Μενίδι: «Όχι» από το Δημόσιο στην αποζημίωση της οικογένειας του Μάριου

Στο Διοικητικό Εφετείο Αθηνών συζητήθηκε την Τρίτη η έφεση του Δημοσίου με την οποία ζητεί να αναιρεθεί η πρωτόδικη απόφαση που επιδίκασε αποζημίωση 490.000 ευρώ για ηθική αποζημίωση στην οικογένεια του 11χρονου Μάριου που έχασε τη ζωή του από αδέσποτη σφαίρα μέσα στο προαύλιο του σχολείου του στο Μενίδι Αττικής.

Το χρονικό της υπόθεσης

Από την νεκροψία προέκυψε ότι ο θάνατος του παιδιού προήλθε από αδέσποτη βολίδα όπλου, που του είχε προκαλέσει ωστική βλάβη στον εγκέφαλο.
Παρά τις προσπάθειες της ΓΑΔΑ (Τμήμα Ανθρωποκτονιών), εν τούτοις δεν βρέθηκε ποτέ ο δράστης.

Κατόπιν αυτών, η οικογένεια του άτυχου Μάριου κατέθεσε αγωγή κατά του Ελληνικού Δημοσίου, ζητώντας αποζημίωση λόγω ψυχικής οδύνης, επιρρίπτοντας ευθύνες στο Δημόσιο για την εγκληματική παραμέληση επί μεγάλο χρονικό διάστημα της περιοχής του Μενιδίου, παρά την αυξημένη εγκληματικότητα της περιοχής. 

Το περασμένο έτος το Τριμελές Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών, επιδίκασε στην οικογένεια του Μάριου αποζημίωση για χρηματική ικανοποίηση το συνολικό ποσό των 490.000 ευρώ (130.000 ευρώ σε κάθε ένα από τους γονείς, 80.000 ευρώ στην αδερφή, 50.000 ευρώ σε κάθε ένα από τις δύο γιαγιάδες και ένα παππού), αναγνωρίζοντας ότι ενώ υπήρχε στην επίμαχη περιοχή αύξηση της εγκληματικότητας (και ειδικά με την παράνομη χρήση όπλων), παρ΄ όλα αυτά δεν είχαν ληφθεί τα αναγκαία αστυνομικά μέτρα.

Στην συνέχεια το Δημόσιο άσκησε έφεση κατά της πρωτόδικης απόφασης, υποστηρίζοντας ότι δεν μπορεί να ευθύνεται η Αστυνομία για κάθε ενέργεια που γίνεται, θεωρώντας ότι δεν πρέπει να καταδικαστεί γιατί δεν υπάρχει αιτιώδης συνάφεια, μεταξύ των πράξεων-γεγονότων εκείνης της ημέρας.

Ο δικηγόρος της οικογένειας του Μάριου, Θεόδωρος Μαντάς, κατέθεσε αίτημα στο Νομικό Συμβούλιο του Κράτους, τα μέλη του οποίου εκπροσωπούν ενώπιον της Δικαιοσύνης το Ελληνικό Δημόσιο, προκειμένου να παραιτηθεί το Δημόσιο από το δικαίωμα εφέσεως που είχε κατά της πρωτόδικης αποφάσεως που επιδίκασε την αποζημίωση 490.000 ευρώ και οι γονείς, κ.λπ. να παραιτηθούν από τους τόκους και το 10% του επιδικασθέντος κεφαλαίου (της αποζημίωσης που επιδικάστηκε).