Η πυρκαγιά στην Αττική δεν αποτέλεσε έκπληξη, αν λάβει κανείς υπόψη το πολύ ζεστό καλοκαίρι (ευλογία και κατάρα ταυτόχρονα) και τη διαχρονική αδιαφορία, ανικανότητα της κυβέρνησης.
Αυτό όμως που μου έκανε φοβερή εντύπωση αυτή τη φορά ήταν το σθένος με το οποίο τα κομματόσκυλα προσπέρασαν ακόμη μία εθνική τραγωδία (όπως έγινε με άλλες μεγάλες πυρκαγιές, όπως έγινε με το δυστύχημα των Τεμπών) και υπερασπίστηκαν τις ατζέντες της ΝΔ. Τα τρολ του ΣΥΡΙΖΑ μοιάζουν ως αποθέωση της αντικειμενικότητας μπροστά τους! Γενικά, δεν μπόρεσα ποτέ να καταλάβω τί διάολο έχουν στο μυαλό τους αυτοί οι άνθρωποι και τι τους τάζουν οι εκάστοτε κυβερνήσεις, για να αγνοούν τις καταστροφές που συμβαίνουν και να προσπαθούν να πολώσουν, να επιτεθούν στους διπλανούς τους. Ίσως είναι και θέμα νοημοσύνης ή έλλειψης εμπειρίας σε τελική ανάλυση, καθώς δεν είναι δυνατόν να καταλάβουν πως οτιδήποτε συμβαίνει τριγύρω στη γειτονιά τους, θα πρέπει να το περιμένουν στη γωνιά τους.
Ειδικά με την τωρινή κυβέρνηση, η κοινωνία έχει ποτιστεί με πρωτοφανή επίπεδα μιζέριας, διχασμού, μίσους, αναξιοκρατίας. Θα κυβερνούν για καιρό ακόμη ωστόσο, από τη στιγμή που η αντιπολίτευση είναι ανύπαρκτη, γελοία και εξαφανισμένη πίσω από την επικοινωνία και την ανούσια μπουρδολογία. Βασικά, είναι σαν να μην υπάρχει καν αντιπολίτευση αυτή τη στιγμή.
Στη φωτιά που κατάκαψε πάνω από 100.000 στρέμματα μία ανάσα από την πρωτεύουσα, από τη μία είχαμε λοιπόν τα γνωστά μέσα ενημέρωσης (με πρώτο το γνωστό κίτρινο-πορτοκαλί και μετά όλα τα «πετσωμένα») που αποθέωναν τον κρατικό μηχανισμό ακόμη μία φορά και αναλώνονταν σε βίντεο ανθρώπων που προσπαθούσαν να σβήσουν τη φωτιά, από την άλλη τα σχόλια αναγνωστών κάτω από άρθρα και αναρτήσεις στα social media.
Αφού διάβασα για αρκετή ώρα με το στόμα ανοικτό τι έγραφαν οι αναγνώστες, έχασα εγκεφαλικά κύτταρα από σχόλια όπως «ξεχάσατε τι κάνατε στη Marfin» (αναφορά στο έγκλημα του Μάη 2010), «κουβέντα για τη λίστα γάμου του Κασσελάκη» και άλλα παντελώς άσχετα επιχειρήματα προς υπεράσπιση των κυβερνώντων. Κράτα μία πιο μέση στάση ρε φίλε, από σεβασμό σε όσους έχασαν τα σπίτια τους! Δεν θα πω «ντροπή σου» ή «έχε αξιοπρέπεια», γιατί δεν ξέρεις καν τι σημαίνουν αυτές οι λέξεις.
Αν κάτι καλό είχε αυτή η χώρα διαχρονικά, είναι ότι λόγω των μεγάλων δυσκολιών που πάντα συναντούσε, υπήρχε μία ενσυναίσθηση, μία αλληλεγγύη. Το είδαμε στην κρίση, το είδαμε σε προηγούμενες καταστροφές που μας βρήκαν τα τελευταία χρόνια, όταν πολίτες που δεν είναι πλούσιοι έδιναν στους πρόσφυγες από το περίσσευμά τους, όταν κόσμος με βασικό μισθό οδηγούσε μέχρι την Εύβοια για να δώσει αγαθά στους πυρόπληκτους.
Τώρα, δυστυχώς, στον βωμό των συμφερόντων και της κομματοσκυλίασης, το χάνουμε και αυτό.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών