Ρεπορτάζ του Reuters αποκαλύπτει ότι δεκάδες μετανάστες στην Ειδομένη πωλούν φρούτα και ψωμί η ανοίγουν κουρεία για να καλύψουν τις ανάγκες τους σε τροφή και φάρμακα
Εκτενές ρεπορτάζ στον καταυλισμό της Ειδομένης πραγματοποίησε το ειδησεογραφικό πρακτορείο Reuters, καταγράφοντας την... άνθηση της επιχειρηματικότητας μεταξύ των μεταναστών, οι οποίοι συνειδητοποιώντας ότι μπορεί να βρίσκονται εκεί για πολύ καιρό ακόμη, αποφασίζουν να πάρουν την τύχη στα χέρια τους, προσπαθώντας να επιβιώσουν.
Αναλυτική το ρεπορτάζ του Reuters καταγράφει τα εξής:
Σε άμεση οπτική επαφή με την περίφραξη που φρουρείται από την αστυνομία της ΠΓΔΜ, η 35άχρονη μετανάστης από το Ιράκ Saima Hodep κυλά τη ζύμη της με ένα παλιό χαλυβδοσωλήνα νερού έξω από τη σκηνή της, προετοιμάζοντάς την για τους πελάτες της.
Η Saima είναι μία από τους ολοένα και περισσότερους μετανάστες που βγάζουν τα προς το ζην από την ελληνική πλευρά του συνόρων με τα Σκόπια, όπου περίπου 10.000 άνθρωποι έχουν δημιουργήσει το μεγαλύτερο προσφυγικό καταυλισμό της Ευρώπης και δείχνουν σημάδια ότι θα μείνουν εκεί επί μακρόν.
Η ίδια πουλάει περίπου 100 κομμάτια ψωμιού την ημέρα στον καταυλισμό της Ειδομένης, ο οποίος δεν έχει τρεχούμενο νερό, αλλά έχει τουλάχιστον 8 κουρείς.
«Οι γονείς μου δεν είχαν καμία επιλογή, όταν ξέμειναν από χρήματα πριν από λίγες εβδομάδες.
Έπρεπε να κάνουν κάτι για να βγάλουν λεφτά», λέει η 17άχρονη κόρη της Saima, Saven.
Ο αυτοσχέδιος καταυλισμός, που φιλοξενεί ως επί το πλείστον Σύριους, Ιρακινούς και Αφγανούς, δημιουργήθηκε πριν από 4 μήνες.
Εκείνη την εποχή, τεράστιοι αριθμοί μεταναστών βρίσκονταν καθ' οδόν προς τη βόρεια Ευρώπη, με την ελπίδα να αποκτήσουν άσυλο σε χώρες όπως η Γερμανία, αλλά το κλείσιμο των συνόρων στα Βαλκάνια εγκλώβισαν χιλιάδες στην Ελλάδα.
Αυτοί αρνούνται να μετακινηθούν, παρά το ότι έχουν δεχτεί δακρυγόνα από την αστυνομία της ΠΓΔΜ και εκκλήσεις από τις ελληνικές αρχές να δεχτούν να πάνε σε οργανωμένους καταυλισμούς, στην ενδοχώρα.
Σήμερα το στρατόπεδο Ειδομένης έχει τρία αυτοσχέδια τζαμιά, ένα νηπιαγωγείο και ένα σχολείο, καθώς και τουλάχιστον 4 κατασκευαστές φαλάφελ, το οποίο συμπληρώνει την τροφή που παρέχεται από μη κυβερνητικές οργανώσεις.
Ελλιπείς παροχές
Οι σκηνές των μεταναστών είναι τυχαία τοποθετημένες και συνωστίζονται για το χώρο στο λιβάδι, έξω από το χωριό Ειδομένης.
Οι βασικές εγκαταστάσεις είναι λιγοστές.
Υπάρχουν χημικές τουαλέτες, αλλά βρωμάνε και συχνά υπερχειλίζουν.
Ο έλληνας αναπληρωτής υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής, Γιάννης Μουζάλας, δήλωσε την περασμένη εβδομάδα ότι οι συνθήκες στο στρατόπεδο είναι «μία προσβολή η οποία θα πρέπει να σταματήσει».
Ωστόσο, η Ελλάδα, σε αντίθεση με τη Γαλλία που γκρέμισε μέρος του ανεπίσημου καταυλισμού που ήταν γνωστό ως «Ζούγκλα» στο Καλαί, κινείται με ήπιους ρυθμούς όσον αφορά τον καταυλισμό και τους μετανάστες της Ειδομένης.
«Θα εντείνουμε το διάλογο», είπε ο Μουζάλας στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων.
Ο Raied Anbtauy, ένας 44άχρονος από το Χαλέπι, έχει εγκλωβιστεί στην Ειδομένη για τρεις μήνες, έχοντας αποχωριστεί από την οικογένειά του, η οποία έχει ήδη φτάσει στη Γερμανία.
Τις τελευταίες 10 ημέρες ο ίδιος έχει φτιάχνει φαλάφελ για να επιβιώσει, μαγειρεύοντάς τα σε μια μικρή καλύβα, δεμένη με κουβέρτες.
«Μου τελείωσαν τα χρήματα και έπρεπε να κάνω κάτι», είπε στο Reuters.
Ένας άλλος μετανάστης, ο 29άχρονος Παλαιστίνιος Ridwan Kiko, ο οποίος ζούσε στη Δαμασκό, δήλωσε ότι αναγκάζεται να πουλήσει τα φρούτα και τα λαχανικά που αγοράζει από Έλληνες Ρομά για να επιβιώσει και να πάρει τα φάρμακα για τη μητέρα του, μία διαβητικό που χρειάζεται ινσουλίνη.
«Η ζωή εδώ είναι τραγική, δεν έχουμε καθαρό νερό, δεν έχουμε χρήματα, το φαγητό δεν είναι καλό και δεν είναι αρκετό για όλους», λέει.
Οι επιχειρήσεις γεννήθηκαν πιθανότατα έπειτα από τη διαπίστωση ότι τα σύνορα θα παραμείνουν κλειστά, δήλωσε ο Marco Buono, επικεφαλής του γραφείου της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ στην Ειδομένη.
«Τα καταστήματα ξεκίνησαν στα τέλη Μαρτίου.
Υπάρχουν άνθρωποι με δεξιότητες που θέλουν να είναι χρήσιμοι στην κοινότητα και την οικογένειά τους και την ίδια στιγμή να βγάζουν κάποια χρήματα», είπε στο Reuters.
Παρά τις επανειλημμένες εκκλήσεις από τις ελληνικές αρχές, οι περισσότεροι πρόσφυγες και μετανάστες στην Ειδομένη αρνούνται να μετακινηθούν.
Ο Kiko, ο οποίος δίδασκε μαθηματικά και φυσική στη Δαμασκό, λέει ότι θα μείνει μέχρι να μπορέσει να κινηθεί προς τη Γερμανία.
Όσο υπάρχει η Ειδομένη, λέει, θα βαραίνει στη συνείδηση της Ευρώπης.
«Αν αφήσουμε την Ειδομένη, ο κόσμος θα μας ξεχάσει».
www.bankingnews.gr
Αναλυτική το ρεπορτάζ του Reuters καταγράφει τα εξής:
Σε άμεση οπτική επαφή με την περίφραξη που φρουρείται από την αστυνομία της ΠΓΔΜ, η 35άχρονη μετανάστης από το Ιράκ Saima Hodep κυλά τη ζύμη της με ένα παλιό χαλυβδοσωλήνα νερού έξω από τη σκηνή της, προετοιμάζοντάς την για τους πελάτες της.
Η Saima είναι μία από τους ολοένα και περισσότερους μετανάστες που βγάζουν τα προς το ζην από την ελληνική πλευρά του συνόρων με τα Σκόπια, όπου περίπου 10.000 άνθρωποι έχουν δημιουργήσει το μεγαλύτερο προσφυγικό καταυλισμό της Ευρώπης και δείχνουν σημάδια ότι θα μείνουν εκεί επί μακρόν.
Η ίδια πουλάει περίπου 100 κομμάτια ψωμιού την ημέρα στον καταυλισμό της Ειδομένης, ο οποίος δεν έχει τρεχούμενο νερό, αλλά έχει τουλάχιστον 8 κουρείς.
«Οι γονείς μου δεν είχαν καμία επιλογή, όταν ξέμειναν από χρήματα πριν από λίγες εβδομάδες.
Έπρεπε να κάνουν κάτι για να βγάλουν λεφτά», λέει η 17άχρονη κόρη της Saima, Saven.
Ο αυτοσχέδιος καταυλισμός, που φιλοξενεί ως επί το πλείστον Σύριους, Ιρακινούς και Αφγανούς, δημιουργήθηκε πριν από 4 μήνες.
Εκείνη την εποχή, τεράστιοι αριθμοί μεταναστών βρίσκονταν καθ' οδόν προς τη βόρεια Ευρώπη, με την ελπίδα να αποκτήσουν άσυλο σε χώρες όπως η Γερμανία, αλλά το κλείσιμο των συνόρων στα Βαλκάνια εγκλώβισαν χιλιάδες στην Ελλάδα.
Αυτοί αρνούνται να μετακινηθούν, παρά το ότι έχουν δεχτεί δακρυγόνα από την αστυνομία της ΠΓΔΜ και εκκλήσεις από τις ελληνικές αρχές να δεχτούν να πάνε σε οργανωμένους καταυλισμούς, στην ενδοχώρα.
Σήμερα το στρατόπεδο Ειδομένης έχει τρία αυτοσχέδια τζαμιά, ένα νηπιαγωγείο και ένα σχολείο, καθώς και τουλάχιστον 4 κατασκευαστές φαλάφελ, το οποίο συμπληρώνει την τροφή που παρέχεται από μη κυβερνητικές οργανώσεις.
Ελλιπείς παροχές
Οι σκηνές των μεταναστών είναι τυχαία τοποθετημένες και συνωστίζονται για το χώρο στο λιβάδι, έξω από το χωριό Ειδομένης.
Οι βασικές εγκαταστάσεις είναι λιγοστές.
Υπάρχουν χημικές τουαλέτες, αλλά βρωμάνε και συχνά υπερχειλίζουν.
Ο έλληνας αναπληρωτής υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής, Γιάννης Μουζάλας, δήλωσε την περασμένη εβδομάδα ότι οι συνθήκες στο στρατόπεδο είναι «μία προσβολή η οποία θα πρέπει να σταματήσει».
Ωστόσο, η Ελλάδα, σε αντίθεση με τη Γαλλία που γκρέμισε μέρος του ανεπίσημου καταυλισμού που ήταν γνωστό ως «Ζούγκλα» στο Καλαί, κινείται με ήπιους ρυθμούς όσον αφορά τον καταυλισμό και τους μετανάστες της Ειδομένης.
«Θα εντείνουμε το διάλογο», είπε ο Μουζάλας στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων.
Ο Raied Anbtauy, ένας 44άχρονος από το Χαλέπι, έχει εγκλωβιστεί στην Ειδομένη για τρεις μήνες, έχοντας αποχωριστεί από την οικογένειά του, η οποία έχει ήδη φτάσει στη Γερμανία.
Τις τελευταίες 10 ημέρες ο ίδιος έχει φτιάχνει φαλάφελ για να επιβιώσει, μαγειρεύοντάς τα σε μια μικρή καλύβα, δεμένη με κουβέρτες.
«Μου τελείωσαν τα χρήματα και έπρεπε να κάνω κάτι», είπε στο Reuters.
Ένας άλλος μετανάστης, ο 29άχρονος Παλαιστίνιος Ridwan Kiko, ο οποίος ζούσε στη Δαμασκό, δήλωσε ότι αναγκάζεται να πουλήσει τα φρούτα και τα λαχανικά που αγοράζει από Έλληνες Ρομά για να επιβιώσει και να πάρει τα φάρμακα για τη μητέρα του, μία διαβητικό που χρειάζεται ινσουλίνη.
«Η ζωή εδώ είναι τραγική, δεν έχουμε καθαρό νερό, δεν έχουμε χρήματα, το φαγητό δεν είναι καλό και δεν είναι αρκετό για όλους», λέει.
Οι επιχειρήσεις γεννήθηκαν πιθανότατα έπειτα από τη διαπίστωση ότι τα σύνορα θα παραμείνουν κλειστά, δήλωσε ο Marco Buono, επικεφαλής του γραφείου της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ στην Ειδομένη.
«Τα καταστήματα ξεκίνησαν στα τέλη Μαρτίου.
Υπάρχουν άνθρωποι με δεξιότητες που θέλουν να είναι χρήσιμοι στην κοινότητα και την οικογένειά τους και την ίδια στιγμή να βγάζουν κάποια χρήματα», είπε στο Reuters.
Παρά τις επανειλημμένες εκκλήσεις από τις ελληνικές αρχές, οι περισσότεροι πρόσφυγες και μετανάστες στην Ειδομένη αρνούνται να μετακινηθούν.
Ο Kiko, ο οποίος δίδασκε μαθηματικά και φυσική στη Δαμασκό, λέει ότι θα μείνει μέχρι να μπορέσει να κινηθεί προς τη Γερμανία.
Όσο υπάρχει η Ειδομένη, λέει, θα βαραίνει στη συνείδηση της Ευρώπης.
«Αν αφήσουμε την Ειδομένη, ο κόσμος θα μας ξεχάσει».
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών