Καθώς η Κίνα προετοιμάζεται ενεργά για πόλεμο στον Ινδο-Ειρηνικό, το Σώμα Πεζοναυτών των ΗΠΑ, που αποτελεί την κύρια δύναμη στην περιοχή, δεν διαθέτει τα απαραίτητα μέσα, πλοία, προσωπικό και βλήματα για επιχειρήσεις μεγάλης κλίμακας, όπως αναφέρουν πρώην διοικητές του
Το Σώμα Πεζοναυτών είναι η ισχυρότερη μαχητική δύναμη των Ηνωμένων Πολιτειών, αλλά είναι εντελώς απροετοίμαστο για έναν μεγάλο πόλεμο στην περιοχή του Ινδο-Ειρηνικού, επισημαίνει σε άρθρο του το αμερικανικό περιοδικό «The National Interest».
Η Κίνα προετοιμάζει την Πρώτη Αλυσίδα Νησιών για μια μεγάλη σύγκρουση. Αυτός ο πόλεμος θα καθορίσει το γεωπολιτικό μέλλον της περιοχής.
Πράγματι, το Πεκίνο έχει ήδη ξεκινήσει συγκρούσεις με τις Φιλιππίνες για την κυριαρχία στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας. Συνεχίζει αυτό που ισοδυναμεί με μια μαζική στρατιωτική ενίσχυση που είναι σαφώς κατευθυνόμενη κατά της Ταϊβάν, μιας χώρας που από καιρό θεωρεί ως αποσχισθείσα επαρχία.
Κατανόηση των στόχων της Κίνας στον Ινδο-Ειρηνικό
Ο τελικός στόχος του Πεκίνου με την κατάληψη της Ταϊβάν είναι να μπορεί να ασκήσει μεγαλύτερη πίεση στη Βόρεια Ιαπωνία.
Εξάλλου, η Ιαπωνία αποτελεί από καιρό τη μεγαλύτερη απειλή για την Κίνα, και το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας (ΚΚΚ) δεν έχει ξεπεράσει ποτέ το οντολογικό σοκ που προκάλεσαν οι Ιάπωνες στη χώρα κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Η κατάληψη της Ταϊβάν δεν είναι παρά ένα μέσο για την επίτευξη του τελικού στόχου.
Ο σκοπός είναι η Κίνα να περικυκλώσει την Ιαπωνία και να την αναγκάσει να υποταχθεί στο Πεκίνο, αφού αποκοπεί από τις Ηνωμένες Πολιτείες, εξασφαλίζοντας έτσι την περιφερειακή υπεροχή της Κίνας.
Από εκεί και πέρα, οι Κινέζοι θα προωθηθούν στη δεύτερη και, τελικά, στην τρίτη αλυσίδα νησιών, ώστε να μπορούν να ασκήσουν πίεση και να διεισδύσουν στο δυτικό ημισφαίριο, θέτοντας τους Αμερικανούς σε αμυντική θέση.
Αυτή είναι η μακροπρόθεσμη φιλοδοξία της Κίνας.
Προς το παρόν, περιορίζονται κυρίως στην επιδίωξη της κυριαρχίας στην Πρώτη Αλυσίδα Νησιών.
Αυτή τη στιγμή, οι Ηνωμένες Πολιτείες αντιτίθενται ονομαστικά στην ανάληψη της ηγεσίας στην Πρώτη Αλυσίδα Νησιών από την Κίνα, αν και η πρόσφατη Στρατηγική Εθνικής Ασφάλειας που δημοσίευσε η κυβέρνηση Trump υποδηλώνει ότι βρίσκεται σε εξέλιξη μια πραγματική επανεκτίμηση μεταξύ των ηγετών της άμυνας των ΗΠΑ σχετικά με αυτό το θέμα.
Ωστόσο, έως ότου η Ουάσιγκτον αποφασίσει να ανατρέψει την πολιτική του αμερικανικού στρατού – η οποία επί του παρόντος είναι να βοηθήσει στην αντίσταση στην κινεζική επιθετικότητα στην Πρώτη Αλυσίδα Νησιών – το Πεντάγωνο συνεχίζει να σχεδιάζει στρατιωτικές επιχειρήσεις έκτακτης ανάγκης στην περιοχή.
Οι πεζοναύτες θα σταματήσουν την Κίνα… ή μήπως όχι;
Η αιχμή του αμερικανικού στρατού σε αυτή την περιοχή θα είναι το Σώμα Πεζοναυτών των Ηνωμένων Πολιτειών.
Ο Ινδο-Ειρηνικός είναι μια δύσκολη γεωγραφική περιοχή, καθώς κυριαρχείται από μια τεράστια έκταση ωκεάνιας γεωγραφίας που διανθίζεται από δύσκολα νησιωτικά αρχιπελάγη..
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι πεζοναύτες των ΗΠΑ είναι οι πιο κατάλληλοι για οποιαδήποτε μάχη σε αυτήν την περιοχή, όπως ήταν και κατά τη διάρκεια του αγώνα εναντίον της αυτοκρατορικής Ιαπωνίας στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Υπάρχει μόνο ένα πρόβλημα. Το Σώμα Πεζοναυτών των ΗΠΑ χρειάζεται πολύ περισσότερους πυραύλους, στρατεύματα και πλοία από όσα διαθέτει σήμερα... ή από όσα πρόκειται να διαθέτει με τον πρόσφατα ψηφισμένο αμυντικό προϋπολογισμό για το 2026, ο οποίος αναμένεται να φτάσει περίπου το 1 τρισεκατομμύριο δολάρια για ολόκληρο τον αμυντικό προϋπολογισμό, με 57,2 δισεκατομμύρια δολάρια από αυτά να διατίθενται για εκσυγχρονισμό που εστιάζει στην ανάπτυξη προηγμένων drones και στην ετοιμότητα στον Ινδο-Ειρηνικό.
Ουσιαστικά, το Σώμα Πεζοναυτών δεν είναι έτοιμο για μια μάχη που θα ξεσπάσει νωρίτερα από ό,τι περιμένει ο καθένας στην Ουάσιγκτον.
Και πάλι, αυτό ισχύει αν η Ουάσιγκτον αποφασίσει να τηρήσει τις τρέχουσες αμυντικές δεσμεύσεις της με τις Φιλιππίνες, την Ταϊβάν και την Ιαπωνία, κάτι για το οποίο ο συγγραφέας παραμένει σκεπτικός ως προς το αν η Ουάσιγκτον θα τηρήσει τελικά αυτές τις συμφωνίες.
Ένα πρόσφατο άρθρο γνώμης στο Defense News, γραμμένο από τρεις πρώην διοικητές του Σώματος Πεζοναυτών των ΗΠΑ, τους Charles Krulak, Michael Hagee και James Conway, καταδεικνύει πόσο ανεπαρκώς προετοιμασμένο είναι το Σώμα Πεζοναυτών για την επικείμενη μάχη.
Σύμφωνα με αυτούς τους ειδικούς, το Σώμα Πεζοναυτών έχει υποστεί «απώλεια των συνδυασμένων δυνατοτήτων και ανθεκτικότητας των όπλων, μείωση των απαιτήσεων για αμφίβια πλοία, αποδυνάμωση της Ναυτικής Δύναμης Προετοιμασίας και παραβίαση μιας ολοκληρωμένης και πειθαρχημένης διαδικασίας ανάπτυξης μάχης».
Οι πεζοναύτες πρέπει να συνεργαστούν στενότερα με τους συναδέλφους τους στο Πολεμικό Ναυτικό για να «ξεπεράσουν την απαίτηση για 31 παραδοσιακά αμφίβια πλοία και να ανασυγκροτήσουν τις εξαντλημένες Ναυτικές Μονάδες Προετοιμασίας».
Προχωρώντας μπροστά, η ηγεσία του Σώματος Πεζοναυτών πρέπει «να μετατρέψει τα δύο Σώματα Πεζοναυτών της Ακτής σε παραδοσιακά σώματα, να αντικαταστήσει την ιδέα των μικρών, απομονωμένων και ευρέως διαχωρισμένων Δυνάμεων Αντικατάστασης με δυνάμεις που είναι ανθεκτικές και βιώσιμες, να σταματήσει τα προγράμματα NMESIS (Navy Marine Expeditionary Ship Interdiction System) και τα προγράμματα Naval Strike Missile και να απομακρυνθούν από το Μουσείο Αποβατικών Πλοίων».
Τέλος, οι Krulak, Hagee και Conway δηλώνουν ότι «δεν υπάρχει λόγος να συνεχίσουμε στην τρέχουσα πορεία μιας κατά κύριο λόγο ειδικά σχεδιασμένης, περιφερειακής αμυντικής δύναμης που δεν είναι ούτε βιώσιμη ούτε διατηρήσιμη σε περιοχές που αποτελούν αντικείμενο έντονων διαμαχών».
Με άλλα λόγια, οι Πεζοναύτες σχεδιάζουν να πολεμήσουν τον λάθος πόλεμο, την λάθος στιγμή και με τον λάθος εξοπλισμό.
Οι σύμμαχοι της Αμερικής χρειάζονται ένα εφεδρικό σχέδιο
Όταν οι Κινέζοι αποφασίσουν τελικά να ξεκινήσουν τον τελικό πόλεμο επιθετικότητας εναντίον της Ταϊβάν, ως μέρος μιας ευρύτερης στρατηγικής κυριαρχίας στην Πρώτη Αλυσίδα Νησιών, υπό τις τρέχουσες συνθήκες, είναι απίθανο το Σώμα Πεζοναυτών των ΗΠΑ να είναι προετοιμασμένο να πολεμήσει πλήρως — και να αποκρούσει — μια τέτοια επίθεση.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το νέο υπόμνημα NSS του Πενταγώνου γίνεται σημείο διαμάχης σε πρωτεύουσες όπως η Ταϊβάν και η Ιαπωνία.
Γιατί, βασικά, η άμυνα αυτών των χωρών βασίζεται σε μια ισχυρή στρατιωτική αντίδραση των ΗΠΑ σε οποιαδήποτε επίθεση εναντίον τους από την Κίνα.
Αυτή η άμυνα είναι απίθανο να έρθει — ειδικά αν ο ίδιος ο αμερικανικός στρατός είναι ανίκανος να πολεμήσει έναν τέτοιο πόλεμο.
Το συμπέρασμα του περιοδικού είναι πως η Ουάσιγκτον θα προτιμούσε απλώς να απομακρυνθεί από αυτές τις ταραγμένες περιοχές παρά να αντιμετωπίσει στρατιωτική ήττα από τις εχθρικές δυνάμεις, όπως αυτές της Κίνας.
www.bankingnews.gr
Η Κίνα προετοιμάζει την Πρώτη Αλυσίδα Νησιών για μια μεγάλη σύγκρουση. Αυτός ο πόλεμος θα καθορίσει το γεωπολιτικό μέλλον της περιοχής.
Πράγματι, το Πεκίνο έχει ήδη ξεκινήσει συγκρούσεις με τις Φιλιππίνες για την κυριαρχία στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας. Συνεχίζει αυτό που ισοδυναμεί με μια μαζική στρατιωτική ενίσχυση που είναι σαφώς κατευθυνόμενη κατά της Ταϊβάν, μιας χώρας που από καιρό θεωρεί ως αποσχισθείσα επαρχία.
Κατανόηση των στόχων της Κίνας στον Ινδο-Ειρηνικό
Ο τελικός στόχος του Πεκίνου με την κατάληψη της Ταϊβάν είναι να μπορεί να ασκήσει μεγαλύτερη πίεση στη Βόρεια Ιαπωνία.
Εξάλλου, η Ιαπωνία αποτελεί από καιρό τη μεγαλύτερη απειλή για την Κίνα, και το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας (ΚΚΚ) δεν έχει ξεπεράσει ποτέ το οντολογικό σοκ που προκάλεσαν οι Ιάπωνες στη χώρα κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Η κατάληψη της Ταϊβάν δεν είναι παρά ένα μέσο για την επίτευξη του τελικού στόχου.
Ο σκοπός είναι η Κίνα να περικυκλώσει την Ιαπωνία και να την αναγκάσει να υποταχθεί στο Πεκίνο, αφού αποκοπεί από τις Ηνωμένες Πολιτείες, εξασφαλίζοντας έτσι την περιφερειακή υπεροχή της Κίνας.
Από εκεί και πέρα, οι Κινέζοι θα προωθηθούν στη δεύτερη και, τελικά, στην τρίτη αλυσίδα νησιών, ώστε να μπορούν να ασκήσουν πίεση και να διεισδύσουν στο δυτικό ημισφαίριο, θέτοντας τους Αμερικανούς σε αμυντική θέση.
Αυτή είναι η μακροπρόθεσμη φιλοδοξία της Κίνας.
Προς το παρόν, περιορίζονται κυρίως στην επιδίωξη της κυριαρχίας στην Πρώτη Αλυσίδα Νησιών.
Αυτή τη στιγμή, οι Ηνωμένες Πολιτείες αντιτίθενται ονομαστικά στην ανάληψη της ηγεσίας στην Πρώτη Αλυσίδα Νησιών από την Κίνα, αν και η πρόσφατη Στρατηγική Εθνικής Ασφάλειας που δημοσίευσε η κυβέρνηση Trump υποδηλώνει ότι βρίσκεται σε εξέλιξη μια πραγματική επανεκτίμηση μεταξύ των ηγετών της άμυνας των ΗΠΑ σχετικά με αυτό το θέμα.
Ωστόσο, έως ότου η Ουάσιγκτον αποφασίσει να ανατρέψει την πολιτική του αμερικανικού στρατού – η οποία επί του παρόντος είναι να βοηθήσει στην αντίσταση στην κινεζική επιθετικότητα στην Πρώτη Αλυσίδα Νησιών – το Πεντάγωνο συνεχίζει να σχεδιάζει στρατιωτικές επιχειρήσεις έκτακτης ανάγκης στην περιοχή.
Οι πεζοναύτες θα σταματήσουν την Κίνα… ή μήπως όχι;
Η αιχμή του αμερικανικού στρατού σε αυτή την περιοχή θα είναι το Σώμα Πεζοναυτών των Ηνωμένων Πολιτειών.
Ο Ινδο-Ειρηνικός είναι μια δύσκολη γεωγραφική περιοχή, καθώς κυριαρχείται από μια τεράστια έκταση ωκεάνιας γεωγραφίας που διανθίζεται από δύσκολα νησιωτικά αρχιπελάγη..
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι πεζοναύτες των ΗΠΑ είναι οι πιο κατάλληλοι για οποιαδήποτε μάχη σε αυτήν την περιοχή, όπως ήταν και κατά τη διάρκεια του αγώνα εναντίον της αυτοκρατορικής Ιαπωνίας στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Υπάρχει μόνο ένα πρόβλημα. Το Σώμα Πεζοναυτών των ΗΠΑ χρειάζεται πολύ περισσότερους πυραύλους, στρατεύματα και πλοία από όσα διαθέτει σήμερα... ή από όσα πρόκειται να διαθέτει με τον πρόσφατα ψηφισμένο αμυντικό προϋπολογισμό για το 2026, ο οποίος αναμένεται να φτάσει περίπου το 1 τρισεκατομμύριο δολάρια για ολόκληρο τον αμυντικό προϋπολογισμό, με 57,2 δισεκατομμύρια δολάρια από αυτά να διατίθενται για εκσυγχρονισμό που εστιάζει στην ανάπτυξη προηγμένων drones και στην ετοιμότητα στον Ινδο-Ειρηνικό.
Ουσιαστικά, το Σώμα Πεζοναυτών δεν είναι έτοιμο για μια μάχη που θα ξεσπάσει νωρίτερα από ό,τι περιμένει ο καθένας στην Ουάσιγκτον.
Και πάλι, αυτό ισχύει αν η Ουάσιγκτον αποφασίσει να τηρήσει τις τρέχουσες αμυντικές δεσμεύσεις της με τις Φιλιππίνες, την Ταϊβάν και την Ιαπωνία, κάτι για το οποίο ο συγγραφέας παραμένει σκεπτικός ως προς το αν η Ουάσιγκτον θα τηρήσει τελικά αυτές τις συμφωνίες.
Ένα πρόσφατο άρθρο γνώμης στο Defense News, γραμμένο από τρεις πρώην διοικητές του Σώματος Πεζοναυτών των ΗΠΑ, τους Charles Krulak, Michael Hagee και James Conway, καταδεικνύει πόσο ανεπαρκώς προετοιμασμένο είναι το Σώμα Πεζοναυτών για την επικείμενη μάχη.
Σύμφωνα με αυτούς τους ειδικούς, το Σώμα Πεζοναυτών έχει υποστεί «απώλεια των συνδυασμένων δυνατοτήτων και ανθεκτικότητας των όπλων, μείωση των απαιτήσεων για αμφίβια πλοία, αποδυνάμωση της Ναυτικής Δύναμης Προετοιμασίας και παραβίαση μιας ολοκληρωμένης και πειθαρχημένης διαδικασίας ανάπτυξης μάχης».
Οι πεζοναύτες πρέπει να συνεργαστούν στενότερα με τους συναδέλφους τους στο Πολεμικό Ναυτικό για να «ξεπεράσουν την απαίτηση για 31 παραδοσιακά αμφίβια πλοία και να ανασυγκροτήσουν τις εξαντλημένες Ναυτικές Μονάδες Προετοιμασίας».
Προχωρώντας μπροστά, η ηγεσία του Σώματος Πεζοναυτών πρέπει «να μετατρέψει τα δύο Σώματα Πεζοναυτών της Ακτής σε παραδοσιακά σώματα, να αντικαταστήσει την ιδέα των μικρών, απομονωμένων και ευρέως διαχωρισμένων Δυνάμεων Αντικατάστασης με δυνάμεις που είναι ανθεκτικές και βιώσιμες, να σταματήσει τα προγράμματα NMESIS (Navy Marine Expeditionary Ship Interdiction System) και τα προγράμματα Naval Strike Missile και να απομακρυνθούν από το Μουσείο Αποβατικών Πλοίων».
Τέλος, οι Krulak, Hagee και Conway δηλώνουν ότι «δεν υπάρχει λόγος να συνεχίσουμε στην τρέχουσα πορεία μιας κατά κύριο λόγο ειδικά σχεδιασμένης, περιφερειακής αμυντικής δύναμης που δεν είναι ούτε βιώσιμη ούτε διατηρήσιμη σε περιοχές που αποτελούν αντικείμενο έντονων διαμαχών».
Με άλλα λόγια, οι Πεζοναύτες σχεδιάζουν να πολεμήσουν τον λάθος πόλεμο, την λάθος στιγμή και με τον λάθος εξοπλισμό.
Οι σύμμαχοι της Αμερικής χρειάζονται ένα εφεδρικό σχέδιο
Όταν οι Κινέζοι αποφασίσουν τελικά να ξεκινήσουν τον τελικό πόλεμο επιθετικότητας εναντίον της Ταϊβάν, ως μέρος μιας ευρύτερης στρατηγικής κυριαρχίας στην Πρώτη Αλυσίδα Νησιών, υπό τις τρέχουσες συνθήκες, είναι απίθανο το Σώμα Πεζοναυτών των ΗΠΑ να είναι προετοιμασμένο να πολεμήσει πλήρως — και να αποκρούσει — μια τέτοια επίθεση.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το νέο υπόμνημα NSS του Πενταγώνου γίνεται σημείο διαμάχης σε πρωτεύουσες όπως η Ταϊβάν και η Ιαπωνία.
Γιατί, βασικά, η άμυνα αυτών των χωρών βασίζεται σε μια ισχυρή στρατιωτική αντίδραση των ΗΠΑ σε οποιαδήποτε επίθεση εναντίον τους από την Κίνα.
Αυτή η άμυνα είναι απίθανο να έρθει — ειδικά αν ο ίδιος ο αμερικανικός στρατός είναι ανίκανος να πολεμήσει έναν τέτοιο πόλεμο.
Το συμπέρασμα του περιοδικού είναι πως η Ουάσιγκτον θα προτιμούσε απλώς να απομακρυνθεί από αυτές τις ταραγμένες περιοχές παρά να αντιμετωπίσει στρατιωτική ήττα από τις εχθρικές δυνάμεις, όπως αυτές της Κίνας.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών