Το θέμα της μεγάλης καταστροφής και του τρόπου, περιορισμού των κρατικών δαπανών, φαίνεται ότι άνοιξε στο Μ. Μαξίμου
Οι μεγάλες φυσικές καταστροφές του Καλοκαιριού, αλλά και η αδυναμία της χώρας να εξασφαλίσει από την ΕΕ, επαρκή κονδύλια για την ανασυγκρότηση των καμένων και πλημμυρισμένων περιοχών της Θεσσαλίας, του Έβρου της Αττικής κλπ, ανοίγει εκ νέου την καθολικότητα της ασφάλισης έναντι φυσικών καταστροφών.
Είναι αμφίβολο, αν τα 2,4 δις ευρώ που φαίνεται να εξασφαλίζει η χώρα από την ανακατεύθυνση κονδυλίων από τα 2 δις του Ευρωπαϊκού Κοινοτικού Ταμείου και τα πλέον 400 εκατ. που φαίνεται να εξασφάλισε πρόσθετα ο Κυριάκος Μητσοτάκης στο Στρασβούργο, επαρκούν για την ανοικοδόμηση των περιοχών που έχουν πληγεί, τόσο σε έργα, όσο και σε άμεση ή έμμεση στήριξη επιχειρήσεων, εργαζομένων και πληγέντων.
Την Τρίτη η ΕΑΕΕ, έδωσε στη δημοσιότητα την ετήσια έκθεση για την συνολική πορεία των ασφαλίσεων, η οποία δείχνει ότι οι ασφαλισμένες ζημιές από φυσικές καταστροφές το 2022 ξεπέρασαν τα 72,5 εκατ. ευρώ.
Ζημιές που δεν είχαν καμία σχέση με το μέγεθος των αντίστοιχων του φετινού Καλοκαιριού, όπου αναμένεται να φτάσουν και να ξεπεράσουν τα 300 εκατ. ευρώ.
Το θέμα της μεγάλης καταστροφής και του τρόπου, περιορισμού των κρατικών δαπανών, φαίνεται ότι άνοιξε στο Μ. Μαξίμου, πριν το ταξίδι του πρωθυπουργού στην έδρα της ΕΕ.
Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, εξετάζεται η Ευρωπαϊκή εμπειρία η οποία δείχνει ότι η Ελλάδα απέχει μακράν, απ’ τα τεκταινόμενα στα ΕΕ, καθώς στη χώρα μας η ασφάλιση έναντι φυσικών φαινομένων περιορίζεται στο 15%, με μόλις 2 στα 10 σπίτια να είναι ασφαλισμένα και αυτά, στην πλειοψηφία τους, επειδή είναι με δανεισμό και η ασφάλιση είναι υποχρεωτική.
Υποχρεωτική όμως είναι η ασφάλιση σε Γαλλία Γερμανία, Βέλγιο, Ολλανδία, Πορτογαλία, Ισπανία αλλά και Ρουμανία.
Τα σενάρια που έχουν πέσει στο τραπέζι και οι αποφάσεις αναμένεται να ληφθούν εντός του 2024, είναι δύο και συγκεκριμένα:
1. Η υποχρεωτικότητα να αφορά περιοχές υψηλού κινδύνου (ζώνες που γειτνιάζουν με δάσος, περιοχές που θα χαρακτηριστούν ως επικίνδυνες για πλημμύρες ή για σεισμούς).
Η υποχρεωτική ασφάλιση του ακινήτου, μπορεί να λειτουργήσει ως "ανάχωμα" για στην κατασκευή αυθαίρετων, τα οποία δεν θα ασφαλίζονται.
Σε αυτό το σενάριο «δένει» η υπόσχεση του οικονομικού επιτελείου στον πρόεδρο της ΕΑΕΕ, Αλέξανδρο Σαρρηγεωρηγίου, για την ενίσχυση του 3ου πυλώνα ασφάλισης, κυρίως με φορολογικά κίνητρα, όπως αφαίρεση από τα εισοδήματα του κόστους ασφάλισης για Ζωή και Φυσικές Καταστροφές, αλλά και στον 2ο πυλώνα, τα Επαγγελματικά Ταμεία, ιδίως όσον αφορά την φορολογία των εφάπαξ επιδομάτων που σήμερα φτάνει στο 40% ανάλογα με το ύψος της παροχής.
2. Το δεύτερο σενάριο αφορά σε ένα μοντέλο που εξετάζεται παγκόσμια και είναι πιο κοντά στα δικά μας δεδομένα, μέσω των συμπράξεων Δήμων-Ασφαλιστικών εταιριών για καλύψεις πρόσθετες του κράτους, καθώς από μόνο του κανένας κρατικός φορέας δεν μπορεί να αναλάβει το βάρος και το κόστος μιας μεγάλης καταστροφής, είτε αυτή είναι πυρκαγιά είτε σεισμός, είτε πλημμύρα, όπως συνέβη στην προκειμένη περίπτωση.
Το ασφαλιστικό πακέτο θα συνάπτεται από τους δήμους που είναι σε «κόκκινες περιοχές» και θα επιμερίζεται στους δημότες μέσω της δημοτικής φορολόγησης.
Για παράδειγμα μετά τον σεισμό στην Κρήτη, όπου καταστράφηκε το Αρκαλοχώρι, ένα πρόγραμμα σύμπραξης θα μπορούσε να οδηγήσει μέσω της πολιτείας στην αποκατάσταση των πληγέντων και σε δεύτερο χρόνο σε πλήρη αποζημιώσεις των πληγέντων και από τις ασφαλιστικές, αλλά και το κράτος.
Σε αυτές τις συμπράξεις, ο ασφαλιστικός κλάδος είναι υπεύθυνος για την ανάπτυξη και την εισαγωγή λύσεων, ενώ το κράτος ορίζει τους κοινωνικοπολιτικούς στόχους και το νομικό και κανονιστικό πλαίσιο. Μία άλλη περίπτωση αποτελεί το Μάτι.
Οι αποζημιώσεις δόθηκαν μετά από 4 χρόνια, μέσα από δαιδαλώδεις γραφειοκρατικές διαδικασίες και άλλα προβλήματα, πολεοδομικά κλπ.
Στη χώρα μας, ο πρόσφατος νόμος για την υποχρεωτική ασφάλιση σε ζώνες υψηλής επικινδυνότητας των νέων κτισμάτων, που έγινε από το υπουργείο Προστασίας και Κλιματικής Αλλαγής, θεωρείται άτολμος.
Η κυβέρνηση έχει αντιληφθεί το πρόβλημα, ιδιαίτερα μετά τις πρόσφατες καταστροφές, και «βρίσκεται κοντά» στην υιοθέτηση προτάσεων, με στόχο να καλυφθεί το σύνολο των κατοικιών της χώρας και η ασφαλιστική αγορά να αναλάβει την ευθύνη που της αναλογεί για έναν κίνδυνο με υψηλό ρίσκο σε μια σεισμογενή χώρα όπως η Ελλάδα.
Αντώνης Βασιλόπουλος
www.bankingnews.gr
Είναι αμφίβολο, αν τα 2,4 δις ευρώ που φαίνεται να εξασφαλίζει η χώρα από την ανακατεύθυνση κονδυλίων από τα 2 δις του Ευρωπαϊκού Κοινοτικού Ταμείου και τα πλέον 400 εκατ. που φαίνεται να εξασφάλισε πρόσθετα ο Κυριάκος Μητσοτάκης στο Στρασβούργο, επαρκούν για την ανοικοδόμηση των περιοχών που έχουν πληγεί, τόσο σε έργα, όσο και σε άμεση ή έμμεση στήριξη επιχειρήσεων, εργαζομένων και πληγέντων.
Την Τρίτη η ΕΑΕΕ, έδωσε στη δημοσιότητα την ετήσια έκθεση για την συνολική πορεία των ασφαλίσεων, η οποία δείχνει ότι οι ασφαλισμένες ζημιές από φυσικές καταστροφές το 2022 ξεπέρασαν τα 72,5 εκατ. ευρώ.
Ζημιές που δεν είχαν καμία σχέση με το μέγεθος των αντίστοιχων του φετινού Καλοκαιριού, όπου αναμένεται να φτάσουν και να ξεπεράσουν τα 300 εκατ. ευρώ.
Το θέμα της μεγάλης καταστροφής και του τρόπου, περιορισμού των κρατικών δαπανών, φαίνεται ότι άνοιξε στο Μ. Μαξίμου, πριν το ταξίδι του πρωθυπουργού στην έδρα της ΕΕ.
Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, εξετάζεται η Ευρωπαϊκή εμπειρία η οποία δείχνει ότι η Ελλάδα απέχει μακράν, απ’ τα τεκταινόμενα στα ΕΕ, καθώς στη χώρα μας η ασφάλιση έναντι φυσικών φαινομένων περιορίζεται στο 15%, με μόλις 2 στα 10 σπίτια να είναι ασφαλισμένα και αυτά, στην πλειοψηφία τους, επειδή είναι με δανεισμό και η ασφάλιση είναι υποχρεωτική.
Υποχρεωτική όμως είναι η ασφάλιση σε Γαλλία Γερμανία, Βέλγιο, Ολλανδία, Πορτογαλία, Ισπανία αλλά και Ρουμανία.
Τα σενάρια που έχουν πέσει στο τραπέζι και οι αποφάσεις αναμένεται να ληφθούν εντός του 2024, είναι δύο και συγκεκριμένα:
1. Η υποχρεωτικότητα να αφορά περιοχές υψηλού κινδύνου (ζώνες που γειτνιάζουν με δάσος, περιοχές που θα χαρακτηριστούν ως επικίνδυνες για πλημμύρες ή για σεισμούς).
Η υποχρεωτική ασφάλιση του ακινήτου, μπορεί να λειτουργήσει ως "ανάχωμα" για στην κατασκευή αυθαίρετων, τα οποία δεν θα ασφαλίζονται.
Σε αυτό το σενάριο «δένει» η υπόσχεση του οικονομικού επιτελείου στον πρόεδρο της ΕΑΕΕ, Αλέξανδρο Σαρρηγεωρηγίου, για την ενίσχυση του 3ου πυλώνα ασφάλισης, κυρίως με φορολογικά κίνητρα, όπως αφαίρεση από τα εισοδήματα του κόστους ασφάλισης για Ζωή και Φυσικές Καταστροφές, αλλά και στον 2ο πυλώνα, τα Επαγγελματικά Ταμεία, ιδίως όσον αφορά την φορολογία των εφάπαξ επιδομάτων που σήμερα φτάνει στο 40% ανάλογα με το ύψος της παροχής.
2. Το δεύτερο σενάριο αφορά σε ένα μοντέλο που εξετάζεται παγκόσμια και είναι πιο κοντά στα δικά μας δεδομένα, μέσω των συμπράξεων Δήμων-Ασφαλιστικών εταιριών για καλύψεις πρόσθετες του κράτους, καθώς από μόνο του κανένας κρατικός φορέας δεν μπορεί να αναλάβει το βάρος και το κόστος μιας μεγάλης καταστροφής, είτε αυτή είναι πυρκαγιά είτε σεισμός, είτε πλημμύρα, όπως συνέβη στην προκειμένη περίπτωση.
Το ασφαλιστικό πακέτο θα συνάπτεται από τους δήμους που είναι σε «κόκκινες περιοχές» και θα επιμερίζεται στους δημότες μέσω της δημοτικής φορολόγησης.
Για παράδειγμα μετά τον σεισμό στην Κρήτη, όπου καταστράφηκε το Αρκαλοχώρι, ένα πρόγραμμα σύμπραξης θα μπορούσε να οδηγήσει μέσω της πολιτείας στην αποκατάσταση των πληγέντων και σε δεύτερο χρόνο σε πλήρη αποζημιώσεις των πληγέντων και από τις ασφαλιστικές, αλλά και το κράτος.
Σε αυτές τις συμπράξεις, ο ασφαλιστικός κλάδος είναι υπεύθυνος για την ανάπτυξη και την εισαγωγή λύσεων, ενώ το κράτος ορίζει τους κοινωνικοπολιτικούς στόχους και το νομικό και κανονιστικό πλαίσιο. Μία άλλη περίπτωση αποτελεί το Μάτι.
Οι αποζημιώσεις δόθηκαν μετά από 4 χρόνια, μέσα από δαιδαλώδεις γραφειοκρατικές διαδικασίες και άλλα προβλήματα, πολεοδομικά κλπ.
Στη χώρα μας, ο πρόσφατος νόμος για την υποχρεωτική ασφάλιση σε ζώνες υψηλής επικινδυνότητας των νέων κτισμάτων, που έγινε από το υπουργείο Προστασίας και Κλιματικής Αλλαγής, θεωρείται άτολμος.
Η κυβέρνηση έχει αντιληφθεί το πρόβλημα, ιδιαίτερα μετά τις πρόσφατες καταστροφές, και «βρίσκεται κοντά» στην υιοθέτηση προτάσεων, με στόχο να καλυφθεί το σύνολο των κατοικιών της χώρας και η ασφαλιστική αγορά να αναλάβει την ευθύνη που της αναλογεί για έναν κίνδυνο με υψηλό ρίσκο σε μια σεισμογενή χώρα όπως η Ελλάδα.
Αντώνης Βασιλόπουλος
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών