Η διαφορά στη φιλοσοφία του σχεδιασμού και τι έδειξαν οι αερομαχίες…
Ο ανταγωνισμός για τις πολεμικές προμήθειες εντείνεται ενώ η Ινδία καλείται να πραγματοποιήσει μια τεράστιας σημασίας επιλογή όσον αφορά το μέλλον της πολεμικής της αεροπορίας – ανάμεσα στο ρωσικό Su-57 από το αμερικανικό F-35
Μόνο κράτη – μέλη του ΝΑΤΟ, η Ιαπωνία, η Νότια Κορέα και το Ισραήλ, διαθέτουν το κορυφαίο μαχητικό αεροσκάφος στο αμερικανικό οπλοστάσιο, το F-35.
Το πολεμικό αεροπλάνο, το οποίο διαθέτει προηγμένα ηλεκτρονικά συστήματα και αισθητήρες, χαρακτηρίζεται ως όπλο πολλαπλών ρόλων που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την επίτευξη υπεροχής από αέρος και τη διεξαγωγή αποστολών για αεροπορικούς βομβαρδισμούς.
Στην Ινδία έχει αντίπαλο δέος και αυτό είναι το ρωσικό αεροσκάφος τύπου stealth 5ης γενιάς, το Su-57.
Ενώ τόσο το Su-57 όσο και το F-35 ανταγωνίζονται για να καλύψουν την ανάγκη της Ινδίας για σημαντικό αριθμό νέων μαχητικών αεροσκαφών, η πραγματικότητα είναι ότι έχουν αρκετές διαφορές.
Το F-35 είναι βελτιστοποιημένο στις λειτουργίες stealth, αν και υπολείπεται της προστασίας stealth του μεγάλου αδερφού του, του F-22..
Το Κογκρέσο αποφάσισε πριν από χρόνια ότι το F-22 δεν μπορούσε να εξαχθεί, αφήνοντας τους Ιάπωνες... σε χλωρό κλαρί καθώς επιθυμούσαν να αποκτήσουν το μαχητικό για να αντιμετωπίσουν την αεροπορική ισχύ της Κίνας.
Σε σύγκριση με το F-35, το F-22 είναι ένα βαρύτερο αεροσκάφος με δύο κινητήρες, μεγαλύτερη εμβέλεια και τη δυνατότητα supercruise.
Το supercruise ορίζεται ως η ικανότητα ενός αεροσκάφους να πετά με υπερηχητική ταχύτητα χωρίς τη χρήση του ειδικού κινητήρα.
Στην πράξη, αυτό σημαίνει ότι κάθε πλατφόρμα που δεν έχει την εν λόγω δυνατότητα θα χρειαστεί να καίει πολύ περισσότερο καύσιμο για να διατηρήσει υπερηχητικές ταχύτητες.
Ένα αεροσκάφος χωρίς supercruise εν γένει χρειάζεται περισσότερο χρόνο για να φτάσει στον στόχο του και να επιστρέψει ή να περιοριστεί σε πιο κοντινούς στόχους ή να χρειαστεί ανεφοδιασμό από αέρος.
Το ρωσικό Su-57 μοιάζει περισσότερο με το F-22 παρά με το F-35
Έχει λειτουργία supercruise και τεχνικά καλύτερη εμβέλεια και καλυτερη δυνατότητα χειρισμού από το F-35.
Παρότι η Ινδία σχεδιάζει να παραγάγει τα δικά της μαχητικά αεροσκάφη, θα περάσουν αρκετά χρόνια μέχρι να μπορέσει να καλύψει τις ανάγκες της εγχώρια.
Και ακόμη και τότε η Ινδία θα πρέπει να εισάγει ζωτικής σημασίας εξαρτήματα ή να τα παράγει από κοινού με ξένες εταιρείες.
Είναι μάλλον δίκαιο να πούμε ότι τα ηλεκτρονικά συστήματα και οι αισθητήρες του F-35 είναι πιο προηγμένα από αυτά του Su-57.
Η Lockheed Martin, ο αμερικανικός αμυντικός γίγαντας, που κατασκευάζει το F-35, προστατεύει τα «μαύρα κουτιά» του F-35, συμπεριλαμβανομένου ακόμη και του συστήματος logistics που συνδέεται με τη Lockheed για ανταλλακτικά και ενημερώσεις λογισμικού.
Οι αγοραστές του F-35 πρέπει, επομένως, να εξαρτώνται από τη Lockheed.
Η μόνη χώρα που ζήτησε μεγαλύτερη αυτονομία σε σχέση με την εξάρτηση της Lockheed ήταν το Ισραήλ.
Προφανώς, η Lockheed και το Υπουργείο Άμυνας των ΗΠΑ θεώρησαν λογική την ισραηλινή απαίτηση κυρίως επειδή το Ισραήλ μπορεί να αντιμετωπίσει προβλήματα στις προμήθειες και να βελτιώσει τις επιχειρησιακές δυνατότητες των F-35.
Είναι επίσης η μόνη χώρα που έχει χρησιμοποιήσει το F-35 σε μάχες, πάνω από τη Συρία, τον Λίβανο και πιθανώς την Υεμένη και το Ιράν.
Ωστόσο, το Ισραήλ χρειάζεται ολόκληρη την αλυσίδα εφοδιασμού των F-35 για ανταλλακτικά και σχεδόν έχασε την πρόσβαση σε μερικά από αυτά κατά τη διάρκεια του πολέμου της Γάζας.
Αξιόπιστος προμηθευτής η Ρωσία - Η σημασία της συμπαραγωγής
Η Ρωσία, από την άλλη πλευρά, υπήρξε ένας αξιόπιστος προμηθευτής στην Ινδία χωρίς αξιοσημείωτες διακοπές στην εφοδιαστική αλυσίδα.
Συνήθως, η Ινδία έχει απαιτήσει σημαντικά δικαιώματα συμπαραγωγής όπου υπάρχει πώληση αμυντικού υλικού.
Οι Ρώσοι δεν είναι καθόλου αντίθετοι σε αυτό, εν μέρει επειδή η ρωσική αεροδιαστημική βιομηχανική βάση είναι ισχυρή, και εν μέρει επειδή θέλουν να διατηρηθεί σε υψηλό επίπεδο την πολιτική σχέση όσο και τις επιχειρηματικές ευκαιρίες.
Δεν είναι πολύ πιθανό η Lockheed να θέλει να προσφέρει μεγάλο μέρος της συμπαραγωγής στην Ινδία.
Στο τέλος, αυτό μπορεί να σπάσει κάθε πιθανή συμφωνία για το αεροπλάνο.
Τόσο το F-35 όσο και το Su-57 εμφανίστηκαν μαζί για πρώτη φορά στην Ινδία.
Οι Ρώσοι έκαναν μια θεαματική επίδειξη του Su-57 ενώ το F-35 ήταν μόνο σε στατική οθόνη.
Αν το F-35 είχε κάνει επίδειξη, θα ήταν κατώτερο από το Su-57.
Αυτό συμβαίνει επειδή η φιλοσοφία του σχεδιασμού αυτών των αεροσκαφών είναι διαφορετική.
Το F-35 είναι βελτιστοποιημένο όσον αφορά τη λειτουργία stealth.
Οι επιφάνειες στην άτρακτο του αεροσκάφους διαθέτουν επικαλύψεις και σχεδιαστικά χαρακτηριστικά για την εκτροπή των σημάτων ραντάρ (συγκεκριμένα ραντάρ X-band, που είναι ο κύριος τύπος στρατιωτικού ραντάρ), το αεροσκάφος απαιτεί υπολογιστές και ο σχεδιασμός του δεν είναι εξαιρετικός για ελιγμούς πλατφόρμας.
Ως πλατφόρμα μάχης, το F-35 έχει σχεδιαστεί για επιχειρήσεις εξ αποστάσεως, που σημαίνει ότι μπορεί να εκτοξεύσει έναν πύραυλο για 50 μίλια ή περισσότερο πριν ο εχθρός μπορέσει να το εντοπίσει ή έτσι ισχυρίζεται η Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ.
Ομοίως, για την υποστήριξη των επιχειρήσεων εδάφους, παρόμοια οπλικά συστήματα, όπως έξυπνες βόμβες και πύραυλοι cruise, θα εκτοξευθούν δεκάδες μίλια από τον στόχο.
Χάνουν στις αερομαχίες από τα Su-57
Ενώ οι Ρώσοι έχουν τάσεις προς την ίδια κατεύθυνση, το Su-57 είναι επίσης σχεδιασμένο ως αεροσκάφος αερομαχιών που μπορεί να κάνει υποστήριξη εδάφους από κοντά, όπως το A-10 ή το παλαιο ρωσικό Su-25.
Το F-35 είναι εξοπλισμένο με σύστημα πυροβόλων, αν και δεν ήταν στο αρχικό σχέδιο.
Το να έχεις οπλισμό είναι σε μεγάλο βαθμό άσκοπο.
Σε μια αερομαχία, το F-35 θα είχε δυσκολία ενάντια σε έναν πιο ευέλικτο αντίπαλο και τα Su-57 και Su-35 χαρακτηρίζονται ως πολύ ευκίνητα.
Ενώ υπάρχουν διαφορετικές ιστορίες γύρω από τον οπλισμό του F-35, είναι πιθανό η Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ να προέβαλε τον ισχυρισμό ότι η παρουσία του όπλου ήταν ισοδύναμη στο ισχυρό πυροβόλο των 30 χιλιοστών στο A-10.
Η Πολεμική Αεροπορία σκοπεύει να καταργήσει το A-10, παρά τη σημαντική συνεισφορά της στα μαχητικά των ΗΠΑ σε πεδία όπως το Ιράκ και το Αφγανιστάν.
Στην πραγματικότητα, η Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ κυριαρχείται από την επιθυμία της για τεχνολογία «χαμηλής παρατηρήσης», την ορολογία της Πολεμικής Αεροπορίας για stealth.
Οι Ρώσοι δεν έχουν σε προτεραιότητα την τεχνολογία stealth όσο οι ΗΠΑ.
Κάποιοι λένε ότι αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι στερούνται τεχνολογίας stealth, η οποία εν γένει ελέγχεται το αμερικανικό Πεντάγωνο.
Αλλά η τεχνολογία stealth δημιουργεί, επίσης, προβλήματα σχεδιασμού, επομένως το F-35, ενώ φέρεται ότι είναι πολλαπλών ρόλων, δεν μπορεί να πολεμήσει και δεν μπορεί πραγματικά να προσφέρει υποστήριξη εδάφους στα στρατεύματα.
Πρέπει να λάβουμε υπόψη ότι όταν υπάρχει πλήγμα από μακριά, ο στόχος μπορεί να κινηθεί πριν φτάσει το όπλο.
Ίσως μέρος αυτού του περιορισμού μπορεί να αντισταθμιστεί από την τεχνητή νοημοσύνη, αλλά ένας έξυπνος εχθρός θα μάθει γρήγορα πώς να αποφεύγει τα πυρά.
Το πρόβλημα με την τεχνολογία stealth
Η επισκευή και η διατήρηση των επικαλύψεων επιφανειών των αεροπλάνων stealth – άκρως απόρρητη τεχνολογία - είναι μια σημαντική εργασία, απαιτεί εξειδικευμένο εξοπλισμό και προσωπικό καθαρισμένο με ασφάλεια, ειδικά περιβλήματα χωρίς σκόνη και σημαντική εκπαίδευση και επίβλεψη.
Υπό ειρηνικές συνθήκες, αυτό προσθέτει πολύ κόστος, αλλά είναι εφικτό.
Σε συνθήκες μάχης, οι επικαλύψεις stealth είναι πιθανό να υποβαθμιστούν και οι ομάδες μάχης μπορεί να πιεστούν σκληρά για να τις προτεοιμάσουν για επιχειρήσεις.
Ένα υποβαθμισμένο αεροπλάνο stealth είναι κινούμενος στόχος ακόμα και από παλαιότερα μαχητικά αεροσκάφη.
Το Su-57
Οι Ρώσοι έχουν επίσης επικεντρωθεί σε δύο άλλα στοιχεία: ισχυρή αεράμυνα, συμπεριλαμβανομένων των κινητών συστημάτων, και σε προηγμένους τρόπους ανίχνευσης απειλών stealth.
Έτσι, αναπτύσσουν νέους τύπους αισθητήρων που λειτουργούν στις περιοχές συχνοτήτων VHF και UHF.
Και στα νεότερα τζετ είναι ενσωματωμένοι πομποί-δέκτες L Band που μπορούν να εντοπίσουν αμερικανικά και άλλα μαχητικά stealth που είναι βελτιστοποιημένα για X Band.
Οι αισθητήτες L Band δεν έχουν την ακρίβεια των X Band, ή οπουδήποτε κοντά του, αλλά είναι αρκετά καλό για να εντοπίσει γενικά μια απειλή.
Με τους σύγχρονους υπολογιστές, οι αισθητήρες L Band μπορεί να έχουν ήδη εξελιχθεί ή να μπορούν να συνδυαστούν με επίγεια ραντάρ και αισθητήρες, αφαιρώντας μερικά από τα πλεονεκτήματα του stealth.
Για την Ινδία, οι δύο κύριες απειλές είναι το Πακιστάν και η Κίνα.
Η Πολεμική Αεροπορία του Πακιστάν είναι ένας συνδυασμός παλαιών γαλλικών μαχητικών Mirage, κινεζικών μαχητικών και περίπου 75 F-16.
Η Κίνα διαθέτει αεροσκάφη stealth με το J-20 επιχειρησιακό και το J-36 υπό ανάπτυξη.
Ενώ οι Κινέζοι διαμαρτύρονται για την απόκτηση όπλων από τους πιθανούς αντιπάλους τους, δεν διαμαρτύρονται πολύ για την αγορά της Ινδίας είτε ρωσικά είτε πιθανώς αμερικανικά όπλα.
Η πρόκληση για την Ινδία είναι το κόστος του F-35 σε σύγκριση με το Su-57, η πολύ υψηλή δαπάνη για αποτελεσματική συντήρηση και εκπαίδευση και διάφορα προβλήματα που αντιμετωπίζει το F-35 επιχειρησιακά, ειδικά η διαθεσιμότητα αεροσκαφών.
Σήμερα (και αισιόδοξα), η διαθεσιμότητα του F-35 είναι περίπου 51% για την Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ.
Σχεδόν σίγουρα θα ήταν χαμηλότερο στην Ινδία επειδή η αεροδιαστημική της βιομηχανική βάση δεν είναι τόσο προηγμένη.
Επειδή η Ινδία θα αγόραζε περίπου 100 αεροσκάφη, δεν θα μπορούσε ποτέ να ελπίζει να πετάξει περισσότερα από τα μισά από αυτά, πιθανώς λιγότερα.
Είναι πιθανό τα στοιχεία διαθεσιμότητας για το Su-57 να είναι πολύ καλύτερα από το F-35 στην Ινδία, αν και υπάρχουν τόσο λίγα Su-57 που είναι σε λειτουργία στην Ινδία σήμερα ώστε μπορούμε να κάνουμε απλώς εικασίες για το πώς θα προχωρήσουν τελικά τα πράγματα.
Οι πιέσεις απο ΗΠΑ
Είναι προφανές ότι η συντήρηση του Su-57 θα είναι λιγότερο οικονομικά επαχθής και λιγότερο δαπανηρή από το F-35, ειδικά αν το Su-57 είναι σε συμπαραγωγή στην Ινδία.
Η Ινδία επιδιώκει βελτιωμένες σχέσεις με τις ΗΠΑ και μεγαλύτερη πρόσβαση στην αμερικανική τεχνολογία.
Έχει επίσης χιλιάδες μηχανικούς και τεχνικούς που η Ινδία θέλει να εκπαιδευτούν και να εργαστούν στις Ηνωμένες Πολιτείες, καθώς και επενδύσεις από αμερικανικές εταιρείες υψηλής τεχνολογίας στην Ινδία.
Το ερώτημα είναι εάν η Ινδία είναι διατεθειμένη να επενδύσει δισεκατομμύρια ρουπίες στο F-35, γνωρίζοντας ότι θα μπορούσε να τη συμφέρει αμυντικά και οικονομικά η αγορά του ρωσικού αεροπορικού αεροπλάνου.
www.bankingnews.gr
Μόνο κράτη – μέλη του ΝΑΤΟ, η Ιαπωνία, η Νότια Κορέα και το Ισραήλ, διαθέτουν το κορυφαίο μαχητικό αεροσκάφος στο αμερικανικό οπλοστάσιο, το F-35.
Το πολεμικό αεροπλάνο, το οποίο διαθέτει προηγμένα ηλεκτρονικά συστήματα και αισθητήρες, χαρακτηρίζεται ως όπλο πολλαπλών ρόλων που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την επίτευξη υπεροχής από αέρος και τη διεξαγωγή αποστολών για αεροπορικούς βομβαρδισμούς.
Στην Ινδία έχει αντίπαλο δέος και αυτό είναι το ρωσικό αεροσκάφος τύπου stealth 5ης γενιάς, το Su-57.
Ενώ τόσο το Su-57 όσο και το F-35 ανταγωνίζονται για να καλύψουν την ανάγκη της Ινδίας για σημαντικό αριθμό νέων μαχητικών αεροσκαφών, η πραγματικότητα είναι ότι έχουν αρκετές διαφορές.
Το F-35 είναι βελτιστοποιημένο στις λειτουργίες stealth, αν και υπολείπεται της προστασίας stealth του μεγάλου αδερφού του, του F-22..
Το Κογκρέσο αποφάσισε πριν από χρόνια ότι το F-22 δεν μπορούσε να εξαχθεί, αφήνοντας τους Ιάπωνες... σε χλωρό κλαρί καθώς επιθυμούσαν να αποκτήσουν το μαχητικό για να αντιμετωπίσουν την αεροπορική ισχύ της Κίνας.
Σε σύγκριση με το F-35, το F-22 είναι ένα βαρύτερο αεροσκάφος με δύο κινητήρες, μεγαλύτερη εμβέλεια και τη δυνατότητα supercruise.
Το supercruise ορίζεται ως η ικανότητα ενός αεροσκάφους να πετά με υπερηχητική ταχύτητα χωρίς τη χρήση του ειδικού κινητήρα.
Στην πράξη, αυτό σημαίνει ότι κάθε πλατφόρμα που δεν έχει την εν λόγω δυνατότητα θα χρειαστεί να καίει πολύ περισσότερο καύσιμο για να διατηρήσει υπερηχητικές ταχύτητες.
Ένα αεροσκάφος χωρίς supercruise εν γένει χρειάζεται περισσότερο χρόνο για να φτάσει στον στόχο του και να επιστρέψει ή να περιοριστεί σε πιο κοντινούς στόχους ή να χρειαστεί ανεφοδιασμό από αέρος.
Το ρωσικό Su-57 μοιάζει περισσότερο με το F-22 παρά με το F-35
Έχει λειτουργία supercruise και τεχνικά καλύτερη εμβέλεια και καλυτερη δυνατότητα χειρισμού από το F-35.
Παρότι η Ινδία σχεδιάζει να παραγάγει τα δικά της μαχητικά αεροσκάφη, θα περάσουν αρκετά χρόνια μέχρι να μπορέσει να καλύψει τις ανάγκες της εγχώρια.
Και ακόμη και τότε η Ινδία θα πρέπει να εισάγει ζωτικής σημασίας εξαρτήματα ή να τα παράγει από κοινού με ξένες εταιρείες.
Είναι μάλλον δίκαιο να πούμε ότι τα ηλεκτρονικά συστήματα και οι αισθητήρες του F-35 είναι πιο προηγμένα από αυτά του Su-57.
Η Lockheed Martin, ο αμερικανικός αμυντικός γίγαντας, που κατασκευάζει το F-35, προστατεύει τα «μαύρα κουτιά» του F-35, συμπεριλαμβανομένου ακόμη και του συστήματος logistics που συνδέεται με τη Lockheed για ανταλλακτικά και ενημερώσεις λογισμικού.
Οι αγοραστές του F-35 πρέπει, επομένως, να εξαρτώνται από τη Lockheed.
Η μόνη χώρα που ζήτησε μεγαλύτερη αυτονομία σε σχέση με την εξάρτηση της Lockheed ήταν το Ισραήλ.
Προφανώς, η Lockheed και το Υπουργείο Άμυνας των ΗΠΑ θεώρησαν λογική την ισραηλινή απαίτηση κυρίως επειδή το Ισραήλ μπορεί να αντιμετωπίσει προβλήματα στις προμήθειες και να βελτιώσει τις επιχειρησιακές δυνατότητες των F-35.
Είναι επίσης η μόνη χώρα που έχει χρησιμοποιήσει το F-35 σε μάχες, πάνω από τη Συρία, τον Λίβανο και πιθανώς την Υεμένη και το Ιράν.
Ωστόσο, το Ισραήλ χρειάζεται ολόκληρη την αλυσίδα εφοδιασμού των F-35 για ανταλλακτικά και σχεδόν έχασε την πρόσβαση σε μερικά από αυτά κατά τη διάρκεια του πολέμου της Γάζας.
Αξιόπιστος προμηθευτής η Ρωσία - Η σημασία της συμπαραγωγής
Η Ρωσία, από την άλλη πλευρά, υπήρξε ένας αξιόπιστος προμηθευτής στην Ινδία χωρίς αξιοσημείωτες διακοπές στην εφοδιαστική αλυσίδα.
Συνήθως, η Ινδία έχει απαιτήσει σημαντικά δικαιώματα συμπαραγωγής όπου υπάρχει πώληση αμυντικού υλικού.
Οι Ρώσοι δεν είναι καθόλου αντίθετοι σε αυτό, εν μέρει επειδή η ρωσική αεροδιαστημική βιομηχανική βάση είναι ισχυρή, και εν μέρει επειδή θέλουν να διατηρηθεί σε υψηλό επίπεδο την πολιτική σχέση όσο και τις επιχειρηματικές ευκαιρίες.
Δεν είναι πολύ πιθανό η Lockheed να θέλει να προσφέρει μεγάλο μέρος της συμπαραγωγής στην Ινδία.
Στο τέλος, αυτό μπορεί να σπάσει κάθε πιθανή συμφωνία για το αεροπλάνο.
Τόσο το F-35 όσο και το Su-57 εμφανίστηκαν μαζί για πρώτη φορά στην Ινδία.
Οι Ρώσοι έκαναν μια θεαματική επίδειξη του Su-57 ενώ το F-35 ήταν μόνο σε στατική οθόνη.
Αν το F-35 είχε κάνει επίδειξη, θα ήταν κατώτερο από το Su-57.
Αυτό συμβαίνει επειδή η φιλοσοφία του σχεδιασμού αυτών των αεροσκαφών είναι διαφορετική.
Το F-35 είναι βελτιστοποιημένο όσον αφορά τη λειτουργία stealth.
Οι επιφάνειες στην άτρακτο του αεροσκάφους διαθέτουν επικαλύψεις και σχεδιαστικά χαρακτηριστικά για την εκτροπή των σημάτων ραντάρ (συγκεκριμένα ραντάρ X-band, που είναι ο κύριος τύπος στρατιωτικού ραντάρ), το αεροσκάφος απαιτεί υπολογιστές και ο σχεδιασμός του δεν είναι εξαιρετικός για ελιγμούς πλατφόρμας.
Ως πλατφόρμα μάχης, το F-35 έχει σχεδιαστεί για επιχειρήσεις εξ αποστάσεως, που σημαίνει ότι μπορεί να εκτοξεύσει έναν πύραυλο για 50 μίλια ή περισσότερο πριν ο εχθρός μπορέσει να το εντοπίσει ή έτσι ισχυρίζεται η Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ.
Ομοίως, για την υποστήριξη των επιχειρήσεων εδάφους, παρόμοια οπλικά συστήματα, όπως έξυπνες βόμβες και πύραυλοι cruise, θα εκτοξευθούν δεκάδες μίλια από τον στόχο.
Χάνουν στις αερομαχίες από τα Su-57
Ενώ οι Ρώσοι έχουν τάσεις προς την ίδια κατεύθυνση, το Su-57 είναι επίσης σχεδιασμένο ως αεροσκάφος αερομαχιών που μπορεί να κάνει υποστήριξη εδάφους από κοντά, όπως το A-10 ή το παλαιο ρωσικό Su-25.
Το F-35 είναι εξοπλισμένο με σύστημα πυροβόλων, αν και δεν ήταν στο αρχικό σχέδιο.
Το να έχεις οπλισμό είναι σε μεγάλο βαθμό άσκοπο.
Σε μια αερομαχία, το F-35 θα είχε δυσκολία ενάντια σε έναν πιο ευέλικτο αντίπαλο και τα Su-57 και Su-35 χαρακτηρίζονται ως πολύ ευκίνητα.
Ενώ υπάρχουν διαφορετικές ιστορίες γύρω από τον οπλισμό του F-35, είναι πιθανό η Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ να προέβαλε τον ισχυρισμό ότι η παρουσία του όπλου ήταν ισοδύναμη στο ισχυρό πυροβόλο των 30 χιλιοστών στο A-10.
Η Πολεμική Αεροπορία σκοπεύει να καταργήσει το A-10, παρά τη σημαντική συνεισφορά της στα μαχητικά των ΗΠΑ σε πεδία όπως το Ιράκ και το Αφγανιστάν.
Στην πραγματικότητα, η Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ κυριαρχείται από την επιθυμία της για τεχνολογία «χαμηλής παρατηρήσης», την ορολογία της Πολεμικής Αεροπορίας για stealth.
Οι Ρώσοι δεν έχουν σε προτεραιότητα την τεχνολογία stealth όσο οι ΗΠΑ.
Κάποιοι λένε ότι αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι στερούνται τεχνολογίας stealth, η οποία εν γένει ελέγχεται το αμερικανικό Πεντάγωνο.
Αλλά η τεχνολογία stealth δημιουργεί, επίσης, προβλήματα σχεδιασμού, επομένως το F-35, ενώ φέρεται ότι είναι πολλαπλών ρόλων, δεν μπορεί να πολεμήσει και δεν μπορεί πραγματικά να προσφέρει υποστήριξη εδάφους στα στρατεύματα.
Πρέπει να λάβουμε υπόψη ότι όταν υπάρχει πλήγμα από μακριά, ο στόχος μπορεί να κινηθεί πριν φτάσει το όπλο.
Ίσως μέρος αυτού του περιορισμού μπορεί να αντισταθμιστεί από την τεχνητή νοημοσύνη, αλλά ένας έξυπνος εχθρός θα μάθει γρήγορα πώς να αποφεύγει τα πυρά.
Το πρόβλημα με την τεχνολογία stealth
Η επισκευή και η διατήρηση των επικαλύψεων επιφανειών των αεροπλάνων stealth – άκρως απόρρητη τεχνολογία - είναι μια σημαντική εργασία, απαιτεί εξειδικευμένο εξοπλισμό και προσωπικό καθαρισμένο με ασφάλεια, ειδικά περιβλήματα χωρίς σκόνη και σημαντική εκπαίδευση και επίβλεψη.
Υπό ειρηνικές συνθήκες, αυτό προσθέτει πολύ κόστος, αλλά είναι εφικτό.
Σε συνθήκες μάχης, οι επικαλύψεις stealth είναι πιθανό να υποβαθμιστούν και οι ομάδες μάχης μπορεί να πιεστούν σκληρά για να τις προτεοιμάσουν για επιχειρήσεις.
Ένα υποβαθμισμένο αεροπλάνο stealth είναι κινούμενος στόχος ακόμα και από παλαιότερα μαχητικά αεροσκάφη.
Το Su-57
Οι Ρώσοι έχουν επίσης επικεντρωθεί σε δύο άλλα στοιχεία: ισχυρή αεράμυνα, συμπεριλαμβανομένων των κινητών συστημάτων, και σε προηγμένους τρόπους ανίχνευσης απειλών stealth.
Έτσι, αναπτύσσουν νέους τύπους αισθητήρων που λειτουργούν στις περιοχές συχνοτήτων VHF και UHF.
Και στα νεότερα τζετ είναι ενσωματωμένοι πομποί-δέκτες L Band που μπορούν να εντοπίσουν αμερικανικά και άλλα μαχητικά stealth που είναι βελτιστοποιημένα για X Band.
Οι αισθητήτες L Band δεν έχουν την ακρίβεια των X Band, ή οπουδήποτε κοντά του, αλλά είναι αρκετά καλό για να εντοπίσει γενικά μια απειλή.
Με τους σύγχρονους υπολογιστές, οι αισθητήρες L Band μπορεί να έχουν ήδη εξελιχθεί ή να μπορούν να συνδυαστούν με επίγεια ραντάρ και αισθητήρες, αφαιρώντας μερικά από τα πλεονεκτήματα του stealth.
Για την Ινδία, οι δύο κύριες απειλές είναι το Πακιστάν και η Κίνα.
Η Πολεμική Αεροπορία του Πακιστάν είναι ένας συνδυασμός παλαιών γαλλικών μαχητικών Mirage, κινεζικών μαχητικών και περίπου 75 F-16.
Η Κίνα διαθέτει αεροσκάφη stealth με το J-20 επιχειρησιακό και το J-36 υπό ανάπτυξη.
Ενώ οι Κινέζοι διαμαρτύρονται για την απόκτηση όπλων από τους πιθανούς αντιπάλους τους, δεν διαμαρτύρονται πολύ για την αγορά της Ινδίας είτε ρωσικά είτε πιθανώς αμερικανικά όπλα.
Η πρόκληση για την Ινδία είναι το κόστος του F-35 σε σύγκριση με το Su-57, η πολύ υψηλή δαπάνη για αποτελεσματική συντήρηση και εκπαίδευση και διάφορα προβλήματα που αντιμετωπίζει το F-35 επιχειρησιακά, ειδικά η διαθεσιμότητα αεροσκαφών.
Σήμερα (και αισιόδοξα), η διαθεσιμότητα του F-35 είναι περίπου 51% για την Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ.
Σχεδόν σίγουρα θα ήταν χαμηλότερο στην Ινδία επειδή η αεροδιαστημική της βιομηχανική βάση δεν είναι τόσο προηγμένη.
Επειδή η Ινδία θα αγόραζε περίπου 100 αεροσκάφη, δεν θα μπορούσε ποτέ να ελπίζει να πετάξει περισσότερα από τα μισά από αυτά, πιθανώς λιγότερα.
Είναι πιθανό τα στοιχεία διαθεσιμότητας για το Su-57 να είναι πολύ καλύτερα από το F-35 στην Ινδία, αν και υπάρχουν τόσο λίγα Su-57 που είναι σε λειτουργία στην Ινδία σήμερα ώστε μπορούμε να κάνουμε απλώς εικασίες για το πώς θα προχωρήσουν τελικά τα πράγματα.
Οι πιέσεις απο ΗΠΑ
Είναι προφανές ότι η συντήρηση του Su-57 θα είναι λιγότερο οικονομικά επαχθής και λιγότερο δαπανηρή από το F-35, ειδικά αν το Su-57 είναι σε συμπαραγωγή στην Ινδία.
Η Ινδία επιδιώκει βελτιωμένες σχέσεις με τις ΗΠΑ και μεγαλύτερη πρόσβαση στην αμερικανική τεχνολογία.
Έχει επίσης χιλιάδες μηχανικούς και τεχνικούς που η Ινδία θέλει να εκπαιδευτούν και να εργαστούν στις Ηνωμένες Πολιτείες, καθώς και επενδύσεις από αμερικανικές εταιρείες υψηλής τεχνολογίας στην Ινδία.
Το ερώτημα είναι εάν η Ινδία είναι διατεθειμένη να επενδύσει δισεκατομμύρια ρουπίες στο F-35, γνωρίζοντας ότι θα μπορούσε να τη συμφέρει αμυντικά και οικονομικά η αγορά του ρωσικού αεροπορικού αεροπλάνου.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών