Και το CNN αναφέρεται στους παραλληλισμούς μεταξύ των ισχυρισμών του Putin για την εισβολή στην Ουκρανία και της ρητορικής του Xi γύρω από την Ταϊβάν
Όταν ο πρώην εκπρόσωπος του Προέδρου της Ταϊβάν, Kolas Yotaka παρακολούθησε την πρόσφατη συνέντευξη του Tucker Carlson με τον Ρώσο πρόεδρο Vladimir Putin, μια σκέψη της ήρθε στο μυαλό.
«Ο Putin και ο Xi Jinping είναι παρόμοιοι», είπε.
«Επειδή και οι δύο πιστεύουν ότι αντιπροσωπεύουν την παλιά αυτοκρατορική δύναμη στις χώρες τους.
Και είναι οι εκλεκτοί ηγέτες που μπορούν να υπερασπιστούν τις χώρες τους από ξένες δυνάμεις.
Νομίζουν ότι είναι οι εκλεκτοί.
Και θέλουν να μείνουν για πάντα στην εξουσία», σύμφωνα με ανάλυση του CNN.
Ανοησίες ή όχι, η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία έχει πλέον εισέλθει στον τρίτο χρόνο, κοστίζοντας δεκάδες χιλιάδες ζωές και εκατοντάδες δισεκατομμύρια δολάρια – και μετράει.
Ο Putin δικαιολογούσε τη στρατιωτική του επιθετικότητα προς την Ουκρανία, εν μέρει επικαλούμενος ιστορικά γεγονότα.
Το σκεπτικό του απηχεί την αφήγηση του Κινέζου ηγέτη Xi Jinping, ο οποίος πλαισιώνει με συνέπεια την αξίωση του Πεκίνου επί της Ταϊβάν μέσα από ένα πρίσμα ιστορικών δικαιωμάτων και εθνικής αναζωογόνησης.
Και το CNN αναφέρεται στους παραλληλισμούς μεταξύ των ισχυρισμών του Putin για την εισβολή στην Ουκρανία και της ρητορικής του Xi γύρω από την Ταϊβάν – και της απειλής των φιλοδοξιών και των δύο ηγετών.
Νωρίτερα αυτό το μήνα, ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Jens Stoltenberg έδωσε μια παρόμοια προειδοποίηση, δείχνοντας την επίσκεψη του Putin στο Πεκίνο το 2022, μέρες πριν ξεκινήσει την πλήρη εισβολή του στην Ουκρανία.
«Ο (Putin) υπέγραψε συμφωνία με τον Πρόεδρο Xi, όπου υποσχέθηκαν ο ένας στον άλλο μια συνεργασία χωρίς όρια», είπε ο Stoltenberg στη Διάσκεψη Ασφαλείας του Μονάχου.
«Και αυτό που βλέπουμε είναι ότι η Κίνα και η Ρωσία βρίσκονται όλο και πιο κοντά.
Φυσικά, λοιπόν, εάν ο Πρόεδρος Putin κερδίσει στην Ουκρανία, δεν είναι μόνο πρόκληση για τους Ουκρανούς… στέλνει ένα μήνυμα όχι μόνο για τον ίδιο, αλλά και στον Xi ότι όταν χρησιμοποιούν στρατιωτική δύναμη, παίρνουν αυτό που θέλουν.
«Αυτό που συμβαίνει σήμερα στην Ουκρανία μπορεί να συμβεί αύριο στην Ταϊβάν».
Το κυβερνών Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας λέει ότι η αυτοδιοικούμενη δημοκρατία της Ταϊβάν είναι μέρος της επικράτειάς της, παρόλο που δεν την έχει ελέγξει ποτέ, και έχει ορκιστεί να καταλάβει το νησί, με τη βία, εάν χρειαστεί.
Την ίδια ώρα, το Πεκίνο έχει αρνηθεί να καταδικάσει την εισβολή στην Ουκρανία, παρά το γεγονός ότι ισχυρίζεται ότι υποστηρίζει την εδαφική ακεραιότητα των χωρών σύμφωνα με τους διεθνείς κανόνες.
Ισχυρίστηκε επίσης αμεροληψία στη σύγκρουση, αλλά συνέχισε να ενισχύει τους οικονομικούς, στρατηγικούς και διπλωματικούς δεσμούς της με τη Ρωσία – αποτελώντας βασικό οικονομικό σωσίβιο για την οικονομία που πλήττεται από κυρώσεις.
Ισχυρισμοί εθνικής ταυτότητας
Η συνέντευξη του Putin με τον Carlson ήταν μια υπόθεση softball, λένε οι επικριτές, παρέχοντας μια πλατφόρμα στον Ρώσο πρόεδρο να εκθέσει τις εδαφικές του φιλοδοξίες για την Ουκρανία.
Μίλησε για ιστορικά δικαιώματα, απέρριψε την εξωτερική παρέμβαση και δικαιολόγησε την απρόκλητη βαρβαρότητα της Ρωσίας στο άλλο πρώην σοβιετικό κράτος ως απαραίτητη για την προστασία των εθνικών της συμφερόντων.
Και προχώρησε ακόμη παραπέρα – προβάλλοντας αυτό που πολλοί θεώρησαν παράξενο επιχείρημα ότι οι Ουκρανοί στρατιώτες που πέθαιναν σωρηδόν για να υπερασπιστούν τη δημοκρατική πατρίδα τους στην πραγματικότητα ταυτίζονται ως Ρώσοι.
«Ξαφνικά οι Ουκρανοί στρατιώτες μιλούν ρωσικά. Εξακολουθούν να αυτοπροσδιορίζονται ως Ρώσοι. Αυτό που συμβαίνει είναι ως ένα βαθμό στοιχείο ενός εμφυλίου πολέμου», υποστήριξε ο Putin.
Οι παρατηρητές πιστεύουν ότι η κοινή γνώμη έχει ελάχιστη σημασία για ηγέτες όπως ο Putin και ο Xi, οι οποίοι κατάφεραν να εδραιώσουν σχεδόν απόλυτη εξουσία καταπολεμώντας τη διαφωνία, ελέγχοντας τη ροή πληροφοριών και καταστέλλοντας πιθανές απειλές.
Για τον Putin, οι ιστορικοί δεσμοί της Ουκρανίας με τη Ρωσία είναι βαθιά ριζωμένοι σε αιώνες κοινής ιστορίας, πολιτιστικών ανταλλαγών και πολιτικών συμμαχιών – αρκετά για να δικαιολογήσουν την ένταξή της στη ρωσική σφαίρα επιρροής.
Η Ουκρανία, αν και κάποτε μέρος της Σοβιετικής Ένωσης, έχει μια μακρά και πολύπλοκη ιστορία που περιλαμβάνει περιόδους ανεξαρτησίας και ξένης κυριαρχίας.
Οι φόβοι για την Ταϊβάν
Ομοίως, ο Xi έχει συνδέσει την «επανένωση» με την Ταϊβάν στη σαρωτική στρατηγική του για την «εθνική αναζωογόνηση» της Κίνας.
Η Ταϊβάν, η οποία κατοικείται από αυτόχθονες πληθυσμούς για χιλιάδες χρόνια, προσαρτήθηκε το 1683 από τη δυναστεία Qing, η οποία κυβέρνησε το νησί για περισσότερα από 200 χρόνια - χωρίς να το ελέγχει πλήρως - πριν το παραχωρήσει στην αυτοκρατορική Ιαπωνία το 1895.
Το νησί παρέμεινε ιαπωνική αποικία για μισό αιώνα μέχρι το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, όταν τέθηκε υπό τον έλεγχο της εθνικιστικής κυβέρνησης της Κίνας.
Το 1949, μετά την ήττα τους από τους κομμουνιστές στον αιματηρό εμφύλιο πόλεμο της Κίνας, ο στρατηγός Chiang Kai-shek και οι εθνικιστικές δυνάμεις του κατέφυγαν στην Ταϊβάν, μεταφέροντας την έδρα της κυβέρνησης της Δημοκρατίας της Κίνας στο νησί.
Ο Xi έχει αναδείξει τους ιστορικούς δεσμούς της Ταϊβάν με την ηπειρωτική χώρα και ενίσχυσε τη μακροχρόνια ρητορική του Κομμουνιστικού Κόμματος σχετικά με την ανάληψη του ελέγχου του νησιού.
«Θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για ειρηνική επανένωση με τη μεγαλύτερη ειλικρίνεια και τη μέγιστη δυνατή προσπάθεια, αλλά ποτέ δεν θα υποσχεθούμε να αποκηρύξουμε τη χρήση βίας και επιφυλασσόμαστε να λάβουμε όλα τα απαραίτητα μέτρα – αυτό στοχεύει αποκλειστικά σε παρεμβάσεις εξωτερικών δυνάμεων και μερικούς αυτονομιστές που επιδιώκουν την ανεξαρτησία της Ταϊβάν», είπε ο Xi σε μια ομιλία του το 2022 σε μια μεγάλη συγκέντρωση κόμματος.
Προσπάθησε επίσης να παίξει την κοινή ταυτότητα.
«Οι άνθρωποι και στις δύο πλευρές του στενού της Ταϊβάν είναι Κινέζοι και μοιράζονται μια φυσική συγγένεια και μια εθνική ταυτότητα που βασίζεται στη συγγένεια και την αμοιβαία βοήθεια.
Αυτό είναι ένα γεγονός που δεν μπορεί ποτέ να αλλάξει από κανέναν και καμία δύναμη», δήλωσε ο Xi το 2019.
Έρευνες από το Εθνικό Κέντρο Εκλογικής Μελέτης του Πανεπιστημίου Chengchi της Ταϊβάν, το οποίο παρακολουθεί τις αλλαγές στην ταυτότητα του εαυτού των ανθρώπων στην Ταϊβάν από το 1992, δείχνουν ότι το 2023, σχεδόν το 62% των ανθρώπων στην Ταϊβάν ταυτίστηκαν αποκλειστικά ως Ταϊβανέζοι, με εκείνους που ταυτοποιούνται ως Κινέζοι στο 2,4%, χαμηλό όλων των εποχών.
Η Κίνα κατηγορεί τη διαφθορική επιρροή των λεγόμενων εξωτερικών δυνάμεων όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες για αυτό.
Οι φόβοι ότι η Ταϊβάν θα γίνει «το επόμενο Χονγκ Κονγκ» που τροφοδότησε σε μεγάλο βαθμό τη συντριπτική επανεκλογή της προέδρου Tsai Ing-wen το 2020 και βοήθησε το Δημοκρατικό Προοδευτικό Κόμμα της να εξασφαλίσει μια άνευ προηγουμένου τρίτη Προεδρική θητεία φέτος – παρά αυτό που η Ταϊπέι περιέγραψε ως μια συντονισμένη εκστρατεία στρατιωτικού εκφοβισμού και παραπληροφόρηση από το Πεκίνο.
Αυτά τα αποτελέσματα υπογραμμίζουν ένα βασικό χαρακτηριστικό του πολιτικού τοπίου της Ταϊβάν: ότι πολλοί πολίτες αγαπούν τους δημοκρατικούς θεσμούς, τις ελευθερίες και τη διακριτή τους ταυτότητα.
Αυτό το συναίσθημα είναι πιθανώς ασήμαντο για τον Xi, ο οποίος ουσιαστικά έχει εξασφαλίσει μια ζωή μονοπρόσωπης κυριαρχίας στην ηπειρωτική χώρα.
Μια ευρέως διαδεδομένη άποψη - εντός και εκτός Ταϊβάν - είναι ότι ο Xi είναι αποφασισμένος να φέρει την Ταϊβάν στην κομμουνιστική τροχιά της Κίνας έως το 2049 - την 100ή επέτειο από την κυριαρχία του κόμματος στην ηπειρωτική Κίνα.
Οτιδήποτε λιγότερο, λένε οι παρατηρητές, θα υπονόμευε την εξουσία του Πεκίνου – και την ηγεσία του Xi.
Δοξασμένο παρελθόν, αβέβαιο μέλλον
Αξιοποιώντας τις εικόνες του παρελθόντος μεγαλείου σε σχέση με τη Δύση, τόσο ο Xi όσο και ο Putin επιδιώκουν να ενισχύσουν τη νομιμότητά τους για το εγχώριο κοινό και να προβάλουν τη δύναμη απέναντι στις τριβές με τη Δύση.
Η υπόδειξη της λεγόμενης ιστορικής συνέχειας τους επιτρέπει επίσης να πλαισιώνουν τις τρέχουσες γεωπολιτικές δράσεις ως μέρος μιας φυσικής αναζωπύρωσης της επιρροής των χωρών τους στην παγκόσμια σκηνή - βοηθώντας στη δικαιολόγηση των διεκδικητικών εξωτερικών πολιτικών και των προκλήσεων στη δυτική κυριαρχία.
Σήμερα ο Xi επεκτείνει τον στρατό της Κίνας με ρυθμό που ο κόσμος δεν έχει δει εδώ και έναν αιώνα – από πριν από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ο αναλυτής της Κίνας, Steve Tsang, συγγραφέας του "If China Attacks Taiwan", είπε κάποτε ότι η στρατιωτική συγκέντρωση του Xi είναι, συγκριτικά, μεγαλύτερη από τη Ναζιστική Γερμανία και την Αυτοκρατορική Ιαπωνία μαζί.
Ο Xi διοικεί ήδη το μεγαλύτερο Πολεμικό Ναυτικό του κόσμου και οι φιλοδοξίες του στον πόλεμο πυρηνικών, διαστημικών και τεχνητής νοημοσύνης προχωρούν με αστραπιαία ταχύτητα.
Ο Wen-Ti Sung, μέλος του Global China Hub, Atlantic Council, τονίζει την ανάγκη για δημοκρατική ενότητα για την αποτροπή της αυταρχικής επιθετικότητας, αναφέροντας ιδιαίτερα τη διεκδικητική ηγεσία του Xi και τις επιπτώσεις της για την Ταϊβάν.
Τα τελευταία χρόνια, η Κίνα έχει κλιμακώσει σημαντικά τον στρατιωτικό εκφοβισμό της Ταϊβάν, χρησιμοποιώντας διάφορες τακτικές για να διεκδικήσει τις εδαφικές της διεκδικήσεις, συμπεριλαμβανομένων συχνών εισβολών στον εναέριο χώρο, ναυτικών ελιγμών και μεγάλης κλίμακας στρατιωτικών ασκήσεων που διεξάγονται κοντά στο νησί.
Οι αναλυτές λένε ότι η στρατιωτική συσσώρευση του Πεκίνου, οι προσπάθειες εκσυγχρονισμού και η ανάπτυξη προηγμένων όπλων υπογραμμίζουν περαιτέρω την πρόθεσή του να εξαναγκάσει και να εκφοβίσει την Ταϊβάν, ενώ αυξάνει τις περιφερειακές εντάσεις.
Όσον αφορά το μέλλον της Ταϊβάν και τις συγκρίσεις με την Ουκρανία, η αναλογία έχει τα όριά της και το καθένα πρέπει να κατανοηθεί και να αντιμετωπιστεί με τους δικούς του όρους.
Πρώτον, η Ταϊβάν έχει συγκεντρώσει σημαντική διεθνή υποστήριξη, αν και ανεπίσημα, συμπεριλαμβανομένης της Ουάσιγκτον, περιπλέκοντας κάθε προσπάθεια του Πεκίνου να προσαρτήσει βίαια το νησί.
Επιπλέον, η δέσμευση των ΗΠΑ να εφοδιάσουν την Ταϊβάν με τα μέσα για να αμυνθεί βάσει του νόμου για τις σχέσεις της Ταϊβάν διακρίνει περαιτέρω την κατάσταση από αυτήν της Ουκρανίας.
Έτσι, το πώς ο υπόλοιπος κόσμος συμπεριφέρεται στον Putin και στα σημάδια της επιθετικότητας του Xi γύρω από την Ταϊβάν και στην ευρύτερη περιοχή θα μπορούσε να έχει αντίκτυπο στη ρητορική του Xi, λένε οι ειδικοί.
Και για όσους παρατηρούν πώς η απόρριψη της Ουκρανίας από τον Putin ως «τεχνητό κράτος» αντικατοπτρίζει την επιμονή του Xi ότι όλα τα θέματα που συνδέονται με την Ταϊβάν είναι «εσωτερικές υποθέσεις», αυτές οι αδιάλλακτες στάσεις προκαλούν ανησυχία.
Πολλοί στην Ταϊβάν φοβούνται ότι είναι θέμα χρόνου ο Xi, όπως ο Putin, να κάνει πράξη τα λόγια του.
www.bankingnews.gr
«Ο Putin και ο Xi Jinping είναι παρόμοιοι», είπε.
«Επειδή και οι δύο πιστεύουν ότι αντιπροσωπεύουν την παλιά αυτοκρατορική δύναμη στις χώρες τους.
Και είναι οι εκλεκτοί ηγέτες που μπορούν να υπερασπιστούν τις χώρες τους από ξένες δυνάμεις.
Νομίζουν ότι είναι οι εκλεκτοί.
Και θέλουν να μείνουν για πάντα στην εξουσία», σύμφωνα με ανάλυση του CNN.
Ανοησίες ή όχι, η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία έχει πλέον εισέλθει στον τρίτο χρόνο, κοστίζοντας δεκάδες χιλιάδες ζωές και εκατοντάδες δισεκατομμύρια δολάρια – και μετράει.
Ο Putin δικαιολογούσε τη στρατιωτική του επιθετικότητα προς την Ουκρανία, εν μέρει επικαλούμενος ιστορικά γεγονότα.
Το σκεπτικό του απηχεί την αφήγηση του Κινέζου ηγέτη Xi Jinping, ο οποίος πλαισιώνει με συνέπεια την αξίωση του Πεκίνου επί της Ταϊβάν μέσα από ένα πρίσμα ιστορικών δικαιωμάτων και εθνικής αναζωογόνησης.
Και το CNN αναφέρεται στους παραλληλισμούς μεταξύ των ισχυρισμών του Putin για την εισβολή στην Ουκρανία και της ρητορικής του Xi γύρω από την Ταϊβάν – και της απειλής των φιλοδοξιών και των δύο ηγετών.
Νωρίτερα αυτό το μήνα, ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Jens Stoltenberg έδωσε μια παρόμοια προειδοποίηση, δείχνοντας την επίσκεψη του Putin στο Πεκίνο το 2022, μέρες πριν ξεκινήσει την πλήρη εισβολή του στην Ουκρανία.
«Ο (Putin) υπέγραψε συμφωνία με τον Πρόεδρο Xi, όπου υποσχέθηκαν ο ένας στον άλλο μια συνεργασία χωρίς όρια», είπε ο Stoltenberg στη Διάσκεψη Ασφαλείας του Μονάχου.
«Και αυτό που βλέπουμε είναι ότι η Κίνα και η Ρωσία βρίσκονται όλο και πιο κοντά.
Φυσικά, λοιπόν, εάν ο Πρόεδρος Putin κερδίσει στην Ουκρανία, δεν είναι μόνο πρόκληση για τους Ουκρανούς… στέλνει ένα μήνυμα όχι μόνο για τον ίδιο, αλλά και στον Xi ότι όταν χρησιμοποιούν στρατιωτική δύναμη, παίρνουν αυτό που θέλουν.
«Αυτό που συμβαίνει σήμερα στην Ουκρανία μπορεί να συμβεί αύριο στην Ταϊβάν».
Το κυβερνών Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας λέει ότι η αυτοδιοικούμενη δημοκρατία της Ταϊβάν είναι μέρος της επικράτειάς της, παρόλο που δεν την έχει ελέγξει ποτέ, και έχει ορκιστεί να καταλάβει το νησί, με τη βία, εάν χρειαστεί.
Την ίδια ώρα, το Πεκίνο έχει αρνηθεί να καταδικάσει την εισβολή στην Ουκρανία, παρά το γεγονός ότι ισχυρίζεται ότι υποστηρίζει την εδαφική ακεραιότητα των χωρών σύμφωνα με τους διεθνείς κανόνες.
Ισχυρίστηκε επίσης αμεροληψία στη σύγκρουση, αλλά συνέχισε να ενισχύει τους οικονομικούς, στρατηγικούς και διπλωματικούς δεσμούς της με τη Ρωσία – αποτελώντας βασικό οικονομικό σωσίβιο για την οικονομία που πλήττεται από κυρώσεις.
Ισχυρισμοί εθνικής ταυτότητας
Η συνέντευξη του Putin με τον Carlson ήταν μια υπόθεση softball, λένε οι επικριτές, παρέχοντας μια πλατφόρμα στον Ρώσο πρόεδρο να εκθέσει τις εδαφικές του φιλοδοξίες για την Ουκρανία.
Μίλησε για ιστορικά δικαιώματα, απέρριψε την εξωτερική παρέμβαση και δικαιολόγησε την απρόκλητη βαρβαρότητα της Ρωσίας στο άλλο πρώην σοβιετικό κράτος ως απαραίτητη για την προστασία των εθνικών της συμφερόντων.
Και προχώρησε ακόμη παραπέρα – προβάλλοντας αυτό που πολλοί θεώρησαν παράξενο επιχείρημα ότι οι Ουκρανοί στρατιώτες που πέθαιναν σωρηδόν για να υπερασπιστούν τη δημοκρατική πατρίδα τους στην πραγματικότητα ταυτίζονται ως Ρώσοι.
«Ξαφνικά οι Ουκρανοί στρατιώτες μιλούν ρωσικά. Εξακολουθούν να αυτοπροσδιορίζονται ως Ρώσοι. Αυτό που συμβαίνει είναι ως ένα βαθμό στοιχείο ενός εμφυλίου πολέμου», υποστήριξε ο Putin.
Οι παρατηρητές πιστεύουν ότι η κοινή γνώμη έχει ελάχιστη σημασία για ηγέτες όπως ο Putin και ο Xi, οι οποίοι κατάφεραν να εδραιώσουν σχεδόν απόλυτη εξουσία καταπολεμώντας τη διαφωνία, ελέγχοντας τη ροή πληροφοριών και καταστέλλοντας πιθανές απειλές.
Για τον Putin, οι ιστορικοί δεσμοί της Ουκρανίας με τη Ρωσία είναι βαθιά ριζωμένοι σε αιώνες κοινής ιστορίας, πολιτιστικών ανταλλαγών και πολιτικών συμμαχιών – αρκετά για να δικαιολογήσουν την ένταξή της στη ρωσική σφαίρα επιρροής.
Η Ουκρανία, αν και κάποτε μέρος της Σοβιετικής Ένωσης, έχει μια μακρά και πολύπλοκη ιστορία που περιλαμβάνει περιόδους ανεξαρτησίας και ξένης κυριαρχίας.
Οι φόβοι για την Ταϊβάν
Ομοίως, ο Xi έχει συνδέσει την «επανένωση» με την Ταϊβάν στη σαρωτική στρατηγική του για την «εθνική αναζωογόνηση» της Κίνας.
Η Ταϊβάν, η οποία κατοικείται από αυτόχθονες πληθυσμούς για χιλιάδες χρόνια, προσαρτήθηκε το 1683 από τη δυναστεία Qing, η οποία κυβέρνησε το νησί για περισσότερα από 200 χρόνια - χωρίς να το ελέγχει πλήρως - πριν το παραχωρήσει στην αυτοκρατορική Ιαπωνία το 1895.
Το νησί παρέμεινε ιαπωνική αποικία για μισό αιώνα μέχρι το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, όταν τέθηκε υπό τον έλεγχο της εθνικιστικής κυβέρνησης της Κίνας.
Το 1949, μετά την ήττα τους από τους κομμουνιστές στον αιματηρό εμφύλιο πόλεμο της Κίνας, ο στρατηγός Chiang Kai-shek και οι εθνικιστικές δυνάμεις του κατέφυγαν στην Ταϊβάν, μεταφέροντας την έδρα της κυβέρνησης της Δημοκρατίας της Κίνας στο νησί.
Ο Xi έχει αναδείξει τους ιστορικούς δεσμούς της Ταϊβάν με την ηπειρωτική χώρα και ενίσχυσε τη μακροχρόνια ρητορική του Κομμουνιστικού Κόμματος σχετικά με την ανάληψη του ελέγχου του νησιού.
«Θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για ειρηνική επανένωση με τη μεγαλύτερη ειλικρίνεια και τη μέγιστη δυνατή προσπάθεια, αλλά ποτέ δεν θα υποσχεθούμε να αποκηρύξουμε τη χρήση βίας και επιφυλασσόμαστε να λάβουμε όλα τα απαραίτητα μέτρα – αυτό στοχεύει αποκλειστικά σε παρεμβάσεις εξωτερικών δυνάμεων και μερικούς αυτονομιστές που επιδιώκουν την ανεξαρτησία της Ταϊβάν», είπε ο Xi σε μια ομιλία του το 2022 σε μια μεγάλη συγκέντρωση κόμματος.
Προσπάθησε επίσης να παίξει την κοινή ταυτότητα.
«Οι άνθρωποι και στις δύο πλευρές του στενού της Ταϊβάν είναι Κινέζοι και μοιράζονται μια φυσική συγγένεια και μια εθνική ταυτότητα που βασίζεται στη συγγένεια και την αμοιβαία βοήθεια.
Αυτό είναι ένα γεγονός που δεν μπορεί ποτέ να αλλάξει από κανέναν και καμία δύναμη», δήλωσε ο Xi το 2019.
Έρευνες από το Εθνικό Κέντρο Εκλογικής Μελέτης του Πανεπιστημίου Chengchi της Ταϊβάν, το οποίο παρακολουθεί τις αλλαγές στην ταυτότητα του εαυτού των ανθρώπων στην Ταϊβάν από το 1992, δείχνουν ότι το 2023, σχεδόν το 62% των ανθρώπων στην Ταϊβάν ταυτίστηκαν αποκλειστικά ως Ταϊβανέζοι, με εκείνους που ταυτοποιούνται ως Κινέζοι στο 2,4%, χαμηλό όλων των εποχών.
Η Κίνα κατηγορεί τη διαφθορική επιρροή των λεγόμενων εξωτερικών δυνάμεων όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες για αυτό.
Οι φόβοι ότι η Ταϊβάν θα γίνει «το επόμενο Χονγκ Κονγκ» που τροφοδότησε σε μεγάλο βαθμό τη συντριπτική επανεκλογή της προέδρου Tsai Ing-wen το 2020 και βοήθησε το Δημοκρατικό Προοδευτικό Κόμμα της να εξασφαλίσει μια άνευ προηγουμένου τρίτη Προεδρική θητεία φέτος – παρά αυτό που η Ταϊπέι περιέγραψε ως μια συντονισμένη εκστρατεία στρατιωτικού εκφοβισμού και παραπληροφόρηση από το Πεκίνο.
Αυτά τα αποτελέσματα υπογραμμίζουν ένα βασικό χαρακτηριστικό του πολιτικού τοπίου της Ταϊβάν: ότι πολλοί πολίτες αγαπούν τους δημοκρατικούς θεσμούς, τις ελευθερίες και τη διακριτή τους ταυτότητα.
Αυτό το συναίσθημα είναι πιθανώς ασήμαντο για τον Xi, ο οποίος ουσιαστικά έχει εξασφαλίσει μια ζωή μονοπρόσωπης κυριαρχίας στην ηπειρωτική χώρα.
Μια ευρέως διαδεδομένη άποψη - εντός και εκτός Ταϊβάν - είναι ότι ο Xi είναι αποφασισμένος να φέρει την Ταϊβάν στην κομμουνιστική τροχιά της Κίνας έως το 2049 - την 100ή επέτειο από την κυριαρχία του κόμματος στην ηπειρωτική Κίνα.
Οτιδήποτε λιγότερο, λένε οι παρατηρητές, θα υπονόμευε την εξουσία του Πεκίνου – και την ηγεσία του Xi.
Δοξασμένο παρελθόν, αβέβαιο μέλλον
Αξιοποιώντας τις εικόνες του παρελθόντος μεγαλείου σε σχέση με τη Δύση, τόσο ο Xi όσο και ο Putin επιδιώκουν να ενισχύσουν τη νομιμότητά τους για το εγχώριο κοινό και να προβάλουν τη δύναμη απέναντι στις τριβές με τη Δύση.
Η υπόδειξη της λεγόμενης ιστορικής συνέχειας τους επιτρέπει επίσης να πλαισιώνουν τις τρέχουσες γεωπολιτικές δράσεις ως μέρος μιας φυσικής αναζωπύρωσης της επιρροής των χωρών τους στην παγκόσμια σκηνή - βοηθώντας στη δικαιολόγηση των διεκδικητικών εξωτερικών πολιτικών και των προκλήσεων στη δυτική κυριαρχία.
Σήμερα ο Xi επεκτείνει τον στρατό της Κίνας με ρυθμό που ο κόσμος δεν έχει δει εδώ και έναν αιώνα – από πριν από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ο αναλυτής της Κίνας, Steve Tsang, συγγραφέας του "If China Attacks Taiwan", είπε κάποτε ότι η στρατιωτική συγκέντρωση του Xi είναι, συγκριτικά, μεγαλύτερη από τη Ναζιστική Γερμανία και την Αυτοκρατορική Ιαπωνία μαζί.
Ο Xi διοικεί ήδη το μεγαλύτερο Πολεμικό Ναυτικό του κόσμου και οι φιλοδοξίες του στον πόλεμο πυρηνικών, διαστημικών και τεχνητής νοημοσύνης προχωρούν με αστραπιαία ταχύτητα.
Ο Wen-Ti Sung, μέλος του Global China Hub, Atlantic Council, τονίζει την ανάγκη για δημοκρατική ενότητα για την αποτροπή της αυταρχικής επιθετικότητας, αναφέροντας ιδιαίτερα τη διεκδικητική ηγεσία του Xi και τις επιπτώσεις της για την Ταϊβάν.
Τα τελευταία χρόνια, η Κίνα έχει κλιμακώσει σημαντικά τον στρατιωτικό εκφοβισμό της Ταϊβάν, χρησιμοποιώντας διάφορες τακτικές για να διεκδικήσει τις εδαφικές της διεκδικήσεις, συμπεριλαμβανομένων συχνών εισβολών στον εναέριο χώρο, ναυτικών ελιγμών και μεγάλης κλίμακας στρατιωτικών ασκήσεων που διεξάγονται κοντά στο νησί.
Οι αναλυτές λένε ότι η στρατιωτική συσσώρευση του Πεκίνου, οι προσπάθειες εκσυγχρονισμού και η ανάπτυξη προηγμένων όπλων υπογραμμίζουν περαιτέρω την πρόθεσή του να εξαναγκάσει και να εκφοβίσει την Ταϊβάν, ενώ αυξάνει τις περιφερειακές εντάσεις.
Όσον αφορά το μέλλον της Ταϊβάν και τις συγκρίσεις με την Ουκρανία, η αναλογία έχει τα όριά της και το καθένα πρέπει να κατανοηθεί και να αντιμετωπιστεί με τους δικούς του όρους.
Πρώτον, η Ταϊβάν έχει συγκεντρώσει σημαντική διεθνή υποστήριξη, αν και ανεπίσημα, συμπεριλαμβανομένης της Ουάσιγκτον, περιπλέκοντας κάθε προσπάθεια του Πεκίνου να προσαρτήσει βίαια το νησί.
Επιπλέον, η δέσμευση των ΗΠΑ να εφοδιάσουν την Ταϊβάν με τα μέσα για να αμυνθεί βάσει του νόμου για τις σχέσεις της Ταϊβάν διακρίνει περαιτέρω την κατάσταση από αυτήν της Ουκρανίας.
Έτσι, το πώς ο υπόλοιπος κόσμος συμπεριφέρεται στον Putin και στα σημάδια της επιθετικότητας του Xi γύρω από την Ταϊβάν και στην ευρύτερη περιοχή θα μπορούσε να έχει αντίκτυπο στη ρητορική του Xi, λένε οι ειδικοί.
Και για όσους παρατηρούν πώς η απόρριψη της Ουκρανίας από τον Putin ως «τεχνητό κράτος» αντικατοπτρίζει την επιμονή του Xi ότι όλα τα θέματα που συνδέονται με την Ταϊβάν είναι «εσωτερικές υποθέσεις», αυτές οι αδιάλλακτες στάσεις προκαλούν ανησυχία.
Πολλοί στην Ταϊβάν φοβούνται ότι είναι θέμα χρόνου ο Xi, όπως ο Putin, να κάνει πράξη τα λόγια του.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών