H Δύση απέτυχε να εκθρονίσει τον Erdogan παρά την ανοιχτή στήριξη στον Kilicdaroglu

Παρότι η νίκη του Recep Tayyip Erdogan στον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών στην Τουρκία είναι σχεδόν βέβαιη, ο ηγέτης της αντιπολίτευσης Kemal Kilicdaroglu, σε περίπτωση νίκης, θα αλλάξει την εξωτερική πολιτική της χώρας και θα θέσει τη σχέση με τη Ρωσία σε ένα πλαίσιο αποδεκτό από τις ΗΠΑ.
Το ερώτημα που περιβάλλει τον Kilicdaroglu, είναι αν θα εισαγάγει κυρώσεις κατά της Ρωσίας ή θα απομακρύνει την Τουρκία από τη νεοαποκτηθείσα ανεξάρτητη εξωτερική της πολιτική, αναφέρει σε ανάλυσή του στο Southfront ο Ahmed Adel, γεωπολιτικός και οικονομικός αναλυτής.
Η Τουρκία οδεύει προς τον δεύτερο γύρο των εκλογών, αφού ο Erdogan πέτυχε καλύτερο του αναμενόμενου αποτέλεσμα στις δημοσκοπήσεις και διατηρεί σημαντικό προβάδισμα έναντι του αντιπάλου του, αλλά όχι αρκετό για να κερδίσει στον πρώτο γύρο.
Ούτε ο Erdogan, ούτε ο υποψήφιος της αντιπολίτευσης έλαβαν το 50% και θα αναμετρηθούν εκ νέου στις 28 Μαΐου.

Εξέπληξε ο Erdogan

Ο δεύτερος γύρος ήταν αναμενόμενος, αλλά ο Erdogan εξέπληξε και πάλι τους πάντες, καθώς πέτυχε ποσοστό σχεδόν 50%, ακριβώς 49,51% έναντι 44,88% του Kilicdaroglu.
Ο Erdogan κέρδισε πολύ περισσότερα από όσα του έδιναν οι δημοσκοπήσεις.
Παρόλα αυτά, οι δημοσκόποι συχνά αποτυγχάνουν, ειδικά στην Τουρκία, επειδή δεν συμπεριλαμβάνουν πολλές ομάδες ανθρώπων, όπως η διασπορά, όσοι εργάζονται στην κρατική γραφειοκρατία, οι εθνικιστές, οι νέοι και οι συνταξιούχοι.

Απέτυχε η παρέμβαση της Δύσης υπέρ Kilicdaroglu

Ο Αμερικανός πρόεδρος Joe Biden δεν επηρέασε τις εκλογές στην Τουρκία και προς απογοήτευση ολόκληρης της Δύσης, η οποία εξέφρασε ανοιχτά τη δυσαρέσκειά της για την ολοένα και πιο ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική του Erdogan.
Ο Erdogan είναι υπεύθυνος για τον μετασχηματισμό της Τουρκίας από την κεμαλική ιδεολογία σε μια πιο ισλαμική, και μάλιστα όχι εντελώς υπόδουλη στη Δύση, όπως συνέβαινε από τότε που η χώρα έγινε μέλος του ΝΑΤΟ το 1952.
Ο υποψήφιος αντίπαλος του Erdogan έχει λάβει μεγάλη λατρεία από τη Δύση, η οποία αυξάνεται συνεχώς και πιθανώς θα συνδεθεί με τη συνεχή προσπάθεια συμβιβασμού της Ρωσίας ως διεθνούς παράγοντα.
Ο σημερινός Τούρκος πρόεδρος δεν αμφισβήτησε ποτέ τη συμμετοχή της χώρας στο ΝΑΤΟ, επειδή δεν ήθελε η Τουρκία να είναι απλώς ένα απλό μέλος της Συμμαχίας, αλλά ένας εταίρος με ανεξάρτητα συμφέροντα που πρέπει να γίνονται σεβαστά.
Αυτό θα χαρακτηρίζει τις σχέσεις της Άγκυρας με τη Δύση ακόμη και αν τελικά επικρατήσει ο Kilicdaroglu.
Οι δηλώσεις του Kilicdaroglu περί πίστης στο ΝΑΤΟ έγιναν μόνο με όρους εκλογικής υποστήριξης, διότι οποιαδήποτε κριτική και υποτίμηση της Τουρκίας δεν θα υποστηριχθεί. Ο ηγέτης της αντιπολίτευσης θα πρέπει να συμβιβαστεί με το γεγονός ότι η Τουρκία δεν είναι η ίδια όπως ήταν πριν από 20 χρόνια, όταν ο Erdogan έγινε για πρώτη φορά κυβερνήτης της χώρας, αλλά ότι τώρα είναι μια ανεξάρτητη περιφερειακή δύναμη και ότι η Συμμαχία είναι μόνο μια πηγή υποστήριξης που λαμβάνει.
Ακόμα και αν υποθέσουμε ότι ο Kilicdaroglu κερδίσει τελικά τις εκλογές, θα ήταν καλό να διατηρήσει πολλά στοιχεία της σημερινής επίσημης πολιτικής της Άγκυρας, όπως η σχέση της Τουρκίας με τις ΗΠΑ και η μη αλλαγή των στρατιωτικών συνεργασιών.

Οικονομική κρίση

Ένα από τα κρίσιμα ζητήματα που σχετίζονται με αυτές τις εκλογές είναι η οικονομική κρίση που έχει πλήξει την Τουρκία.
Τα άσχημα νέα για την Τουρκία είναι ότι ο πληθωρισμός είναι σχεδόν 60%, παρόλο που φέρεται να έχει ανακαλυφθεί ένα μεγάλο κοίτασμα φυσικού αερίου στη Μαύρη Θάλασσα.
Ο Erdogan προσπαθεί να διορθώσει αυτή την κατάσταση, κάτι που έχει ήδη βιώσει δύο φορές.
Η βασική διαφορά, ωστόσο, είναι ότι οι προηγούμενες οικονομικές κρίσεις δεν ήταν πριν από εκλογές. Για να προσπαθήσει να αντιμετωπίσει την οικονομική κρίση, αύξησε τα επιτόκια με τα οποία το κράτος δανείζεται χρήματα. Αυτό σημαίνει ότι αποσύρθηκαν χρήματα από την αγορά, γεγονός που επηρέασε περισσότερο τους φτωχούς. Σήμερα, ο Ερντογάν αναζητά καινοτόμες λύσεις, αλλά οι άνθρωποι εξακολουθούν να καθορίζουν πώς θα εξελιχθεί.
Αυτό που είναι ορατό είναι ότι ο  πρέπει να κάνει μια δήλωση επί του θέματος. Το πολιτικό πρόγραμμα της αντιπολίτευσης έχει 250 σελίδες και είναι γεμάτο ασάφειες, επειδή συνεργάζονται ισλαμιστές, φιλελεύθεροι, φιλοκούρδοι και εθνικιστές. Ουσιαστικά, ο ηγέτης της αντιπολίτευσης μπορεί μόνο να ελπίζει ότι θα επιτύχει κάποια σωτήρια συμφωνία με τη Δύση.
Παραμονές του δεύτερου γύρου, τίθεται το ερώτημα σχετικά με το ποιον θα υποστηρίξει ο τρίτος της κατάταξης Ogan, ιδίως από τη στιγμή που έλαβε το 5,2% της υποστήριξης των ψηφοφόρων στον πρώτο γύρο.
Η οικογένεια του Ogan είναι Αζερμπαϊτζάν, και είναι ουσιαστικός στην προώθηση του παντουρανισμού/τουρκισμού.
Είναι επίσης επικεφαλής του αντιμεταναστευτικού συνασπισμού, οπότε ούτε ο Erdogan ούτε ο Κιλιτσντάρογλου του ταιριάζουν.
Ωστόσο, θα πρέπει να στραφεί προς μία πλευρά, και θα έχει ενδιαφέρον να παρατηρήσουμε ποιον θα επιλέξει.
Με τον Kilicdaroglu να εκπροσωπεί τη Δύση και τα συμφέροντά της, ο Erdogan εκπροσωπεί την ανεξαρτησία και την κυριαρχία να λαμβάνει αποφάσεις χωρίς παρεμβάσεις.
Είναι αυτή η διχοτόμηση μεταξύ της οποίας πρέπει να επιλέξουν οι Τούρκοι, και προς το παρόν φαίνεται ότι είναι μια φορά εναντίον της επιλογής του Εrdogan.

www.bankingnews.gr