Η Ευρώπη «παραδίνεται» στη Ρωσία: Θυμήθηκε ξανά το φυσικό της αέριο - Εξακολουθεί να... χαρίζει δισεκατ. στη Μόσχα

Οι ευρωπαϊκές εγκαταστάσεις αποθήκευσης φυσικού αερίου έχουν φτάσει στα όρια τους, καθώς γεμίζουν πλέον πλήρως. Ωστόσο, τα αποθέματα αντισταθμίζουν μόνο προσωρινά την έλλειψη προμηθειών, η σταθερότητα της οποίας τέθηκε πρόσφατα υπό μεγάλη αμφισβήτηση. Ως εκ τούτου, η ΕΕ εισάγει όγκους ρεκόρ LNG από τη Ρωσία πλουτίζοντας τη χώρα που σχεδόν μένει ανεπηρέαστη από τις όποιες... κυρώσεις.
Τώρα πια η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παραδέχτηκε ότι είναι αδύνατο να τα καταφέρει με κυρώσεις στα καύσιμα... τα υπόλοιπα έμειναν στα λόγια και στη θεωρία, γράφει σχετικά το RIA Novosti.
Υπενθυμίζεται καταρχάς, ότι η ΕΕ έχει ζητήσει εδώ και καιρό να μηδενιστούν οι αγορές ρωσικού φυσικού αερίου. Συμπεριλαμβανομένων από την Τσεχική Δημοκρατία, τη Σλοβακία, τη Βουλγαρία, τη Λετονία, την Πολωνία.
Το φυσικό αέριο έρχεται στην Ανατολική Ευρώπη μέσω αγωγών από τη Ρωσία ή το Αζερμπαϊτζάν ενώ το υγροποιημένο αέριο από το Κατάρ, τις ΗΠΑ, τη Μαλαισία, τη Νιγηρία, την Αλγερία, τη Νορβηγία και ξανά τη Ρωσία.
Ωστόσο, η Δυτική Ευρώπη βρίσκεται στη δεινή θέση να αγοράζει το LNG της Ρωσίας, όλο και περισσότερο. Έτσι, πέρυσι η Ρωσία αποδείχθηκε ότι ήταν ο δεύτερος προμηθευτής μετά τις Ηνωμένες Πολιτείες, παρέχοντας, σύμφωνα με την Kpler, το 16% των συνολικών εισαγωγών.

Οι προσπάθειες είναι μάταιες

Έτσι λοιπόν, η ΕΕ συνεχίζει να αυξάνει τις αγορές αερίου - παρά την επιθυμία να τις εγκαταλείψει εντελώς έως το 2027.
Σύμφωνα με τη μη κυβερνητική οργάνωση Global Witness, τους πρώτους επτά μήνες του 2023, το Βέλγιο και η Ισπανία έγιναν οι δεύτεροι και τρίτοι μεγαλύτεροι καταναλωτές ρωσικού LNG μετά την Κίνα.
Το καλοκαίρι του 2022, η ΕΕ επέβαλε κυρώσεις, μειώνοντας, σύμφωνα με εκτιμήσεις της Eurostat, το ρωσικό μερίδιο στις εισαγωγές πετρελαίου και προϊόντων πετρελαίου στο 2% και το φυσικό αέριο σε 13.
«Είναι εκπληκτικό που καταβλήθηκε τόση προσπάθεια για να απαλλαγούμε από το φυσικό αέριο από τη Ρωσία δια του αγωγού της, μόνο για να αντικατασταθεί έπειτα με προμήθειες μέσω... πλοίου», ανέφερε ο Jonathan Noronha-Gant, ειδικός στα ορυκτά καύσιμα, μιλώντας στην Global Witness. «Οι ευρωπαϊκές εταιρείες εξακολουθούν να στέλνουν δισεκατομμύρια στη Μόσχα».

Καμία δυνατότητα

Φαίνεται ότι οι ευρωπαϊκές αρχές δεν μπορούν πλέον να διαφωνούν με το προφανές. Ο αναπληρωτής πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (EC) Šefčović παραδέχτηκε ότι η πλήρης απόρριψη του ρωσικού φυσικού αερίου είναι «μια σχεδόν αδύνατη αποστολή».
Από τον Ιανουάριο έως τον Νοέμβριο του περασμένου έτους, η Ρωσία (αέριο μέσω αγωγών και LNG) αντιπροσώπευε περίπου το ένα τέταρτο των εισαγωγών της ΕΕ. Ένα άλλο τέταρτο είναι από τη Νορβηγία και το 11,6 τοις εκατό είναι από την Αλγερία. Οι ΗΠΑ, το Κατάρ και η Νιγηρία παρείχαν συνολικά ποσοστό περίπου 25,7%.
Ωστόσο, η ήπειρος έχει αντιμετωπίσει αστάθεια στις προμήθειες περισσότερες από μία φορές. Έτσι, όταν οι τιμές του φυσικού αερίου πέφτουν στην Ευρώπη, το LNG ρέει αμέσως στην ασιατική αγορά.
Για το λόγο αυτό, οι εισαγωγές υποχώρησαν σχεδόν σε χαμηλό δύο ετών τον Ιούλιο του 2023. Οι μεταφορείς φυσικού αερίου μετέφεραν τα καύσιμα εκεί που ήταν πιο... ακριβά.
Τον Αύγουστο, οι τιμές εκτινάχθηκαν ξανά λόγω των ειδήσεων για επικείμενες απεργίες στα τρία κύρια εργοστάσια LNG της Αυστραλίας, τα οποία ήλεγχαν το 7% της παγκόσμιας αγοράς. Τώρα οι διαμαρτυρίες είναι σε πλήρη εξέλιξη και αυτό δεν είναι πλέον αστείο: οι κίνδυνοι κατάρρευσης γίνονται όλο και πιο πραγματικοί. Μια απεργία δύο εβδομάδων προβλέπεται να μειώσει την προσφορά κατά ένα εκατομμύριο τόνους. Και ο ασιατικός παράγοντας μπαίνει ξανά στο παιχνίδι.

Δεν λειτούργησε η πράσινη τρέλα...
 
Οι πράσινες προσπάθειες της ΕΕ επίσης δεν έχουν αποφέρει ακόμη καρπούς. Τον Φεβρουάριο του 2022, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ξεκίνησε το σχέδιο REPowerEU. Στόχος είναι η αύξηση της χρήσης ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, η μείωση και η διαφοροποίηση της συνολικής κατανάλωσης ενέργειας. Στη Γερμανία, οι τελευταίοι πυρηνικοί σταθμοί έκλεισαν και η χώρα έπρεπε να εισάγει ποσότητες ρεκόρ ηλεκτρικής ενέργειας. Οι ανανεώσιμες πηγές έχουν αποδειχθεί μη βιώσιμες.
Αυτό έπληξε σκληρά τη γερμανική βιομηχανία. Η ακριβή εισαγόμενη ηλεκτρική ενέργεια έχει οδηγήσει σε αύξηση του κόστους παραγωγής. 
Ο Šefčović πιστεύει ότι η ανάπτυξη της υποδομής φυσικού αερίου και η δημιουργία νέων συνεργασιών θα εξακολουθήσουν να καταστήσουν δυνατή την απαλλαγή από τις ρωσικές εισαγωγές.
«Στην περίπτωση του φυσικού αερίου που αγοράζεται μέσω της κοινής πλατφόρμας αγορών της ΕΕ, ήδη φροντίζουμε να μην προέρχεται από τη Ρωσία», διαβεβαίωσε ο αξιωματούχος.
Ωστόσο, υπάρχουν δύο προβλήματα εδώ. Πρώτον, η κατασκευή της απαραίτητης υποδομής LNG θα απαιτήσει δισεκατομμύρια ευρώ. Δεύτερον, έρχεται σε αντίθεση με την πολιτική της εγκατάλειψης των ορυκτών καυσίμων. Το πώς να επιτύχει η Ευρώπη... αντίθετους στόχους είναι εντελώς ασαφές...

www.bankingnews.gr