Τα νερά της Ευρώπης έχουν γίνει το νέο μέτωπο στον ψυχρό πόλεμο με τη Ρωσία
Πριν η Ρωσία επιτεθεί στην Ουκρανία, ο Ilja Iljin κυρίως αναζητούσε ανθρώπους που είχαν εγκλωβιστεί στη θάλασσα.
Τώρα, κυνηγά και σαμποτέρ.
Ο Iljin, αναπληρωτής διοικητής της φινλανδικής ακτοφυλακής, βρίσκεται ολοένα και πιο συχνά σε επιφυλακή για δεξαμενόπλοια που πιθανότατα προχωρήσουν σε σαμποτάζ αναφέρει σε δημοσίευμα του το Politico.
Πίσω του βρίσκεται ένας μικρός στρατός: δεκάδες ραντάρ και κάμερες, πολλές βάρκες περιπολίας, ένα στόλος από αεροπλάνα και ελικόπτερα - όλα σε πλήρη ανάπτυξη για να ερευνούν μια έκταση νερού που είναι τόσο μεγάλη όσο το Βέλγιο.
Αναζητούν ύποπτες κινήσεις που θα μπορούσαν να θέσουν σε κίνδυνο τα υποθαλάσσια καλώδια του Διαδικτύου και της ηλεκτρικής ενέργειας στους Ευρωπαίους.
Έξι σαμποτάζ στη Βαλτική
Και παρ' όλα αυτά, το σαμποτάζ συνεχίζεται - δύο φορές μόνο στον Κόλπο της Φινλανδίας τους τελευταίους 18 μήνες, σύμφωνα με τον Iljin.
Συνολικά, στη Βαλτική Θάλασσα έχουν καταγραφεί τουλάχιστον έξι ύποπτα περιστατικά σαμποτάζ από το 2022, με 11 γνωστά υποθαλάσσια καλώδια να έχουν καταστραφεί από το 2023.
«Αυτό γίνεται όλο και πιο συχνό», είπε ο Iljin.
«Έχουμε γίνει πιο συνειδητοποιημένοι για τον κίνδυνο και αυτή τη στιγμή προσπαθούμε να βρούμε τρόπους για να αντιδράσουμε σωστά».
Όπως επισημαίνεται, οι ζημιές που προκλήθηκαν, δεν επηρέασαν την κοινωνία.
Τα φώτα παρέμειναν ανοιχτά, το Wi-Fi συνέχισε να λειτουργεί.
Αλλά παρ' όλα αυτά, προκάλεσαν ανατριχίλα σε όλη την Ευρώπη: Τι θα γινόταν αν οι επόμενοι ήταν πιο συντονισμένοι, πιο σοβαροί;
Τι θα γινόταν αν η Ρωσία εξαπέλυε επίθεση στην Ευρώπη;
Τι θα γινόταν αν αυτό σήμαινε πόλεμο;
Σενάριο χάους
Ένα τόσο ταραχώδες σενάριο δεν είναι δύσκολο να το φανταστεί κανείς.
Η Ιρλανδία θα μπορούσε να χάσει το 10% της ηλεκτρικής της ενέργειας μέσω τριών κομμένων καλωδίων.
Η Νορβηγία παρέχει στην Ευρωπαϊκή Ένωση το ένα τρίτο του φυσικού αερίου της μέσω υποθαλάσσιων αγωγών.
Αν κάποιος στόχος χτυπηθεί, θα μπορούσε να προκαλέσει χάος - ελλείψεις ενέργειας, τιμές στα ύψη, αναγκαστικές επιλογές για το ποιος θα μείνει χωρίς ρεύμα.
«Είμαστε μάρτυρες μιας νέας πραγματικότητας», υποστηρίζει ο Υπουργός Ενέργειας της Λιθουανίας, Žygimantas Vaičiūnas.
«Έχουμε όλο και περισσότερα περιστατικά στη Βαλτική Θάλασσα, τα οποία μπορεί να έχουν αντίκτυπο στις αγορές, στους καταναλωτές και επίσης στις επιχειρήσεις μας».
Καμία απόδειξη
Μέχρι στιγμής, οι αρχές δεν έχουν καταφέρει να αποδείξουν κατηγορηματικά ότι η Μόσχα κρύβεται πίσω από κάποιο από αυτά τα περιστατικά.
Αλλά «τέτοιες ενέργειες σαμποτάζ στις τρέχουσες συνθήκες θα μπορούσαν να θεωρηθούν χρήσιμες για τη Ρωσία… αυτή είναι η μοναδική ερμηνεία», είπε ο Vaičiūnas μιλώντας στο Politico.
Για τη Ρωσία, ακόμα και ο αντίκτυπος μιας ελάχιστης ζημιάς βοηθά να τροφοδοτήσει την ανασφάλεια στη Δύση – και ιδιαίτερα να εμφυτεύσει την ιδέα ότι, είτε είναι αλήθεια είτε όχι, η Μόσχα θα μπορούσε να ανατρέψει την καθημερινή ζωή των Ευρωπαίων αν το ήθελε.
Το νέο «καυτό» μέτωπο
Τα νερά της Ευρώπης, με άλλα λόγια, έχουν γίνει το νέο μέτωπο στον ψυχρό πόλεμο με τη Ρωσία, καθώς αυξάνεται η ένταση.
Η ΕΕ και το ΝΑΤΟ αγωνίζονται να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα, αναπτύσσοντας σχέδια για την αγορά εφεδρικών καλωδίων και drones, καθώς και για την ενίσχυση της στρατιωτικής επιτήρησης.
Όμως η ανησυχία αυξάνεται και από τη στάση του προέδρου των ΗΠΑ, Donald Trump, ο οποίος φέρεται να υπονομεύει βασικούς συμμάχους των ΗΠΑ και να συμμερίζεται τις θέσεις της Ρωσίας.
«Οι σχέσεις τους έχουν ενδυναμωθεί.
Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να σοβαρευτούμε» είπε Ευρωπαίος διπλωμάτης.
Ρωγμές…
Η ΕΕ αντιμετώπισε το πρώτο σοκ στα τέλη του 2022.
Τον Σεπτέμβριο της χρονιάς εκείνης, οι αγωγοί Nord Stream ανατινάχτηκαν μυστηριωδώς.
Από τότε, οι αναφορές έχουν συνδέσει το περιστατικό με Ουκρανούς υπηκόους, αν και η ποινική υπόθεση είναι ακόμη σε εξέλιξη.
Από τότε, τα σαμποτάζ στη Βαλτική Θάλασσα έχουν πολλαπλασιαστεί, πλήττοντας συνδέσεις τηλεπικοινωνιών, φυσικού αερίου και ηλεκτρικής ενέργειας που συνδέουν τη Σουηδία, τη Φινλανδία, τη Γερμανία, τη Λετονία και την Εσθονία.
Μόλις πριν από μερικές εβδομάδες, ένα καλώδιο επικοινωνίας που συνέδεε το Βερολίνο με το Ελσίνκι καταστράφηκε ξανά κοντά στην σουηδική ακτή.
Απλή η επιχείρηση
Η επιχείρηση είναι απλή στην εκτέλεση.
Για αρχή, το κόστος είναι εξαιρετικά χαμηλό.
«Πιθανώς, έχει να κάνει με τη δωροδοκία ενός καπετάνιου για να κατεβάσει την άγκυρα του», λέει ο Christian Bueger, καθηγητής διεθνών σχέσεων και ειδικός στη ναυτική ασφάλεια στο Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης.
«Αυτό είναι πραγματικά φθηνό αν το σκεφτείς με όρους στρατιωτικών ή επιχειρήσεων ασφαλείας».
Ο στόχος είναι επίσης εύκολα προσβάσιμος από την άγκυρα ενός πλοίου.
Η Βαλτική Θάλασσα έχει μέσο βάθος μόλις 52 μέτρα, ενώ ο Κόλπος της Φινλανδίας είναι ακόμα πιο ρηχός, με βάθος 38 μέτρα.
Αν το συγκρίνεις με τη Μεσόγειο Θάλασσα, που έχει βάθος 1.500 μέτρα.
Δεν αντέχουν… μια άγκυρα
Και τέλος, τα ίδια τα καλώδια είναι απλό να κοπούν.
Τα υποθαλάσσια καλώδια δεδομένων - που μεταφέρουν τα emails, τα WhatsApp και τις συνεδρίες Zoom του κόσμου - είναι εξαιρετικά λεπτά, περίπου όσο το πάχος ενός χεριού, και ζυγίζουν μόλις 3 κιλά, σύμφωνα με τον Volker Wendt, γενικό γραμματέα του εμπορικού σώματος Europacable.
Οι υποθαλάσσιες συνδέσεις ηλεκτρικής ενέργειας - που συνδέουν χώρες και υπεράκτια αιολικά πάρκα - είναι φτιαγμένες για να αντέχουν στις σκληρές συνθήκες του υποθαλάσσιου περιβάλλοντος.
Είναι περίπου στο πλάτος μιας κιθάρας, προστατευμένες από στρώματα μόνωσης και ατσάλι και ζυγίζουν έως 65 κιλά, είπε ο Wendt.
Τα καλώδια, που είναι θαμμένα μισό μέτρο κάτω από τον πυθμένα της θάλασσας, έχουν κατασκευαστεί για να διαρκούν 40 χρόνια και να αντέχουν στα τράβηγμα από τα δίχτυα ψαρέματος - αλλά όχι σε μια άμεση πρόσκρουση άγκυρας.
Αυτό ακριβώς συνέβη με το πλοίο Eagle S, το οποίο έσερνε την άγκυρά του για 100 χιλιόμετρα μέχρι που έκοψε αρκετά καλώδια κοντά στη Φινλανδία τον Δεκέμβριο.
Δύσκολη η επιδιόρθωση – Από 5 έως 150 εκατομμύρια ευρώ
Μόλις κοπούν, οι επιδιορθώσεις είναι δύσκολες, σύμφωνα με τον Bueger.
Τα πλοία επισκευής «είναι σχετικά περιορισμένα σε παγκόσμιο επίπεδο», είπε, με μόλις περίπου 80 διαθέσιμα παγκοσμίως.
Και ακόμη και αφού φτάσουν στον τόπο του συμβάντος, οι επιδιορθώσεις μπορεί να πάρουν μέχρι δύο εβδομάδες για καλώδια δεδομένων και «πολλούς μήνες» για καλώδια ηλεκτρικής ενέργειας, σύμφωνα με τον Peter Jamieson, αντιπρόεδρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης Υποθαλάσσιων Καλωδίων.
Η τιμή;
Από 5 εκατομμύρια έως 150 εκατομμύρια ευρώ, σύμφωνα με τον Bueger.
Είναι πολλά τα χρήματα και ο χρόνος για κάτι που είναι ουσιαστικά αδύνατο να σταματήσει.
Αδύνατος ο έλεγχος
Περίπου το 15% της συνολικής παγκόσμιας θαλάσσιας κυκλοφορίας περνάει από τη Βαλτική Θάλασσα, η οποία εκτείνεται σε σχεδόν 400.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα - μεγαλύτερη από τη Γερμανία.
Χιλιάδες drones, ραντάρ και ναύτες δεν μπορούν να πιάσουν κάθε πιθανό σαμποτέρ.
«Είναι αδύνατο να είσαι παντού την ίδια στιγμή», υποστηρίζει ο Marko Laaksonen, αναπληρωτής αρχηγός του επιτελείου επιχειρήσεων στο Πολεμικό Ναυτικό της Φινλανδίας.
Ήταν… ατυχήματα
Μέχρι στιγμής, οι δυτικές μυστικές υπηρεσίες υποδεικνύουν ότι κάποια από τα περιστατικά ήταν, στην πραγματικότητα, ατυχήματα.
Ωστόσο, οι ειδικοί έχουν αμφιβολίες για άλλα, ειδικά όταν εμπλέκονται οι σύμμαχοι της Ρωσίας, όπως το δεξαμενόπλοιο Yi Peng 3 με κινεζική σημαία, το οποίο έκοψε δύο υποθαλάσσια καλώδια τον περασμένο Νοέμβριο.
Όπως και να έχει, η Μόσχα αγαπά να εκμεταλλεύεται την αβεβαιότητα, σύμφωνα με τον Nick Childs, ειδικό στην ναυτική άμυνα στο Διεθνές Ινστιτούτο Στρατηγικών Μελετών.
«Σε μια κατάσταση όπου δεν είσαι πραγματικά σε πόλεμο, υπάρχει η πιθανότητα άρνησης.
Η Ρωσία μπορεί να επιδιώκει να ανεβάσει το παιχνίδι της στη… γκρίζα ζώνη κάτω από την πραγματική σύγκρουση, ως έναν τρόπο αποτροπής και προειδοποιητικό σήμα προς τις δυτικές κυβερνήσεις, να μην κλιμακώσουν τη στήριξή τους στην Ουκρανία» τονίζει ο Childs.
Ύποπτες επιθέσεις
Σύμφωνα με το Politico, είναι η ίδια τακτική που χρησιμοποιεί η Μόσχα και σε άλλες περιοχές.
Δυτικοί αξιωματούχοι υποπτεύονται τη ρωσική ανάμειξη σε εμπρησμούς και αποστολή βομβών σε πακέτα σε όλη την Ευρώπη, καθώς και σε αυξανόμενες εκστρατείες παραπληροφόρησης και κυβερνοεπιθέσεις.
Μόλις τον περασμένο μήνα, ένας Λευκορώσος κατηγορήθηκε για εμπρησμό σούπερ μάρκετ στην Πολωνία εκ μέρους της Ρωσίας.
Οι αξιωματούχοι τώρα προσθέτουν το υποθαλάσσιο σαμποτάζ σε αυτή τη λίστα.
«Αυτό που βλέπουμε είναι ξεκάθαρα μια κλιμάκωση», είπε ο Bueger, και «μια στρατηγική προσπάθεια να υπονομευτεί η σταθερότητα και να ενισχυθεί το αίσθημα ευαλωτότητας και αβεβαιότητας στις δυτικές κοινωνίες».
«Θα δούμε περισσότερες τέτοιες επιθέσεις», πρόσθεσε.
Χαμηλή προσπάθεια, υψηλή ανταμοιβή
Μέχρι στιγμής, αυτού του είδους οι υποθαλάσσιες ενέργειες έχουν προκαλέσει περιορισμένες διαταραχές.
Το δίκτυο ηλεκτρικής ενέργειας της ΕΕ είναι από τα πιο καλά συνδεδεμένα στον κόσμο και οι εταιρείες δημιουργούν εφεδρικές συνδέσεις για να περιορίσουν τον κίνδυνο ελλείψεων.
Αντίθετα, «υπάρχει μεγάλος αντίκτυπος στην κοινωνική διάσταση», τονίζει ο Bueger.
Τέτοιου είδους περιστατικά συχνά ενισχύουν την ανησυχία του κοινού και τροφοδοτούν «λαϊκιστικές αφηγήσεις σχετικά με την ανάγκη να προστατευτούμε, κοιτώντας προς τα μέσα και όχι προς τα έξω».
Η περίπτωση της Εσθονίας
Το 2024, όμως, η Εσθονία είχε μια πρώτη γεύση του τι μπορεί να συμβεί σε μια πιο σοβαρή επίθεση όταν τεχνικά προβλήματα σε ένα καλώδιο προκάλεσαν αύξηση 10% στους λογαριασμούς ενέργειας, αναφέρει ο Erkki Sapp, μέλος του διοικητικού συμβουλίου του κρατικού φορέα διαχείρισης του δικτύου ηλεκτρικής ενέργειας της χώρας, Elering.
Φανταστείτε, λέει, αν αυτό δεν αφορούσε μόνο ένα καλώδιο ηλεκτρικής ενέργειας ή αν είχε συμβεί παράλληλα με εκτεταμένη καταστροφή καλωδίων δεδομένων.
Στη συνέχεια, προσθέστε τις κυβερνοεπιθέσεις στην εξίσωση.
«Μπορούμε να αντιμετωπίσουμε οποιοδήποτε μεμονωμένο περιστατικό, οποιοδήποτε μεμονωμένο πρόβλημα με την ενεργειακή υποδομή», είπε ο Sapp.
«Αλλά αν υπάρχουν πολλά τέτοια περιστατικά, τότε αυτό μπορεί να οδηγήσει σε προβλήματα ασφαλείας εφοδιασμού».
Οι συνέπειες θα μπορούσαν να κλιμακωθούν εάν οι επιθέσεις επεκταθούν σε άλλες περιοχές της Ευρώπης.
Οι ευάλωτοι
Όπως και η Βαλτική, η Βόρεια Θάλασσα είναι ρηχή - με μέσο βάθος μόλις 95 μέτρα, γεγονός που την καθιστά ευάλωτη σε παρόμοιες πράξεις σαμποτάζ, σύμφωνα με τον Phuc-Vinh Nguyen, επικεφαλής του Jacques Delors Energy Centre στο Παρίσι.
Εκεί βρίσκονται οι ζωτικής σημασίας αγωγοί φυσικού αερίου που συνδέουν τη Νορβηγία με την ηπειρωτική Ευρώπη.
«Εάν μπορούσατε να στοχεύσετε μια υποδομή μεταξύ της Νορβηγίας και της ΕΕ… η διακοπή της παροχής και η επίδραση στις τιμές θα οδηγούσαν σε ένα χαοτικό σενάριο», λέει ο Nguyen, τονίζοντας ότι πιο εκτεθειμένα είναι τα νησιά της ΕΕ όπως για παράδειγμα η Ιρλανδία.
Όπως αναφέρεται, η χώρα είναι λιγότερο ικανή να παρακολουθεί τις δολιοφθορές γιατί ούτε υποβρύχια ή στρατιωτικά ραντάρ, ούτε είναι μέρος της στρατιωτικής συμμαχίας του ΝΑΤΟ.
Η Μάλτα, επίσης, διαθέτει μόνο μία υποθαλάσσια σύνδεση ηλεκτρικής ενέργειας που παρέχει το ένα τέταρτο της ενέργειας του νησιού.
«Δεδομένης της αδιέξοδης αντιπαράθεσης της Ευρώπης με τη Ρωσία, αυτή είναι μια πιθανότητα που δεν μπορείτε να αποκλείσετε», υπογραμμίζει ο Nguyen.
Η … αποχώρηση των ΗΠΑ
Οι εντάσεις δεν αφορούν μόνο τη Ρωσία.
Ο Trump, ο πρόεδρος των ΗΠΑ, κλονίζει την ίδια την έννοια μιας συλλογικής, συντονισμένης δυτικής άμυνας.
Οι διαβεβαιώσεις που κάποτε θεωρούνταν… ατσάλινες – ότι δηλαδή τα στρατεύματα των ΗΠΑ θα υπερασπιστούν την Ευρώπη, οι υπερατλαντικοί στρατοί θα συνεργαστούν – είναι όλο και πιο αναχρονιστικές.
Στα τέλη του περασμένου μήνα, το Reuters ανέφερε ότι οι ΗΠΑ εγκατέλειψαν μια κοινή προσπάθεια με την Ευρώπη για να αντιμετωπίσουν το ρωσικό σαμποτάζ.
«Η Ευρώπη βασίζεται σε αρκετές δυνατότητες επιτήρησης των ΗΠΑ», λέει ο Nguyen, κάτι που όπως σημειώνει, φάνηκε «μετά τα περιστατικά του Nord Stream, όπου διαπιστώθηκε ότι οι δυτικές χώρες είχαν σαφώς έλλειμμα όσον αφορά την παρακολούθηση αυτής της υποδομής».
Υποθαλάσσιες λύσεις
Η κατάσταση ωθεί την Ευρώπη σε δράση.
Τον Ιανουάριο, το ΝΑΤΟ ανακοίνωσε ότι θα αναπτύξει φρεγάτες, αεροπλάνα θαλάσσιας περιπολίας και στόλο ναυτικών drones για την παρακολούθηση της περιοχής στο πλαίσιο του προγράμματος «Baltic Sentry».
Αυτό έγινε αφότου η συμμαχία δημιούργησε ένα νέο ναυτιλιακό κέντρο πέρυσι για την παρακολούθηση κρίσιμων τρωτών υποδομών.
«Διαθέτουμε ουσιαστικά περισσότερα στρατιωτικά μέσα στην περιοχή», δηλώνει ο James Appathurai, αναπληρωτής βοηθός γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ για υβριδικά ζητήματα και τον κυβερνοχώρο.
«Περισσότερη παρουσία, περισσότερη επιτήρηση, πιο ισχυρή δράση… μπορεί να αποτρέψουν τους καπετάνιους και το πλήρωμα των πλοίων που θα είναι πιο πιθανό να πιαστούν».
Η ΕΕ εντείνει επίσης τις προσπάθειές της.
Κινητοποίηση εκατομμυρίων ευρώ
Τον Φεβρουάριο, οι Βρυξέλλες δήλωσαν ότι θα ξοδέψουν επιπλέον 540 εκατομμύρια ευρώ σε νέες υποδομές έως το 2027, συμπεριλαμβανομένων των υποθαλάσσιων συνδέσεων, ως μέρος μιας στρατηγικής για την προστασία των βασικών καλωδίων.
Η ΕΕ σχεδιάζει επίσης να εφοδιαστεί με εφεδρικά καλώδια και να αγοράσει ειδικά δοχεία επισκευής για τη διόρθωση σπασίματος. «
Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι… πρόθυμη και ικανή επίσης να υποστηρίξει και να βοηθήσει τα κράτη μέλη της λέει η Εκτελεστική Αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής αρμόδια για την Ασφάλεια, Henna Virkkunen.
«Είναι το πρώτο μέρος της προετοιμασίας ότι δεν εξαρτόμαστε μόνο από ένα καλώδιο» αναφέρει η Virkkunen, τονίζοντας ότι η αντιμετώπιση των υποθαλάσσιων απειλών αποτελεί μέρος του νέου σχεδίου προετοιμασίας και αντιμετώπισης καταστροφών της ΕΕ που δημοσιεύτηκε την περασμένη εβδομάδα.
Ενέργειες και στη Βαλτική
Οι χώρες που συνορεύουν με τη Βαλτική Θάλασσα παίρνουν επίσης τα πράγματα στα χέρια τους.
Η Φινλανδία αντιμετωπίζει την προστασία της ενεργειακής υποδομής ως μέρος του αμυντικού της σχεδιασμού – πρόκειται για μια «προσέγγιση συνολικής ασφάλειας», δηλώνει η Φιλανδή υπουργός Περιβάλλοντος Sari Multala.
«Έχοντας μακρά σύνορα με τη Ρωσία και επίσης την ιστορία μας.
Πρέπει να είμαστε πάντα προετοιμασμένοι για το χειρότερο».
Η Εσθονία και η Λιθουανία εξετάζουν νομοσχέδια για την κατάσχεση πλοίων που απειλούν κρίσιμες υποδομές εκτός των χωρικών τους υδάτων.
Και το Ηνωμένο Βασίλειο έχει ξεκινήσει ένα σύστημα τεχνητής νοημοσύνης που αξιολογεί τους κινδύνους των δεξαμενόπλοιων μέσω δημοσίως διαθέσιμων δεδομένων για τις κινήσεις των πλοίων.
Τα 12 ναυτικά μίλια
Αλλά η δημιουργία μιας αποτελεσματικής απάντησης σημαίνει επίσης την είσοδο σε ένα νόμιμο ναρκοπέδιο.
Σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, οι χώρες έχουν λίγες εξουσίες για την κατάσχεση ύποπτων πλοίων έξω από τα χωρικά τους ύδατα – ή στα 12 ναυτικά μίλια μακριά από τις ακτές τους, επισημαίνει ο Sean Pribyl, συνεργάτης που ειδικεύεται στο διεθνές ναυτικό δίκαιο στην Holland & Knight.
Πέρα από αυτή τη ζώνη, το πλοίο έχει το νόμιμο δικαίωμα σε «αβλαβή διέλευση» και υπόκειται στους νόμους της χώρας όπου είναι νηολογημένο, το λεγόμενο κράτος σημαίας του.
Αυτό είναι ένα πρόβλημα, υπογραμμίζει ο Pribyl, επειδή «δεν υπάρχει μηχανισμός αστυνόμευσης» που αναγκάζει αυτά τα κράτη σημαίας - συχνά μακριά και με χαλαρούς διπλωματικούς δεσμούς με δυτικές χώρες - να αναλάβουν δράση κατά ύποπτων πλοίων.
Το Yi Peng 3 είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα.
Παρά τον ελλιμενισμό μεταξύ Σουηδίας και Δανίας, το Πεκίνο αρνήθηκε να επιτρέψει στις τοπικές αρχές να διεξαγάγουν πλήρη έρευνα του σκάφους.
Η νέα πραγματικότητα
Σύμφωνα με το Politico, η Ευρώπη πρέπει να προσαρμοστεί σε αυτή τη νέα πραγματικότητα.
«Γνωρίζουμε προφανώς πού βρίσκονται αυτά τα υποθαλάσσια καλώδια.
Είναι κάτι για το οποίο έχουμε προετοιμαστεί» τονίζει ο Iljin, αναπληρωτής διοικητής της φινλανδικής ακτοφυλακής.
www.bankingnews.gr
Τώρα, κυνηγά και σαμποτέρ.
Ο Iljin, αναπληρωτής διοικητής της φινλανδικής ακτοφυλακής, βρίσκεται ολοένα και πιο συχνά σε επιφυλακή για δεξαμενόπλοια που πιθανότατα προχωρήσουν σε σαμποτάζ αναφέρει σε δημοσίευμα του το Politico.
Πίσω του βρίσκεται ένας μικρός στρατός: δεκάδες ραντάρ και κάμερες, πολλές βάρκες περιπολίας, ένα στόλος από αεροπλάνα και ελικόπτερα - όλα σε πλήρη ανάπτυξη για να ερευνούν μια έκταση νερού που είναι τόσο μεγάλη όσο το Βέλγιο.
Αναζητούν ύποπτες κινήσεις που θα μπορούσαν να θέσουν σε κίνδυνο τα υποθαλάσσια καλώδια του Διαδικτύου και της ηλεκτρικής ενέργειας στους Ευρωπαίους.
Έξι σαμποτάζ στη Βαλτική
Και παρ' όλα αυτά, το σαμποτάζ συνεχίζεται - δύο φορές μόνο στον Κόλπο της Φινλανδίας τους τελευταίους 18 μήνες, σύμφωνα με τον Iljin.
Συνολικά, στη Βαλτική Θάλασσα έχουν καταγραφεί τουλάχιστον έξι ύποπτα περιστατικά σαμποτάζ από το 2022, με 11 γνωστά υποθαλάσσια καλώδια να έχουν καταστραφεί από το 2023.
«Αυτό γίνεται όλο και πιο συχνό», είπε ο Iljin.
«Έχουμε γίνει πιο συνειδητοποιημένοι για τον κίνδυνο και αυτή τη στιγμή προσπαθούμε να βρούμε τρόπους για να αντιδράσουμε σωστά».
Όπως επισημαίνεται, οι ζημιές που προκλήθηκαν, δεν επηρέασαν την κοινωνία.
Τα φώτα παρέμειναν ανοιχτά, το Wi-Fi συνέχισε να λειτουργεί.
Αλλά παρ' όλα αυτά, προκάλεσαν ανατριχίλα σε όλη την Ευρώπη: Τι θα γινόταν αν οι επόμενοι ήταν πιο συντονισμένοι, πιο σοβαροί;
Τι θα γινόταν αν η Ρωσία εξαπέλυε επίθεση στην Ευρώπη;
Τι θα γινόταν αν αυτό σήμαινε πόλεμο;
Σενάριο χάους
Ένα τόσο ταραχώδες σενάριο δεν είναι δύσκολο να το φανταστεί κανείς.
Η Ιρλανδία θα μπορούσε να χάσει το 10% της ηλεκτρικής της ενέργειας μέσω τριών κομμένων καλωδίων.
Η Νορβηγία παρέχει στην Ευρωπαϊκή Ένωση το ένα τρίτο του φυσικού αερίου της μέσω υποθαλάσσιων αγωγών.
Αν κάποιος στόχος χτυπηθεί, θα μπορούσε να προκαλέσει χάος - ελλείψεις ενέργειας, τιμές στα ύψη, αναγκαστικές επιλογές για το ποιος θα μείνει χωρίς ρεύμα.
«Είμαστε μάρτυρες μιας νέας πραγματικότητας», υποστηρίζει ο Υπουργός Ενέργειας της Λιθουανίας, Žygimantas Vaičiūnas.
«Έχουμε όλο και περισσότερα περιστατικά στη Βαλτική Θάλασσα, τα οποία μπορεί να έχουν αντίκτυπο στις αγορές, στους καταναλωτές και επίσης στις επιχειρήσεις μας».
Καμία απόδειξη
Μέχρι στιγμής, οι αρχές δεν έχουν καταφέρει να αποδείξουν κατηγορηματικά ότι η Μόσχα κρύβεται πίσω από κάποιο από αυτά τα περιστατικά.
Αλλά «τέτοιες ενέργειες σαμποτάζ στις τρέχουσες συνθήκες θα μπορούσαν να θεωρηθούν χρήσιμες για τη Ρωσία… αυτή είναι η μοναδική ερμηνεία», είπε ο Vaičiūnas μιλώντας στο Politico.
Για τη Ρωσία, ακόμα και ο αντίκτυπος μιας ελάχιστης ζημιάς βοηθά να τροφοδοτήσει την ανασφάλεια στη Δύση – και ιδιαίτερα να εμφυτεύσει την ιδέα ότι, είτε είναι αλήθεια είτε όχι, η Μόσχα θα μπορούσε να ανατρέψει την καθημερινή ζωή των Ευρωπαίων αν το ήθελε.
Το νέο «καυτό» μέτωπο
Τα νερά της Ευρώπης, με άλλα λόγια, έχουν γίνει το νέο μέτωπο στον ψυχρό πόλεμο με τη Ρωσία, καθώς αυξάνεται η ένταση.
Η ΕΕ και το ΝΑΤΟ αγωνίζονται να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα, αναπτύσσοντας σχέδια για την αγορά εφεδρικών καλωδίων και drones, καθώς και για την ενίσχυση της στρατιωτικής επιτήρησης.
Όμως η ανησυχία αυξάνεται και από τη στάση του προέδρου των ΗΠΑ, Donald Trump, ο οποίος φέρεται να υπονομεύει βασικούς συμμάχους των ΗΠΑ και να συμμερίζεται τις θέσεις της Ρωσίας.
«Οι σχέσεις τους έχουν ενδυναμωθεί.
Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να σοβαρευτούμε» είπε Ευρωπαίος διπλωμάτης.
Ρωγμές…
Η ΕΕ αντιμετώπισε το πρώτο σοκ στα τέλη του 2022.
Τον Σεπτέμβριο της χρονιάς εκείνης, οι αγωγοί Nord Stream ανατινάχτηκαν μυστηριωδώς.
Από τότε, οι αναφορές έχουν συνδέσει το περιστατικό με Ουκρανούς υπηκόους, αν και η ποινική υπόθεση είναι ακόμη σε εξέλιξη.
Από τότε, τα σαμποτάζ στη Βαλτική Θάλασσα έχουν πολλαπλασιαστεί, πλήττοντας συνδέσεις τηλεπικοινωνιών, φυσικού αερίου και ηλεκτρικής ενέργειας που συνδέουν τη Σουηδία, τη Φινλανδία, τη Γερμανία, τη Λετονία και την Εσθονία.
Μόλις πριν από μερικές εβδομάδες, ένα καλώδιο επικοινωνίας που συνέδεε το Βερολίνο με το Ελσίνκι καταστράφηκε ξανά κοντά στην σουηδική ακτή.
Απλή η επιχείρηση
Η επιχείρηση είναι απλή στην εκτέλεση.
Για αρχή, το κόστος είναι εξαιρετικά χαμηλό.
«Πιθανώς, έχει να κάνει με τη δωροδοκία ενός καπετάνιου για να κατεβάσει την άγκυρα του», λέει ο Christian Bueger, καθηγητής διεθνών σχέσεων και ειδικός στη ναυτική ασφάλεια στο Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης.
«Αυτό είναι πραγματικά φθηνό αν το σκεφτείς με όρους στρατιωτικών ή επιχειρήσεων ασφαλείας».
Ο στόχος είναι επίσης εύκολα προσβάσιμος από την άγκυρα ενός πλοίου.
Η Βαλτική Θάλασσα έχει μέσο βάθος μόλις 52 μέτρα, ενώ ο Κόλπος της Φινλανδίας είναι ακόμα πιο ρηχός, με βάθος 38 μέτρα.
Αν το συγκρίνεις με τη Μεσόγειο Θάλασσα, που έχει βάθος 1.500 μέτρα.
Δεν αντέχουν… μια άγκυρα
Και τέλος, τα ίδια τα καλώδια είναι απλό να κοπούν.
Τα υποθαλάσσια καλώδια δεδομένων - που μεταφέρουν τα emails, τα WhatsApp και τις συνεδρίες Zoom του κόσμου - είναι εξαιρετικά λεπτά, περίπου όσο το πάχος ενός χεριού, και ζυγίζουν μόλις 3 κιλά, σύμφωνα με τον Volker Wendt, γενικό γραμματέα του εμπορικού σώματος Europacable.
Οι υποθαλάσσιες συνδέσεις ηλεκτρικής ενέργειας - που συνδέουν χώρες και υπεράκτια αιολικά πάρκα - είναι φτιαγμένες για να αντέχουν στις σκληρές συνθήκες του υποθαλάσσιου περιβάλλοντος.
Είναι περίπου στο πλάτος μιας κιθάρας, προστατευμένες από στρώματα μόνωσης και ατσάλι και ζυγίζουν έως 65 κιλά, είπε ο Wendt.
Τα καλώδια, που είναι θαμμένα μισό μέτρο κάτω από τον πυθμένα της θάλασσας, έχουν κατασκευαστεί για να διαρκούν 40 χρόνια και να αντέχουν στα τράβηγμα από τα δίχτυα ψαρέματος - αλλά όχι σε μια άμεση πρόσκρουση άγκυρας.
Αυτό ακριβώς συνέβη με το πλοίο Eagle S, το οποίο έσερνε την άγκυρά του για 100 χιλιόμετρα μέχρι που έκοψε αρκετά καλώδια κοντά στη Φινλανδία τον Δεκέμβριο.
Δύσκολη η επιδιόρθωση – Από 5 έως 150 εκατομμύρια ευρώ
Μόλις κοπούν, οι επιδιορθώσεις είναι δύσκολες, σύμφωνα με τον Bueger.
Τα πλοία επισκευής «είναι σχετικά περιορισμένα σε παγκόσμιο επίπεδο», είπε, με μόλις περίπου 80 διαθέσιμα παγκοσμίως.
Και ακόμη και αφού φτάσουν στον τόπο του συμβάντος, οι επιδιορθώσεις μπορεί να πάρουν μέχρι δύο εβδομάδες για καλώδια δεδομένων και «πολλούς μήνες» για καλώδια ηλεκτρικής ενέργειας, σύμφωνα με τον Peter Jamieson, αντιπρόεδρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης Υποθαλάσσιων Καλωδίων.
Η τιμή;
Από 5 εκατομμύρια έως 150 εκατομμύρια ευρώ, σύμφωνα με τον Bueger.
Είναι πολλά τα χρήματα και ο χρόνος για κάτι που είναι ουσιαστικά αδύνατο να σταματήσει.
Αδύνατος ο έλεγχος
Περίπου το 15% της συνολικής παγκόσμιας θαλάσσιας κυκλοφορίας περνάει από τη Βαλτική Θάλασσα, η οποία εκτείνεται σε σχεδόν 400.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα - μεγαλύτερη από τη Γερμανία.
Χιλιάδες drones, ραντάρ και ναύτες δεν μπορούν να πιάσουν κάθε πιθανό σαμποτέρ.
«Είναι αδύνατο να είσαι παντού την ίδια στιγμή», υποστηρίζει ο Marko Laaksonen, αναπληρωτής αρχηγός του επιτελείου επιχειρήσεων στο Πολεμικό Ναυτικό της Φινλανδίας.
Ήταν… ατυχήματα
Μέχρι στιγμής, οι δυτικές μυστικές υπηρεσίες υποδεικνύουν ότι κάποια από τα περιστατικά ήταν, στην πραγματικότητα, ατυχήματα.
Ωστόσο, οι ειδικοί έχουν αμφιβολίες για άλλα, ειδικά όταν εμπλέκονται οι σύμμαχοι της Ρωσίας, όπως το δεξαμενόπλοιο Yi Peng 3 με κινεζική σημαία, το οποίο έκοψε δύο υποθαλάσσια καλώδια τον περασμένο Νοέμβριο.
Όπως και να έχει, η Μόσχα αγαπά να εκμεταλλεύεται την αβεβαιότητα, σύμφωνα με τον Nick Childs, ειδικό στην ναυτική άμυνα στο Διεθνές Ινστιτούτο Στρατηγικών Μελετών.
«Σε μια κατάσταση όπου δεν είσαι πραγματικά σε πόλεμο, υπάρχει η πιθανότητα άρνησης.
Η Ρωσία μπορεί να επιδιώκει να ανεβάσει το παιχνίδι της στη… γκρίζα ζώνη κάτω από την πραγματική σύγκρουση, ως έναν τρόπο αποτροπής και προειδοποιητικό σήμα προς τις δυτικές κυβερνήσεις, να μην κλιμακώσουν τη στήριξή τους στην Ουκρανία» τονίζει ο Childs.
Ύποπτες επιθέσεις
Σύμφωνα με το Politico, είναι η ίδια τακτική που χρησιμοποιεί η Μόσχα και σε άλλες περιοχές.
Δυτικοί αξιωματούχοι υποπτεύονται τη ρωσική ανάμειξη σε εμπρησμούς και αποστολή βομβών σε πακέτα σε όλη την Ευρώπη, καθώς και σε αυξανόμενες εκστρατείες παραπληροφόρησης και κυβερνοεπιθέσεις.
Μόλις τον περασμένο μήνα, ένας Λευκορώσος κατηγορήθηκε για εμπρησμό σούπερ μάρκετ στην Πολωνία εκ μέρους της Ρωσίας.
Οι αξιωματούχοι τώρα προσθέτουν το υποθαλάσσιο σαμποτάζ σε αυτή τη λίστα.
«Αυτό που βλέπουμε είναι ξεκάθαρα μια κλιμάκωση», είπε ο Bueger, και «μια στρατηγική προσπάθεια να υπονομευτεί η σταθερότητα και να ενισχυθεί το αίσθημα ευαλωτότητας και αβεβαιότητας στις δυτικές κοινωνίες».
«Θα δούμε περισσότερες τέτοιες επιθέσεις», πρόσθεσε.
Χαμηλή προσπάθεια, υψηλή ανταμοιβή
Μέχρι στιγμής, αυτού του είδους οι υποθαλάσσιες ενέργειες έχουν προκαλέσει περιορισμένες διαταραχές.
Το δίκτυο ηλεκτρικής ενέργειας της ΕΕ είναι από τα πιο καλά συνδεδεμένα στον κόσμο και οι εταιρείες δημιουργούν εφεδρικές συνδέσεις για να περιορίσουν τον κίνδυνο ελλείψεων.
Αντίθετα, «υπάρχει μεγάλος αντίκτυπος στην κοινωνική διάσταση», τονίζει ο Bueger.
Τέτοιου είδους περιστατικά συχνά ενισχύουν την ανησυχία του κοινού και τροφοδοτούν «λαϊκιστικές αφηγήσεις σχετικά με την ανάγκη να προστατευτούμε, κοιτώντας προς τα μέσα και όχι προς τα έξω».
Η περίπτωση της Εσθονίας
Το 2024, όμως, η Εσθονία είχε μια πρώτη γεύση του τι μπορεί να συμβεί σε μια πιο σοβαρή επίθεση όταν τεχνικά προβλήματα σε ένα καλώδιο προκάλεσαν αύξηση 10% στους λογαριασμούς ενέργειας, αναφέρει ο Erkki Sapp, μέλος του διοικητικού συμβουλίου του κρατικού φορέα διαχείρισης του δικτύου ηλεκτρικής ενέργειας της χώρας, Elering.
Φανταστείτε, λέει, αν αυτό δεν αφορούσε μόνο ένα καλώδιο ηλεκτρικής ενέργειας ή αν είχε συμβεί παράλληλα με εκτεταμένη καταστροφή καλωδίων δεδομένων.
Στη συνέχεια, προσθέστε τις κυβερνοεπιθέσεις στην εξίσωση.
«Μπορούμε να αντιμετωπίσουμε οποιοδήποτε μεμονωμένο περιστατικό, οποιοδήποτε μεμονωμένο πρόβλημα με την ενεργειακή υποδομή», είπε ο Sapp.
«Αλλά αν υπάρχουν πολλά τέτοια περιστατικά, τότε αυτό μπορεί να οδηγήσει σε προβλήματα ασφαλείας εφοδιασμού».
Οι συνέπειες θα μπορούσαν να κλιμακωθούν εάν οι επιθέσεις επεκταθούν σε άλλες περιοχές της Ευρώπης.
Οι ευάλωτοι
Όπως και η Βαλτική, η Βόρεια Θάλασσα είναι ρηχή - με μέσο βάθος μόλις 95 μέτρα, γεγονός που την καθιστά ευάλωτη σε παρόμοιες πράξεις σαμποτάζ, σύμφωνα με τον Phuc-Vinh Nguyen, επικεφαλής του Jacques Delors Energy Centre στο Παρίσι.
Εκεί βρίσκονται οι ζωτικής σημασίας αγωγοί φυσικού αερίου που συνδέουν τη Νορβηγία με την ηπειρωτική Ευρώπη.
«Εάν μπορούσατε να στοχεύσετε μια υποδομή μεταξύ της Νορβηγίας και της ΕΕ… η διακοπή της παροχής και η επίδραση στις τιμές θα οδηγούσαν σε ένα χαοτικό σενάριο», λέει ο Nguyen, τονίζοντας ότι πιο εκτεθειμένα είναι τα νησιά της ΕΕ όπως για παράδειγμα η Ιρλανδία.
Όπως αναφέρεται, η χώρα είναι λιγότερο ικανή να παρακολουθεί τις δολιοφθορές γιατί ούτε υποβρύχια ή στρατιωτικά ραντάρ, ούτε είναι μέρος της στρατιωτικής συμμαχίας του ΝΑΤΟ.
Η Μάλτα, επίσης, διαθέτει μόνο μία υποθαλάσσια σύνδεση ηλεκτρικής ενέργειας που παρέχει το ένα τέταρτο της ενέργειας του νησιού.
«Δεδομένης της αδιέξοδης αντιπαράθεσης της Ευρώπης με τη Ρωσία, αυτή είναι μια πιθανότητα που δεν μπορείτε να αποκλείσετε», υπογραμμίζει ο Nguyen.
Η … αποχώρηση των ΗΠΑ
Οι εντάσεις δεν αφορούν μόνο τη Ρωσία.
Ο Trump, ο πρόεδρος των ΗΠΑ, κλονίζει την ίδια την έννοια μιας συλλογικής, συντονισμένης δυτικής άμυνας.
Οι διαβεβαιώσεις που κάποτε θεωρούνταν… ατσάλινες – ότι δηλαδή τα στρατεύματα των ΗΠΑ θα υπερασπιστούν την Ευρώπη, οι υπερατλαντικοί στρατοί θα συνεργαστούν – είναι όλο και πιο αναχρονιστικές.
Στα τέλη του περασμένου μήνα, το Reuters ανέφερε ότι οι ΗΠΑ εγκατέλειψαν μια κοινή προσπάθεια με την Ευρώπη για να αντιμετωπίσουν το ρωσικό σαμποτάζ.
«Η Ευρώπη βασίζεται σε αρκετές δυνατότητες επιτήρησης των ΗΠΑ», λέει ο Nguyen, κάτι που όπως σημειώνει, φάνηκε «μετά τα περιστατικά του Nord Stream, όπου διαπιστώθηκε ότι οι δυτικές χώρες είχαν σαφώς έλλειμμα όσον αφορά την παρακολούθηση αυτής της υποδομής».
Υποθαλάσσιες λύσεις
Η κατάσταση ωθεί την Ευρώπη σε δράση.
Τον Ιανουάριο, το ΝΑΤΟ ανακοίνωσε ότι θα αναπτύξει φρεγάτες, αεροπλάνα θαλάσσιας περιπολίας και στόλο ναυτικών drones για την παρακολούθηση της περιοχής στο πλαίσιο του προγράμματος «Baltic Sentry».
Αυτό έγινε αφότου η συμμαχία δημιούργησε ένα νέο ναυτιλιακό κέντρο πέρυσι για την παρακολούθηση κρίσιμων τρωτών υποδομών.
«Διαθέτουμε ουσιαστικά περισσότερα στρατιωτικά μέσα στην περιοχή», δηλώνει ο James Appathurai, αναπληρωτής βοηθός γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ για υβριδικά ζητήματα και τον κυβερνοχώρο.
«Περισσότερη παρουσία, περισσότερη επιτήρηση, πιο ισχυρή δράση… μπορεί να αποτρέψουν τους καπετάνιους και το πλήρωμα των πλοίων που θα είναι πιο πιθανό να πιαστούν».
Η ΕΕ εντείνει επίσης τις προσπάθειές της.
Κινητοποίηση εκατομμυρίων ευρώ
Τον Φεβρουάριο, οι Βρυξέλλες δήλωσαν ότι θα ξοδέψουν επιπλέον 540 εκατομμύρια ευρώ σε νέες υποδομές έως το 2027, συμπεριλαμβανομένων των υποθαλάσσιων συνδέσεων, ως μέρος μιας στρατηγικής για την προστασία των βασικών καλωδίων.
Η ΕΕ σχεδιάζει επίσης να εφοδιαστεί με εφεδρικά καλώδια και να αγοράσει ειδικά δοχεία επισκευής για τη διόρθωση σπασίματος. «
Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι… πρόθυμη και ικανή επίσης να υποστηρίξει και να βοηθήσει τα κράτη μέλη της λέει η Εκτελεστική Αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής αρμόδια για την Ασφάλεια, Henna Virkkunen.
«Είναι το πρώτο μέρος της προετοιμασίας ότι δεν εξαρτόμαστε μόνο από ένα καλώδιο» αναφέρει η Virkkunen, τονίζοντας ότι η αντιμετώπιση των υποθαλάσσιων απειλών αποτελεί μέρος του νέου σχεδίου προετοιμασίας και αντιμετώπισης καταστροφών της ΕΕ που δημοσιεύτηκε την περασμένη εβδομάδα.
Ενέργειες και στη Βαλτική
Οι χώρες που συνορεύουν με τη Βαλτική Θάλασσα παίρνουν επίσης τα πράγματα στα χέρια τους.
Η Φινλανδία αντιμετωπίζει την προστασία της ενεργειακής υποδομής ως μέρος του αμυντικού της σχεδιασμού – πρόκειται για μια «προσέγγιση συνολικής ασφάλειας», δηλώνει η Φιλανδή υπουργός Περιβάλλοντος Sari Multala.
«Έχοντας μακρά σύνορα με τη Ρωσία και επίσης την ιστορία μας.
Πρέπει να είμαστε πάντα προετοιμασμένοι για το χειρότερο».
Η Εσθονία και η Λιθουανία εξετάζουν νομοσχέδια για την κατάσχεση πλοίων που απειλούν κρίσιμες υποδομές εκτός των χωρικών τους υδάτων.
Και το Ηνωμένο Βασίλειο έχει ξεκινήσει ένα σύστημα τεχνητής νοημοσύνης που αξιολογεί τους κινδύνους των δεξαμενόπλοιων μέσω δημοσίως διαθέσιμων δεδομένων για τις κινήσεις των πλοίων.
Τα 12 ναυτικά μίλια
Αλλά η δημιουργία μιας αποτελεσματικής απάντησης σημαίνει επίσης την είσοδο σε ένα νόμιμο ναρκοπέδιο.
Σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, οι χώρες έχουν λίγες εξουσίες για την κατάσχεση ύποπτων πλοίων έξω από τα χωρικά τους ύδατα – ή στα 12 ναυτικά μίλια μακριά από τις ακτές τους, επισημαίνει ο Sean Pribyl, συνεργάτης που ειδικεύεται στο διεθνές ναυτικό δίκαιο στην Holland & Knight.
Πέρα από αυτή τη ζώνη, το πλοίο έχει το νόμιμο δικαίωμα σε «αβλαβή διέλευση» και υπόκειται στους νόμους της χώρας όπου είναι νηολογημένο, το λεγόμενο κράτος σημαίας του.
Αυτό είναι ένα πρόβλημα, υπογραμμίζει ο Pribyl, επειδή «δεν υπάρχει μηχανισμός αστυνόμευσης» που αναγκάζει αυτά τα κράτη σημαίας - συχνά μακριά και με χαλαρούς διπλωματικούς δεσμούς με δυτικές χώρες - να αναλάβουν δράση κατά ύποπτων πλοίων.
Το Yi Peng 3 είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα.
Παρά τον ελλιμενισμό μεταξύ Σουηδίας και Δανίας, το Πεκίνο αρνήθηκε να επιτρέψει στις τοπικές αρχές να διεξαγάγουν πλήρη έρευνα του σκάφους.
Η νέα πραγματικότητα
Σύμφωνα με το Politico, η Ευρώπη πρέπει να προσαρμοστεί σε αυτή τη νέα πραγματικότητα.
«Γνωρίζουμε προφανώς πού βρίσκονται αυτά τα υποθαλάσσια καλώδια.
Είναι κάτι για το οποίο έχουμε προετοιμαστεί» τονίζει ο Iljin, αναπληρωτής διοικητής της φινλανδικής ακτοφυλακής.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών