Ο κ. Σεφερτζής αναφέρεται στο σκληρό προσωπικό δίλημμα του Αλέξη Τσίπρα
Την ακτινογραφία του προεκλογικού σκηνικού επιχειρεί ο γνωστός επικοινωνιολόγος και πολιτικός αναλυτής, Γιώργος Σεφερτζής.
Με συνέντευξή του στο bankingnews.gr, ο κ. Σεφερτζής αναλύει τα “όπλα” αλλά και τις αδυναμίες των πολιτικών αρχηγών, τις στρατηγικές των επικοινωνιακών επιτελείων των κομμάτων εν όψει της “μάχης” της 20ής Σεπτεμβρίου και εξηγεί πώς καταστρώνονται τα σχέδια που θα φέρουν περισσότερες ψήφους και θα διαμορφώσουν τελικά το εκλογικό αποτέλεσμα.
Ο κ. Σεφερτζής αναφέρεται στο σκληρό προσωπικό δίλημμα του τέως πρωθυπουργού, Αλέξη Τσίπρα, μάς αναλύει ποιος είναι ο ψηφοφόρος του Παναγιώτη Λαφαζάνη, ερμηνεύει το “λαϊκό” ύφος του Ευάγγελου Μεϊμαράκη, μιλά για το “νέο” που ευαγγελίζεται ο Σταύρος Θεοδωράκης, για να καταλήξει στο ότι “οι νικητές των πιο πρόσφατων εκλογικών αναμετρήσεων δεν ήταν αυτοί που κέρδισαν τους περισσότερους ψηφοφόρους, αλλά αυτοί που έχασαν τους λιγότερους”…
Ακολουθεί ολόκληρη η συνέντευξη του Γιώργου Σεφερτζή στο bankingnews.gr:
- Παρατηρούμε μία άνευρη προεκλογική μάχη ιδιαίτερα εκ μέρους του Αλέξη Τσίπρα.
Ο τέως πρωθυπουργός δεν διεκδικεί με νύχια και με δόντια την εξουσία όπως έκανε στις εκλογές του Ιανουαρίου, ενώ την ίδια ώρα η αντιπολίτευση τον κατηγορεί ότι παραδίδεται γιατί δεν αντέχει την ευθύνη.
Θέλει να χάσει ο Αλέξης Τσίπρας;
Δε μπορώ να ξέρω αν πράγματι θέλει να χάσει.
Μπορώ όμως να υποθέσω ότι η εκλογική αναμέτρηση τον θέτει εκ των πραγμάτων προ ενός σκληρού προσωπικού διλήμματος:
αν κερδίσει, θα έχει πιθανότατα την τύχη των προηγούμενων "μνημονιακών" πρωθυπουργών, αν χάσει θα μπορεί τουλάχιστον να ελπίζει σε μία μεταγενέστερη δεύτερη ευκαιρία με ευνοϊκότερους όρους.
Υπό την προϋπόθεση, βέβαια, ότι το κόμμα του θα αντέξει τις συνέπειες από την απώλεια της πρώτης ευκαιρίας που του δόθηκε να κυβερνήσει χωρίς να δημιουργήσει περισσότερα προβλήματα από όσα έλυσε.
- Ο “κιμπάρης” Βαγγέλης Μεϊμαράκης, η γλώσσα και οι φράσεις που χρησιμοποιεί, συνάδουν με την παραδοσιακή Κεντροδεξιά και τους ψηφοφόρους του κοινωνικού φιλελευθερισμού, όπου στοχεύει η Νέα Δημοκρατία για να κερδίσει περισσότερες ψήφους;
Είναι αλήθεια ότι το "ύφος Μεϊμαράκη" εμπεριέχει ρίσκα στην επικοινωνία με το συντηρητικό κεντροδεξιό ακροατήριο.
Έχει, όμως το πλεονέκτημα να εξοικειώνει τη Ν.Δ. με το εκλογικό σώμα των νεώτερων ψηφοφόρων, η αποξένωση από την πλειοψηφία του οποίου στάθηκε μοιραία για τίς επιδόσεις της στις μετά το 2012 αναμετρήσεις.
Το ζητούμενο για τον αρχηγό της είναι να μπορέσει κατά την τελευταία προεκλογική εβδομάδα να κεφαλαιοποιήσει την "αυθαιντικότητά" του χωρίς να υπονομεύσει την "πρωθυπουγοποιήσιμότητά" του.
- Ποιος είναι ο ψηφοφόρος της Λαϊκής Ενότητας;
Σε ποιον απευθύνεται τελικά ο Παναγιώτης Λαφαζάνης;
Ο ψηφοφόρος της Λαϊκής Ενότητας είναι ο μεγάλος άγνωστος αυτών των εκλογών.
Θα ήταν λάθος να αναζητηθεί αποκλειστικά μεταξύ της προ του 2012 παραδοσιακής βάσης του ΣΥΡΙΖΑ.
Γιατί η πραγματική δεξαμενή της Λαϊκής Ενότητας βρίσκεται εκεί όπου κινούνται τώρα τα νεοπαγή υψηλά ποσοστά των πολιτών που εδώ και μήνες βρίσκονται σε πορεία ρήξης με την Ευρωπαϊκή Ένωση και επιστροφής στο εθνικό νόμισμα.
Είναι έν πολλοίς λαϊκής προέλευσης, νεαρότερης ηλικίας και αρνητικής ψυχολογίας.
Κυρίως, όμως, είναι πεπεισμένοι ότι η σωτηρία τους δε συνδέεται με την εφαρμογή του τρίτου μνημονίου.
Γι’ αυτό και θα ταλαντεύονται μέχρι την τελευταία στιγμή ανάμεσα σε συγγενείς εναλλακτικές επιλογές, της Χρυσής Αυγής μη εξαιρουμένης. Γι’ αυτό και τελικά δεν είναι απίθανο να προτιμήσουν την αποχή.
- Πώς σχολιάζετε το προεκλογικό σποτ με πρωταγωνιστή τον κ. Λαφαζάνη να μπαίνει σε ένα ταξί με κατεύθυνση το Νομισματοκοπείο;
Είναι ένας ευρηματικός τρόπος χιουμοριστικής αποδόμησης της προσπάθειας του πολιτικού ανταγωνισμού να εμφανίσει το Λαφαζάνη και τους συντρόφους του ως μία ομάδα τυχοδιωκτών αμφίβολης σοβαρότητας και ωριμότητας.
- Το “λαϊκό καλαμπούρι” επιτάσσει να μπει στη Βουλή ο Βασίλης Λεβέντης.
Μέχρι στιγμής ο πρόεδρος της Ένωσης Κεντρώων, που αποσπά ψήφους από όλα τα κόμματα, δεν αντιμετωπίζεται ως σημαντικός αντίπαλος.
Πιστεύετε ότι ο κ. Λεβέντης στηρίζεται στη γραφικότητα που τον έκανε τόσο λαοφιλή ή κάνει στροφή στην “ξύλινη” πολιτική παρουσία για να παρουσιάσει εαυτόν ως μία σταθερή επιλογή που θα προσφέρει λύσεις μέσα στη Βουλή και στη διακυβέρνηση της χώρας;
Η ψήφος υπέρ του κ. Λεβέντη θα αποτελέσει εναλλακτική επιλογή κυρίως εκείνων που σκέφτονται να απόσχουν για να εκφράσουν τη δυσφορία τους απέναντι στις "συστημικές" πολιτικές δυνάμεις, του ΣΥΡΙΖΑ συμπεριλαμβανομένου.
Ως εκ τούτου η ευρύτητα που μπορεί να αποκτήσει η εκλογική επιρροή της Ένωσης Κεντρώων δε σχετίζεται με τη "γραφικότητα" του αρχηγού της ούτε με τη μη πολιτικότητα των δυνάμει ψηφοφόρων του.
Έχει να κάνει περισσότερο με τη λογική της τιμωρητικής ψήφου που αυτή τη φορά φαίνεται να επιδιώκει συνειδητά τον κατακερματισμό του κομματικού συστήματος ως τρόπου αμφισβήτησης των πάντων αλλά και επιβολής της συνεργασίας μεταξύ όλων.
- Ποια είναι η στρατηγική του επικοινωνιακού επιτελείου του Σταύρου Θεοδωράκη;
Πώς επιχειρούν να ανακρούσουν τις πιέσεις που δέχονται και την πτώση που βλέπουν στα ποσοστά τους;
Είναι προφανές ότι το Ποτάμι του Σταύρου Θεοδωράκη πιέζεται όχι τόσο έξ αιτίας της πόλωσης, που μάλλον θα αφήσει ασυγκίνητο το μεγαλύτερο τμήμα του εκλογικού σώματος, όσο έξ αιτίας κυρίως της προσλαμβανόμενης από την πλειοψηφία του ανάγκης να υπάρξουν σταθερές μετεκλογικές συμμαχίες με σαφή ευρωπαϊκό προσανατολισμό.
Αυτό σημαίνει ότι ένα μέρος του ακροατηρίου στο οποίο απευθύνεται το Ποτάμι θα κινηθεί πρός το κόμμα που επιθυμεί να αποτελέσει τον κορμό της επόμενης κυβέρνησης.
Ίσως μάλιστα γι’ αυτό η επικοινωνιακή προσπάθεια που καταβάλει ο Σταύρος Θεοδωράκης αποβλέπει στην τόνωση της "κυβερνησιμότητας" των στελεχών του και στη διόρθωση της στρατηγικής των ίσων αποστάσεων που μάλλον ζημίωσαν το κόμμα του.
Άλλωστε και μόνον ο αγώνας του να υπερασπισθεί το "νέο" που ευαγγελίζεται, τον καθιστούν εξ αντικειμένου ανταγωνιστικότερο προς το ΣΥΡΙΖΑ.
Όσο καθαρότερες γίνουν οι θέσεις του απέναντί του, τόσο σκληρότερος μπορεί να γίνει ο ελάχιστος εκλογικός του πυρήνας.
- Θεωρείτε ότι οι δημοσκοπήσεις των τελευταίων εβδομάδων σηματοδοτούν αλλαγή του πολιτικού σκηνικού στη χώρα;
Είναι πολύ δύσκολο για τίς δημοσκοπήσεις να ανιχνεύσουν τίς βαθύτερες αλλαγές που πράγματι συντελούνται στούς κόλπους του εκλογικού σώματος.
Ίσως μάλιστα οι σημαντικότερες από αυτές να μην καταγράφονται κάν στις κυρίαρχες τάσεις που προκύπτουν από τις τρέχουσες έρευνες της κοινής γνώμης.
Εξάλλου είναι γνωστό ότι οι τάσεις που κάνουν τη διαφορά και σηματοδοτούν τίς σημαντικότερες αλλαγές είναι αυτές που διαμορφώνονται το τελευταίο 48ωρο.
Σε κάθε πάντως περίπτωση η καθοριστικότερη παράμετρος είναι και η πλέον απρόβλεπτη.
Αφορά πρωτίστως στο ύψος της αποχής και, δευτερευόντως, στα ποσοστά που θα μετακινηθούν από τα μικρότερα πρός τα μεγαλύτερα κόμματα και τούμπαλιν.
Θυμίζω, παρεμπιπτόντως, ότι οι νικητές των πιο πρόσφατων εκλογικών αναμετρήσεων δεν ήταν αυτοί που κέρδισαν τους περισσότερους ψηφοφόρους αλλά αυτοί που έχασαν τους λιγότερους.
(Πρώτη ενημέρωση: Πέμπτη 10 Σεπτεμβρίου 2015, ώρα 07:38)
Αθηνά Δημητρακοπούλου
www.bankingnews.gr
Με συνέντευξή του στο bankingnews.gr, ο κ. Σεφερτζής αναλύει τα “όπλα” αλλά και τις αδυναμίες των πολιτικών αρχηγών, τις στρατηγικές των επικοινωνιακών επιτελείων των κομμάτων εν όψει της “μάχης” της 20ής Σεπτεμβρίου και εξηγεί πώς καταστρώνονται τα σχέδια που θα φέρουν περισσότερες ψήφους και θα διαμορφώσουν τελικά το εκλογικό αποτέλεσμα.
Ο κ. Σεφερτζής αναφέρεται στο σκληρό προσωπικό δίλημμα του τέως πρωθυπουργού, Αλέξη Τσίπρα, μάς αναλύει ποιος είναι ο ψηφοφόρος του Παναγιώτη Λαφαζάνη, ερμηνεύει το “λαϊκό” ύφος του Ευάγγελου Μεϊμαράκη, μιλά για το “νέο” που ευαγγελίζεται ο Σταύρος Θεοδωράκης, για να καταλήξει στο ότι “οι νικητές των πιο πρόσφατων εκλογικών αναμετρήσεων δεν ήταν αυτοί που κέρδισαν τους περισσότερους ψηφοφόρους, αλλά αυτοί που έχασαν τους λιγότερους”…
Ακολουθεί ολόκληρη η συνέντευξη του Γιώργου Σεφερτζή στο bankingnews.gr:
- Παρατηρούμε μία άνευρη προεκλογική μάχη ιδιαίτερα εκ μέρους του Αλέξη Τσίπρα.
Ο τέως πρωθυπουργός δεν διεκδικεί με νύχια και με δόντια την εξουσία όπως έκανε στις εκλογές του Ιανουαρίου, ενώ την ίδια ώρα η αντιπολίτευση τον κατηγορεί ότι παραδίδεται γιατί δεν αντέχει την ευθύνη.
Θέλει να χάσει ο Αλέξης Τσίπρας;
Δε μπορώ να ξέρω αν πράγματι θέλει να χάσει.
Μπορώ όμως να υποθέσω ότι η εκλογική αναμέτρηση τον θέτει εκ των πραγμάτων προ ενός σκληρού προσωπικού διλήμματος:
αν κερδίσει, θα έχει πιθανότατα την τύχη των προηγούμενων "μνημονιακών" πρωθυπουργών, αν χάσει θα μπορεί τουλάχιστον να ελπίζει σε μία μεταγενέστερη δεύτερη ευκαιρία με ευνοϊκότερους όρους.
Υπό την προϋπόθεση, βέβαια, ότι το κόμμα του θα αντέξει τις συνέπειες από την απώλεια της πρώτης ευκαιρίας που του δόθηκε να κυβερνήσει χωρίς να δημιουργήσει περισσότερα προβλήματα από όσα έλυσε.
- Ο “κιμπάρης” Βαγγέλης Μεϊμαράκης, η γλώσσα και οι φράσεις που χρησιμοποιεί, συνάδουν με την παραδοσιακή Κεντροδεξιά και τους ψηφοφόρους του κοινωνικού φιλελευθερισμού, όπου στοχεύει η Νέα Δημοκρατία για να κερδίσει περισσότερες ψήφους;
Είναι αλήθεια ότι το "ύφος Μεϊμαράκη" εμπεριέχει ρίσκα στην επικοινωνία με το συντηρητικό κεντροδεξιό ακροατήριο.
Έχει, όμως το πλεονέκτημα να εξοικειώνει τη Ν.Δ. με το εκλογικό σώμα των νεώτερων ψηφοφόρων, η αποξένωση από την πλειοψηφία του οποίου στάθηκε μοιραία για τίς επιδόσεις της στις μετά το 2012 αναμετρήσεις.
Το ζητούμενο για τον αρχηγό της είναι να μπορέσει κατά την τελευταία προεκλογική εβδομάδα να κεφαλαιοποιήσει την "αυθαιντικότητά" του χωρίς να υπονομεύσει την "πρωθυπουγοποιήσιμότητά" του.
- Ποιος είναι ο ψηφοφόρος της Λαϊκής Ενότητας;
Σε ποιον απευθύνεται τελικά ο Παναγιώτης Λαφαζάνης;
Ο ψηφοφόρος της Λαϊκής Ενότητας είναι ο μεγάλος άγνωστος αυτών των εκλογών.
Θα ήταν λάθος να αναζητηθεί αποκλειστικά μεταξύ της προ του 2012 παραδοσιακής βάσης του ΣΥΡΙΖΑ.
Γιατί η πραγματική δεξαμενή της Λαϊκής Ενότητας βρίσκεται εκεί όπου κινούνται τώρα τα νεοπαγή υψηλά ποσοστά των πολιτών που εδώ και μήνες βρίσκονται σε πορεία ρήξης με την Ευρωπαϊκή Ένωση και επιστροφής στο εθνικό νόμισμα.
Είναι έν πολλοίς λαϊκής προέλευσης, νεαρότερης ηλικίας και αρνητικής ψυχολογίας.
Κυρίως, όμως, είναι πεπεισμένοι ότι η σωτηρία τους δε συνδέεται με την εφαρμογή του τρίτου μνημονίου.
Γι’ αυτό και θα ταλαντεύονται μέχρι την τελευταία στιγμή ανάμεσα σε συγγενείς εναλλακτικές επιλογές, της Χρυσής Αυγής μη εξαιρουμένης. Γι’ αυτό και τελικά δεν είναι απίθανο να προτιμήσουν την αποχή.
- Πώς σχολιάζετε το προεκλογικό σποτ με πρωταγωνιστή τον κ. Λαφαζάνη να μπαίνει σε ένα ταξί με κατεύθυνση το Νομισματοκοπείο;
Είναι ένας ευρηματικός τρόπος χιουμοριστικής αποδόμησης της προσπάθειας του πολιτικού ανταγωνισμού να εμφανίσει το Λαφαζάνη και τους συντρόφους του ως μία ομάδα τυχοδιωκτών αμφίβολης σοβαρότητας και ωριμότητας.
- Το “λαϊκό καλαμπούρι” επιτάσσει να μπει στη Βουλή ο Βασίλης Λεβέντης.
Μέχρι στιγμής ο πρόεδρος της Ένωσης Κεντρώων, που αποσπά ψήφους από όλα τα κόμματα, δεν αντιμετωπίζεται ως σημαντικός αντίπαλος.
Πιστεύετε ότι ο κ. Λεβέντης στηρίζεται στη γραφικότητα που τον έκανε τόσο λαοφιλή ή κάνει στροφή στην “ξύλινη” πολιτική παρουσία για να παρουσιάσει εαυτόν ως μία σταθερή επιλογή που θα προσφέρει λύσεις μέσα στη Βουλή και στη διακυβέρνηση της χώρας;
Η ψήφος υπέρ του κ. Λεβέντη θα αποτελέσει εναλλακτική επιλογή κυρίως εκείνων που σκέφτονται να απόσχουν για να εκφράσουν τη δυσφορία τους απέναντι στις "συστημικές" πολιτικές δυνάμεις, του ΣΥΡΙΖΑ συμπεριλαμβανομένου.
Ως εκ τούτου η ευρύτητα που μπορεί να αποκτήσει η εκλογική επιρροή της Ένωσης Κεντρώων δε σχετίζεται με τη "γραφικότητα" του αρχηγού της ούτε με τη μη πολιτικότητα των δυνάμει ψηφοφόρων του.
Έχει να κάνει περισσότερο με τη λογική της τιμωρητικής ψήφου που αυτή τη φορά φαίνεται να επιδιώκει συνειδητά τον κατακερματισμό του κομματικού συστήματος ως τρόπου αμφισβήτησης των πάντων αλλά και επιβολής της συνεργασίας μεταξύ όλων.
- Ποια είναι η στρατηγική του επικοινωνιακού επιτελείου του Σταύρου Θεοδωράκη;
Πώς επιχειρούν να ανακρούσουν τις πιέσεις που δέχονται και την πτώση που βλέπουν στα ποσοστά τους;
Είναι προφανές ότι το Ποτάμι του Σταύρου Θεοδωράκη πιέζεται όχι τόσο έξ αιτίας της πόλωσης, που μάλλον θα αφήσει ασυγκίνητο το μεγαλύτερο τμήμα του εκλογικού σώματος, όσο έξ αιτίας κυρίως της προσλαμβανόμενης από την πλειοψηφία του ανάγκης να υπάρξουν σταθερές μετεκλογικές συμμαχίες με σαφή ευρωπαϊκό προσανατολισμό.
Αυτό σημαίνει ότι ένα μέρος του ακροατηρίου στο οποίο απευθύνεται το Ποτάμι θα κινηθεί πρός το κόμμα που επιθυμεί να αποτελέσει τον κορμό της επόμενης κυβέρνησης.
Ίσως μάλιστα γι’ αυτό η επικοινωνιακή προσπάθεια που καταβάλει ο Σταύρος Θεοδωράκης αποβλέπει στην τόνωση της "κυβερνησιμότητας" των στελεχών του και στη διόρθωση της στρατηγικής των ίσων αποστάσεων που μάλλον ζημίωσαν το κόμμα του.
Άλλωστε και μόνον ο αγώνας του να υπερασπισθεί το "νέο" που ευαγγελίζεται, τον καθιστούν εξ αντικειμένου ανταγωνιστικότερο προς το ΣΥΡΙΖΑ.
Όσο καθαρότερες γίνουν οι θέσεις του απέναντί του, τόσο σκληρότερος μπορεί να γίνει ο ελάχιστος εκλογικός του πυρήνας.
- Θεωρείτε ότι οι δημοσκοπήσεις των τελευταίων εβδομάδων σηματοδοτούν αλλαγή του πολιτικού σκηνικού στη χώρα;
Είναι πολύ δύσκολο για τίς δημοσκοπήσεις να ανιχνεύσουν τίς βαθύτερες αλλαγές που πράγματι συντελούνται στούς κόλπους του εκλογικού σώματος.
Ίσως μάλιστα οι σημαντικότερες από αυτές να μην καταγράφονται κάν στις κυρίαρχες τάσεις που προκύπτουν από τις τρέχουσες έρευνες της κοινής γνώμης.
Εξάλλου είναι γνωστό ότι οι τάσεις που κάνουν τη διαφορά και σηματοδοτούν τίς σημαντικότερες αλλαγές είναι αυτές που διαμορφώνονται το τελευταίο 48ωρο.
Σε κάθε πάντως περίπτωση η καθοριστικότερη παράμετρος είναι και η πλέον απρόβλεπτη.
Αφορά πρωτίστως στο ύψος της αποχής και, δευτερευόντως, στα ποσοστά που θα μετακινηθούν από τα μικρότερα πρός τα μεγαλύτερα κόμματα και τούμπαλιν.
Θυμίζω, παρεμπιπτόντως, ότι οι νικητές των πιο πρόσφατων εκλογικών αναμετρήσεων δεν ήταν αυτοί που κέρδισαν τους περισσότερους ψηφοφόρους αλλά αυτοί που έχασαν τους λιγότερους.
(Πρώτη ενημέρωση: Πέμπτη 10 Σεπτεμβρίου 2015, ώρα 07:38)
Αθηνά Δημητρακοπούλου
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών