Σχετικά Άρθρα
Amrani (πρέσβης Ισραήλ): Η αλλαγή κυβέρνησης δεν θα επηρεάσει τις σχέσεις με την Ελλάδα
Netanyahu: Κίνδυνος για την ασφάλεια του Ισραήλ μία κυβέρνηση υπό τον Lapid
Ο ηγέτης της ισραηλινής αντιπολίτευσης Yair Lapid ενημέρωσε τον Ισραηλινό πρόεδρο ότι κατόρθωσε να συγκροτήσει κυβέρνηση, ανακοίνωσε το γραφείο του προέδρου της χώρας και το κόμμα του Λαπίντ, Yesh Atid.
Εκτός από το κόμμα του, ο Yair Lapid υποστηρίζεται από την αριστερά (το Εργατικό Κόμμα Αβοντα και το Μερέτζ) και από τον κεντρώο σχηματισμό Μπλε-Λευκό του απόστρατου στρατηγού B. Ganze, στο οποίο συμμετείχε για κάποιο διάστημα.
Ωστόσο, συσπείρωσε υποστηρικτές στα δεξιά, αρχίζοντας από το κοσμικό εθνικιστικό κόμμα του Αβίγκντορ Λίμπερμαν (Ισραήλ, Το Σπίτι μας) και τον σχηματισμό «Νέα Ελπίδα» του G. Saar, πρώην τενόρου του Λικούντ, του ιστορικού κόμματος της ισραηλινής δεξιάς, αυτού του Netanyahu.
Την Κυριακή 30/5, η ριζοσπαστική δεξιά, υπό τη σημαία του κόμματος Yamina του Naftali Bennett, τελικά, συσπειρώθηκε σε αυτόν τον συνασπισμό.
Μπορεί να είναι βιώσιμος;
Φιλελεύθερες ή σοσιαλιστικές εμπνεύσεις, υπέρ ή κατά της δημιουργίας ενός παλαιστινιακού κράτους, η θέση της θρησκείας στο κράτος: σε αυτά τα θεμελιώδη ζητήματα, τα κόμματα που συσπειρώθηκαν υπό τον Yair Lapid αποκλίνουν σε όλα τα σημεία.
Όμως όλοι είναι «πεπεισμένοι ειλικρινά ότι ο Netanyahu (κατηγορούμενος για διαφθορά σε αρκετές υποθέσεις σ.σ.) είναι κίνδυνος για τη χώρα, ότι δεν μπορεί πλέον να υπηρετεί ως πρωθυπουργός επειδή βάζει τα προσωπικά του συμφέροντα πάνω από αυτά της χώρας», εξηγεί ο J. Rainhold, καθηγητής Πολιτικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο Μπαρ-Ιλάν.
Για να αποτραπεί η κατάρρευση της κυβέρνησής τους, θα μπορούσαν τουλάχιστον αρχικά να επιλέξουν ένα «συναινετικό πρόγραμμα», που να εστιάζει στην κοινωνική και οικονομική ανάκαμψη μετά την πανδημία και την αντιμετώπιση των παραλείψεων στο σύστημα υγείας, εκπαίδευσης και μεταφορών, θέματα στα οποία συμφωνούν, δηλώνει ο Rainhold.
«Οι προκλήσεις θα προκύψουν όταν ένα γεγονός διαταράξει τη βάση» κάθε κόμματος, εκτιμά ο καθηγητής, επισημαίνοντας την ισραηλινή εποικιστική δραστηριότητα στα Παλαιστινιακά Εδάφη.
Η ισραηλινή αριστερά ζητεί τη δημιουργία ενός παλαιστινιακού κράτους, ενώ η δεξιά θέλει να εφαρμόσει την ισραηλινή κυριαρχία στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη και επισείει την απειλή της μερικής προσάρτησης.
Το μόνο συνδετικό αυτών των «απίθανων προσεγγίσεων»: να εμποδιστεί ο Netanyahu να «επιστρέψει εάν είναι ηγέτης της αντιπολίτευσης», σημειώνει ο D. Xarbit, καθηγητής Πολιτικών Επιστημών στο Ανοιχτό Πανεπιστήμιο του Τελ Αβίβ.
Και για την ειρηνευτική διαδικασία με τους Παλαιστινίους;
Οι διαπραγματεύσεις με τους Παλαιστινίους παραμένουν στάσιμες από το 2014.
Για τον Rainhold, ο «συνασπισμός της αλλαγής» δεν αναμένεται να δεσμευτεί σε μια επανέναρξη της ειρηνευτικής διαδικασίας, κυρίως λόγω των διαφορών μεταξύ των κομμάτων σε αυτό το θέμα.
«Θα συμφωνήσουν στον σεβασμό του status quo», εκτιμά ο αναλυτής.
«Ωστόσο, θα πρέπει να διαχειριστούν τη σύγκρουση έτσι ώστε να μην υπάρξει έκρηξη βίας όπως πρόσφατα», μεταξύ του Ισραήλ και της Χαμάς από τις 10 έως τις 21 Μαΐου.
Και σε περίπτωση νέας έκρηξης της βίας, θα μπορούν ωστόσο, να στηριχτούν, σύμφωνα με τον αναλυτή, στην «ισραηλινή συναίνεση», η οποία επικράτησε σε όλους τους πολέμους από το 2000.
«Θα δυσκολευτούν αλλά θα καταφέρουν να ξεπεράσουν τις διαφορές τους», είπε ο Rainhold.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών