάριση, στα πλαίσια εξυγίανσης τους να μεταβιβάζουν επισφαλείς απαιτήσεις σε funds. Στην περίπτωση αυτή συνήθως αποστέλλεται ενημερωτική επιστολή προς τον δανειολήπτη, ο οποίος όμως συχνά δεν την λαμβάνει υπόψιν ανάμεσα στον καταιγισμό πληροφοριών που λαμβάνει σχετικά με το δάνειό του. Στην περίπτωση αυτή, εφόσον υποβληθεί η αίτηση με πιστωτή την Τράπεζα αντί το fund, θα πρέπει η αίτηση να διαγραφεί με δυνατότητα όμως επανυποβολής, πράγμα ιδιαίτερα χρήσιμο, που  όμως συνεπάγεται σημαντική καθυστέρηση.

Συμπεράσματα

Έχουμε τοποθετηθεί επανειλημμένα και έχουμε εκφράσει την άποψη ότι ο Εξωδικαστικός Μηχανισμός Ρύθμισης Οφειλών είναι πράγματι ένα ουσιαστικό εργαλείο εξυγίανσης των επιχειρήσεων το οποίο δεν πρέπει να μείνει ανεκμετάλλευτο από όσους ενδιαφερόμενους θέλουν να διασώσουν την βιωσιμότητά τους. Σε συνδυασμό δε με την νέα Ρύθμιση των 120 δόσεων μπορεί πράγματι να δοθεί στα φυσικά πρόσωπα η δυνατότητα να ρυθμίσουν το σύνολο των οφειλών τους με βιώσιμο τρόπο και στις επιχειρήσεις την ευκαιρία να επιστρέψουν σε πορεία εξυγίανσης και ανάπτυξης.
Ο Εξωδικαστικός Συμβιβασμός όντως αποτελεί επί της αρχής ουσιαστικό εργαλείο ρύθμισης οφειλών ο οποίος όμως αντιμετωπίζει τα εξής προβλήματα στην εφαρμογή του

Α. Χρονοβόρος Διαδικασία με πολλούς εμπλεκόμενους

Β. Προϋποθέτει συναίνεση των πιστωτριών Τραπεζών η οπία σπανίως δίδετε τουναντίον η πλειοψηφία των πιστωτριών Τραπεζών με το ου ενημερωθούν για την πρόταση του Πιστούχου να υπαχθεί στις παραπάνω ευεργετικές διατάξεις επισπεύδουν εκτέλεση προκειμένου να υποχρεώσουν τον Πιστούχο σε ρύθμιση βασει του Κώδικα Δεοντολογίας.

Γ. Θα πρέπει να υπάρξει πρόβλεψη για δυνατότητα χρηματοδότησης των επιχειρήσεων που υπάγονται στον νόμο προκειμένου να χρηματοδοτηθεί το ενδιάμεσο διάστημα εξυγίανσης ειδάλλως καταλήγουμε σε περιπτώσεις επιχειρήσεων ζόμπι που δεν δ΄πυναντι να εξυπηρετήσουν τις βασικές λειτουργικές τους ανάγκες.