Gold Switzerland: Ο καπιταλισμός πέθανε προ πολλού - Οι πολίτες συνθλίβονται από τον ακήρυχτο νομισματικό πόλεμο ΗΠΑ - Κίνας

Ο ακήρυχτος νομισματικός πόλεμος και ο εμπορικός ανταγωνισμός μεταξύ Δύσης και Ανατολής θα συνθλίψει πραγματική οικονομία και πολίτες… καθώς μάλιστα ο καπιταλισμός πνέει τα λοίσθια...
Ειδικότερα, όπως επισημαίνει η Gold Switzerland, «παρακάτω εξετάζουμε πώς η σύγχρονη νομισματική πολιτική μπορεί να μην είναι τόσο καλή για τους ανθρώπους…».
Φυσικά, η υποτίμηση των νομισμάτων μαθηματικά και ιστορικά αναπόφευκτη – αν και δεν έχουμε ιδέα (κανείς δεν το κάνει πραγματικά) ως προς την ακριβή ημερομηνία, το έναυσμα ή την ώρα που τα ήδη κλιμακωτά νομισματικά συστήματα θα πέσουν πάνω από τον γκρεμό του παγκόσμιου χρέους.
«Γνωρίζουμε μόνο ότι ο γκρεμός 300+ τρισεκατομμυρίων δολαρίων είναι μπροστά μας και τα κράτη τρέχουν προς αυτόν με ταχύτητα ιστορικών διαστάσεων, με εξίσου ιστορικές συνέπειες.
Όσο για την αποδυνάμωση των νομισμάτων γενικά, και την αποδυνάμωση του δολαρίου ειδικότερα, ας δούμε μερικά ακόμη ιστορικά και τρέχοντα γεγονότα.

Χρηματοπιστωτικοί πόλεμοι…

Καθώς τα πρωτοσέλιδα βρίθουν καθημερινών δυτικών προκαταλήψεων σε ό,τι αφορά τον πόλεμο στην Ουκρανία, ο οικονομικός πόλεμος της Αμερικής με την Ανατολή (δηλαδή την Κίνα) αναμένεται να συνεχιστεί και τις επόμενες γενεές, λέει η Gold Switzerland.
«Δεν είναι μυστικό ούτε για μένα ούτε για πολλούς άλλους ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία είναι ένας πόλεμος δι’ αντιπροσώπων των ΗΠΑ εναντίον της Ρωσίας, στον οποίο η Ουκρανία (και οι πολίτες της) είναι απλώς ένας βολικός πολιορκητικός κριός κατά του Vladimir Putin» αναφέρει ο αναλυτής του ελβετικού οίκου.
Από την άλλη, όσον αφορά τους οικονομικούς πολέμους, δεν είναι τίποτε άλλο παρά προέκταση της πολιτικής με άλλο μέσο, με τα διογκούμενα κύματα αποδολαριοποίησης να αυξάνονται σε ταχύτητα και ύψος μετά τις κυρώσεις του 2022 κατά της Ρωσίας.

Η Fed παρακολουθεί την Κίνα; Ναι.

H Oυάσιγκτον μπορεί να μην παραδέχεται την άνοδο της Κίνας (ανάπτυξη και εμπόριο) και τη σταδιακή πτώση του ηγεμονεύοντος μέχρι πρότινος δολαρίου, ωστόσο τα γεγονότα και οι τάσεις που περιγράφηκαν δεν μπορεί να ξεφύγουν… από την προσοχή των Αμερικανών αξιωματούχων.
Πώς λοιπόν θα διεξαγάγουν οι ΗΠΑ τον οικονομικό τους πόλεμο με το Πεκίνο;
Εάν πράγματι η ιστορία και τα μαθηματικά, λέει η Gold Switzerland, αποτελούν οδηγό, πολλά θα εξαρτηθούν από το δολάριο, πράγμα που σημαίνει ότι μπορούμε να περιμένουμε ότι θα εξασθενήσει προϊόντος του χρόνου, παρά τις αναπόφευκτες κορυφές του στην πορεία.
Και πάλι, ας θεωρήσουμε το παρελθόν ως πρόλογο.

Ο ανατέλλων ήλιος

Τη δεκαετία του 1980, η ανατολή του ήλιου της Ιαπωνίας φαινόταν να μην έχει τέλος, καθώς χρηματοδότες με έδρα το Τόκιο αγόραζαν τα πάντα: από ακίνητα στην Καλιφόρνια μέχρι το Rockefeller Center στη Νέα Υόρκη.
Αλλά γρήγορα, το 1989 και μετά την κατάρρευση του Nikkei, ο ιαπωνικός ήλιος άρχισε να δύει.
Εν ολίγοις: Τα πράγματα μπορούν να αλλάξουν αρκετά γρήγορα σε ό,τι αφορά την άνοδο και την πτώση των οικονομικών αυτοκρατοριών.
Αλλά δεν ήταν μόνο οι πληθωρικές φούσκες της αγοράς που κατέστρεψαν την Ιαπωνία.
Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του '90, οι ΗΠΑ αποδυνάμωσαν σκόπιμα το δολάριο για να μειώσουν την ταχύτητα του ιαπωνικού εμπορίου και της οικονομικής ανάπτυξης της χώρας.
Στο peak αυτού του κρυφού οικονομικού πολέμου, το γεν είχε ανατιμηθεί 46% έναντι ενός σκόπιμα υποτιμημένου δολαρίου.
Με λίγα λόγια: Ο «θείος Σαμ» έσφιξε την Ιαπωνία.

Η άνοδος της Κίνας…

Η Κίνα είναι ξεκάθαρα ο επόμενος στόχος (ή «Ιαπωνία») για τους Αμερικανούς οικονομικούς παίκτες.
Σύμφωνα με την Gold Switzerland, ανάμεσα στα πολλά πλεονεκτήματα και πραγματικότητες της πτώσης του δολαρίου, οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής στην Ουάσιγκτον προσθέτουν την επιθυμία να ακρωτηριάσουν την κινεζική ανάπτυξη ως έναν ακόμη λόγο (εκτός από τη διόγκωση του χρέους ή την καταπολέμηση μιας αρνητικής ύφεσης) για να αποδυναμώσουν το δολάριο.
Στη δεκαετία του 1980, για παράδειγμα, κράτη όπως η Ιαπωνία και η Γερμανία (τις οποίες, κατά ειρωνικό τρόπο, οι ΗΠΑ βοήθησαν στην ήττα σε προηγούμενο παγκόσμιο πόλεμο) αναδύθηκαν αργά αλλά σταθερά από τη σκόνη της δεκαετίας του 1940, με πλεονάσματα τρεχουσών συναλλαγών, και ως εκ τούτου αυξανόμενη εσωτερική ζήτηση, κάτι που σήμαινε αυξανόμενα τοπικά νομίσματα.
Η Fed, εκείνη την εποχή, διείδε την ευκαιρία να τερματίσει το αφήγημά της περί «πολέμου κατά του πληθωρισμού» και να αρχίσει να αποδυναμώνει το δολάριο στο όνομα της «ανάπτυξης», αλλά δεν ήταν τυχαίο ότι τέτοια μέτρα (και αφηγήσεις) σφράγισαν τη μοίρα της ανερχόμενης Ιαπωνίας, της οποίας το γεν έγινε πολύ ισχυρό για να ανταγωνιστεί στην παγκόσμια σκηνή.
«Σήμερα, βλέπω ένα παρόμοιο μοτίβο να αναδύεται μεταξύ των ΗΠΑ και της Κίνας» τονίζει ο ελβετικός οίκος.
Παρόλο που η Fed δεν έχει ακόμη εγκαταλείψει επίσημα τον «πόλεμό» κατά του πληθωρισμού τον οποίο περιέγραφε ως (είτε λανθασμένα είτε ανέντιμα) ως «παροδικό», γνωρίζει ότι το δολάριο είναι και ήταν πολύ ισχυρό για το καλό του.
Επίσης, να ξέρετε ότι η Κίνα και η Ρωσία συνάπτουν συμφωνίες που απειλούν την ανωτερότητα του εμπορίου και των εποικισμών των ΗΠΑ.
Εν ολίγοις: Οι ΗΠΑ πρέπει να πολεμήσουν ξανά, και για να το κάνουν, χρειάζονται ένα ασθενέστερο δολάριο.
Έτσι, τους επόμενους μήνες, τρίμηνα και χρόνια, ενώ οι καθυστερήμενες επιτοκιακές αυξήσεις συνεχίζουν να «σπάνε» πράγματα, το αναπόφευκτο πρόσχημα για την κατά τα άλλα κακή συνήθεια της υποτίμησης, της εκτύπωσης και της αποδυνάμωσης του δολαρίου θα γίνει πολύ δελεαστικό για τους αμερικανούς policy makers.
Mε άλλα λόγια, η στροφή προς το εύκολο χρήμα είναι μόνο θέμα χρόνου, καθώς εκτός από την ανάγκη ενός πληθωριστικού εκτυπωτή χρήματος, η Ουάσιγκτον για να μείνει ζωντανή χρειάζεται επίσης ένα ασθενέστερο δολάριο για να νικήσει μια ανερχόμενη Ανατολή.
Φυσικά, σε έναν τέτοιο πόλεμο, τις μεγαλύτερες απώλειες θα βιώσει η πραγματική οικονομία…

Αμερικανικά ομόλογα: Ο πρώτος που έπεσε

Σε πραγματική βάση, δηλαδή λαμβανομένου υπόψη του πληθωρισμού (ο οποίος θα αυξάνεται και θα πέφτει, αλλά τελικά θα παραμείνει στα ίδια επίπεδα για τα επόμενα χρόνια), η πραγματικότητα των ΗΠΑ θα περιλαμβάνει θυσία των ομολόγων τους, σε ένα πλαίσιο προσαρμοσμένο στον πληθωρισμό (έναντι του CNY), εάν οι ΗΠΑ σκοπεύουν να εμπλακούν σε οποιοδήποτε είδος εύλογου οικονομικού πολέμου με την Κίνα και άλλους.
Ή δηλωμένο πιο απλά, τα αμερικανικά ομόλογα, έχοντας απολαύσει τον τεχνητό ούριο άνεμο της Fed για πάνω από 40 χρόνια, θα είναι τα πρώτα στρατεύματα (μαζί με επενδυτές, IRA και 401 Ks) που θα θυσιαστούν στον οικονομικό αγώνα κατά των εθνών, που τώρα βάζουν μπρος τα κανόνια τους σε μια παγκόσμια σκηνή που αλλάζει γρηγορότερα από το γερμανικό Blitzkrieg μέσω της Γαλλίας ή το γολγοθά του Ney στο Βατερλώ…
Όταν κάποιος προσθέτει πιο αδύναμα ομόλογα σε ένα υποβαθμισμένο νόμισμα, το καθαρό αποτέλεσμα είναι κακό για τον μέσο πολίτη - ενώ ο θείος Σαμ παίζει τα οικονομικά του πολεμικά παιχνίδια με την Κίνα.

Θερμός πόλεμος;

Φυσικά, υπάρχει επίσης ο κίνδυνος ένας οικονομικός πόλεμος να μετατραπεί σε θερμό πόλεμο με την Κίνα.
Αν και αυτό ενδεχόμενο φαίνεται αδιανόητο, δεδομένου ότι διανύουμε μια πυρηνική εποχή, τέτοιοι κίνδυνοι μπορούν να ανατρέψουν κάθε επιχείρημα, και σε τέτοια σημεία, οι οικονομικές προβλέψεις και ο σχεδιασμός (ή αναφορές όπως αυτή) θα είναι λιγότερο προτεραιότητα από, για παράδειγμα, την απλή εύρεση πόσιμου νερού.
Ίσως δε τέτοια σενάρια να είναι πολύ τρελά και ανόητα ακόμη και για τους διαμορφωτές πολιτικής και τους νεοσυντηρητικούς πολιτικούς στην Ουάσιγκτον.
Εξάλλου, και όπως είπε ο Michael Mullen πριν από μια δεκαετία από το Κοινό Επιτελείο: Πώς θα μπορούσε η Αμερική, που δανείζεται χρήματα από την Κίνα, τα οποία στη συνέχεια χρησιμοποιεί για να κατασκευάσει όπλα για να πολεμήσει πιθανώς την Κίνα, να πάει πραγματικά σε πόλεμο με την Κίνα, όπου κατασκευάζονται τα περισσότερα εξαρτήματα που είναι απαραίτητα για αυτά τα ίδια όπλα;

Αναμονή για το Pivot καθώς «σπάνε» περισσότερα πράγματα

Προς το παρόν, και υποθέτοντας ότι δεν θα υπάρξει πυρηνικός Αρμαγεδδώνας, μπορούμε μόνο να καθίσουμε και να περιμένουμε καθώς ο Powell παίζει με τις αγορές, τα νομίσματα και τα επιτόκια σαν ένα παιδί που παίζει με σπίρτα.
Όσο για τον καπιταλισμό, πέθανε προ πολλού.
Αντίθετα, η Fed ΕΙΝΑΙ η αγορά.
Οι πολύ γρήγορες και πολύ υψηλές αυξήσεις επιτοκίων του Powell το 2022-23 (που έγιναν πολύ αργά) συνέβαλαν σε μέτριο βαθμό στην «καταπολέμηση» του πληθωρισμού, αλλά ήταν πολύ πιο αποτελεσματικές στη δολοφονία της ζήτησης ομολόγων των ΗΠΑ και των περιφερειακών τραπεζών - καθώς και στη «διασφάλιση» πως θα υπάρξει ύφεση που, έτσι και αλλιώς, είναι ένας τρελός τρόπος για να «νικήσουμε» τον πληθωρισμό…
Τα προαναφερθέντα γεωπολιτικά, νομισματικά και πολιτικά δεδομένα υποδηλώνουν ότι o κόσμος κλίνει όλο και περισσότερο προς τo νομισματικό pivot (ενίσχυση και στη συνέχεια υποβάθμιση) των νομισμάτων fiat για να παραμείνουν ζωντανά καθώς και «ανταγωνιστικά» σε έναν αγώνα προς τη γραμμή τερματισμού.
«Σε αυτό το περιβάλλον» λέει η Gold Switzerland, «το ερώτημα δεν θα είναι ποιο νόμισμα κατέχετε, αλλά πόσο από αυτό θα υποστηρίζεται από χρυσό.
Εάν τα έθνη δεν υποστηρίξουν αυτό το χαρτονόμισμα με κάτι πολύτιμο, τότε οι επενδυτές θα το κάνουν μόνοι τους κατέχοντας φυσικό χρυσό».

www.bankingnews.gr