O πληθωρισμός των τροφίμων στην αμερικανική οικονομία τρέχει με 8,8% ενώ με την ίδια ή και υψηλότερη ταχύτητα φαίνεται να τρέχει στη Βρετανία και στην Ευρώπη.
Το κύριο πρόβλημα είναι ωστόσο αυτό το 8.8% είναι μόνον η αρχή, με την έννοια ότι τα συγκεκριμένα επίπεδα πληθωρισμού δεν έχουν ακόμη ενσωματώσει τις μεγάλες αυξήσεις του κόστους παραγωγής που πληρώνουν οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι.
Πρέπει να έχουμε υποψη μας ότι αγρότες και κτηνοτρόφοι προπληρώνουν όλα τα κόστη παραγωγής και ανακτούν τα έξοδά τους μόνο όταν κάνουν συγκομιδή και πουλήσουν το προϊόν τους, με κάποιους μήνες καθυστέρηση.
Το πόση είναι αυτή η καθυστέρηση εξαρτάται από το είδος παραγωγής, αλλά σίγουρα υπάρχει καθυστέρηση που από τις αρχικές αυξήσεις στα κόστη παραγωγής, μας δίνει ένα τσουνάμι πληθωρισμού τροφίμων 12 έως 18 μήνες μετά.
Βασικό ρόλο στην αύξηση των τιμών των τροφίμων παίζουν οι αυξήσεις στις τιμές των καυσίμων και λιπασμάτων. Τα καύσιμα και τα λιπάσματα μαζί αποτελούν τα δύο μεγαλύτερα κόστη εισροών για τους αγρότες και συνήθως που συνήθως υπερβαίνουν το 50% του συνολικού τους κόστους.
Ας δούμε το διάγραμμα των λιανικών τιμών του diesel:
Και να το διάγραμμα των τιμών των λιπασμάτων, που είναι υποπροϊόν του φυσικού αερίου:
Με δυο δυο λόγια οι τιμές του diesel έχουν φτάσει στην ουρανό και οι τιμές των λιπασμάτων έχουν τριπλασιαστεί και σε ορισμένες περιπτώσεις τετραπλασιαστεί.
Και βεβαίως οι κυβερνήσεις δεν είναι δυνατό να τα διορθώσουν αυτά βάζοντας τις κεντρικές τράπεζες να αυξήσουν τα επιτόκια.
Εμμένοντας στην πλευρά της προσφοράς
Η Νέα Ζηλανδία θα επιβάλει ειδικό φόρο στα πρόβατα και τις αγελάδες για να μειώσει τα αέρια του θερμοκηπίου.
«Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι πρέπει να μειώσουμε την ποσότητα αερίων του θερμοκηπίου που εκχύουμε στην ατμόσφαιρα και ένα αποτελεσματικό σύστημα τιμολόγησης εκπομπών αερίων ρύπων στη γεωργία και στην κτηνοτροφία θα μας βοηθήσει να το πετύχουμε», δήλωσε ο James Shaw, Υπουργός κλιματικής αλλαγής.
Τι θα πει αυτό;
Ότι η κυβέρνηση της Νέας Ζηλανδίας ετοιμάζεται να επιβάλλει ένα νέο φόρο στον πιο παραγωγικό τομέα της οικονομίας της.
Αν όμως η Νέα Ζηλανδία, αυξάνοντας τις τιμές των κτηνοτροφικών της προϊόντων για τη διεθνή αγορά, αδυνατεί να εξάγει τις ποσότητες που εξήγαγε, θα αρχίσει να καταγράφει μεγάλο εμπορικό έλλειμμα, το νόμισμά της θα αποδυναμωθεί και θα αρχίσουν να ακριβαίνουν όλα δεν παράγονται εγχωρίως, π.χ. ο άνθρακας που πλέον εισάγεται, το diesel που χρησιμοποιούν όλοι οι αγρότες και τα λιπάσματα που επίσης χρησιμοποιούν οι αγρότες.
Έτσι η Νέα Ζηλανδία θα χάσει την ανταγωνιστικότητά της στην παγκόσμια αγροτική αγορά.
«Για όλα φταίνε οι άπληστες ενεργειακές εταιρείες και οι αγρότες που σκοτώνουν τη μάνα γη»
Αν αρχίσεις να αυξάνεις τη φορολογία αυξάνοντας τις τιμές των τροφίμων, δύο πράγματα συμβαίνουν:
Είτε οι άνθρωποι απελπίζονται
Είτε περιέρχονται σε απόγνωση, οπότε γίνονται επιρρεπείς και ευκολόπιστοι απέναντι σε «λύσεις» που προηγουμένως ήταν εκτός συζήτησης.
Όταν στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ του Νταβός προτείνεται μεταξύ των άλλων η κατανάλωση σκουληκιών, λέγεται με ένα τρόπο ότι μπορεί να μην υπάρχει άλλη επιλογή αφού μέσω μιας πολιτικής καταστροφής της προσφοράς, αυξάνονται διαρκώς οι τιμές στην ενέργεια και στα λιπάσματα και στα τρόφιμα, όπως δείχνει το παράδειγμα της Νέας Ζηλανδίας.
Αλλά κατηγορούνται για τις αυξήσεις των τιμών οι ενεργειακές επιχειρήσεις και οι άπληστοι αγρότες που σκοτώνουν τη μητέρα γη.
Όλο αυτό το πράγμα δεν έχει νόημα, αλλά με την ατέρμονη προπαγάνδα και το πες πες ο κόσμος θα πειστεί ότι όλα αυτά είναι σωστά.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών