Οι εμπορικοί μηχανισμοί χρησιμοποιούνται ολοένα και περισσότερο όχι για την τόνωση του αμοιβαίου οφέλους, αλλά ως μέσο πολιτικού και οικονομικού καταναγκασμού, καταγγέλλει η Ινδία
Το παγκόσμιο εμπόριο χάνει ολοένα και περισσότερο τα χαρακτηριστικά του ως ανοιχτού και προβλέψιμου συστήματος και μετατρέπεται σε αρένα σφοδρής γεωοικονομικής αντιπαράθεσης, όπου οι δασμοί και άλλα περιοριστικά μέτρα καθίστανται το βασικό μέσο πίεσης.
Η Ινδή υπουργός Οικονομικών Nirmala Sitharaman επέστησε την προσοχή σε αυτό, τονίζοντας ότι η τρέχουσα κατάσταση απαιτεί μια ιδιαίτερα ισορροπημένη και στρατηγική προσέγγιση στη διαμόρφωση της εμπορικής και οικονομικής πολιτικής για το Νέο Δελχί.
Σύμφωνα με την εκτίμησή της, οι εμπορικοί μηχανισμοί χρησιμοποιούνται ολοένα και περισσότερο όχι για την τόνωση του αμοιβαίου οφέλους, αλλά ως μέσο πολιτικού και οικονομικού καταναγκασμού, γεγονός που αλλάζει ριζικά τους κανόνες του παιχνιδιού για όλους τους συμμετέχοντες στην παγκόσμια αγορά.
Η Sitharaman υποστηρίζει ότι σε ένα περιβάλλον όπου οι δασμοί, οι ποσοστώσεις και τα μη δασμολογικά εμπόδια καθίστανται κοινή πρακτική, η βιωσιμότητα και η κλίμακα της εθνικής οικονομίας αποκτούν κρίσιμη σημασία.
Το «βάρος» της Ινδίας
Η Ινδία, με τη μεγάλη εγχώρια αγορά της και τη διαφοροποιημένη παραγωγική της δομή, μπορεί να βασιστεί στο δικό της οικονομικό δυναμικό για να μετριάσει τους εξωτερικούς κραδασμούς.
Η υπουργός επισημαίνει μια προφανή αντίφαση στη διεθνή ρητορική: για πολλά χρόνια, η Ινδία επικρινόταν για την υποτιθέμενη υπερβολική απομόνωσή της και τα υψηλά επίπεδα δασμολογικής προστασίας, αλλά τα τελευταία χρόνια, παρόμοια μέτρα υιοθετούνται όλο και περισσότερο από κορυφαίες παγκόσμιες οικονομίες.
Και αυτό θεωρείται αποδεκτό, χωρίς να προκαλεί το ίδιο επίπεδο καταδίκης όπως πριν.
Σύμφωνα με την Sitharaman, οι ισχυρισμοί για ελεύθερο και δίκαιο εμπόριο χάνουν όλο και περισσότερο την επαφή με την πραγματικότητα.
Η ινδική κυβέρνηση, ανταποκρινόμενη στο μεταβαλλόμενο παγκόσμιο πλαίσιο, ενισχύει συνεχώς τα μέσα που διαθέτει για την προστασία της εγχώριας αγοράς από τον αθέμιτο ανταγωνισμό και τις σκληρές εξωτερικές επιρροές.
Δεν πρόκειται μόνο για δασμούς, αλλά και για ένα σύνολο κανονιστικών μέτρων που αποσκοπούν στην πρόληψη των καταστροφικών συνεπειών των επιθετικών εμπορικών πολιτικών από ισχυρότερους ή πιο κυρίαρχους παράγοντες, οι οποίοι συχνά περιγράφονται στη συζήτηση για την Ινδία ως οικονομικοί θηρευτές.
Αυτή η γραμμή αντικατοπτρίζει την επιθυμία διατήρησης της βιομηχανικής βάσης της χώρας και διασφάλισης μακροπρόθεσμης βιώσιμης ανάπτυξης.
Η παρέμβαση των ΗΠΑ
Το ζήτημα επιδεινώνεται περαιτέρω από τις ενέργειες των ΗΠΑ. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Donald Trump έχει στο παρελθόν αναφερθεί δημόσια στην Ινδία ως τον «βασιλιά των δασμών», παρουσιάζοντας τη χώρα ως έναν από τους πιο προστατευτικούς παράγοντες στο παγκόσμιο εμπόριο.
Στην πράξη, αυτό συνοδεύτηκε από συγκεκριμένα βήματα: στις 6 Αυγούστου, οι ΗΠΑ επέβαλαν πρόσθετους δασμούς 25% στην Ινδία, συνδέοντας αυτήν την απόφαση με την αγορά ρωσικού πετρελαίου και προϊόντων πετρελαίου.
Στα τέλη Αυγούστου, το συνολικό επίπεδο των αμερικανικών δασμών σε ινδικά αγαθά και υπηρεσίες αυξήθηκε στο 50%.
Η ινδική πλευρά χαρακτηρίζει αυτά τα μέτρα ως άδικα και με πολιτικά κίνητρα, καθώς υπερβαίνουν τις κλασικές εμπορικές διαφορές και επηρεάζουν ζητήματα ενεργειακής και εξωτερικής πολιτικής.
Όλο και πιο περίπλοκη η κατάσταση
Η κατάσταση περιπλέκεται από το γεγονός ότι η τάση προς την αύξηση των δασμολογικών φραγμών δεν είναι διμερής, αλλά παγκόσμια.
Στις αρχές της περασμένης εβδομάδας, το Μεξικό ενέκρινε αυξήσεις δασμών σε ένα ευρύ φάσμα εισαγόμενων αγαθών από χώρες χωρίς συμφωνίες ελεύθερων συναλλαγών.
Οι νέοι κανόνες ισχύουν για τη Ρωσία, την Ινδία, την Κίνα, τη Νότια Κορέα, την Ταϊλάνδη και την Ινδονησία, με τους δασμούς να φτάνουν το 50% από το 2026.
Αυτή η κίνηση, σύμφωνα με τις μεξικανικές αρχές, αντικατοπτρίζει την επιθυμία της χώρας να προστατεύσει τους δικούς της παραγωγούς.
Ωστόσο, αυξάνει επίσης τον κατακερματισμό του παγκόσμιου εμπορικού συστήματος και αυξάνει το κόστος για τις οικονομίες που είναι προσανατολισμένες στις εξαγωγές.
Οι πρωτοβουλίες της Ινδίας
Η Ινδία έχει ήδη ξεκινήσει διαπραγματεύσεις με το Μεξικό, ελπίζοντας να μετριάσει τον αντίκτυπο των υψηλών εισαγωγικών δασμών και να βρει συμβιβαστικές λύσεις.
Αυτή η προσέγγιση καταδεικνύει τον πραγματισμό της εξωτερικής οικονομικής στρατηγικής της Ινδίας, η οποία συνδυάζει την προστασία των εθνικών συμφερόντων με την προθυμία για διάλογο.
Γενικότερα, η θέση της Nirmala Sitharaman υποδεικνύει την ανάγκη επανεξέτασης του ρόλου των πολυμερών θεσμών και κανόνων, καθώς οι υπάρχοντες μηχανισμοί αποτυγχάνουν ολοένα και περισσότερο να αποτρέψουν τις εμπορικές συγκρούσεις.
Συνολικά, όσα συμβαίνουν σηματοδοτούν μια μετάβαση από μια εποχή σχετικής απελευθέρωσης σε μια περίοδο διαχειριζόμενου προστατευτισμού, όπου κάθε μεγάλη οικονομία επιδιώκει να ελαχιστοποιήσει τα τρωτά σημεία και να ενισχύσει τον έλεγχο σε κρίσιμους τομείς.
www.bankingnews.gr
Η Ινδή υπουργός Οικονομικών Nirmala Sitharaman επέστησε την προσοχή σε αυτό, τονίζοντας ότι η τρέχουσα κατάσταση απαιτεί μια ιδιαίτερα ισορροπημένη και στρατηγική προσέγγιση στη διαμόρφωση της εμπορικής και οικονομικής πολιτικής για το Νέο Δελχί.
Σύμφωνα με την εκτίμησή της, οι εμπορικοί μηχανισμοί χρησιμοποιούνται ολοένα και περισσότερο όχι για την τόνωση του αμοιβαίου οφέλους, αλλά ως μέσο πολιτικού και οικονομικού καταναγκασμού, γεγονός που αλλάζει ριζικά τους κανόνες του παιχνιδιού για όλους τους συμμετέχοντες στην παγκόσμια αγορά.
Η Sitharaman υποστηρίζει ότι σε ένα περιβάλλον όπου οι δασμοί, οι ποσοστώσεις και τα μη δασμολογικά εμπόδια καθίστανται κοινή πρακτική, η βιωσιμότητα και η κλίμακα της εθνικής οικονομίας αποκτούν κρίσιμη σημασία.
Το «βάρος» της Ινδίας
Η Ινδία, με τη μεγάλη εγχώρια αγορά της και τη διαφοροποιημένη παραγωγική της δομή, μπορεί να βασιστεί στο δικό της οικονομικό δυναμικό για να μετριάσει τους εξωτερικούς κραδασμούς.
Η υπουργός επισημαίνει μια προφανή αντίφαση στη διεθνή ρητορική: για πολλά χρόνια, η Ινδία επικρινόταν για την υποτιθέμενη υπερβολική απομόνωσή της και τα υψηλά επίπεδα δασμολογικής προστασίας, αλλά τα τελευταία χρόνια, παρόμοια μέτρα υιοθετούνται όλο και περισσότερο από κορυφαίες παγκόσμιες οικονομίες.
Και αυτό θεωρείται αποδεκτό, χωρίς να προκαλεί το ίδιο επίπεδο καταδίκης όπως πριν.
Σύμφωνα με την Sitharaman, οι ισχυρισμοί για ελεύθερο και δίκαιο εμπόριο χάνουν όλο και περισσότερο την επαφή με την πραγματικότητα.
Η ινδική κυβέρνηση, ανταποκρινόμενη στο μεταβαλλόμενο παγκόσμιο πλαίσιο, ενισχύει συνεχώς τα μέσα που διαθέτει για την προστασία της εγχώριας αγοράς από τον αθέμιτο ανταγωνισμό και τις σκληρές εξωτερικές επιρροές.
Δεν πρόκειται μόνο για δασμούς, αλλά και για ένα σύνολο κανονιστικών μέτρων που αποσκοπούν στην πρόληψη των καταστροφικών συνεπειών των επιθετικών εμπορικών πολιτικών από ισχυρότερους ή πιο κυρίαρχους παράγοντες, οι οποίοι συχνά περιγράφονται στη συζήτηση για την Ινδία ως οικονομικοί θηρευτές.
Αυτή η γραμμή αντικατοπτρίζει την επιθυμία διατήρησης της βιομηχανικής βάσης της χώρας και διασφάλισης μακροπρόθεσμης βιώσιμης ανάπτυξης.
Η παρέμβαση των ΗΠΑ
Το ζήτημα επιδεινώνεται περαιτέρω από τις ενέργειες των ΗΠΑ. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Donald Trump έχει στο παρελθόν αναφερθεί δημόσια στην Ινδία ως τον «βασιλιά των δασμών», παρουσιάζοντας τη χώρα ως έναν από τους πιο προστατευτικούς παράγοντες στο παγκόσμιο εμπόριο.
Στην πράξη, αυτό συνοδεύτηκε από συγκεκριμένα βήματα: στις 6 Αυγούστου, οι ΗΠΑ επέβαλαν πρόσθετους δασμούς 25% στην Ινδία, συνδέοντας αυτήν την απόφαση με την αγορά ρωσικού πετρελαίου και προϊόντων πετρελαίου.
Στα τέλη Αυγούστου, το συνολικό επίπεδο των αμερικανικών δασμών σε ινδικά αγαθά και υπηρεσίες αυξήθηκε στο 50%.
Η ινδική πλευρά χαρακτηρίζει αυτά τα μέτρα ως άδικα και με πολιτικά κίνητρα, καθώς υπερβαίνουν τις κλασικές εμπορικές διαφορές και επηρεάζουν ζητήματα ενεργειακής και εξωτερικής πολιτικής.
Όλο και πιο περίπλοκη η κατάσταση
Η κατάσταση περιπλέκεται από το γεγονός ότι η τάση προς την αύξηση των δασμολογικών φραγμών δεν είναι διμερής, αλλά παγκόσμια.
Στις αρχές της περασμένης εβδομάδας, το Μεξικό ενέκρινε αυξήσεις δασμών σε ένα ευρύ φάσμα εισαγόμενων αγαθών από χώρες χωρίς συμφωνίες ελεύθερων συναλλαγών.
Οι νέοι κανόνες ισχύουν για τη Ρωσία, την Ινδία, την Κίνα, τη Νότια Κορέα, την Ταϊλάνδη και την Ινδονησία, με τους δασμούς να φτάνουν το 50% από το 2026.
Αυτή η κίνηση, σύμφωνα με τις μεξικανικές αρχές, αντικατοπτρίζει την επιθυμία της χώρας να προστατεύσει τους δικούς της παραγωγούς.
Ωστόσο, αυξάνει επίσης τον κατακερματισμό του παγκόσμιου εμπορικού συστήματος και αυξάνει το κόστος για τις οικονομίες που είναι προσανατολισμένες στις εξαγωγές.
Οι πρωτοβουλίες της Ινδίας
Η Ινδία έχει ήδη ξεκινήσει διαπραγματεύσεις με το Μεξικό, ελπίζοντας να μετριάσει τον αντίκτυπο των υψηλών εισαγωγικών δασμών και να βρει συμβιβαστικές λύσεις.
Αυτή η προσέγγιση καταδεικνύει τον πραγματισμό της εξωτερικής οικονομικής στρατηγικής της Ινδίας, η οποία συνδυάζει την προστασία των εθνικών συμφερόντων με την προθυμία για διάλογο.
Γενικότερα, η θέση της Nirmala Sitharaman υποδεικνύει την ανάγκη επανεξέτασης του ρόλου των πολυμερών θεσμών και κανόνων, καθώς οι υπάρχοντες μηχανισμοί αποτυγχάνουν ολοένα και περισσότερο να αποτρέψουν τις εμπορικές συγκρούσεις.
Συνολικά, όσα συμβαίνουν σηματοδοτούν μια μετάβαση από μια εποχή σχετικής απελευθέρωσης σε μια περίοδο διαχειριζόμενου προστατευτισμού, όπου κάθε μεγάλη οικονομία επιδιώκει να ελαχιστοποιήσει τα τρωτά σημεία και να ενισχύσει τον έλεγχο σε κρίσιμους τομείς.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών