Τελευταία Νέα
Πολιτική

Μάκης Βορίδης στο bankingnews: Ψεύτης και αποτυχημένος πρωθυπουργός ο Τσίπρας

Μάκης Βορίδης στο bankingnews: Ψεύτης και αποτυχημένος πρωθυπουργός ο Τσίπρας
Να τελειώνουμε με την εκδίκηση ως κριτήριο για την ψήφο - Η οργή και ο θυμός πρέπει να γίνουν δημιουργική απαίτηση από τους πολιτικούς να κάνουν καλά την δουλειά τους
Την ανάκτηση της πρόσβασης της Ελλάδας στις αγορές προκρίνει ως τη μόνη αντιμνημονιακή λύση ο υποψήφιος βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας στην Περιφέρεια Αττικής, Μάκης Βορίδης.
Με συνέντευξή του στο www.bankingnews.gr, ο κ. Βορίδης εξαπολύει ολομέτωπη επίθεση στην προηγούμενη κυβέρνηση αλλά και προσωπικά στον Αλέξη Τσίπρα, τον οποίο χαρακτηρίζει “ψεύτη και αποτυχημένο πρωθυπουργό” και τονίζει ότι “ο ΣΥΡΙΖΑ αποπειράται να ξανακοροϊδέψει”.
Απευθυνόμενος προς τους πολίτες, ο κ. Βορίδης τους καλεί να μην ψηφίσουν “δήθεν αντισύστημα” στις εκλογές της Κυριακής, επισημαίνει ότι η οργή και ο θυμός πρέπει να γίνουν “δημιουργική απαίτηση από τους πολιτικούς να κάνουν καλά την δουλειά τους”, ενώ υπογραμμίζει όλα τα λάθη που έγιναν στην επτάμηνη διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και των Ανεξάρτητων Ελλήνων, τα οποία και οδηγούν σήμερα στην αντιστροφή του κλίματος υπέρ της ΝΔ στις δημοσκοπήσεις.
Σε ό,τι αφορά τις μετεκλογικές συνεργασίες και τον ενδεχόμενο μεγάλο συνασπισμό ΣΥΡΙΖΑ - ΝΔ, ο υποψήφιος βουλευτής αναφέρει, μεταξύ άλλων, πως ο ΣΥΡΙΖΑ “δεν είναι ότι αρνείται απλώς την συγκυβέρνηση, αρνείται την συνεννόηση γιατί επιθυμεί να πάει στην αγαπημένη του θέση: αυτήν της ανεύθυνης αντιπολίτευσης”, ενώ υποστηρίζει ότι “ο ΣΥΡΙΖΑ δραπετεύει από τις ευθύνες του”.

Διαβάστε αναλυτικά ολόκληρη τη συνέντευξη του Μάκη Βορίδη στο www.bankingnews.gr:

- Που αποδίδετε την αντιστροφή του κλίματος που παρατηρείται στις δημοσκοπήσεις, φέρνοντας πολύ κοντά τη ΝΔ στον ΣΥΡΙΖΑ, μετατρέποντας τις εκλογές σε ντέρμπι;

Υπάρχουν δύο σημαντικοί παράγοντες που εξηγούν την διαφαινόμενη μεταστροφή του εκλογικού σώματος:
Πρώτον, ο ΣΥΡΙΖΑ διέψευσε όλες του τις υποσχέσεις: 1) υποσχέθηκε την κατάργηση του μνημονίου και έφερε ένα καινούργιο μνημόνιο, 2) υποσχέθηκε την κατάργηση του ΕΝΦΙΑ και τον διατήρησε, 3) υποσχέθηκε την επαναφορά της 13ης σύνταξης και δεν το έπραξε, 4) υποσχέθηκε την αύξηση του κατώτατου μισθού και δεν το έπραξε, 5) υποσχέθηκε αφορολόγητο όριο στους ελεύθερους επαγγελματίες και δεν το έπραξε, 6) υποσχέθηκε 2 δισ. ευρώ για την "ανθρωπιστική κρίση" τα οποία κατέληξαν να είναι 200 εκ. και αυτά βαρύνοντας το έλλειμμα, υποσχέθηκε τις συντάξεις των στρατιωτικών και των σωμάτων ασφαλείας και δεν τις έδωσε.
Άρα όλες οι υποσχέσεις αποδείχθηκαν ό,τι ακριβώς λέγαμε, δηλαδή τερατώδη ψέμματα και δεύτερον, κατέστρεψε την προσπάθεια που είχε γίνει από την κυβέρνηση του Α. Σαμαρά: 1) αύξησε τα ληξιπρόθεσμα προς τους προμηθευτές του Δημοσίου, 2) δεν απορρόφησε το ΕΣΠΑ, 3) επιβράδυνε τα μεγάλα δημόσια έργα, 4) έκλεισε τις τράπεζες, 5) γύρισε την χώρα στα ελλείμματα και στην ύφεση, 6) γέμισε την χώρα με παράνομους μετανάστες, 7) άνοιξε τις φυλακές και βγήκαν οι επικίνδυνοι εγκληματίες, 8) κατέστρεψε την μεταρρύθμιση στην παιδεία.
Δεν είναι προφανές ότι απέτυχε σε όλα;
Γιατί να εμπιστευθεί κάποιος μια εντελώς χρεοκοπημένη και αποτυχημένη Κυβέρνηση, έναν ψεύτη και αποτυχημένο Πρωθυπουργό;

- Είναι αυτή η κατάλληλη χρονική συγκυρία για τον μεγάλο συνασπισμό ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ, στα πρότυπα της Γερμανίας; Και πώς θα μπορέσουν να συγκυβερνήσουν τα δύο μεγάλα κόμματα, την ώρα που οι θέσεις τους είναι αντιδιαμετρικά αντίθετες σε καίρια ζητήματα κεντρικής πολιτικής;

Ο ΣΥΡΙΖΑ δραπετεύει από τις ευθύνες του: έκανε εκλογές αντί να επιδιώξει την συγκρότηση νέας πλειοψηφίας από την προηγούμενη Βουλή και τώρα αρνείται την συνεννόηση για την εφαρμογή του δικού του μνημονίου.
Δεν είναι ότι αρνείται απλώς την συγκυβέρνηση, αρνείται την συνεννόηση γιατί επιθυμεί να πάει στην αγαπημένη του θέση: αυτήν της ανεύθυνης αντιπολίτευσης.
Και αφού το επιζητά τόσο πολύ, εκεί θα τον στείλει ο ελληνικός λαός με την ψήφο του στις 20 Σεπτεμβρίου.

- Η ΝΔ συντηρεί μία ρητορική συναίνεσης.
Την ίδια ώρα ο Αλέξης Τσίπρας απορρίπτει την συγκυβέρνηση μόνο με τη ΝΔ, αφήνοντας παράθυρο για ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι. Γιατί επιμένει στον εξοστρακισμό της ΝΔ ο κ. Τσίπρας;

Γιατί τώρα που οι βασικοί μύθοι της Αριστεράς καταρρέουν, που η διάκριση μνημόνιο-αντιμνημόνιο που στοίχειωσε την πολιτική ζωή την προηγούμενη πενταετία απεδείχθη κούφια, χωρίς περιεχόμενο, χωρίς πολιτική ουσία, μία νέα διάκριση πρέπει να εμφανιστεί για να διασωθεί η διχαστική ρητορική του μίσους, που κρατά στην ζωή τον ΣΥΡΙΖΑ.
Και επανερχόμαστε στα «παλιά, καλά, ωραία» τετριμμένα του αρχαϊκού ΠΑΣΟΚ: το χρονοντούλαπο, η διαπλοκή, η διαφθορά, το παλιό και το νέο: "τι είχες Γιάννη, τι είχα πάντα".
Η μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ σε νέο ΠΑΣΟΚ με όλες τις παθογένειές του, με τον κρατισμό, την αντίδραση σε κάθε μεταρρύθμιση, τα αρχαϊκά συνδικάτα με τους αρχετυπικούς εκφραστές τους ξανά στο προσκήνιο.
Είναι αλήθεια ευκαιρία να τελειώνουμε με το παλιό: η επιστροφή στα 80’s δεν έχει κανένα νόημα. Τα ζήσαμε, τα υπέστημεν, ήταν καταστροφικά για την χώρα.
Δεν χρειάζεται να ζήσουμε και το κακέκτυπό τους.

- Υπάρχουν άλλες εφεδρείες για το ελληνικό πολιτικό σύστημα, δεδομένου ότι τα δύο κόμματα εξουσίας έχουν υποστεί μεγάλα πλήγματα στα μάτια των πολιτών;

Δεν είναι θέμα εφεδρειών, είναι θέμα πολιτικών.
Και να τελειώνουμε με την οργή και τον θυμό και την αγανάκτηση και την εκδίκηση ως κριτήριο για την ψήφο.
Οι φτωχοί, οι άνεργοι, οι πιο ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, έχουν μόνο μία ελπίδα να ανακτήσουν εισοδήματα, να βρουν δουλειά: να ανασυγκροτηθεί η οικονομία, να μεγεθυνθεί και αυτό γίνεται μόνο με προσέλκυση επενδύσεων, με ένα κράτος που βοηθά την επιχειρηματικότητα και δεν την εχθρεύεται, μόνο με ταξική συνεννόηση και συνεργασία, μόνο με ένα ισχυρό τραπεζικό σύστημα δηλαδή με ό,τι βρίσκεται στον αντίποδα της Αριστεράς.
Το μέλλον των φτωχών ανθρώπων, αλλά και της μεσαίας τάξης βρίσκεται στην οικονομική ανάπτυξη.
Με το να ψηφίζουν δήθεν αντισύστημα, δήθεν εκδικητικά απλώς βαθαίνουν την πολιτική αστάθεια, χαμηλώνουν το επίπεδο του πολιτικού προσωπικού, εκδικούνται τον εαυτό τους.
Η οργή και ο θυμός ας γίνουν δημιουργική απαίτηση από τους πολιτικούς να κάνουν καλά την δουλειά τους.
Και ας είναι αυτό το κριτήριο που θα πρυτανεύσει στους πολίτες.
Ας επιλέξουν κόμματα και πρόσωπα ασκώντας αυστηρή αλλά δημιουργική κριτική.
Οι μηδενιστικές επιλογές δεν μας οδήγησαν κάπου.

- Το πρόγραμμα και των δύο κομμάτων είναι σε γενικές γραμμές δεδομένο για βάθος τριετίας και δεν είναι άλλο από το μνημόνιο. Τώρα ωστόσο ακούμε τόσο τον ΣΥΡΙΖΑ όσο και τη ΝΔ να κάνουν λόγο για επαναδιαπραγμάτευση; Υπάρχουν τέτοια περιθώρια και εάν ναι που θα επικεντρωθεί η προσπάθεια για επαναδιαπραγμάτευση;

Το μνημόνιο είναι ένα οικονομικό πρόγραμμα και ταυτόχρονα ένα πρόγραμμα χρηματοδότησης.
Οι στόχοι του αλλά και οι πολιτικές του επανεξετάζονται υπό το πρίσμα της οικονομικής συγκυρίας αλλά και της αποτελεσματικής εφαρμογής του.
Τέτοιου είδους αναθεωρήσεις γίνονται σε κάθε αξιολόγηση.
Άλλο λοιπόν να λες ότι θα μειώσω τους φόρους, όπως λέει η ΝΔ, η οποία στο παρελθόν μείωσε τον ΦΠΑ στην εστίαση από 23% σε 13%, την έκτακτη εισφορά κατά 30%, τον ΕΦΚ στα καύσιμα, τις εργοδοτικές ασφαλιστικές εισφορές κατά 362 εκατ. ευρώ, γιατί είχε επιτύχει τους δημοσιονομικούς στόχους και άλλο να λες ότι θα βρεις ισοδύναμα που δεν μπόρεσες να βρεις μόλις ένα μήνα πριν, που διαπραγματευόσουν το μνημόνιο, όπως λέει ο ΣΥΡΙΖΑ.
Ο ΣΥΡΙΖΑ αποπειράται να ξανακοροϊδέψει, η ΝΔ θέτει τους στρατηγικούς στόχους της οικονομικής πολιτικής της, που είναι πρωτίστως η μείωση των φορολογικών επιβαρύνσεων.

- Υπάρχει τελικά αντιμνημονιακή λύση; Και αν όχι, τότε ποια λύση θα προσφέρει ένα καλύτερο αύριο για τη χώρα;

Η μόνη αντιμνημονιακή λύση είναι η χρηματοδότηση της οικονομίας μας με την ανάκτηση της πρόσβασής μας στις αγορές, δηλαδή η αποτελεσματική εφαρμογή του μνημονίου και η μεγέθυνση της οικονομίας, η παραγωγική και οικονομική ανασυγκρότηση της χώρας.
Η πατρίδα μας έχει πολλές δυνατότητες: έχει συγκριτικά πλεονεκτήματα, έχει τις βασικές παραγωγικές υποδομές, έχει εκπαιδευμένο ανθρώπινο δυναμικό.
Οι προϋποθέσεις για την οικονομική ανασυγκρότηση υπάρχουν.
Αρκεί να ξεπεράσουμε τις αγκυλώσεις, τον κρατισμό, την γραφειοκρατία, την ενοχοποίηση της επιχειρηματικότητας.
Δηλαδή αρκεί να ξεπεράσουμε την ιδεολογική ηγεμονία της Αριστεράς. Η αλλαγή του πολιτικού παραδείγματος, το να αφήσουμε οριστικά πίσω μία ορισμένη πολιτική κουλτούρα είναι το μόνο σοβαρό προαπαιτούμενο.
Και ευτυχώς έχουμε ξεκινήσει να το κάνουμε.

(Πρώτη ενημέρωση: Τετάρτη 16 Σεπτεμβρίου 2015, ώρα 00:24)

Αθηνά Δημητρακοπούλου
www.bankingnews.gr

Ρoή Ειδήσεων

Σχόλια αναγνωστών

Δείτε επίσης