Παγκόσμιες μακροοικονομικές μεταβολές και δολάριο: γιατί η Wall Street «βλέπει» αποδυνάμωση το 2026
Σημάδια αλλαγής στο παγκόσμιο νομισματικό περιβάλλον διαβλέπουν τράπεζες και χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί της Wall Street, οι οποίοι εκτιμούν ότι το 2026 θα μπορούσε να σηματοδοτήσει περίοδο αποδυνάμωσης του δολαρίου, μετά από μια πολυετή φάση εξαιρετικής ισχύος της αμερικανικής νομισματικής μονάδας.
Σύμφωνα με αναλυτές, ο κύκλος υπεραπόδοσης του δολαρίου πλησιάζει στο τέλος του, καθώς οι παγκόσμιες μακροοικονομικές συνθήκες μεταβάλλονται και η αρχιτεκτονική των διεθνών χρηματοπιστωτικών ροών γίνεται σταδιακά λιγότερο ευνοϊκή για τις ΗΠΑ.
Καθοριστικός παράγοντας η στροφή της Federal Reserve
Ένας από τους βασικούς λόγους που ενδέχεται να πιέσουν το δολάριο είναι η αναμενόμενη χαλάρωση της νομισματικής πολιτικής της Federal Reserve.
Μετά από έναν παρατεταμένο κύκλο επιθετικής σύσφιξης με στόχο την αντιμετώπιση του πληθωρισμού, οι αγορές εκτιμούν ότι η Fed θα υποχρεωθεί να προχωρήσει σε μειώσεις επιτοκίων.
Μια τέτοια εξέλιξη θα περιορίσει τις αποδόσεις των δολαριακών τοποθετήσεων και θα μειώσει την ελκυστικότητά τους για τους διεθνείς επενδυτές, ιδιαίτερα σε σύγκριση με αγορές όπου τα επιτόκια αναμένεται να παραμείνουν σε σχετικά υψηλά επίπεδα για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.
Δημοσιονομικά και εξωτερικά ελλείμματα επιβαρύνουν το κλίμα
Πρόσθετη πίεση στο δολάριο ασκεί και η δημοσιονομική και εμπορική πολιτική των ΗΠΑ.
Το υψηλό έλλειμμα του ομοσπονδιακού προϋπολογισμού, σε συνδυασμό με το αυξημένο δημόσιο χρέος, ενισχύει τις ανησυχίες των επενδυτών σχετικά με τη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα των αμερικανικών δημόσιων οικονομικών.
Παράλληλα, το διαρκές έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών υποδηλώνει ότι οι ΗΠΑ εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από την εισροή ξένων κεφαλαίων.
Η εξάρτηση αυτή καθίσταται πιο εύθραυστη σε ένα περιβάλλον χαμηλότερων αποδόσεων και αυξανόμενων επενδυτικών εναλλακτικών σε άλλες περιοχές του κόσμου.
Υποχώρηση του ρόλου του ως «ασφαλούς καταφυγίου»;
Οι στρατηγικοί αναλυτές μεγάλων επενδυτικών τραπεζών επισημαίνουν ότι τα προηγούμενα χρόνια το δολάριο ευνοήθηκε σημαντικά από τον ρόλο του ως «ασφαλούς καταφυγίου», εν μέσω γεωπολιτικής αστάθειας και επιβράδυνσης της παγκόσμιας οικονομίας.
Ωστόσο, καθώς η διεθνής κατάσταση δείχνει τάσεις σταθεροποίησης και η παγκόσμια ανάπτυξη αρχίζει να ανακάμπτει σταδιακά, το επενδυτικό ενδιαφέρον ενδέχεται να στραφεί εκ νέου προς πιο ριψοκίνδυνα περιουσιακά στοιχεία.
Σε τέτοιες φάσεις, παρατηρείται συνήθως μετατόπιση κεφαλαίων προς νομίσματα αναδυόμενων αγορών και οικονομιών με υψηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης, γεγονός που ιστορικά λειτουργεί εις βάρος του δολαρίου.
Ο ρόλος των άλλων κεντρικών τραπεζών και τα διαρθρωτικά δεδομένα
Ιδιαίτερη σημασία αποδίδεται και στη στάση των υπόλοιπων μεγάλων κεντρικών τραπεζών.
Στην Ευρώπη και σε αρκετές ασιατικές οικονομίες, οι πληθωριστικές πιέσεις παραμένουν επίμονες, γεγονός που μπορεί να αναγκάσει τις νομισματικές αρχές να διατηρήσουν τα επιτόκια σε υψηλά επίπεδα για μεγαλύτερο διάστημα.
Η διεύρυνση του επιτοκιακού διαφοροποιητικού σε βάρος των ΗΠΑ θα μπορούσε να επιταχύνει την εκροή κεφαλαίων από δολαριακά μέσα και να ενισχύσει άλλα βασικά νομίσματα.
Παράλληλα, οι αναλυτές εστιάζουν και σε διαρθρωτικές αλλαγές στο διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα.
Αρκετές χώρες μειώνουν σταδιακά το ποσοστό του δολαρίου στα συναλλαγματικά τους αποθέματα και στις διεθνείς συναλλαγές, ενισχύοντας τη διαφοροποίηση προς τον χρυσό και εναλλακτικά νομίσματα.
Αν και η διαδικασία αυτή εξελίσσεται αργά και δεν απειλεί άμεσα τον κυρίαρχο ρόλο του δολαρίου, δημιουργεί σε μεσοπρόθεσμο ορίζοντα ένα πρόσθετο υπόβαθρο πίεσης.
Τι προεξοφλούν οι αγορές για το 2026
Συνολικά, οι παραπάνω παράγοντες διαμορφώνουν την εκτίμηση για μια ήπια αλλά σταθερή αποδυνάμωση του δολαρίου το 2026.
Δεν πρόκειται για σενάριο απότομης κατάρρευσης ή απώλειας της κεντρικής θέσης του αμερικανικού νομίσματος στο παγκόσμιο σύστημα.
Ωστόσο, η πλειονότητα των προβλέψεων συγκλίνει στο ότι το δολάριο θα τυγχάνει διαπραγμάτευσης σε χαμηλότερα επίπεδα έναντι των βασικών ανταγωνιστικών νομισμάτων.
Για τις διεθνείς αγορές, αυτό ενδέχεται να σηματοδοτήσει ανακατανομή κεφαλαίων, αυξημένο ενδιαφέρον για επενδύσεις εκτός ΗΠΑ και αναθεώρηση των συναλλαγματικών στρατηγικών που, τα τελευταία χρόνια, είχαν ως βασικό άξονα τη μακροπρόθεσμη ενίσχυση του δολαρίου.
www.bankingnews.gr
Σύμφωνα με αναλυτές, ο κύκλος υπεραπόδοσης του δολαρίου πλησιάζει στο τέλος του, καθώς οι παγκόσμιες μακροοικονομικές συνθήκες μεταβάλλονται και η αρχιτεκτονική των διεθνών χρηματοπιστωτικών ροών γίνεται σταδιακά λιγότερο ευνοϊκή για τις ΗΠΑ.
Καθοριστικός παράγοντας η στροφή της Federal Reserve
Ένας από τους βασικούς λόγους που ενδέχεται να πιέσουν το δολάριο είναι η αναμενόμενη χαλάρωση της νομισματικής πολιτικής της Federal Reserve.
Μετά από έναν παρατεταμένο κύκλο επιθετικής σύσφιξης με στόχο την αντιμετώπιση του πληθωρισμού, οι αγορές εκτιμούν ότι η Fed θα υποχρεωθεί να προχωρήσει σε μειώσεις επιτοκίων.
Μια τέτοια εξέλιξη θα περιορίσει τις αποδόσεις των δολαριακών τοποθετήσεων και θα μειώσει την ελκυστικότητά τους για τους διεθνείς επενδυτές, ιδιαίτερα σε σύγκριση με αγορές όπου τα επιτόκια αναμένεται να παραμείνουν σε σχετικά υψηλά επίπεδα για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.
Δημοσιονομικά και εξωτερικά ελλείμματα επιβαρύνουν το κλίμα
Πρόσθετη πίεση στο δολάριο ασκεί και η δημοσιονομική και εμπορική πολιτική των ΗΠΑ.
Το υψηλό έλλειμμα του ομοσπονδιακού προϋπολογισμού, σε συνδυασμό με το αυξημένο δημόσιο χρέος, ενισχύει τις ανησυχίες των επενδυτών σχετικά με τη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα των αμερικανικών δημόσιων οικονομικών.
Παράλληλα, το διαρκές έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών υποδηλώνει ότι οι ΗΠΑ εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από την εισροή ξένων κεφαλαίων.
Η εξάρτηση αυτή καθίσταται πιο εύθραυστη σε ένα περιβάλλον χαμηλότερων αποδόσεων και αυξανόμενων επενδυτικών εναλλακτικών σε άλλες περιοχές του κόσμου.
Υποχώρηση του ρόλου του ως «ασφαλούς καταφυγίου»;
Οι στρατηγικοί αναλυτές μεγάλων επενδυτικών τραπεζών επισημαίνουν ότι τα προηγούμενα χρόνια το δολάριο ευνοήθηκε σημαντικά από τον ρόλο του ως «ασφαλούς καταφυγίου», εν μέσω γεωπολιτικής αστάθειας και επιβράδυνσης της παγκόσμιας οικονομίας.
Ωστόσο, καθώς η διεθνής κατάσταση δείχνει τάσεις σταθεροποίησης και η παγκόσμια ανάπτυξη αρχίζει να ανακάμπτει σταδιακά, το επενδυτικό ενδιαφέρον ενδέχεται να στραφεί εκ νέου προς πιο ριψοκίνδυνα περιουσιακά στοιχεία.
Σε τέτοιες φάσεις, παρατηρείται συνήθως μετατόπιση κεφαλαίων προς νομίσματα αναδυόμενων αγορών και οικονομιών με υψηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης, γεγονός που ιστορικά λειτουργεί εις βάρος του δολαρίου.
Ο ρόλος των άλλων κεντρικών τραπεζών και τα διαρθρωτικά δεδομένα
Ιδιαίτερη σημασία αποδίδεται και στη στάση των υπόλοιπων μεγάλων κεντρικών τραπεζών.
Στην Ευρώπη και σε αρκετές ασιατικές οικονομίες, οι πληθωριστικές πιέσεις παραμένουν επίμονες, γεγονός που μπορεί να αναγκάσει τις νομισματικές αρχές να διατηρήσουν τα επιτόκια σε υψηλά επίπεδα για μεγαλύτερο διάστημα.
Η διεύρυνση του επιτοκιακού διαφοροποιητικού σε βάρος των ΗΠΑ θα μπορούσε να επιταχύνει την εκροή κεφαλαίων από δολαριακά μέσα και να ενισχύσει άλλα βασικά νομίσματα.
Παράλληλα, οι αναλυτές εστιάζουν και σε διαρθρωτικές αλλαγές στο διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα.
Αρκετές χώρες μειώνουν σταδιακά το ποσοστό του δολαρίου στα συναλλαγματικά τους αποθέματα και στις διεθνείς συναλλαγές, ενισχύοντας τη διαφοροποίηση προς τον χρυσό και εναλλακτικά νομίσματα.
Αν και η διαδικασία αυτή εξελίσσεται αργά και δεν απειλεί άμεσα τον κυρίαρχο ρόλο του δολαρίου, δημιουργεί σε μεσοπρόθεσμο ορίζοντα ένα πρόσθετο υπόβαθρο πίεσης.
Τι προεξοφλούν οι αγορές για το 2026
Συνολικά, οι παραπάνω παράγοντες διαμορφώνουν την εκτίμηση για μια ήπια αλλά σταθερή αποδυνάμωση του δολαρίου το 2026.
Δεν πρόκειται για σενάριο απότομης κατάρρευσης ή απώλειας της κεντρικής θέσης του αμερικανικού νομίσματος στο παγκόσμιο σύστημα.
Ωστόσο, η πλειονότητα των προβλέψεων συγκλίνει στο ότι το δολάριο θα τυγχάνει διαπραγμάτευσης σε χαμηλότερα επίπεδα έναντι των βασικών ανταγωνιστικών νομισμάτων.
Για τις διεθνείς αγορές, αυτό ενδέχεται να σηματοδοτήσει ανακατανομή κεφαλαίων, αυξημένο ενδιαφέρον για επενδύσεις εκτός ΗΠΑ και αναθεώρηση των συναλλαγματικών στρατηγικών που, τα τελευταία χρόνια, είχαν ως βασικό άξονα τη μακροπρόθεσμη ενίσχυση του δολαρίου.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών