Πρόσφατα διδάγματα από τον πόλεμο στην Ουκρανία
Είναι πολύ χρήσιμο για όσους παρακολουθούν τις εξελίξεις και ενδιαφέρονται για τις αλλαγές που υφίσταται ο πόλεμος καθημερινά λόγω νέων υλικών και τεχνολογιών, να ακούν και να θέτουν υπόψη τους τις αναφορές και τα βιώματα ανδρών που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή του πεδίου της μάχης, ασχέτως με ποια πλευρά πολεμούν.
Στην πρόσφατη συνέντευξη που παραχώρησε στο κανάλι “New Rules Podcast” ο Ιβάν, ένας Ρώσος βετεράνος του πολέμου, ανέφερε πολλά πράγματα που αν συνδεθούν και με άλλες αντίστοιχες πηγές, επιβεβαιώνουν την γενική πληροφόρηση για την εξέλιξη της τακτικής του πολέμου.
Παρακάτω, θα αναφερθούν συνοπτικά, ώστε ο αναγνώστης να αποκομίσει με τον πλέον ουδέτερο τρόπο την πληροφορία και να την κρίνει μόνος του.
Κατ’ αρχήν ο Ιβάν ανέφερε πως μετά την έναρξη της “Ειδικής Στρατιωτικής Επιχείρησης” έπρεπε να περάσουν 6 μήνες για να απορροφήσει ο ρωσικός στρατός τους διάφορους εθελοντές.
Η εκπαίδευσή τους διήρκεσε περί τον ένα μήνα, και η πρώτη τους αποστολή ήταν η υποστήριξη ομάδας ανιχνευτών σε ρόλο πλαγιοκόπησης (οι ανιχνευτές ήταν έμπειροι).
Τα δέντρα ακόμα αποτελούν στοιχείο κάλυψης και απόκρυψης, κάτι πολύ σημαντικό καθώς πλέον η πρώτη γραμμή εποπτεύεται και “χτενίζεται” 24/7 από drones.
Αυτή η διαρκής παρατήρηση του ενός αντιπάλου από τον άλλο, απαγόρευσε στην πράξη τις μεγάλες συγκεντρώσεις μονάδων και άρα έπαυσε πλέον να είναι δυνατή η διεξαγωγή ελιγμών από μεγάλες μονάδες, καθώς ο αμυνόμενος είναι εύκολο να επικεντρώσει μεγάλη ισχύ πυρός όπου επιχειρήσει ο επιτιθέμενος να συγκεντρώσει μεγάλες δυνάμεις για διείσδυση.
Ακόμα και 3 άρματα μαζί αποτελούν έναν θελτικό στόχο, κατά του οποίου θα εξαπολυθούν αρκετά drones ή βολές Πυροβολικού ώστε να τα καταστρέψουν.
Έτσι, οι επιχειρήσεις έχουν μεταβληθεί σε πόλεμο φθοράς και οι όποιες επιθετικές ενέργειες γίνονται με μεγάλη διασπορά δυνάμεων και με πολλές ομάδες των 3-4 ατόμων.
Ειδικά για την μεγάλη ουκρανική αντεπίθεση, είχε καταστεί ορατή τουλάχιστον δύο ημέρες νωρίτερα.
Για την ανάσχεση τέτοιων επιθέσεων δημιουργήθηκαν επί τούτου Μοίρες Βομβαρδισμού από UAV.
Όμως αυτό που ήταν εξαιρετικά σημαντικό, ειδικά μετά τις πρώτες μεγάλες τακτικές ήττες ή αιφνιδιασμούς και απώλειες του ρωσικού στρατού, ήταν η αλλαγή τρόπου λειτουργίας του, καθώς επετράπη σε εθελοντές να προσφέρουν γνώση και νέες ιδέες και να πειραματιστούν/εφαρμόσουν νέες τεχνικές και υλικά, τα οποία με τον καιρό απέδωσαν καρπούς αφού έσπασε η ακαμψία των Ανώτερων Αξιωματικών που είχαν μείνει προσηλωμένοι σε παλιές αντιλήψεις από την εποχή του Σοβιετικού Στρατού.
Συγκεκριμένα ανέφερε παράδειγμα ενός εθελοντή, ο οποίος ανέλαβε να εξηγήσει και να διδάξει σε επίπεδο Συνταγματαρχών μιας ολόκληρης Στρατιάς νέες μεθόδους χρήσης επικοινωνιών, ηλεκτρονικών μέσων κλπ, και ο οποίος σταδιακά προήχθη σε Λοχαγό χάρη στον ρόλο που απέκτησε.
Οι εθελοντές όμως δεν βοηθούν μόνο εντός του στρατεύματος, αλλά και έξω από αυτό, καθώς οργάνωσαν ομάδες σε ΜΚΔ, οι οποίες αναλαμβάνουν εργασίες εξέλιξης υλικών, εύρεσης ή αγοράς εφοδίων, και η αξία τους υπερτονίστηκε σε περιπτώσεις που κάποια εύστοχα χτυπήματα του αντιπάλου σε αποθήκες υλικών κατέστρεφαν τις εφεδρείες υλικών drone και τότε οι εθελοντές ανελάμβαναν να φτιάξουν/αγοράσουν αντίστοιχα υλικά, ώστε να προμηθεύσουν τις μονάδες που τα χρειάζονταν.
Αυτό που… (δεν) κάνει εντύπωση είναι η υποβάθμιση του ρόλου των αρμάτων, καθώς πλέον θεωρούνται εξαιρετικά ευπρόσβλητα σε επιθέσεις από σμηνώσεις drone τα οποία κατά πάγια τακτική πρώτα στοχεύουν στην ακινητοποίησή τους και ύστερα στην καταστροφή τους.
Ο ρόλος τους πλέον περιορίζεται στην χρήση τους ως… μηχανοκίνητου πυροβολικού, και αυτά που απεδείχθησαν τα πλέον αξιόμαχα δυτικής κατασκευής είναι τα Leopard2 λόγω των εξαιρετικών σκοπευτικών και των θερμικών αισθητήρων που διαθέτουν.
Όλα τα υπόλοιπα τεθωρακισμένα οχήματα απεδείχθησαν εξ ίσου ευπρόσβλητα με τα ρωσικά, με μία λίγο καλύτερη εργονομία, με μόνη διαφορά τα ΤΟΜΑ Bradley που φάνηκε πως είναι πραγματικά σκληροτράχηλα και ανθεκτικά, με υψηλή επιβιωσιμότητα.
Είναι αναγκαίο να αναφερθεί πως όλα αυτά αναφέρονται σε τακτικό επίπεδο, δηλαδή σε αυτά που είδε ένας βετεράνος στην πρώτη γραμμή και όχι σε ανώτερο στρατηγικό/επιτελικό επίπεδο.
Μιλάμε για ένα πεδίο μάχης στο οποίο αναπτύσσονται πολυστρωματικές άμυνες αλλά και γραμμές επιθέσεων, με μικρά και μεσαία drones σε ρόλο κατευθυνόμενων πυρομαχικών, αναμεταδοτών, ανιχνευτών και παρατηρητών, με μεγάλα drones σε ρόλο μητρικών σκαφών ή βομβαρδιστικών, με γραμμές χαρακωμάτων στο έδαφος ή με αστικά κέντρα που έχουν μετατραπεί σε οχυρά, με ηλεκτρονικό πόλεμο στις ραδιοσυχνότητες, με εκτεταμένη χρήση Πυροβολικού είτε για δημιουργία φραγμού πυρός είτε για καταστροφή στόχων.
Το τρομερό στατιστικό που προκύπτει από συνδυασμό στοιχείων είναι είναι πως πλέον περίπου το 50-70% των απωλειών (ειδικά σε συγκεκριμένες κατηγορίες π.χ. τεθωρακισμένα) στην πρώτη γραμμή οφείλεται σε drones, ενώ το 40-60 % γενικά στο Πυροβολικό, του οποίου η ευστοχία αυξήθηκε χάρη στην συμβολή των drones (καλύτερη παρατήρηση, εντοπισμό στόχων).
Το Πυροβολικό παραμένει ο βασιλιάς της μάχης και είναι καθοριστικό για την καταστολή του εχθρού ή την προσβολή στόχων ή ανοχύρωτων και μερικώς οχυρωμένων τοποθεσιών, αλλά τα drones πλέον αποτελούν εξίσου καθοριστικό παράγοντα.
Μιλάμε για μία real – time εξέλιξη αλλαγή του πολέμου, την οποία εφόσον εθνικό αμυντικό μας δόγμα είναι η αποτροπή, πρέπει να παρακολουθούμε και να ακολουθούμε στενά.
Είμαστε ήδη αρκετά πίσω από τις εξελίξεις.
Η αποτροπή δεν περνά πλέον τόσο πολύ από το πόσα άρματα διαθέτει κανείς, αλλά από το πόσο καλά είναι εκπαιδευμένος στον αντιαρματικό αγώνα, στην ανάσχεση / αντιμετώπιση drones και τελικά στην ανάπτυξη εγχώριας παραγωγής drones και πλήρωσης στρατιωτικών αποθηκών με 250.000 μονάδες για τους 3-4 πρώτους μήνες ενός πιθανού πολέμου…
Σταμέλος Παπαβασιλείου
www.bankingnews.gr
Στην πρόσφατη συνέντευξη που παραχώρησε στο κανάλι “New Rules Podcast” ο Ιβάν, ένας Ρώσος βετεράνος του πολέμου, ανέφερε πολλά πράγματα που αν συνδεθούν και με άλλες αντίστοιχες πηγές, επιβεβαιώνουν την γενική πληροφόρηση για την εξέλιξη της τακτικής του πολέμου.
Παρακάτω, θα αναφερθούν συνοπτικά, ώστε ο αναγνώστης να αποκομίσει με τον πλέον ουδέτερο τρόπο την πληροφορία και να την κρίνει μόνος του.
Κατ’ αρχήν ο Ιβάν ανέφερε πως μετά την έναρξη της “Ειδικής Στρατιωτικής Επιχείρησης” έπρεπε να περάσουν 6 μήνες για να απορροφήσει ο ρωσικός στρατός τους διάφορους εθελοντές.
Η εκπαίδευσή τους διήρκεσε περί τον ένα μήνα, και η πρώτη τους αποστολή ήταν η υποστήριξη ομάδας ανιχνευτών σε ρόλο πλαγιοκόπησης (οι ανιχνευτές ήταν έμπειροι).
Τα δέντρα ακόμα αποτελούν στοιχείο κάλυψης και απόκρυψης, κάτι πολύ σημαντικό καθώς πλέον η πρώτη γραμμή εποπτεύεται και “χτενίζεται” 24/7 από drones.
Αυτή η διαρκής παρατήρηση του ενός αντιπάλου από τον άλλο, απαγόρευσε στην πράξη τις μεγάλες συγκεντρώσεις μονάδων και άρα έπαυσε πλέον να είναι δυνατή η διεξαγωγή ελιγμών από μεγάλες μονάδες, καθώς ο αμυνόμενος είναι εύκολο να επικεντρώσει μεγάλη ισχύ πυρός όπου επιχειρήσει ο επιτιθέμενος να συγκεντρώσει μεγάλες δυνάμεις για διείσδυση.
Ακόμα και 3 άρματα μαζί αποτελούν έναν θελτικό στόχο, κατά του οποίου θα εξαπολυθούν αρκετά drones ή βολές Πυροβολικού ώστε να τα καταστρέψουν.
Έτσι, οι επιχειρήσεις έχουν μεταβληθεί σε πόλεμο φθοράς και οι όποιες επιθετικές ενέργειες γίνονται με μεγάλη διασπορά δυνάμεων και με πολλές ομάδες των 3-4 ατόμων.
Ειδικά για την μεγάλη ουκρανική αντεπίθεση, είχε καταστεί ορατή τουλάχιστον δύο ημέρες νωρίτερα.
Για την ανάσχεση τέτοιων επιθέσεων δημιουργήθηκαν επί τούτου Μοίρες Βομβαρδισμού από UAV.
Όμως αυτό που ήταν εξαιρετικά σημαντικό, ειδικά μετά τις πρώτες μεγάλες τακτικές ήττες ή αιφνιδιασμούς και απώλειες του ρωσικού στρατού, ήταν η αλλαγή τρόπου λειτουργίας του, καθώς επετράπη σε εθελοντές να προσφέρουν γνώση και νέες ιδέες και να πειραματιστούν/εφαρμόσουν νέες τεχνικές και υλικά, τα οποία με τον καιρό απέδωσαν καρπούς αφού έσπασε η ακαμψία των Ανώτερων Αξιωματικών που είχαν μείνει προσηλωμένοι σε παλιές αντιλήψεις από την εποχή του Σοβιετικού Στρατού.
Συγκεκριμένα ανέφερε παράδειγμα ενός εθελοντή, ο οποίος ανέλαβε να εξηγήσει και να διδάξει σε επίπεδο Συνταγματαρχών μιας ολόκληρης Στρατιάς νέες μεθόδους χρήσης επικοινωνιών, ηλεκτρονικών μέσων κλπ, και ο οποίος σταδιακά προήχθη σε Λοχαγό χάρη στον ρόλο που απέκτησε.
Οι εθελοντές όμως δεν βοηθούν μόνο εντός του στρατεύματος, αλλά και έξω από αυτό, καθώς οργάνωσαν ομάδες σε ΜΚΔ, οι οποίες αναλαμβάνουν εργασίες εξέλιξης υλικών, εύρεσης ή αγοράς εφοδίων, και η αξία τους υπερτονίστηκε σε περιπτώσεις που κάποια εύστοχα χτυπήματα του αντιπάλου σε αποθήκες υλικών κατέστρεφαν τις εφεδρείες υλικών drone και τότε οι εθελοντές ανελάμβαναν να φτιάξουν/αγοράσουν αντίστοιχα υλικά, ώστε να προμηθεύσουν τις μονάδες που τα χρειάζονταν.
Αυτό που… (δεν) κάνει εντύπωση είναι η υποβάθμιση του ρόλου των αρμάτων, καθώς πλέον θεωρούνται εξαιρετικά ευπρόσβλητα σε επιθέσεις από σμηνώσεις drone τα οποία κατά πάγια τακτική πρώτα στοχεύουν στην ακινητοποίησή τους και ύστερα στην καταστροφή τους.
Ο ρόλος τους πλέον περιορίζεται στην χρήση τους ως… μηχανοκίνητου πυροβολικού, και αυτά που απεδείχθησαν τα πλέον αξιόμαχα δυτικής κατασκευής είναι τα Leopard2 λόγω των εξαιρετικών σκοπευτικών και των θερμικών αισθητήρων που διαθέτουν.
Όλα τα υπόλοιπα τεθωρακισμένα οχήματα απεδείχθησαν εξ ίσου ευπρόσβλητα με τα ρωσικά, με μία λίγο καλύτερη εργονομία, με μόνη διαφορά τα ΤΟΜΑ Bradley που φάνηκε πως είναι πραγματικά σκληροτράχηλα και ανθεκτικά, με υψηλή επιβιωσιμότητα.
Είναι αναγκαίο να αναφερθεί πως όλα αυτά αναφέρονται σε τακτικό επίπεδο, δηλαδή σε αυτά που είδε ένας βετεράνος στην πρώτη γραμμή και όχι σε ανώτερο στρατηγικό/επιτελικό επίπεδο.
Μιλάμε για ένα πεδίο μάχης στο οποίο αναπτύσσονται πολυστρωματικές άμυνες αλλά και γραμμές επιθέσεων, με μικρά και μεσαία drones σε ρόλο κατευθυνόμενων πυρομαχικών, αναμεταδοτών, ανιχνευτών και παρατηρητών, με μεγάλα drones σε ρόλο μητρικών σκαφών ή βομβαρδιστικών, με γραμμές χαρακωμάτων στο έδαφος ή με αστικά κέντρα που έχουν μετατραπεί σε οχυρά, με ηλεκτρονικό πόλεμο στις ραδιοσυχνότητες, με εκτεταμένη χρήση Πυροβολικού είτε για δημιουργία φραγμού πυρός είτε για καταστροφή στόχων.
Το τρομερό στατιστικό που προκύπτει από συνδυασμό στοιχείων είναι είναι πως πλέον περίπου το 50-70% των απωλειών (ειδικά σε συγκεκριμένες κατηγορίες π.χ. τεθωρακισμένα) στην πρώτη γραμμή οφείλεται σε drones, ενώ το 40-60 % γενικά στο Πυροβολικό, του οποίου η ευστοχία αυξήθηκε χάρη στην συμβολή των drones (καλύτερη παρατήρηση, εντοπισμό στόχων).
Το Πυροβολικό παραμένει ο βασιλιάς της μάχης και είναι καθοριστικό για την καταστολή του εχθρού ή την προσβολή στόχων ή ανοχύρωτων και μερικώς οχυρωμένων τοποθεσιών, αλλά τα drones πλέον αποτελούν εξίσου καθοριστικό παράγοντα.
Μιλάμε για μία real – time εξέλιξη αλλαγή του πολέμου, την οποία εφόσον εθνικό αμυντικό μας δόγμα είναι η αποτροπή, πρέπει να παρακολουθούμε και να ακολουθούμε στενά.
Είμαστε ήδη αρκετά πίσω από τις εξελίξεις.
Η αποτροπή δεν περνά πλέον τόσο πολύ από το πόσα άρματα διαθέτει κανείς, αλλά από το πόσο καλά είναι εκπαιδευμένος στον αντιαρματικό αγώνα, στην ανάσχεση / αντιμετώπιση drones και τελικά στην ανάπτυξη εγχώριας παραγωγής drones και πλήρωσης στρατιωτικών αποθηκών με 250.000 μονάδες για τους 3-4 πρώτους μήνες ενός πιθανού πολέμου…
Σταμέλος Παπαβασιλείου
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών