Στις κάλπες υπό πλήρη σύγχυση οδηγούνται οι Έλληνες πολίτες
Η χώρα οδεύει προς εκλογές στις 25 Ιανουαρίου του 2015.
Αυτό τουλάχιστον αποδεικνύουν οι δύο πρώτες ψηφοφορίες για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας.
Μια και το μήνυμα που αποστέλλεται είναι ότι κατά την τρίτη και τελική ψηφοφορία για τον ΠτΔ είναι σχεδόν αδύνατο να βρεθούν οι 180 που ψάχνει η κυβέρνηση.
Εκτός και αν διαλυθούν δύο κόμματα.
Εξέλιξη εξαιρετικά απίθανη.
Το πολιτικό προσωπικό της χώρας αποδείχθηκε για άλλη μια φορά κατώτερο των περιστάσεων.
Η ρητορική του εγκλωβίστηκε σε ένα μπαράζ αλληλοκατηγοριών, δήθεν αποκαλύψεων και υπονοούμενων για χρηματισμούς, προσωπικών και ανούσιων μετωπικών επιθέσεων.
Ο εντυπωσιασμός, έστω και μέσω της δυσοσμίας, θριάμβευσε, η ουσία χάθηκε.
Το πολιτικό σύστημα δεν κατάφερε να βρει έναν ελάχιστο κοινό τόπο συνεννόησης.
Την ώρα που το ίδιο υποστηρίζει ότι ο τόπος διέρχεται τις πλέον κρίσιμες στιγμές του.
Και αποφάσισε να μην αναλάβει τις ευθύνες του, ρίχνοντας το μπαλάκι για την επόμενη ημέρα στους πολίτες.
Οι οποίοι διαμηνύουν ότι δεν επιθυμούν τις πρόωρες εκλογές.
Οι οποίοι θέλουν μια αλλαγή της πορείας της χώρας από τη σημερινή αδιέξοδη πολιτική και το ζοφερό μέλλον που αυτή σκιαγραφεί αλλά δεν αντέχουν άλλες «περιπέτειες», σενάρια grexit και λαϊκίστικες κορώνες.
Οι οποίοι δεν θέλουν μια ακόμα κυβέρνηση υπό τους Σαμαρά, Βενιζέλο αλλά δεν εμπιστεύονται και τις προθέσεις/διαθέσεις και τις εξαγγελθείσες κινήσεις του Τσίπρα.
Οι οποίοι – σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις – βγάζουν πρώτο κόμμα το ΣΥΡΙΖΑ αλλά χωρίς αυτοδυναμία.
Εάν τα ευρήματα των δημοσκοπήσεων, επιβεβαιωθούν και στην κάλπη, το πολιτικό σύστημα θα βρεθεί ενώπιον ενός νέου αδιεξόδου.
Βάσει αυτών ο ΣΥΡΙΖΑ (με ή χωρίς τη ΔΗΜΑΡ ή έστω με κάποιους από τους βουλευτές της) θα αναγκαστεί για να σχηματίσει κυβέρνηση να συνεργαστεί με άλλα κόμματα.
Είτε με τους ΑΝΕΛ (εφόσον μπουν στη Βουλή), με τους οποίους δεν έχουν κανέναν ιδεολογικό ή πολιτικό συγχρωτισμό είτε με τα «μνημονιακά» ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι ή ακόμα και με το νέο κόμμα του Γ. Παπανδρέου.
Στη δεύτερη μάλιστα περίπτωση θα έχει ενδιαφέρον να δει η κοινή γνώμη, το πώς ακριβώς θα εφαρμόσει ο ΣΥΡΙΖΑ την πολιτική που ευαγγελίζεται.
Το σκηνικό ακραίας πόλωσης και η πλήρης κατάρρευση του πολιτικού πολιτισμού, ο οποίος έχει γίνει συνώνυμο της συνωμοσιολογίας, ενισχύει την αναξιοπιστία που νιώθουν οι πολίτες απέναντι στο πολιτικό σύστημα.
Αλλά και την αβεβαιότητα για την επόμενη ημέρα του τόπου, την οποία δεν πρόκειται – υπό αυτές τις συνθήκες – να αλλάξει η άμεση προσφυγή στη λαϊκή ετυμηγορία.
Μια και το ερώτημα «τι να ψηφίσω» γιγαντώνεται, τουλάχιστον σε όσους σκεπτόμενους πολίτες έχουν απομείνει στην χώρα.
Σπύρος Χριστόπουλος
www.bankingnews.gr
Αυτό τουλάχιστον αποδεικνύουν οι δύο πρώτες ψηφοφορίες για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας.
Μια και το μήνυμα που αποστέλλεται είναι ότι κατά την τρίτη και τελική ψηφοφορία για τον ΠτΔ είναι σχεδόν αδύνατο να βρεθούν οι 180 που ψάχνει η κυβέρνηση.
Εκτός και αν διαλυθούν δύο κόμματα.
Εξέλιξη εξαιρετικά απίθανη.
Το πολιτικό προσωπικό της χώρας αποδείχθηκε για άλλη μια φορά κατώτερο των περιστάσεων.
Η ρητορική του εγκλωβίστηκε σε ένα μπαράζ αλληλοκατηγοριών, δήθεν αποκαλύψεων και υπονοούμενων για χρηματισμούς, προσωπικών και ανούσιων μετωπικών επιθέσεων.
Ο εντυπωσιασμός, έστω και μέσω της δυσοσμίας, θριάμβευσε, η ουσία χάθηκε.
Το πολιτικό σύστημα δεν κατάφερε να βρει έναν ελάχιστο κοινό τόπο συνεννόησης.
Την ώρα που το ίδιο υποστηρίζει ότι ο τόπος διέρχεται τις πλέον κρίσιμες στιγμές του.
Και αποφάσισε να μην αναλάβει τις ευθύνες του, ρίχνοντας το μπαλάκι για την επόμενη ημέρα στους πολίτες.
Οι οποίοι διαμηνύουν ότι δεν επιθυμούν τις πρόωρες εκλογές.
Οι οποίοι θέλουν μια αλλαγή της πορείας της χώρας από τη σημερινή αδιέξοδη πολιτική και το ζοφερό μέλλον που αυτή σκιαγραφεί αλλά δεν αντέχουν άλλες «περιπέτειες», σενάρια grexit και λαϊκίστικες κορώνες.
Οι οποίοι δεν θέλουν μια ακόμα κυβέρνηση υπό τους Σαμαρά, Βενιζέλο αλλά δεν εμπιστεύονται και τις προθέσεις/διαθέσεις και τις εξαγγελθείσες κινήσεις του Τσίπρα.
Οι οποίοι – σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις – βγάζουν πρώτο κόμμα το ΣΥΡΙΖΑ αλλά χωρίς αυτοδυναμία.
Εάν τα ευρήματα των δημοσκοπήσεων, επιβεβαιωθούν και στην κάλπη, το πολιτικό σύστημα θα βρεθεί ενώπιον ενός νέου αδιεξόδου.
Βάσει αυτών ο ΣΥΡΙΖΑ (με ή χωρίς τη ΔΗΜΑΡ ή έστω με κάποιους από τους βουλευτές της) θα αναγκαστεί για να σχηματίσει κυβέρνηση να συνεργαστεί με άλλα κόμματα.
Είτε με τους ΑΝΕΛ (εφόσον μπουν στη Βουλή), με τους οποίους δεν έχουν κανέναν ιδεολογικό ή πολιτικό συγχρωτισμό είτε με τα «μνημονιακά» ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι ή ακόμα και με το νέο κόμμα του Γ. Παπανδρέου.
Στη δεύτερη μάλιστα περίπτωση θα έχει ενδιαφέρον να δει η κοινή γνώμη, το πώς ακριβώς θα εφαρμόσει ο ΣΥΡΙΖΑ την πολιτική που ευαγγελίζεται.
Το σκηνικό ακραίας πόλωσης και η πλήρης κατάρρευση του πολιτικού πολιτισμού, ο οποίος έχει γίνει συνώνυμο της συνωμοσιολογίας, ενισχύει την αναξιοπιστία που νιώθουν οι πολίτες απέναντι στο πολιτικό σύστημα.
Αλλά και την αβεβαιότητα για την επόμενη ημέρα του τόπου, την οποία δεν πρόκειται – υπό αυτές τις συνθήκες – να αλλάξει η άμεση προσφυγή στη λαϊκή ετυμηγορία.
Μια και το ερώτημα «τι να ψηφίσω» γιγαντώνεται, τουλάχιστον σε όσους σκεπτόμενους πολίτες έχουν απομείνει στην χώρα.
Σπύρος Χριστόπουλος
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών