Στόχος της Τουρκίας είναι να συνεργαστεί με τη Ρωσία και το Ιράν για τη μείωση της επιρροής των ΗΠΑ
Τουρκία και Ρωσία καθίστανται ολοένα και περισσότερο στρατηγικοί εταίροι σε μία προσπάθεια να συνεργαστούν με το Ιράν και να απομακρύνουν τις ΗΠΑ από τη Μέση Ανατολή, εκτιμά σε δημοσίευμά της η ισραηλινή εφημερίδα «Jerusalem Post», αναφορικά με τις κινήσεις των δύο χωρών στην ευρύτερη περιοχή.
Αυτός είναι ο κεντρικός στόχος της Τουρκίας και οι πρόσφατες συγκρούσεις και το χάος που εξαπλώθηκε από τη Συρία και τη Λιβύη, έως τη Μεσόγειο και τον Καύκασο έχουν σχεδιαστεί για να χωρίσουν αυτές τις περιοχές σε ρωσικές και τουρκικές σφαίρες επιρροής.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα, βασική επιδίωξη της Άγκυρας ήταν να πείσει τις ΗΠΑ, πως η γεωπολιτική της ατζέντα είναι έτσι σχεδιασμένη, ώστε να θεωρείται δυτικό «προπύργιο» ενάντια στη Ρωσία, με τη χρήση μάλιστα ορολογίας, που παραπέμπει στην εποχή του «Ψυχρού Πολέμου».
«Στρατηγικοί εταίροι»
Η πραγματικότητα, ωστόσο, είναι ότι στόχος της Τουρκίας είναι να συνεργαστεί με τη Ρωσία και το Ιράν για τη μείωση της επιρροής των ΗΠΑ, τονίζει η «Jerusalem Post».
Αυτό είναι το αποτέλεσμα σε κάθε περιοχή που η Άγκυρα έχει εισβάλει και εμπλέκεται ενεργά.
Η Τουρκία συνεργάστηκε με τη Ρωσία για να διαχωρίσει τμήματα της βόρειας Συρίας, απομακρύνοντας τις αμερικανικές δυνάμεις από την περιοχή και ευνοώντας τον εξτρεμισμό.
Στη Λιβύη, μια σύγκρουση στην οποία ενεπλάκησαν κάποτε οι ΗΠΑ έχει πλέον καταστεί τόπος δράσης για τις τουρκικές πολιτοφυλακές.
Ο πρόσφατος πόλεμος μεταξύ του Αζερμπαϊτζάν και της Αρμενίας σχεδιάστηκε επίσης για να φέρει την Τουρκία και τη Ρωσία σε άμεση επαφή στον νότιο Καύκασο και να εξαφανίσει την επιρροή των ΗΠΑ από την περιοχή.
Αυτό, σύμφωνα με το δημοσίευμα, μπορεί να στοιχειοθετηθεί από το γεγονός πως στη συμφωνία για τον τερματισμό του πολέμου οι ρωσικές ειρηνευτικές δυνάμεις ενίσχυσαν τον ρόλο τους στο στο Nagorno Karabakh μια αυτόνομη αρμενική περιοχή στο Αζερμπαϊτζάν.
Μοντέλο Afrin
Η Τουρκία ενθάρρυνε το Μπακού σε πόλεμο εναντίον των Αρμενίων στην περιοχή, προκαλώντας τεράστιες ζημιές και αναγκάζοντας 50.000 Αρμένιους να εκτοπιστούν.
Η Άγκυρα αντέγραψε με επιτυχία την τακτική, που ακολούθησε στο Afrin, όπου οι Κούρδοι εξαναγκάστηκαν να φύγουν από την περιοχή το 2018.
Το μοντέλο ήταν το ίδιο στο Nagorno Karabakh.
Η Τουρκία έστειλε εξτρεμιστές, που σκότωσαν ανθρώπους με ιδιαίτερα ειδεχθείς τρόπους (π.χ. αποκεφαλισμούς) λεηλάτησαν εκκλησίες και ανάγκασαν τους Αρμένιους να φύγουν.
Εκατό χρόνια μετά τη γενοκτονία των Αρμενίων από το οθωμανικό καθεστώς το 2015, η Τουρκία ήθελε να ολοκληρώσει την πράξη αυτή.
Όπως και το 1915, ο στόχος θα οδηγούσε στο τέλος ενίσχυση της ρωσικής παρουσίας στον Καύκασο.
Οι ρωσικές εταιρείες στοχεύουν να ανακατασκευάσουν περισσότερα από 2.150 κτίρια στο Nagorno Karabakh, σύμφωνα με τo TASS.
Η Ρωσία και η Τουρκία έχουν έναν κοινό στόχο: η μεν Μόσχα να επαναφέρει τον κραταιό ρόλο, που είχε ως Σοβιετική Ένωση στην περιοχή και η δε Άγκυρα να υπενθυμίσει την «Οθωμανική της ισχύ».
Γι΄αυτό τον λόγο η τουρκική ηγεσία συνεχώς επαναφέρει στο προσκήνιο την αναθεώρηση της Συνθήκης της Λοζάνης.
Η συνάντηση στο Σότσι
Η Τουρκία και η Ρωσία είχαν συνάντηση στο Σότσι, λίγο πριν το τέλος του 2020 για να επικαιροποιήσουν την στρατηγική τους.
Τα τουρκικά κρατικά μέσα ενημέρωσης αναφέρουν ότι «οι κορυφαίοι Τούρκοι και Ρώσοι διπλωμάτες συναντήθηκαν την Τρίτη για να συζητήσουν διεθνή θέματα και να βοηθήσουν στην προετοιμασία για μια συνάντηση των προέδρων των δύο χωρών.
Ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Mevlul Cavusoglu συναντήθηκε με τον Ρώσο ομόλογό του Sergei Lavrov στο Σότσι, πριν από μια προγραμματισμένη συνάντηση του υψηλού επιπέδου Συμβουλίου Ρωσικής-Τουρκίας Συνεργασίας, το οποίο πρόκειται να διευθύνουν οι πρόεδροι τους.
Η Τουρκία, η Ρωσία και το Ιράν έχουν μία στρατηγική σχέση συνεργασίας, που αναπτύσσεται από τη διαδικασία της Αστάνα του 2016, η οποία υποτίθεται ότι θα χωρίσει τη Συρία σε περιοχές επιρροής και Θα απομάκρυνε τις ΗΠΑ από το ανατολικό τμήμα της αραβικής χώρας.
Τα παραδείγματα του παρελθόντος
Ο τελικός στόχος είναι ο ίδιος: Διώξτε τις ΗΠΑ από την περιοχή και δώστε σε κάθε μέλος αυτής της νέας συμμαχίας τον αντίστοιχο τομέα ελέγχου.
Η Τουρκία προσπάθησε να υποδείξει στο Ισραήλ, καθώς και στις ΗΠΑ, ότι θέλει «συμφιλίωση».
Ωστόσο, ενώ μιλά ο πρόεδρος της Τουρκίας Tayyip Erdogan συνεχίζει τη στρατιωτική του πορεία.
Οι ΗΠΑ κάποτε είχαν έναν ευρύτερο ρόλο στον Καύκασο.
Η Γεωργία ανέμενε αμερικανική υποστήριξη το 2008 όταν οδηγήθηκε σε πόλεμο με τη Ρωσία για αμφισβητούμενες περιοχές.
Η εξάλειψη της δυτικής επιρροής
Όταν η Γεωργία νικήθηκε, ο ρόλος των ΗΠΑ και της Ευρώπης εκεί μειώθηκε.
Αργότερα το 2014, η Ουκρανία ανέμενε περισσότερη υποστήριξη από τις ΗΠΑ, αλλά είδε τη Ρωσία να προσαρτά την Κριμαία.
Ο πόλεμος τον οποίο προκάλεσε η Τουρκία το Αζερμπαϊτζάν τον Σεπτέμβριο του 2020 ήταν το τέλος της παρουσίας των ΗΠΑ στον Καύκασο.
Ενώ η Τουρκία «διαφήμισε» τον πόλεμο ως απαραίτητη για να αντιμετωπίσει το Ιράν και τη Ρωσία, η Άγκυρα στην πραγματικότητα συνεργάστηκε με την Τεχεράνη και τη Μόσχα.
Ο στόχος ήταν να φέρει τη Ρωσία στον νότιο Καύκασο ως ειρηνευτική δύναμη και να εξαλείψει οποιαδήποτε δυτική επιρροή.
Αυτό συμβαίνει επειδή η Αρμενία επιδιώκει να απομακρυνθεί από την τροχιά της Ρωσίας.
Ο Nikol Pasynyan ήθελε να αναζητήσει στενότερους δεσμούς με τη Δύση.
Το τέλος της ηγεμονίας των ΗΠΑ
Για να το αποτρέψει αυτό, η Μόσχα επέτρεψε στον στρατό του Αζερμπαϊτζάν, ενισχυμένο από την Τουρκία να ξεκινήσει έναν πόλεμο για να αποδυναμώσει τον Αρμένιο πρωθυπουργό.
Αποδυναμωμένος και ηττημένος ο Pasinyan ζήτησε εκεχειρία και τώρα η Αρμενία είναι όμηρος της Μόσχας και της Άγκυρας.
Το Αζερμπαϊτζάν, το οποίο επιδίωκε για δεκαετίες να πλησιάσει τις ΗΠΑ και το Ισραήλ ως στρατηγικό εταίρο, περνά πλέον στη σφαίρα επιρροή της Άγκυρας.
Το τελικό αποτέλεσμα είναι περισσότερο ιρανικός, ρωσικός και τουρκικός έλεγχος και αποδυνάμωση των ανεξάρτητων κρατών του νότιου Καυκάσου.
Ρωσία, Τουρκία και Ιράν έχουν στρατηγικό στόχο να τερματίσουν τον μονοπολικό κόσμο της ηγεμονίας των ΗΠΑ, που προέκυψε μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου.
Η ατζέντα της Άγκυρας είναι πάντα η αποδυνάμωση και η μείωση του ρόλου των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή και η αύξηση του ρόλου της Ρωσίας και του Ιράν.
Σε κάθε εισβολή εξάλλου, που έχει πραγματοποιήσει η Άγκυρα μέχρι στιγμής, έχει επιδιώξει να αυξήσει τη δύναμη της Ρωσίας και του Ιράν - και όχι μόνο να αποδυναμώσει τις ΗΠΑ, καταλήγει το δημοσίευμα.
Αυτός είναι ο κεντρικός στόχος της Τουρκίας και οι πρόσφατες συγκρούσεις και το χάος που εξαπλώθηκε από τη Συρία και τη Λιβύη, έως τη Μεσόγειο και τον Καύκασο έχουν σχεδιαστεί για να χωρίσουν αυτές τις περιοχές σε ρωσικές και τουρκικές σφαίρες επιρροής.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα, βασική επιδίωξη της Άγκυρας ήταν να πείσει τις ΗΠΑ, πως η γεωπολιτική της ατζέντα είναι έτσι σχεδιασμένη, ώστε να θεωρείται δυτικό «προπύργιο» ενάντια στη Ρωσία, με τη χρήση μάλιστα ορολογίας, που παραπέμπει στην εποχή του «Ψυχρού Πολέμου».
«Στρατηγικοί εταίροι»
Η πραγματικότητα, ωστόσο, είναι ότι στόχος της Τουρκίας είναι να συνεργαστεί με τη Ρωσία και το Ιράν για τη μείωση της επιρροής των ΗΠΑ, τονίζει η «Jerusalem Post».
Αυτό είναι το αποτέλεσμα σε κάθε περιοχή που η Άγκυρα έχει εισβάλει και εμπλέκεται ενεργά.
Η Τουρκία συνεργάστηκε με τη Ρωσία για να διαχωρίσει τμήματα της βόρειας Συρίας, απομακρύνοντας τις αμερικανικές δυνάμεις από την περιοχή και ευνοώντας τον εξτρεμισμό.
Στη Λιβύη, μια σύγκρουση στην οποία ενεπλάκησαν κάποτε οι ΗΠΑ έχει πλέον καταστεί τόπος δράσης για τις τουρκικές πολιτοφυλακές.
Ο πόλεμος στον Καύκασο
Ο πρόσφατος πόλεμος μεταξύ του Αζερμπαϊτζάν και της Αρμενίας σχεδιάστηκε επίσης για να φέρει την Τουρκία και τη Ρωσία σε άμεση επαφή στον νότιο Καύκασο και να εξαφανίσει την επιρροή των ΗΠΑ από την περιοχή.
Αυτό, σύμφωνα με το δημοσίευμα, μπορεί να στοιχειοθετηθεί από το γεγονός πως στη συμφωνία για τον τερματισμό του πολέμου οι ρωσικές ειρηνευτικές δυνάμεις ενίσχυσαν τον ρόλο τους στο στο Nagorno Karabakh μια αυτόνομη αρμενική περιοχή στο Αζερμπαϊτζάν.
Μοντέλο Afrin
Η Τουρκία ενθάρρυνε το Μπακού σε πόλεμο εναντίον των Αρμενίων στην περιοχή, προκαλώντας τεράστιες ζημιές και αναγκάζοντας 50.000 Αρμένιους να εκτοπιστούν.
Η Άγκυρα αντέγραψε με επιτυχία την τακτική, που ακολούθησε στο Afrin, όπου οι Κούρδοι εξαναγκάστηκαν να φύγουν από την περιοχή το 2018.
Το μοντέλο ήταν το ίδιο στο Nagorno Karabakh.
Η Τουρκία έστειλε εξτρεμιστές, που σκότωσαν ανθρώπους με ιδιαίτερα ειδεχθείς τρόπους (π.χ. αποκεφαλισμούς) λεηλάτησαν εκκλησίες και ανάγκασαν τους Αρμένιους να φύγουν.
Εκατό χρόνια μετά τη γενοκτονία των Αρμενίων από το οθωμανικό καθεστώς το 2015, η Τουρκία ήθελε να ολοκληρώσει την πράξη αυτή.
Όπως και το 1915, ο στόχος θα οδηγούσε στο τέλος ενίσχυση της ρωσικής παρουσίας στον Καύκασο.
Οι ρωσικές εταιρείες στοχεύουν να ανακατασκευάσουν περισσότερα από 2.150 κτίρια στο Nagorno Karabakh, σύμφωνα με τo TASS.
Η Ρωσία και η Τουρκία έχουν έναν κοινό στόχο: η μεν Μόσχα να επαναφέρει τον κραταιό ρόλο, που είχε ως Σοβιετική Ένωση στην περιοχή και η δε Άγκυρα να υπενθυμίσει την «Οθωμανική της ισχύ».
Γι΄αυτό τον λόγο η τουρκική ηγεσία συνεχώς επαναφέρει στο προσκήνιο την αναθεώρηση της Συνθήκης της Λοζάνης.
Η συνάντηση στο Σότσι
Η Τουρκία και η Ρωσία είχαν συνάντηση στο Σότσι, λίγο πριν το τέλος του 2020 για να επικαιροποιήσουν την στρατηγική τους.
Τα τουρκικά κρατικά μέσα ενημέρωσης αναφέρουν ότι «οι κορυφαίοι Τούρκοι και Ρώσοι διπλωμάτες συναντήθηκαν την Τρίτη για να συζητήσουν διεθνή θέματα και να βοηθήσουν στην προετοιμασία για μια συνάντηση των προέδρων των δύο χωρών.
Ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Mevlul Cavusoglu συναντήθηκε με τον Ρώσο ομόλογό του Sergei Lavrov στο Σότσι, πριν από μια προγραμματισμένη συνάντηση του υψηλού επιπέδου Συμβουλίου Ρωσικής-Τουρκίας Συνεργασίας, το οποίο πρόκειται να διευθύνουν οι πρόεδροι τους.
Η Τουρκία, η Ρωσία και το Ιράν έχουν μία στρατηγική σχέση συνεργασίας, που αναπτύσσεται από τη διαδικασία της Αστάνα του 2016, η οποία υποτίθεται ότι θα χωρίσει τη Συρία σε περιοχές επιρροής και Θα απομάκρυνε τις ΗΠΑ από το ανατολικό τμήμα της αραβικής χώρας.
Τα παραδείγματα του παρελθόντος
Ο τελικός στόχος είναι ο ίδιος: Διώξτε τις ΗΠΑ από την περιοχή και δώστε σε κάθε μέλος αυτής της νέας συμμαχίας τον αντίστοιχο τομέα ελέγχου.
Η Τουρκία προσπάθησε να υποδείξει στο Ισραήλ, καθώς και στις ΗΠΑ, ότι θέλει «συμφιλίωση».
Ωστόσο, ενώ μιλά ο πρόεδρος της Τουρκίας Tayyip Erdogan συνεχίζει τη στρατιωτική του πορεία.
Οι ΗΠΑ κάποτε είχαν έναν ευρύτερο ρόλο στον Καύκασο.
Η Γεωργία ανέμενε αμερικανική υποστήριξη το 2008 όταν οδηγήθηκε σε πόλεμο με τη Ρωσία για αμφισβητούμενες περιοχές.
Η εξάλειψη της δυτικής επιρροής
Όταν η Γεωργία νικήθηκε, ο ρόλος των ΗΠΑ και της Ευρώπης εκεί μειώθηκε.
Αργότερα το 2014, η Ουκρανία ανέμενε περισσότερη υποστήριξη από τις ΗΠΑ, αλλά είδε τη Ρωσία να προσαρτά την Κριμαία.
Ο πόλεμος τον οποίο προκάλεσε η Τουρκία το Αζερμπαϊτζάν τον Σεπτέμβριο του 2020 ήταν το τέλος της παρουσίας των ΗΠΑ στον Καύκασο.
Ενώ η Τουρκία «διαφήμισε» τον πόλεμο ως απαραίτητη για να αντιμετωπίσει το Ιράν και τη Ρωσία, η Άγκυρα στην πραγματικότητα συνεργάστηκε με την Τεχεράνη και τη Μόσχα.
Ο στόχος ήταν να φέρει τη Ρωσία στον νότιο Καύκασο ως ειρηνευτική δύναμη και να εξαλείψει οποιαδήποτε δυτική επιρροή.
Αυτό συμβαίνει επειδή η Αρμενία επιδιώκει να απομακρυνθεί από την τροχιά της Ρωσίας.
Ο Nikol Pasynyan ήθελε να αναζητήσει στενότερους δεσμούς με τη Δύση.
Το τέλος της ηγεμονίας των ΗΠΑ
Για να το αποτρέψει αυτό, η Μόσχα επέτρεψε στον στρατό του Αζερμπαϊτζάν, ενισχυμένο από την Τουρκία να ξεκινήσει έναν πόλεμο για να αποδυναμώσει τον Αρμένιο πρωθυπουργό.
Αποδυναμωμένος και ηττημένος ο Pasinyan ζήτησε εκεχειρία και τώρα η Αρμενία είναι όμηρος της Μόσχας και της Άγκυρας.
Το Αζερμπαϊτζάν, το οποίο επιδίωκε για δεκαετίες να πλησιάσει τις ΗΠΑ και το Ισραήλ ως στρατηγικό εταίρο, περνά πλέον στη σφαίρα επιρροή της Άγκυρας.
Το τελικό αποτέλεσμα είναι περισσότερο ιρανικός, ρωσικός και τουρκικός έλεγχος και αποδυνάμωση των ανεξάρτητων κρατών του νότιου Καυκάσου.
Ρωσία, Τουρκία και Ιράν έχουν στρατηγικό στόχο να τερματίσουν τον μονοπολικό κόσμο της ηγεμονίας των ΗΠΑ, που προέκυψε μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου.
Η ατζέντα της Άγκυρας είναι πάντα η αποδυνάμωση και η μείωση του ρόλου των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή και η αύξηση του ρόλου της Ρωσίας και του Ιράν.
Σε κάθε εισβολή εξάλλου, που έχει πραγματοποιήσει η Άγκυρα μέχρι στιγμής, έχει επιδιώξει να αυξήσει τη δύναμη της Ρωσίας και του Ιράν - και όχι μόνο να αποδυναμώσει τις ΗΠΑ, καταλήγει το δημοσίευμα.
Σχόλια αναγνωστών