Άρθρο του Προέδρου Συνδέσμου Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος, κ. Αθανάσιου Σαββάκη
Πολύς λόγος γίνεται και πλήθος απόψεων καταγράφονται στον δημόσιο διάλογο για τη σύνδεση και εξάρτηση της ανταγωνιστικότητας από τον τύπο και την ποιότητα της εκπαίδευσης και της κατάρτισης του ανθρώπινου δυναμικού.
Στο πλαίσιο αυτό θα ήθελα να θέσω ορισμένα ερωτήματα, μέσω των οποίων ευελπιστώ να διερευνηθεί ο καλύτερος τρόπος θετικού επηρεασμού της ανταγωνιστικότητας από την εκπαίδευση.
Θεωρώ ότι πρόκειται για ερωτήματα που θα πρέπει να τα απαντήσουμε ως κράτος και ως κοινωνία.
1. Σε ποιο επίπεδο βρίσκονται η εκπαίδευση και η κατάρτιση στην Ελλάδα;
Τα στοιχεία που έχουμε για τις επιδόσεις της Ελλάδας στον τομέα αυτόν είναι ανάμικτα, αλλά σε κάθε περίπτωση, μη ικανοποιητικά.
Για παράδειγμα μόνο 2 ελληνικά πανεπιστήμια βρίσκονται μεταξύ των 500 κορυφαίων του κόσμου.
Άρα, χωρίς διεθνώς ανταγωνιστικά πανεπιστήμια και γενικά διεθνώς ανταγωνιστικό εκπαιδευτικό σύστημα, δεν είναι δυνατόν να επιτύχουμε ως χώρα διεθνή ανταγωνιστικότητα.
2. Πόσο γρήγορα βελτιώνεται το επίπεδο της εκπαίδευσης και της κατάρτισης σε σύγκριση με εκείνο άλλων χωρών;
Δυστυχώς ο ρυθμός βελτίωσης του δικού μας συστήματος είναι πιο αργός σε σχέση με εκείνον των ανταγωνιστριών χωρών.
Άρα, η διαφορά του δικού μας εκπαιδευτικού συστήματος με τα αντίστοιχα των ανταγωνιστριών χωρών αντί να μειώνεται διαρκώς αυξάνει.
Κατά συνέπεια, αυτό αποτελεί μια εξήγηση για την υστέρηση της χώρας μας σε όρους ανταγωνιστικότητας διεθνώς.
3. Θα αρκούσε η αύξηση των δαπανών για τη βελτίωση της εκπαίδευσης;
Μια αύξηση δαπανών της τάξης του 25 – 30% για την επαγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση θα είχε άμεσα θετικά αποτελέσματα.
Όμως για τη βελτίωση της εκπαίδευσης δεν αρκεί μόνον η χρηματοδότηση.
Χρειάζεται αλλαγή νοοτροπίας, συζήτηση επί του θεσμικού πλαισίου και γενικά αντιμετώπιση των επιμέρους προβλημάτων, που κάθε άλλο παρά «επιμέρους» είναι…
Η νοοτροπία θεωρώ ότι είναι κομβικό σημείο στην όλη διαδικασία. Βεβαίως γνωρίζω ότι η αντιμετώπιση του προβλήματος απαιτεί χρόνο...
4. Πως μετράται η αποτελεσματικότητα του εκπαιδευτικού συστήματος;
Στην Ελλάδα δεν μετράται.
Πρέπει να αναπτύξουμε το σχετικό μηχανισμό, παρά τους ενδοιασμούς πολλών πλευρών που εμπλέκονται στη διαδικασία.
Δεν είναι δυνατόν σήμερα που όλοι κρινόμαστε σε καθημερινή βάση, και μάλιστα για ο,τιδήποτε κάνουμε, κάποιοι να βρίσκονται στο απυρόβλητο…
Άρα, εκτός από τη μέτρηση του τελικού αποτελέσματος, της ανταγωνιστικότητας δηλαδή, καλό θα είναι να μετράμε και τους παράγοντες οι οποίοι την συνθέτουν.
5. Πως μπορεί να καλλιεργηθεί το πνεύμα και η αποδοτικότητα της επιχειρηματικότητας;
Με την ανάπτυξη ειδικών μαθημάτων που θα καλλιεργούν την επιχειρηματικότητα στα παιδιά και θ’ αποτελούν μέρος του προγράμματος σπουδών τους.
Στα μαθήματα αυτά μπορούν να συμμετέχουν με εισηγήσεις και επιχειρηματίες, οι οποίοι θα μεταφέρουν την εμπειρία τους και θα συμμετέχουν σε ειδικά workshops.
Δίχως την επαφή των νέων ανθρώπων με το «επιχειρείν» δεν είναι δυνατόν να προσδοκούμε αποτελέσματα βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας.
Ας επενδύσουμε στις νέες ιδέες που θα γεννηθούν από τη νέα γενιά.
Είναι σίγουρο ότι δεν θα χάσουμε…
6. Πως θ’ αντιμετωπισθούν οι αναντιστοιχίες προσφοράς και ζήτησης εργασίας;
Χρειάζεται προγραμματισμός σε εθνικό επίπεδο και σε βάθος χρόνου.
Γι' αυτό είναι απαραίτητη η παρακολούθηση και ερμηνεία των διεθνών εξελίξεων, έτσι ώστε ο προγραμματισμός να προσεγγίζει τις ανάγκες.
Προτείνω να χρησιμοποιηθεί η γνώση και η εμπειρία για το θέμα που έχουν οι επιχειρήσεις.
Ο επιχειρηματικός κόσμος της χώρας μπορεί να εισφέρει θετικά και είμαι σίγουρος για τα καλά αποτελέσματα της όλης διαδικασίας.
www.bankingnews.gr
Στο πλαίσιο αυτό θα ήθελα να θέσω ορισμένα ερωτήματα, μέσω των οποίων ευελπιστώ να διερευνηθεί ο καλύτερος τρόπος θετικού επηρεασμού της ανταγωνιστικότητας από την εκπαίδευση.
Θεωρώ ότι πρόκειται για ερωτήματα που θα πρέπει να τα απαντήσουμε ως κράτος και ως κοινωνία.
1. Σε ποιο επίπεδο βρίσκονται η εκπαίδευση και η κατάρτιση στην Ελλάδα;
Τα στοιχεία που έχουμε για τις επιδόσεις της Ελλάδας στον τομέα αυτόν είναι ανάμικτα, αλλά σε κάθε περίπτωση, μη ικανοποιητικά.
Για παράδειγμα μόνο 2 ελληνικά πανεπιστήμια βρίσκονται μεταξύ των 500 κορυφαίων του κόσμου.
Άρα, χωρίς διεθνώς ανταγωνιστικά πανεπιστήμια και γενικά διεθνώς ανταγωνιστικό εκπαιδευτικό σύστημα, δεν είναι δυνατόν να επιτύχουμε ως χώρα διεθνή ανταγωνιστικότητα.
2. Πόσο γρήγορα βελτιώνεται το επίπεδο της εκπαίδευσης και της κατάρτισης σε σύγκριση με εκείνο άλλων χωρών;
Δυστυχώς ο ρυθμός βελτίωσης του δικού μας συστήματος είναι πιο αργός σε σχέση με εκείνον των ανταγωνιστριών χωρών.
Άρα, η διαφορά του δικού μας εκπαιδευτικού συστήματος με τα αντίστοιχα των ανταγωνιστριών χωρών αντί να μειώνεται διαρκώς αυξάνει.
Κατά συνέπεια, αυτό αποτελεί μια εξήγηση για την υστέρηση της χώρας μας σε όρους ανταγωνιστικότητας διεθνώς.
3. Θα αρκούσε η αύξηση των δαπανών για τη βελτίωση της εκπαίδευσης;
Μια αύξηση δαπανών της τάξης του 25 – 30% για την επαγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση θα είχε άμεσα θετικά αποτελέσματα.
Όμως για τη βελτίωση της εκπαίδευσης δεν αρκεί μόνον η χρηματοδότηση.
Χρειάζεται αλλαγή νοοτροπίας, συζήτηση επί του θεσμικού πλαισίου και γενικά αντιμετώπιση των επιμέρους προβλημάτων, που κάθε άλλο παρά «επιμέρους» είναι…
Η νοοτροπία θεωρώ ότι είναι κομβικό σημείο στην όλη διαδικασία. Βεβαίως γνωρίζω ότι η αντιμετώπιση του προβλήματος απαιτεί χρόνο...
4. Πως μετράται η αποτελεσματικότητα του εκπαιδευτικού συστήματος;
Στην Ελλάδα δεν μετράται.
Πρέπει να αναπτύξουμε το σχετικό μηχανισμό, παρά τους ενδοιασμούς πολλών πλευρών που εμπλέκονται στη διαδικασία.
Δεν είναι δυνατόν σήμερα που όλοι κρινόμαστε σε καθημερινή βάση, και μάλιστα για ο,τιδήποτε κάνουμε, κάποιοι να βρίσκονται στο απυρόβλητο…
Άρα, εκτός από τη μέτρηση του τελικού αποτελέσματος, της ανταγωνιστικότητας δηλαδή, καλό θα είναι να μετράμε και τους παράγοντες οι οποίοι την συνθέτουν.
5. Πως μπορεί να καλλιεργηθεί το πνεύμα και η αποδοτικότητα της επιχειρηματικότητας;
Με την ανάπτυξη ειδικών μαθημάτων που θα καλλιεργούν την επιχειρηματικότητα στα παιδιά και θ’ αποτελούν μέρος του προγράμματος σπουδών τους.
Στα μαθήματα αυτά μπορούν να συμμετέχουν με εισηγήσεις και επιχειρηματίες, οι οποίοι θα μεταφέρουν την εμπειρία τους και θα συμμετέχουν σε ειδικά workshops.
Δίχως την επαφή των νέων ανθρώπων με το «επιχειρείν» δεν είναι δυνατόν να προσδοκούμε αποτελέσματα βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας.
Ας επενδύσουμε στις νέες ιδέες που θα γεννηθούν από τη νέα γενιά.
Είναι σίγουρο ότι δεν θα χάσουμε…
6. Πως θ’ αντιμετωπισθούν οι αναντιστοιχίες προσφοράς και ζήτησης εργασίας;
Χρειάζεται προγραμματισμός σε εθνικό επίπεδο και σε βάθος χρόνου.
Γι' αυτό είναι απαραίτητη η παρακολούθηση και ερμηνεία των διεθνών εξελίξεων, έτσι ώστε ο προγραμματισμός να προσεγγίζει τις ανάγκες.
Προτείνω να χρησιμοποιηθεί η γνώση και η εμπειρία για το θέμα που έχουν οι επιχειρήσεις.
Ο επιχειρηματικός κόσμος της χώρας μπορεί να εισφέρει θετικά και είμαι σίγουρος για τα καλά αποτελέσματα της όλης διαδικασίας.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών