Ο Αλέξανδρος Νικολαϊδης, πάλεψε επί δυο χρόνια με μια εξαιρετικά σπάνια μορφή καρκίνου.
Η είδηση του θανάτου του έγινε γνωστή μέσα από τον λογαριασμό του στο Facebook με ένα κείμενο που είχε γράψει ο ίδιος.
Αναλυτικά η ανάρτησή του στο Facebook:
«Θα ξεκινήσω με αυτό το κλισέ, ότι για να διαβάζετε τώρα αυτήν την δημοσίευση μου, μάλλον έχω φύγει για κάπου καλύτερα ή και για το πουθενά. Δύο χρόνια, βασανίστηκα κι εγώ με τον καρκίνο. Με έναν τόσο σπάνιο τύπο καρκίνου, το καρκίνωμα nut, που αυτή τη στιγμή εννέα στους δέκα Έλληνες γιατρούς που το διαβάζουν, το ακούν για πρώτη φορά και θα σπεύσουν να το ψάξουν. Ευτυχώς ο δικός μου γιατρός, ο υπέροχος Γιάννης Μπουκοβίνας που με πήρε από το χέρι στο πιο δύσκολο ταξίδι της ζωής μου, τον γνώριζε αυτόν τον σπάνιο τύπο και έκανε τα πάντα για να με σώσει ή να μου χαρίσει λίγη παραπάνω ζωή. Κίνησε γη και ουρανό, να φέρει φάρμακα κυριολεκτικά από την άλλη άκρη της γης για να τα δοκιμάσω.
Δύο χρόνια δεν είπα ποτέ "Γιατί σε εμένα"; Δεν υπάρχει πιο εγωιστική σκέψη από αυτή. Σε κάποιον τυχαίνει, στον διπλανό μας, στον γείτονά μας, στον συνάνθρωπό μας. Και πλέον τυχαίνει σε πολλούς. Αν βάλω ένα πρόσημο τύχης στη ζωή μου, θα σας πω ακόμα και τώρα, ότι ήμουν τυχερός άνθρωπος. Είχα την ευλογία να κάνω τα όνειρα μου πραγματικότητα, να ανέβω στο βάθρο πολλές φορές, να δοξάσω τον αθλητισμό και την χώρα μου, να γνωρίσω ανθρώπους από όλον τον κόσμο, να μάθω το σεβασμό, την ευγενή άμιλλα, αξίες τόσο σημαντικές και να προσπαθήσω να τις κάνω πράξη και στη ζωή μου.
Είχα την τύχη να με αγαπήσει η πιο υπέροχη γυναίκα του κόσμου, το δώρο μου από το Θεό, όπως είναι και το όνομα της, και να αποκτήσουμε μια πανέμορφη οικογένεια. Έτσι και σε αυτή την ατυχία που με βρήκε, είπα ευχαριστώ, που αν αυτό ήταν γραφτό να έρθει στην οικογένειά μου, δεν βρήκε εκείνη ή τα παιδιά μου. Εγώ έπρεπε να το ανέβω αυτό το βουνό, έχω έπρεπε να σηκώσω αυτό το βάρος. Όχι εκείνοι.
Σε αυτό το δύσκολο ταξίδι, στάθηκα τυχερός γιατί συνοδοιπόρο είχα την αλληλεγγύη και την φροντίδα τόσων πολλών ανθρώπων, που πολλές φορές αναρωτήθηκα τι έκανα για να αξίζω όλα αυτά που με ανιδιοτέλεια μου προσέφεραν. Πρώτος ο γιατρός μου ο κ. Μπουκοβίνας, ο πρύτανης, ο κ. Δημόπουλος, που βοήθησε τόσο πολύ στην πρώτη φάση της ασθένειάς μου αλλά και αργότερα, στο να πάρω κάθε θεραπεία όσο πιο γρήγορα γίνεται.
Ο κ. Ηλιάδης ο θωρακοχειρούργος μου, ένας εξαιρετικός επιστήμονας που με αγκάλιασε σαν πατέρας στο πολύ δύσκολο χειρουργείο μου, στους πνεύμονες, ο κ. Πέιος, ο νευροχειρούργος που μου απάλυνε τους φριχτούς πόνους και πολλοί πολλοί άλλοι, από νοσηλευτές μέχρι τραυματιοφορείς, όλοι μου έδειχναν την αγάπη τους και αυτή η αγάπη μου έδινε δύναμη.
Και τέλος θέλω να σταθώ στον άνθρωπο με άλφα κεφαλαίο, τον Αλέξη Τσίπρα, ήρθε πολύ πρόσφατα στη ζωή μου και μου χάρισε την φιλία του, την σκέψη του, το αδελφικό του νοιάξιμο, σαν να με ήξερε από πάντα. Μου απέδειξε ότι η όλα όσα πρεσβεύει ο ίδιος και η αριστερά είναι πραγματική στάση ζωής. Με στήριξε ηθικά και πρακτικά και έκανε και αυτός τα αδύνατα δυνατά για να έχω την καλύτερη φροντίδα.
Θέλω να πω σε όλους τους κάτι. Πετύχατε. Με κρατήσατε στη ζωή περισσότερο από όσο αναλογούσε στον πολύ επιθετικό καρκίνο μου, μου χαρίσατε το χρυσό μετάλλιο της παράτασης της ζωής μου σε μια πολύ κρίσιμη στιγμή, όταν η κόρη μου η Ελεάννα ήταν μόλις 3,5 ετών και δεν θα θυμόταν τίποτα από εμένα, ενώ τώρα στα 5,5 της χρόνια θα με θυμάται έστω σαν μακρινή ανάμνηση και θα μπορεί να διηγηθεί ιστορίες στον μικρό της αδερφό τον Γιώργο, ώστε να με κρατήσουν ζωντανό στην καρδιά τους για πάντα.
Φίλοι μου, σε αυτή τη ζωή που είμαστε όλοι περαστικοί, μεγαλύτερη σημασία έχει τι αποτύπωμα θα έχουμε αφήσει, και όχι πώς ή πότε θα φύγουμε. Για αυτό αν είμαι εγώ ο πρώτος καταγεγραμμένος ασθενής με καρκίνωμα nut στην χώρα μας, ας γίνω η αφορμή για την ενημέρωση γιατρών, ασθενών, πάνω σε αυτόν τον τύπο καρκίνου που αν διαγνωσθεί εγκαίρως ίσως σωθούν ζωές. Ας γίνω η αφορμή για να ενισχυθεί ουσιαστικά το εθνικό μας σύστημα υγείας που τόσο υποτιμήθηκε τα τελευταία χρόνια, όχι να περιμένουν ουρές για μια αξονική, για μια χημειοθεραπεία ή ένα χειρουργείο και να χάνεται πολύτιμος χρόνος, να σταματήσει ο χρονοβόρος δαίδαλος της γραφειοκρατίας και των νομικών κωλυμάτων του ΕΟΦ όταν πρέπει να εγκριθούν άμεσα δοκιμαστικά φάρμακα που μπορεί να σώσουν ζωές.
Αν ερχόμαστε σε αυτή τη ζωή για κάποιο σκοπό, εγώ έχω αποφασίσει ποιος θα είναι αυτός. Να προσφέρω ελπίδα μέσα από όσα κατάφερα στην ζωή μου, από τα όμορφα μέχρι τα άσχημα. Για αυτόν τον λόγο, τα δύο μου αργυρά Ολυμπιακά μετάλλια, της Αθήνας και του Πεκίνο, που για χρόνια κρύβω καλά, ήρθε η ώρα να βγουν και να επιστρέψουν εκεί που ανήκουν, στις παναθρώπινες αξίες. Τελευταία επιθυμία μου είναι, τα δύο αυτά μετάλλια, να βγουν σε δημοπρασία και το ποσό που θα συγκεντρωθεί να δοθεί σε δομές για τα παιδιά που θα επιλέξει η οικογένειά μου.
Αν σωθεί έστω ένα παιδί, θα αξίζει κάθε κλωτσιά που έχω φάει στο κεφάλι, κάθε κάταγμα στα πόδια μου. Αυτό είναι το αποτύπωμα που θέλω να αφήσω στην κοινωνία, αυτή είναι η κληρονομιά που θέλω να μείνει στα παιδιά μου».
Με βαθιά οδύνη και συντριβή αποχαιρετά ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ τον Αλέξανδρο Νικολαΐδη
Με βαθιά οδύνη και συντριβή αποχαιρετά ο ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία τον Ολυμπιονίκη, αγωνιστή αριστερό και αναπληρωτή εκπρόσωπο Τύπου, Αλέξανδρο Νικολαΐδη.
Στην ανακοίνωση-αποχαιρετισμό προς τον Αλέξανδρο Νικολαΐδη το Γραφείο Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ αναφέρει ότι «ο Αλέξανδρος αποτέλεσε μέλος της ομάδας που δημιουργήθηκε το 2020 με απόφαση του Αλέξη Τσίπρα και με τις γνώσεις, την αυτοπεποίθηση και την ευγένειά του συνέβαλε με το δικό του ξεχωριστό τρόπο στον καθημερινό πολιτικό αγώνα». «Είχε προηγηθεί η συμμετοχή του στο ψηφοδέλτιο των ευρωεκλογών όπου ξεχώρισε με την παρουσία του, όπως άλλωστε έκανε σε όλες τις μάχες που έδωσε στη ζωή του», τονίζει, επισημαίνοντας ότι «από τη Θεσσαλονίκη όπου έμενε, και παρά τις δυσκολίες που αντιμετώπιζε, δεν έχασε ποτέ τη διάθεσή του να ανταποκρίνεται δημιουργικά και με κέφι για ζωή στα καθήκοντα και στις επαφές με τους συνεργάτες του».
«Ο Αλέξανδρος Νικολαΐδης υπήρξε ένας αριστερός, δημοκρατικός πολίτης από το χώρο του αθλητισμού που ήξερε να παίρνει πάντα θέση στα δημόσια πράγματα, χωρίς να υπολογίζει το πολιτικό ή προσωπικό κόστος. Ως προοδευτικός άνθρωπος είχε έννοια για την πατρίδα του, να επικρατήσουν νέες ιδέες μακριά από τα στερεότυπα χρόνων, που να εμπνέουν τους νέους ανθρώπους», υπογραμμίζει το Γραφείο Τύπου, προσθέτοντας ότι «ως αθλητής ανέβηκε στο βάθρο του Ολυμπιονίκη δύο φορές, ενώ το 2008 ψηφίστηκε ως ο κορυφαίος αθλητής από τον Πανελλήνιο Σύνδεσμο Αθλητικού Τύπου».
«Η τελευταία δημόσια παρακαταθήκη του είναι σίγουρα ο αποχαιρετισμός του, όπου κι εκεί ακόμα είχε έννοια να προσφέρει μεγαλόψυχα στον συνάνθρωπό του», σημειώνει το Γραφείο Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ και τονίζει ότι «ως συνεργάτης, το κενό που αφήνει πίσω του είναι δυσαναπλήρωτο» και πως «ως άνθρωπος, για όλους εμάς, θα είναι αναντικατάστατος. Αποτελεί για εμάς ένα παράδειγμα ανθρωπιάς, ευγένειας και περηφάνιας».
«Θα τον θυμόμαστε πάντα με τα τελευταία του λόγια: "Αν σωθεί έστω ένα παιδί, θα αξίζει κάθε κλωτσιά που έχω φάει στο κεφάλι, κάθε κάταγμα στα πόδια μου. Αυτό είναι το αποτύπωμα που θέλω να αφήσω στην κοινωνία, αυτή είναι η κληρονομιά που θέλω να μείνει στα παιδιά μου"», αναφέρει ο ΣΥΡΙΖΑ εκφράζοντας τα συλλυπητήρια στη σύζυγό του, τα μικρά παιδιά του, την υπόλοιπη οικογένειά του και τους φίλους του.
ΝΔ: Ο Αλέξανδρος Νικολαίδης τίμησε το εθνόσημο
"Η απώλεια του Ολυμπιονίκη Αλέξανδρου Νικολαϊδη, αναπληρωτή εκπροσώπου τύπου του ΣΥΡΙΖΑ, μας γεμίζει θλίψη. Ο Αλέξανδρος τίμησε το εθνόσημο, πρωταγωνίστησε στον αθλητισμό και κατάφερε να έχει σημαντική κοινωνική και πολιτική δράση.
Στην οικογένειά του και στο ΣΥΡΙΖΑ εκφράζουμε τα ειλικρινή μας συλλυπητήρια", αναφέρει σε ανακοίνωση του το γραφείο τύπου της Νέας Δημοκρατίας.
Ν.Ανδρουλάκης: Απαράμιλλο μάθημα αξιοπρέπειας και ανθρωπιάς, ο γραπτός του αποχαιρετισμός
Το απαράμιλλο μάθημα αξιοπρέπειας και ανθρωπιάς, που άφησε με τον γραπτό του αποχαιρετισμό ο Αλέξανδρος Νικολαΐδης υπογραμμίζει στο συλλυπητήριο μήνυμά του ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής, Νίκος Ανδρουλάκης.
Αναφέρει συγκεκριμένα:
«Ο Αλέξανδρος Νικολαΐδης έφυγε πρόωρα από κοντά μας διαγράφοντας μια πορεία ζωής εμπνευσμένη από τα ιδεώδη του ολυμπισμού και των υψηλών στόχων. Δίνοντας μάχες με γενναιότητα.
Τον ευχαριστούμε όλοι οι Έλληνες, που ανέβασε την ελληνική σημαία ψηλά. Τον ευχαριστούμε όμως και για το απαράμιλλο μάθημα αξιοπρέπειας και ανθρωπιάς, που μας άφησε με τον γραπτό του αποχαιρετισμό.
Θερμά συλλυπητήρια στην οικογένεια του και τους πολιτικούς συνοδοιπόρους του στον ΣΥΡΙΖΑ».
Το ΚΚΕ εκφράζει τη θλίψη του για την απώλεια του Αλέξανδρου Νικολαΐδη
«Το ΚΚΕ εκφράζει τη θλίψη του για την πρόωρη απώλεια του Αλέξανδρου Νικολαΐδη, πολυνίκη αθλητή του Τάε Κβον Ντο, Ολυμπιονίκη στους αγώνες της Αθήνας και του Πεκίνου και αναπληρωτή εκπρόσωπου Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο Αλέξανδρος Νικολαΐδης έδωσε με αξιοπρέπεια τη μάχη με την ασθένειά του, όπως μαχητικός υπήρξε στο αγώνισμά του και την πολιτική και κοινωνική του δράση.
Θερμά συλλυπητήρια στην οικογένεια και όλους τους οικείους του», αναφέρει ανακοίνωση του κόμματος.
Λ. Αυγενάκης: «Οι στιγμές περηφάνιας, που μας χάρισες θα μείνουν για πάντα χαραγμένες στη μνήμη μας»
«Με μεγάλη θλίψη ο ελληνικός αθλητισμός αποχαιρετά τον 2 φορές Ολυμπιονίκη μας στο Ταεκβοντό, Αλέξανδρο Νικολαΐδη που έφυγε νωρίς.
Οι στιγμές περηφάνιας, που μας χάρισε με τις νίκες του στα τερέν θα μείνουν για πάντα χαραγμένες στη μνήμη μας.
Πολλά συλλυπητήρια στους οικείους του».
Με αυτό το μήνυμα ο υφυπουργός Αθλητισμού Λευτέρης Αυγενάκης αποχαιρέτησε τον δύο φορές Ολυμπιονίκη Αλέξανδρο Νικολαΐδη που έφυγε τόσο πρόωρα από τη ζωή.
ΕΟΕ: «Ο Αλέξανδρος ποτέ δεν θα ξεχαστεί»
Η Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή εξέδωσε ανακοίνωση για την απροσδόκητη απώλεια του Αλέξανδρου Νικολαΐδη.
Αναλυτικά η ανακοίνωση της ΕΟΕ
Η Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή είναι συγκλονισμένη από την τραγική είδηση του θανάτου του Ολυμπιονίκη Αλέξανδρου Νικολαϊδη σε ηλικία μόλις 42 ετών.
Ο πρωταθλητής του τάεκβοντο είχε δώσει πολλές μάχες στη ζωή του, από τις οποίες έβγαινε νικητής, αλλά αυτή τη φορά δεν τα κατάφερε, σκορπίζοντας τη θλίψη στην ελληνική αθλητική και Ολυμπιακή οικογένεια.
Πέρα από τις εκπληκτικές αθλητικές του ικανότητες, ξεχώρισε με το χαρακτήρα και το ήθος του, με αποτέλεσμα ακόμα και οι αντίπαλοι του, να τον σέβονται απεριόριστα και να τον εκτιμούν. Η Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή για να τον τιμήσει, αποφάσισε να είναι Σημαιοφόρος της ελληνικής αποστολής στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου το 2012, αλλά και πρώτος Λαμπαδηδρόμος για τους Ολυμπιακούς Αγώνες Πεκίνο 2008.
Ο Αλέξανδρος Νικολαΐδης γεννήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 1979. Είχε ύψος 2.01 μέτρα και από παιδί ασχολήθηκε με το τάεκβοντο, έχοντας τέσσερις παρουσίες σε Ολυμπιακούς Αγώνες (2000, 2004, 2008 και 2012) στην κατηγορία των +80 κιλών. Το 2004 και το 2008 αναδείχθηκε αργυρός Ολυμπιονίκης κάνοντας όλους τους Ελληνες υπερήφανους.
Ο Πρόεδρος της ΕΟΕ Σπύρος Καπράλος, ο Γενικός Γραμματέας Μανώλης Κολυμπάδης και όλα τα μέλη της Ολομέλειας, εκφράζουν τα ειλικρινή συλλυπητήρια στην οικογένεια και τους οικείους του.
Ο Αλέξανδρος ποτέ δεν θα ξεχαστεί!
ΠΣΑΤ: «Αντίο γίγαντα Αλέξανδρε Νικολαΐδη»
Ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Αθλητικού Τύπου (ΠΣΑΤ) εξέδωσε συλλυπητήρια ανακοίνωση για τον θάνατο του δις ασημένιου Ολυμπιονίκη του Τάε Κβον Ντο και αναπληρωτή εκπρόσωπο Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξανδρου Νικολαΐδη. «Αντίο γίγαντα Αλέξανδρε Νικολαΐδη» αναφέρει το Δ.Σ. του ΠΣΑΤ και τονίζει: «Η κληρονομιά που αφήνει σε όλους μας είναι αυτές οι τελευταίες φράσεις του στην τελευταία επιστολή του από πρόσωπο του οικείου περιβάλλοντός του, η οποία αναρτήθηκε στον προσωπικό λογαριασμό του στο Facebook, αφού άφησε την τελευταία πνοή του τα ξημερώματα της Παρασκευής, 14 Οκτωβρίου. "Αν σωθεί έστω ένα παιδί, θα αξίζει κάθε κλωτσιά που έχω φάει στο κεφάλι, κάθε κάταγμα στα πόδια μου. Αυτό είναι το αποτύπωμα που θέλω να αφήσω στην κοινωνία, αυτή είναι η κληρονομιά που θέλω να μείνει στα παιδιά μου"».
Στη συλλυπητήρια ανακοίνωση του ΠΣΑΤ για τον θάνατο του Αλέξανδρου Νικολαϊδη αναφέρεται:
«Ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Αθλητικού Τύπου (ΠΣΑΤ) αποχαιρετά με οδύνη τον Αλέξανδρο Νικολαΐδη. O δις ασημένιος Ολυμπιονίκης του Τάε Κβον Ντο μας άφησε νωρίς, σε ηλικία 43 ετών, μετά από σκληρή μάχη επί δύο χρόνια με μία σπάνια μορφή καρκίνου (καρκίνωμα nut).
Η κληρονομιά που αφήνει σε όλους μας είναι αυτές οι τελευταίες φράσεις του στην τελευταία επιστολή του από πρόσωπο του οικείου περιβάλλοντός του, η οποία αναρτήθηκε στον προσωπικό λογαριασμό του στο Facebook, αφού άφησε την τελευταία πνοή του τα ξημερώματα της Παρασκευής, 14 Οκτωβρίου.
«Αν σωθεί έστω ένα παιδί, θα αξίζει κάθε κλωτσιά που έχω φάει στο κεφάλι, κάθε κάταγμα στα πόδια μου. Αυτό είναι το αποτύπωμα που θέλω να αφήσω στην κοινωνία, αυτή είναι η κληρονομιά που θέλω να μείνει στα παιδιά μου».
Το Διοικητικό Συμβούλιο του Πανελλήνιου Συνδέσμου Αθλητικού Τύπου (ΠΣΑΤ) εκφράζει ειλικρινή συλλυπητήρια προς την οικογένειά του, τη σύζυγό του Δώρα και τα δύο παιδιά του Ελεάννα και Γιώργο.
Ο Αλέξανδρος Νικολαΐδης γεννήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 1979 στη Θεσσαλονίκη. Ξεκίνησε την ενασχόλησή του με το Τάε Κβον Ντο από το αθλητικό σωματείο «Μέγας Αλέξανδρος» σε ηλικία τριών ετών και συγκεκριμένα το 1982. Ο πατέρας του ήταν πρωταθλητής του Τάε Κβον Ντο και ήταν αυτός που του καλλιέργησε την αγάπη για το άθλημα. Σπούδασε Φυσική Αγωγή στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ), ενώ εργαζόταν ως πυροσβέστης.
Τα δύο ασημένια μετάλλια που κατέκτησε στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας (2004) και του Πεκίνου (2008) στην κατηγορία των +80 κιλών ήταν οι πιο λαμπρές στιγμές του στη μεγάλη αθλητική καριέρα του. Τον Δεκέμβριο του 2008 ψηφίστηκε με 1.875 ψήφους ως ο κορυφαίος αθλητής για το 2008 από τους αθλητικούς συντάκτες μέλη του ΠΣΑΤ.
Κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα στη Ρώμη το 2008 στην κατηγορία των +87 κιλών και το χάλκινο στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα της Αγίας Πετρούπολης το 2010. Ενδιάμεσα το 2009 κατετάγη 5ος στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Σε νεαρή ηλικία, το 1996 αναδείχτηκε πρωταθλητής Ευρώπης και Κόσμου στους έφηβους, ενώ το 1997 κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο στους Μεσογειακούς Αγώνες. Το 2004 επέστρεψε με το χρυσό μετάλλιο από την Παγκόσμια Πανεπιστημιάδα, ενώ είχε χαρίσει το χάλκινο μετάλλιο στην Ελλάδα, το 1998 και στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα Ενόπλων Δυνάμεων και Σωμάτων Ασφαλείας.
Μόνο η οικογένειά του και οι στενοί φίλοι του γνώριζαν για τον τελευταίο αγώνα του απέναντι στον καρκίνο. Ήταν δική του επιθυμία να φύγει με αξιοπρέπεια, όπως έζησε και μέχρι να τον εγκαταλείψουν πια οι δυνάμεις του δεν σταμάτησε να αγωνίζεται για τις ιδέες του, για τα παιδιά, για τα δικαιώματα των προσφύγων και των αδύναμων αυτού του κόσμου. Και ήταν αυτά τα ιδανικά για τα οποία ύψωνε τη φωνή του που τον έφεραν αρχικά στο αθλητικό Τμήμα του ΣΥΡΙΖΑ, με τον οποίο ήταν υποψήφιος Ευρωβουλευτής τον Μάρτιο του 2019, για ν’ αναλάβει καθήκοντα αναπληρωτή εκπροσώπου Τύπου του κόμματος τον Σεπτέμβριο του 2020.
Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα σκεπάσει τον γίγαντα Αλέξανδρο Νικολαΐδη».
Σχόλια αναγνωστών