Υπερδύναμη η Κίνα - Διπλασιασμός της οικονομίας έως το 2035 - Ποιος μπορεί να σταματήσει τον Xi Jinping

Σε παγκόσμια υπερδύναμη εξελίσσεται η Κίνα, με τις εκτιμήσεις να κάνουν λόγο για διπλασιασμό της οικονομίας της έως το 2035, ωστόσο οι αδυναμίες της πολιτικής που εφαρμόζει o Xi έρχονται στην επιφάνεια και απειλούν την παντοκρατορία της.
Το 2020, ο Κινέζος πρόεδρος Xi Jinping κήρυξε τη νίκη επί της COVID-19.
Επίσης, διακήρυξε ότι η Κίνα θα μπορούσε να διπλασιάσει την οικονομία της μέχρι το 2035.
Αυτές ήταν οι μεθυστικές μέρες που όλα πήγαιναν καλά για την Κίνα και τίποτα δεν πήγαινε καλά για τον υπόλοιπο κόσμο, αναφέρει χαρακτηριστικά το Eurasian Times.
Πόσο έχουν αλλάξει τα πράγματα!
Σήμερα, ο Xi κάνει λόγο για γεγονότα μαύρου κύκνου και γκρίζου ρινόκερου.
Προβλέπει μεγάλα σκοτεινά σύννεφα στον ορίζοντα.
Ωστόσο, η φιλοδοξία του να πάρει η Κίνα εκδίκηση για τον αιώνα της ταπείνωσης, να εγκαινιάσει έναν σινοκεντρικό κόσμο και να επιτύχει το κινεζικό όνειρο δεν έχει αλλάξει.
Η προσήλωση του στο να γίνει ο κορυφαίος πολιτικός άνδρας του κόσμου και ο μεγαλύτερος Κινέζος ηγέτης παραμένει άθικτη.

Τα εμπόδια στην παντοκρατορία του Xi

Ωστόσο, υπάρχει ένα ζήτημα.
Το κοινωνικό συμβόλαιο μεταξύ του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος (ΚΚΚ) και του κινεζικού λαού φθείρεται.
Το ΚΚΚ είχε υποσχεθεί ευημερία στο λαό, βασισμένη σε μια ανθηρή οικονομία που υποστηρίζεται από άφθονο και φθηνό εργατικό δυναμικό σε ένα ευνοϊκό διεθνές περιβάλλον. Αυτό κινδυνεύει.
Καθώς η υποσχόμενη ευημερία υποχωρεί, ο λαός είναι ανήσυχος.
Ωστόσο, ο Xi έχει αλλάξει ρότα και προσπαθεί τώρα να εισαγάγει μια ευημερούσα Κίνα στο τιμόνι της σινοκεντρικής παγκόσμιας τάξης πραγμάτων μέσω των τριπλών βαρελιών της επιθετικής διπλωματίας του, της εντυπωσιακής τεχνολογίας και του διεκδικητικού μιλιταρισμού.
Αυτή η ορατή στροφή είναι εμφανής από τότε που τελείωσαν οι "Δύο Συνεδρίες".
Η Κίνα βρίσκεται τώρα εν μέσω των πολλαπλών "μεγάλων αλμάτων προς τα πίσω" του Xi Jinping.
Στην προσπάθειά του αυτή, τον βοηθούν και τον υποστηρίζουν μια σειρά από επιλεγμένους πιστούς με ελάχιστη εμπειρία στη διακυβέρνηση.

Η τρόικα των Mao, Deng, & Xi

Τα "Μεγάλα άλματα προς τα πίσω" του Xi πρέπει να εξεταστούν στο πλαίσιο της πολιτικής οικονομίας της Κίνας. Γιατί πολιτική; Επειδή τα πάντα στην Κίνα είναι πολιτικά. Γιατί η οικονομία; Επειδή, όπως είπε και ο Clinton, "It is the economy stupid".
Η κομμουνιστική Κίνα έχει αναδείξει τρεις σημαντικούς ηγέτες στα 100 περίπου χρόνια της ύπαρξής της. Η τριάδα Mao Zedong, Deng Xiaoping, και Xi Jinping καθοδήγησαν το πεπρωμένο της Κίνας. Εφάρμοσαν σημαντικές αλλαγές. Η Κίνα και ο λαός της έχουν λόγους να είναι υπερήφανοι για πολλά πράγματα που έκαναν.
Ωστόσο, καθένας από αυτούς συνέβαλε στο να χαλιναγωγήσουν την Κίνα και να την βάλουν σε αντίστροφη ταχύτητα ακριβώς όταν φαινόταν ότι η Κίνα και ο λαός της θα απελευθερωνόταν. Αν το δούμε σε μια συνέχεια, η συνδυασμένη πολιτική προοπτική αυτής της τριάδας οδηγεί ένα δισεκατομμύριο και πλέον Κινέζους στην οικονομική απελπισία.
Σύμφωνα με ορισμένους, ο Mao, ο μεγάλος τιμονιέρης και ο μεγαλύτερος ηγέτης, έδωσε στον κινεζικό λαό την ανεξαρτησία από τον ιμπεριαλισμό και τις αποικιοκρατικές πρακτικές. Τους έδωσε ένα ενιαίο σύστημα διακυβέρνησης.
Ωστόσο, ήταν ο αρχιτέκτονας των μεγαλύτερων καταστροφών που υπέστη η Κίνα. Το "Μεγάλο άλμα προς τα εμπρός" του ήταν να κάνει ένα άλμα στην οικονομία της Κίνας για να γίνει σύγχρονη. Αυτή η κακοσχεδιασμένη πολιτικοοικονομική περιπέτεια οδήγησε στη μεγαλύτερη ανθρωπογενή πείνα και στο θάνατο περίπου 30-40 εκατομμυρίων ανθρώπων από λιμό.
Αργότερα, η παρανοϊκή "Πολιτιστική Επανάσταση" του εκκαθάρισε όλους τους ύποπτους καπιταλιστές και παραδοσιακούς για να διατηρήσει μια πουριτανική μορφή κομμουνιστικής κοινωνίας. Οδήγησε την Κίνα στην απόλυτη φτώχεια. Το δίδυμο των άσων - ο Richard Nixon and Henry Kissinger - έδωσε στην Κίνα και τον Mao μια σανίδα σωτηρίας το 1972. Την πήραν.
Ο Deng Xiaoping πήρε τη γενναιοδωρία της αμερικανικής σανίδας σωτηρίας και με τα δύο χέρια.
Δεν τον ένοιαζε αν η γάτα ήταν μαύρη ή άσπρη, αρκεί να έπιανε ποντίκια. Εφηύρε το περίφημο πλέον κοινωνικό συμβόλαιο μεταξύ του κινεζικού κράτους και του λαού του.
Έβαλε την Κίνα σε μια πορεία που τη μετέτρεψε από μια φτωχή κομμουνιστική χώρα σε ένα ευημερούν, αυταρχικό κράτος. Καθώς η Κίνα γινόταν πλούσια και ισχυρή, έλεγε συχνά: "Κρύψε τη δύναμή σου και περίμενε το χρόνο σου".
Πολλοί άνθρωποι πιστώνουν στον Deng το μεγαλείο για όλα τα επιτεύγματα της Κίνας που την έκαναν να γίνει η δύναμη που είναι σήμερα. Ωστόσο, αυτός ο Κινέζος ισχυρός άνδρας καθιέρωσε και εφάρμοσε αδίστακτα την πολιτική του ενός παιδιού. Αυτή η μυωπική πολιτική είναι η αιτία μιας μη αναστρέψιμης κινεζικής παρακμής. Οι Κινέζοι θερίζουν την καταστροφή που έσπειρε ο Deng πολύ καιρό πριν και δεν μπορούν να ξεφύγουν από τη μοίρα τους.

Αρχίζει η εποχή Xi και αλλάζει την Κίνα

Ο Xi ανέλαβε την Κίνα όταν η οικονομία της κορυφώθηκε, αν και με ανεξέλεγκτη διαφθορά και τον κίνδυνο να καταρρεύσει το ΚΚΚ. Προπαγάνδιζε τη "Σκέψη του Xi", ανέλαβε μια εκστρατεία κατά της διαφθοράς και εκκαθάρισε όλους τους πολιτικούς αντιπάλους για να ανακόψει τη σήψη και να εδραιώσει την εξουσία του.
Εφάρμοσε τον σκληροπυρηνικό κομμουνισμό των Mao - Marx. Επανεφεύρεσε τον κρατικό έλεγχο, σκλήρυνε τις ιδεολογικές θέσεις και ξεκίνησε μαζικό στρατιωτικό εκσυγχρονισμό για να εκδικηθεί τον "αιώνα της ταπείνωσης" και να "αναζωογονήσει το μεγάλο κινεζικό έθνος".
Είχε αρκετή από την κρυφή δύναμη. Ήταν η ώρα του να περιμένει. Αμφισβήτησε την τότε καθιερωμένη παγκόσμια τάξη για να δημιουργήσει έναν κόσμο με επίκεντρο την Κίνα, με πλατφόρμα την Πρωτοβουλία Ζώνης και Δρόμου (BRI).
Άρχισε επίσης να προετοιμάζει το έδαφος για μια τρίτη και πιθανώς ισόβια θητεία ως ο νέος τιμονιέρης της Κίνας.
Άρχισε να αντιστρέφει την πορεία της Κίνας πολιτικά και οικονομικά στις προ-κοβιδικές ημέρες. Αυτό ήταν το πρώτο του άλμα προς τα πίσω.
Η COVID-19 έδωσε στον Xi την ευκαιρία της ζωής του, όπως, ίσως, την είδε ο ίδιος.
Η Κίνα ήλεγχε τον ιό, ενώ ο υπόλοιπος κόσμος πάλευε ακόμα με αυτόν. Η κινεζική οικονομία πήγαινε καλά, όταν ο κόσμος βρισκόταν σε ύφεση.
Απομόνωσε τον υπόλοιπο κόσμο από την Κίνα, η οποία κρατούσε τον ιό σε απόσταση και έκανε πάρτι στην πισίνα.
Η περίφημη πολιτική του "Zero COVID" προκαλούσε δέος.
Αυτό που ξεκίνησε ως μια άσκηση για την αποτροπή της εξάπλωσης της ασθένειας σύντομα έγινε το όργανο του αδίστακτου κρατικού ελέγχου.
Αυτή ήταν η περίοδος κατά την οποία έκανε το δεύτερο άλμα προς τα πίσω. «Καθάρισε» τη μεγάλη τεχνολογία και τη fintech και επέβαλε περιορισμούς στον τομέα των ακινήτων. Έφερε τα μοντέλα της "κοινής ευημερίας", της "διπλής κυκλοφορίας" και της "ανάπτυξης της δυτικής περιοχής".
Σε αυτό το στάδιο, τα κινεζικά εμβόλια τον απογοήτευσαν. Ο υπόλοιπος κόσμος ανέκαμψε, και η Κίνα έμεινε με την ξεπερασμένη απομόνωση και τα lockdown για την καταπολέμηση του ιού.
Ο Xi είχε την επιλογή να αποδεχτεί τα δυτικά εμβόλια και να σώσει την οικονομία της Κίνας. Αυτό ήταν, ωστόσο, πολιτικό ανάθεμα γι' αυτόν. Μέσα σε ένα χρόνο, μεταξύ των μέσων του 2021 και του 2022, η οικονομία άρχισε να αιμορραγεί και οι άνθρωποι άρχισαν να γίνονται ανήσυχοι.

Η αχίλλειος πτέρνα του Xi

Ο πόλεμος στην Ουκρανία είχε φθάσει μέχρι τότε και ανέτρεψε την κατάσταση του Xi με δύο τρόπους. Εδραίωσε την κυριαρχία των ΗΠΑ στην Ευρώπη και τη Δύση, οι οποίες άρχισαν να αντιμετωπίζουν την Κίνα ως συστημική πρόκληση.
Προκάλεσε επίσης παγκόσμιο πληθωρισμό και οι κινεζικές εξαγωγές υποχώρησαν.
Ωστόσο, ο Xi επέλεξε να μην αποκαταστήσεις τις σχέσεις με τη Δύση, καθώς ήταν απασχολημένος με την εδραίωση της εξουσίας κατά την προετοιμασία και μετά το Συνέδριο.
Τον ενδιέφεραν περισσότερο τα "Δύο Καθεστώτα" και οι "Δύο Διασφαλίσεις" για να διασφαλίσει ότι η βάση εξουσίας του θα παραμείνει ακλόνητη. Οι διαμαρτυρίες κατέληξαν στους δρόμους σε μεγάλο βαθμό και η οικονομία κατέρρευσε.
Καθώς εδραίωσε την εξουσία του και συγκέντρωσε τους πιστούς του στην ομάδα του κατά την περίοδο από τον Οκτώβριο του 2022 έως τον Μάρτιο του 2023, κάποια δεδομένα ήρθαν στο προσκήνιο.
Η Κίνα θα βρισκόταν υπό την κυριαρχία ενός άνδρα για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Η δημογραφική παρακμή της Κίνας είχε διαπιστωθεί.
Ο τομέας των ακινήτων αποτελούσε περίπου το ένα τέταρτο του κινεζικού ΑΕΠ και μπήκε σε μια αργή, συνεχιζόμενη κατάρρευση.
Ήταν επίσης σαφές ότι το μοντέλο ανάπτυξης υποδομών, μεταποίησης και εξαγωγών της κινεζικής ανάπτυξης που βασιζόταν σε επενδύσεις που τροφοδοτούνταν από το χρέος είχε εξαντλήσει τον κύκλο του.
Η BRI είχε αποδειχθεί ότι δεν απέδιδε οικονομικά. Η κατανάλωση δεν θα απογειωνόταν καθώς οι απώλειες θέσεων εργασίας αυξάνονταν και το τίμημα μιας πρωτοφανούς ξηρασίας άρχισε να γίνεται αισθητό.
Ο Xi Jinping σχεδίασε το τρίτο και ίσως το πιο ριψοκίνδυνο άλμα προς τα πίσω κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου.
Φαινομενικά, απομακρύνθηκε από την οικονομία.
Ωστόσο, ποντάρει πολλά στην επιστήμη και την τεχνολογία.
Έχει θέσει ως στόχο του την ευημερία μέσω υποσχόμενων τεχνολογιών: Ηλεκτρικά οχήματα, ηλιακή ενέργεια, τεχνητή νοημοσύνη, κβαντική πληροφορική, βιοτεχνολογία, ρομποτική, διάστημα, αεροδιαστημική και επιστήμη των υλικών.
Το ζήτημα είναι ότι πολλές από αυτές τις τεχνολογίες είναι φιλόδοξες. Τα οικονομικά τους αποτελέσματα είναι αβέβαια και επικίνδυνα. Επιπλέον, η Κίνα είναι απίθανο να σημειώσει πρόοδο χωρίς βασικές τεχνολογίες και επαρκή τσιπ υψηλής τεχνολογίας. Οι κυρώσεις της Δύσης σε συνδυασμό με την επανασύνδεση/φιλικήσύνδεση/αποσύνδεση/αποσύνδεση κινδύνου θα έχουν αναπόφευκτα το τίμημά τους.
Το άλλο μεγάλο στοίχημα του Xi ήταν ο συνδυασμός διπλωματίας και στρατού. Τα προβάλλει με τέτοιο τρόπο ώστε να μπορέσει να διαμορφώσει ένα εναλλακτικό πολιτικό, οικονομικό, χρηματοπιστωτικό και εμπορικό σύστημα με κέντρο την Κίνα.

Το παράδοξο της κομμουνιστικής Κίνας

Το κινεζικό οικονομικό παράδοξο έρχεται τελικά στην επιφάνεια. Όπου η Κίνα έχει αγορές, δεν έχει επιρροή. Όπου η Κίνα έχει επιρροή, δεν έχει αγορές. Οι γεωπολιτικές εντάσεις φέρνουν την Κίνα αντιμέτωπη με τον πλούσιο Παγκόσμιο Βορρά.
Ο υπερχρεωμένος Παγκόσμιος Νότος δεν μπορεί να αποπληρώσει τα δάνειά του. Ο παγκόσμιος πληθωρισμός έχει μειώσει την αγοραστική ικανότητα. Αυτό θέτει την πολιτική οικονομία του Σι Τζινπίνγκ σε μια ζώνη αργής αλλά σταθερής συρρίκνωσης.
Τα "Μεγάλα άλματα προς τα πίσω" του Σι πρέπει επίσης να εξεταστούν σε ένα διαφορετικό πλαίσιο. Ένα μεγάλο μέρος της πολιτικής οικονομίας του Σι και του ΚΚΚ ήταν ότι πάντα προσπαθούσαν να αποφύγουν τη μοίρα που βρήκε την ΕΣΣΔ. Προσπάθησαν να αποφύγουν τα λάθη που έκανε ο Γκορμπατσόφ.
Ωστόσο, οι μέθοδοι του Xi ενισχύουν τα ίδια λάθη που προσπάθησε να διορθώσει ο Γκορμπατσόφ στο κομμουνιστικό σύστημα.
Η ΕΣΣΔ δεν κατέρρευσε λόγω μιας παραπαίουσας οικονομίας.
Κατέρρευσε λόγω της αδιαφάνειας που δημιουργούσε το οργανωμένο ψέμα, το οποίο έκρυβε την κενότητα και τη διαφθορά του κομμουνιστικού συστήματος.

www.bankingnews.gr