Ένας ανήσυχος Ούγγρος
Ο Joseph Szecsei ( Γιόζεφ Σζέτσε) γεννήθηκε στην Ουγγαρία και από μικρός επέδειξε μια έφεση στις κατασκευές και εφευρέσεις. Με τα χρήματα από το χαρτηλίκι του αγόραζε γύψο για να φτιάχνει εκμαγεία, δημιουργώντας χυτά αγάλματα. Στα εφηβικά του χρόνια κατασκεύασε ένα τόρνο από παλιά ανταλλακτικά που βρήκε σε ένα καταστραμένο άρμα του Β’ παγκοσμίου πολέμου και έκτοτε ασχολήθηκε με το μέταλλο. Μετανάστευσε στον Καναδά και δημιούργησε ένα εργαστήριο κατασκευής μεταλλικών εξαρτημάτων υψηλής ακρίβειας… στο γκαράζ του, ενώ τα πρωινά εργαζόταν ως αρχιμηχανουργός στη FORD. Το εργαστήριο εξελίχθηκε τελικά στη μηχανουργία ΤΙΤΑΝ και τα χρήματα που κέρδισε του επέτρεψαν να εκπληρώσει το όνειρο του για κυνήγια στην Αφρική.
Όπλα για “επικίνδυνες αποστολές”
Το κυνήγι “επικίνδυνων θηραμάτων” όπως είναι ο ελέφαντας, ο βούβαλος, ο ρινόκερος, ή το λιοντάρι διαφέρει από τα υπόλοιπα. Το να αναζητά κανείς να βρεθεί σε απόσταση λίγων μέτρων από ένα τέτοιο ζώο και να το καταβάλλει σημαίνει πως μπορεί άνετα να συμβεί το… αντίθετο.
Για το λόγο αυτό επιλέγονται ισχυρά (διαμετρήματος τουλάχιστον .375 Η&Η Magnum) και αξιόπιστα τουφέκια.
Παραδοσιακά τα όπλα των σαφάρι είναι δύο τύπων. Οι Νοτιοαφρικανοί και οι Άγγλοι ορκίζονται στα κλασσικά δίκανα τύπου Express. Με διπλές σκανδάλες και σιδερένια σκοπευτικά κυριαρχούν μεταξύ των επαγγελματιών κυνηγών και οδηγών επί 150 χρόνια, Προσφέρουν το εξαιρετικό ζύγισμα που αναζητά ο κυνηγός, μικρότερο μήκος και την ασφάλεια των δύο πολύ γρήγορων διαδοχικών βολών όταν απαιτηθεί. Οι λάτρες τους επισημαίνουν πως ουσιαστικά επωμίζουν δύο ξεχωριστά όπλα (υπό την έννοια των δύο διαφορετικών κανών, σκανδαλών και μηχανισμών) που απλά ενώνονται στο ίδιο κοντάκι. Έτσι, ακόμη και σε περίπτωση αφλογιστίας ή βλάβης, θα δουλέψει τουλάχιστον το ένα… σώζοντας τη ζωή του χρήστη.
Στο άλλο στρατόπεδο βρίσκονται οι (κυρίως Αμερικανοί και Βορειοευρωπαίοι) εραστές του επαναληπτικού Mauser. Εκθειάζουν την αντοχή του μηχανισμού, την ευκολία προσαρμογής διόπτρας, την εξαιρετική σκανδάλη και τη χωρητικότητα του γεμιστήρα που δέχεται 3-4 φυσίγγια. Έτσι αν ο κυνηγός χρειαστεί πάνω από μία βολές, κινώντας το κλείστρο τις έχει στη διάθεση του, αντί να προσπαθεί να “σπάσει” ένα δίκανο και να το γεμίσει με φυσίγγια, ενώ ένα άγριο ζώο έρχεται καταπάνω του!
Όταν κανένα δεν επαρκεί
Ο Ούγγρος φίλος μας Joseph Szecsei, το 1989 είχε μια πολύ “ανατριχιαστική” εμπειρία. Κατά τη διάρκεια ενός σαφάρι στην Αφρική βρέθηκε αντιμέτωπος με τρείς(!) ελέφαντες που εφόρμησαν από κοντινή απόσταση. Οπλισμένος με ένα δίκανο, εξάντλησε τις διαθέσιμες βολές του και σώθηκε από την παρέμβαση του κυνηγετικού οδηγού που τον συνόδευε στη σαβάνα.Έχοντας βγεί ζωντανός από αυτή την περίσταση ο Szecsei, αποφάσισε ότι το κατάλληλο όπλο θα ήταν ένα το οποίο συνδυάζει την ταχυβολία του δίκανου με την αναχορηγία του επαναληπτικού. Τέτοιο τουφέκι δεν υπήρχε, οπότε ο εφευρετικός μηχανουργός βάλθηκε να το δημιουργήσει. Κατασκεύασε μια σειρά από πρωτότυπα σε διάφορες κλίμακες, ωστε να δοκιμάσει τις αρχές. Όταν κατέληξε σε ικανοποιητικό αποτέλεσμα, παρουσίασε τα σχέδια του στην Fuchs (Φούξ), μια βιοτεχνία-μπουτίκ στο Ινσμπρουκ της Αυστρίας που κατασκευάζει μοναδικά όπλα κατά παραγγελία. Το τελικό αποτέλεσμα ονομάστηκε Double Barrel Repeater (DBR), δηλαδή “Δίκανο Επαναληπτικό” και σίγουρα αποτελεί μια μοναδική ιδέα.
Τέχνη, τεχνολογία και τεχνική
Η Fuchs φτιάχνει όπλα που αποτελούν ταυτόχρονα πολυτελή αντικείμενα τέχνης, όσο και αποτελεσματικά εργαλεία κυνηγίου. Με τιμές που ξεκινούν από τα 35.000 ευρώ, η εξαιρετική μεταλουργία, συνυπάρχει με την πολυτέλεια και την άψογη εφαρμογή σε ξύλα και φινίρισμα. Οι χαράκτες της αποδίδουν πάνω στο μέταλλο λεπτομέρειες που θυμίζουν ζωγραφικούς πίνακες. Για παράδειγμα στο μοντέλο DBR “Elephant’s Life” που εικονίζεται, έχουν χαραχθεί οι σκηνές της ζωής ενός ελέφαντα από τη στιγμή που στέκεται στα πόδια του ως νεογέννητο μοσχάρι, μέχρι την ώρα που ως κυρίαρχο αρσενικό θα συναντήσει το τέλος του. Το λεπτό σκάλισμα τεχνοτροπίας Bulino συνδυάζεται με λευκόχρυσο και επικάλυψη ιόντων στην επιφάνεια του μετάλλου.
Έτσι η μοντέρνα τεχνολογία υποστηρίζει και διατηρεί αναλοίωτο για χρόνια, το αποτέλεσμα εκατοντάδων ωρών εργασίας του χαράκτη.
Οι μεταλλικές επιφάνειες που δεν έχουν παραστάσεις, σκαλίζονται ώστε να μιμούνται την όψη του δέρματος του ελέφαντα, δίνοντας μια ασυνήθιστη χροιά στο όπλο.
Για να είναι λειτουργικό ένα τέτοιο τουφέκι, απαιτούνται κάποιες προηγμένες τεχνολογικές λύσεις. Το μεγάλο διαμέτρημα δημιουργεί σημαντική ανάκρουση και το μέγεθος του μηχανισμού για τη διαχείριση των μακρυών φυσιγγίων (έχουν μήκος 10 εκατοστών και διάμετρο κάλυκα περίπου 13mm) είναι αναγκαστικά μεγάλο. Η ύπαρξη δύο κανών αυξάνει περαιτέρω το βάρος, το ίδιο και η χρήση δύο γεμιστήρων -ένας για κάθε κλείστρο. Οπότε το βάρος των 5,3 κιλών που δηλώνει η Fuchs αποτελεί “τεχνολογικό θαύμα”. Εδώ συνέβαλλε η γνώση του Joseph Szecsei γύρω από τα μέταλλα.
Οι κάνες σχηματίζονται από βαναδιούχο ατσάλι υψηλής αντοχής, που επιτρέπει την κατασκευή λεπτότερων τοιχωμάτων, μειώνοντας το βάρος. Όλα τα μη κρίσιμα μέρη φτιάχνονται από τιτάνιο, ένα δύσκολο στην επεξεργασία υλικό, που όμως συνδυάζει την αντοχή του ατσαλιού με το βάρος του αλουμινίου.
Το όπλο διαθέτει “παραδοσιακά”, σιδερένια σκοπευτικά για βολές σε κοντινή απόσταση. Πάνω στη γέφυρα του κινητού ουραίου όμως υπάρχουν βάσεις ταχείας απελευθέρωσης, για τοποθέτηση διόπτρας. Καλύπτεται έτσι η ανάγκη για μεγαλύτερη ευκρίνεια και τουφεκιές σε ανοικτά πεδία.
Κάθε ένα κατασκευάζεται στα μέτρα και προτιμήσεις εκάστου πελάτη, αλλά σε γενικές γραμμές το μήκος των κανών είναι στα 58 εκατοστά. Οι δύο γεμιστήρες ενώνονται σε μια βάση και χωρούν ο καθένας 3 φυσίγγια σε μονή στήλη, φέρνοντας τη συνολική χωρητικότητα στα “6+2” με γεμάτες τις θαλάμες. Με το πάτημα ενός κουμπιού, απελευθερώνονται ως εννιαία μονάδα.
Μηχανισμός
Ο συνδυασμός δύο κανών με αντίστοιχους παράλληλους μηχανισμούς τροφοδοσίας παρουσιάζει αρκετές δυσκολίες. Αρχικά, οι διαστάσεις πρέπει να κρατηθούν σε ένα ελάχιστο πλάτος ώστε το όπλο να παραμένει εύχρηστο και ταυτόχρονα να μπορεί να συντονίζεται η λειτουργία δύο μηχανισμών πυρός. Το κινητό ουραίο στη δεξιά πλευρά του κορμού δίνει κίνηση και στα δύο κλείστρα, Ξεκλειδώνοντας και τραβώντας το πρός τα πίσω, οι δύο εξολκείς (ένας σε κάθε κεφαλή) εξάγουν τους κάλυκες από τις θαλάμες και τους ωθούν αριστερά και δεξιά του κορμού αντίστοιχα με τη βοήθεια εξωστήρων μέσα στην κεφαλή. Τερματίζοντας τη διαδρομή του το ουραίο οπλίζει τις δύο σκανδάλες. Τα ελατήρια των γεμιστήρων σπρώχνουν τα επόμενα δύο φυσίγγια επάνω και καθώς το χέρι του χρήστη ωθεί τα κλείστρα εμπρός, οι κεφαλές εμπλέκουν τα πυθμένια των μπρούτζινων καλύκων και τους οδηγούν στη θαλάμη ομαλά. Ο κυνηγός κλειδώνει πάλι το μηχανισμό, περιστρέφοντας το μοχλό του ουραίου προς τα κάτω. Έξι κλειδιά, τρία στο επάνω μέρος και τρία στο κάτω μέρος του, ασφαλίζουν εντός της πίσω γέφυρας στη βάση. Αυτό επιτρέπει στις δύο κεφαλές να μην περιστρέφονται και κάνει τη διαδικασία τροφοδοσίας απλή.
Γιατί όμως;
Το Fuchs DBR είναι μοναδικό. Πέρα από το κόστος, ο λόγος είναι ότι δεν υπάρχει ευρύ φάσμα χρήσης του. Ελάχιστα έχουν φτιαχτεί και η πλειοψηφία τους κοσμεί μουσεία και συλλογές. Ο κατασκευαστής το προσφέρει και σε μικρότερα διαμετρήματα, που θα προσελκύσουν κυνηγούς άλλων θηραμάτων πέρα από τα “επικίνδυνα αφρικανικά” τρόπαια, αλλά και πάλι το πεδίο εφαρμογής είναι μικρό.
Η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν ελάχιστοι κυνηγοί που ανησυχούν ότι κινδυνεύουν να ποδοπατηθούν από ένα κοπάδι ελεφάντων ή μαύρων βούβαλων αρκετά, ώστε να αφήσουν το “ταπεινό” δίκανο για το τουφέκι που σχεδίασε ο ιδιοφυής Joseph Szecsei. Σημασία έχει ότι στη μοναδική του ζωή, εκείνος το οραματίστηκε και τελικά το δημιούργησε, αποδεικνύοντας ότι δεν υπάρχει “αδύνατο” στο λεξιλόγιο του.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών