γράφει : Απόστολος Σκουμπούρης
Ο υιός του ιδρυτή της… φίρμας ΠΑΣΟΚ κοντράρεται στις εκλογές με το κόμμα που θήτευσε επί 10ετίες με στόχο να πάρει τη ρεβάνς για τον τρόπο υπονόμευσης και αποκαθήλωσης το 2011
Να λοιπόν που το έφερε η… μοίρα να το ζήσουμε και αυτό στη μεταπολίτευση! Ένας Παπανδρέου, ο υιός του ιδρυτή της «φίρμας» μάλιστα, να κοντράρεται με το… brand ΠΑΣΟΚ στις εκλογές! Ποιος θα το περίμενε, ποιος θα το προέβλεπε πριν από μερικούς μήνες;
Ο Γιώργος Παπανδρέου κατεβαίνει στις εκλογές ως αντίπαλο δέος στο λεγόμενο σοσιαλιστικό κεντρώο χώρο με το ΠΑΣΟΚ, καθώς δημιούργησε το δικό του κίνημα προ ημερών! Μια μάχη τουλάχιστον ενδιαφέρουσα, μια μάχη που θα δείξει πολλά για το «κάρμα» του ΠΑΣΟΚ, και το μέλλον της πάλαι ποτέ κυρίαρχης παράταξης, που είχε την… αντιπροσωπεία διακυβέρνησης της χώρας στο μεγαλύτερο διάστημα της μεταπολίτευσης.
Η ίδρυση του κόμματος από το ΓΑΠ ασφαλώς και αναμένεται να συσπειρώσει μερικώς το… θεσμικό ΠΑΣΟΚ και όσους πιστεύουν – εύλογα – ότι η κίνησή του ήταν καθαρά ένα προσωπικό καπρίτσιο και μια ρεβάνς για τον τρόπο που έχασε πρωθυπουργία και κόμμα προ τριετίας.
Μέχρι πιο βαθμό θα συσπειρώσει το θεσμικό ΠΑΣΟΚ και το αν θα καταφέρει να μπει στη Βουλή, θα αποδειχτεί την Κυριακή.
Πάντως, η αλήθεια είναι ότι ο Γ.Α. Παπανδρέου συνεχίζει να έχει εξαιρετικά μεγάλες συμπάθειες στους επί δεκαετίες ψηφοφόρους του κόμματος.
Μπορεί να στηλίτευσε τη χώρα στα διεθνή επενδυτικά «γκαλά» ως την πιο διεφθαρμένη, μπορεί να έκανε… δημοκρατικό ακτιβισμό με κηρύγματα για την αξία της μεσογειακής διατροφής και ηλεκτρονικής διακυβέρνησης τη στιγμή που η φωτιά της κρίσης φούντωνε ραγδαία… Όμως, ο Γιώργος (Ανδρέα) Παπανδρέου συνεχίζει να έχει μεγάλα ερείσματα στη βάση του ΠΑΣΟΚ, συνεχίζει να είναι όχι μόνο συμπαθής αλλά και πολύ αγαπητός σε μια καθόλου αμελητέα μερίδα των ψηφοφόρων του συγκεκριμένου κόμματος.
Μπορεί να ακούγεται και ίσως να είναι παράδοξο όμως αν κανείς γνωρίζει το «μωσαϊκό» και το… κάρμα των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ εύκολα καταλαβαίνει ότι αποτελεί μέρος της ψυχής του κόμματος και του… DNA του.
Το κόμμα είναι ταυτισμένο με τα γονίδια των Παπανδρέου από την ίδρυσή του έως σήμερα… Στη συνείδηση του παραδοσιακού ψηφοφόρου του ΠΑΣΟΚ ο «Μπένυ» δεν έχει «μπολιαστεί» με το (…αυθεντικό) ΠΑΣΟΚ της 10ετίας του ’80, που στην ουσία είναι και το… γνήσιο ΠΑΣΟΚ στη συνείδηση των πασοκτζήδων! Γιατί, ακόμη και το ΠΑΣΟΚ του Κ. Σημίτη θεωρήθηκε…. δεξιό και «σκληρό» στην οικονομία, πλησίασε περισσότερο τις φιλελεύθερες πολιτικές παρά τις πολιτικές της 10ετίας του ’80.
Αντιθέτως, το ΠΑΣΟΚ της 10ετίας του ’80 της άκριτης παροχολογίας, των διορισμών και των διαφόρων… δοξασιών τύπου «ο λαός στην εξουσία», «η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες» έχει εμφυτευτεί στη συνείδηση εκατ. Ελλήνων!
Υπάρχει μια μεγάλη «μαγιά» ψηφοφόρων στην ελληνική κοινωνία που έχουν ταυτίσει και επιτύχει την οικονομική, οικογενειακή, προσωπική, επαγγελματική τους… ανάπτυξη και εξέλιξη με το σύστημα
ΠΑΣΟΚ. Πρόκειται για ψηφοφόρους που ουδέποτε χώνεψαν τον Ευάγγελο Βενιζέλο. Ουδέποτε ο τελευταίος μίλησε στην… ψυχή τους όπως μιλούσαν οι Παπανδρέου, πρωτίστως ο Ανδρέας και δευτερεύοντος ο Γιώργος.
Το άλλοθι για το 2010, η άγνοια και ο… ακτιβισμός
Μπορεί να είναι ο άνθρωπος που έφερε τα μνημόνια και το μηχανισμό στήριξης στην Ελλάδα, μπορεί να είναι ο άνθρωπος που επί διετία υπέγραφε (όλες) τις οριζόντιες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, όμως διατηρεί… άλλοθι. Διατηρεί (πειστικά ή όχι) το άλλοθι της… άγνοιας, ενώ ασφαλώς δεν μπορεί να «φορτωθεί» όλη την ευθύνη για τη χρεοκοπία, η οποία δημοσιονομικά είχε συντελεστεί πριν έρθει στην εξουσία.
Βρέθηκε σχεδόν προ… τετελεσμένου, καθώς η Ελλάδα ήταν (ή επιλέχθηκε) ως το πρώτο… αίμα των αγορών και όλου του διεθνούς συστήματος! Η Ελλάδα ήταν η πρώτη και μοναδική έως τότε… διάσωση και ελεγχόμενη χρεοκοπία χώρας που βρίσκεται σε ομοσπονδία κοινού νομίσματος και δη του σκληρού ευρώ!
Αρκετοί – τόσο ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ όσο και άλλοι – έχουν την πεποίθηση ότι ο Γ. Παπανδρέου πλήρωσε υπέρ το δέον την ιστορία της χρεοκοπίας της χώρας, την είσοδο στο μηχανισμό στήριξης και στα μνημόνια. Αυτή η «σχολή» σκέψης τονίζει ότι «τράβηξε τα πάνδεινα το 2010 καθώς εγκλωβίστηκε στην κρίση, πληρώνοντας γραμμάτια που είχαν «χτιστεί» επί δεκαετίες», δηλαδή απ’ όλες τις παλαιότερες κυβερνήσεις.
Παράλληλα, αρκετοί καταλαβαίνουν ότι δεν ήταν «ταγμένος» για να κυβερνήσει ο ΓΑΠ αλλά… σπρώχθηκε από το σύστημα, την οικογένεια, το… όνομα και την «κληρονομιά» του κόμματος. Αυτό, στα μάτια αρκετών, τον καθιστά (ακόμη) συμπαθή και τον απαλλάσσει από πολλές… αμαρτίες, ακούσιες ή εκούσιες!
Παρ’ όλα τα λάθη του «λεφτά υπάρχουν», του… Τιτανικού και του «κυβερνώ μια διεφθαρμένη χώρα», αρκετοί έχουν το (σωστό) επιχείρημα ότι δεν είναι δυνατόν να «φορτωθούν» οι ευθύνες 40 ετών ασυδοσίας, διορισμών και κατασπατάλησης επιδοτήσεων σε μια κυβέρνηση μόλις 6-7 μηνών. (4 Οκτωβρίου 2009 έγιναν οι εκλογές, ενώ 23 Απριλίου 2010 από το Καστελόριζο έγινε η προσχώρηση στο μηχανισμό στήριξης).
Όμως ο ΓΑΠ φέρει ακέραιη ευθύνη για τον τρόπο που διαπραγματεύτηκε και διαχειρίστηκε το μνημόνιο, για τις αδικαιολόγητες ολιγωρίες και την επιχειρησιακή ανεπάρκεια και άγνοια σε καίρια και καθοριστικά ζητήματα της οικονομίας.
Δεν άλλαξε τίποτα με το 44% θα αλλάξει τώρα με το 3%;
Η αναμφισβήτητη αλήθεια είναι ότι ο Γ. Παπανδρέου, είναι γέννημα – θρέμμα του πολιτικού συστήματος της χώρας και μάλιστα έχει το μοναδικό προνόμιο αυτό να ισχύει στην περίπτωσή του… βιολογικά αλλά και πολιτικά! Ανδρώθηκε μέσα στο σύστημα ΠΑΣΟΚ, όντας υιός του επί 11ετία πρωθυπουργού της χώρας Ανδρέα Παπανδρέου και υπουργός σε καίρια πόστα επί πολλά χρόνια.
Όταν έλαβε το… δαχτυλίδι της διαδοχής από τον Κ. Σημίτη το 2004 πήρε εντολή «άλλαξέ τα όλα», όμως, στη διαδρομή δεν άλλαξε σχεδόν τίποτα.
Δεν έφερε ουσιώδεις και ιστορικές αλλαγές ούτε στο κόμμα, ούτε στη χώρα, τουλάχιστον στο διάστημα που κυβέρνησε. Δεν απεγκλώβισε τις δυσλειτουργίες της δημοκρατίας τις οποίες – πάντα στη θεωρία – στηλιτεύει, δεν άλλαξε το κράτος, δεν έκανε ρηξικέλευθες αλλαγές στο παραγωγικό πρότυπο για το οποίο μιλούσε και μιλά με πάθος διαρκώς.
Η σκανδαλώδης ανέλιξη των… κηπουρών
Παρ’ ότι είναι οραματιστής με εξαιρετικές ιδέες και προχωρημένες προσεγγίσεις σε πολλά ζητήματα, τεχνικά υστερεί τα μέγιστα στην υλοποίηση των σχεδίων, ενώ του καταλογίζεται ότι κατά τη διάρκεια της «βασιλείας» του αναδείχτηκαν πρόσωπα στην πολιτική σκηνή που στην ουσία ήταν επιχειρησιακά, επαγγελματικά αλλά και ηθικά ανυπόληπτα.
Γνωστές οι περιπτώσεις των λεγόμενων… κηπουρών, ανθρώπων που έφτασαν να έχουν τεράστιες ευθύνες σε κορυφαία υπουργεία, παρ’ ότι είχαν έρθει κυριολεκτικά από το (επαγγελματικό και πολιτικό) πουθενά! Αυτό, είναι από τα πράγματα που δύσκολα θα του συγχωρέσει η ιστορία!
Ικανός θεωρητικός, αλλά με σκανδαλώδη επιχειρησιακή ανεπάρκεια
Επίσης, παρ’ ότι οι περισσότεροι (ακόμη και ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ πλέον) γνωρίζουν ότι ο Γ. Παπανδρέου υστερεί καταφανώς σε διοικητικές – επιχειρησιακές ικανότητες, καθώς επίσης στην πρακτικότητα και στη σύνθεση, εντούτοις τον θεωρούν ικανό… θεωρητικό. Για αρκετούς παραμένει ένα ισχυρό ατού στο χώρο της κεντροαριστεράς, με υπολογίσιμο κύρος σε διεθνές επίπεδο, μεγάλες διασυνδέσεις και σεβασμό στο εξωτερικό.
Άλλωστε, κανένας δεν μπορεί να κατηγορήσει το Γιώργο για έλλειψη ευαισθησίας, ειλικρινούς ενδιαφέροντος και γνώσεως σε θέματα οικολογίας, ακτιβισμού και ανθρώπινων δικαιωμάτων.
Αφελής ή… «δασκαλεμένος» λοιπόν, αδικημένος ή όχι, ο Γεώργιος Ανδρέα Παπανδρέου θα εξακολουθεί να έχει συμπάθειες και αντιπάθειες, υποστηρικτές αλλά και… εχθρούς, έως ότου ο ιστορικός του μέλλοντος αποφανθεί πιο ξεκάθαρα, όταν πιαστεί με το… λήμμα «χρεοκοπία Ελλάδος 2010»!
www.bankingnews.gr
Ο Γιώργος Παπανδρέου κατεβαίνει στις εκλογές ως αντίπαλο δέος στο λεγόμενο σοσιαλιστικό κεντρώο χώρο με το ΠΑΣΟΚ, καθώς δημιούργησε το δικό του κίνημα προ ημερών! Μια μάχη τουλάχιστον ενδιαφέρουσα, μια μάχη που θα δείξει πολλά για το «κάρμα» του ΠΑΣΟΚ, και το μέλλον της πάλαι ποτέ κυρίαρχης παράταξης, που είχε την… αντιπροσωπεία διακυβέρνησης της χώρας στο μεγαλύτερο διάστημα της μεταπολίτευσης.
Η ίδρυση του κόμματος από το ΓΑΠ ασφαλώς και αναμένεται να συσπειρώσει μερικώς το… θεσμικό ΠΑΣΟΚ και όσους πιστεύουν – εύλογα – ότι η κίνησή του ήταν καθαρά ένα προσωπικό καπρίτσιο και μια ρεβάνς για τον τρόπο που έχασε πρωθυπουργία και κόμμα προ τριετίας.
Μέχρι πιο βαθμό θα συσπειρώσει το θεσμικό ΠΑΣΟΚ και το αν θα καταφέρει να μπει στη Βουλή, θα αποδειχτεί την Κυριακή.
Πάντως, η αλήθεια είναι ότι ο Γ.Α. Παπανδρέου συνεχίζει να έχει εξαιρετικά μεγάλες συμπάθειες στους επί δεκαετίες ψηφοφόρους του κόμματος.
Μπορεί να στηλίτευσε τη χώρα στα διεθνή επενδυτικά «γκαλά» ως την πιο διεφθαρμένη, μπορεί να έκανε… δημοκρατικό ακτιβισμό με κηρύγματα για την αξία της μεσογειακής διατροφής και ηλεκτρονικής διακυβέρνησης τη στιγμή που η φωτιά της κρίσης φούντωνε ραγδαία… Όμως, ο Γιώργος (Ανδρέα) Παπανδρέου συνεχίζει να έχει μεγάλα ερείσματα στη βάση του ΠΑΣΟΚ, συνεχίζει να είναι όχι μόνο συμπαθής αλλά και πολύ αγαπητός σε μια καθόλου αμελητέα μερίδα των ψηφοφόρων του συγκεκριμένου κόμματος.
Μπορεί να ακούγεται και ίσως να είναι παράδοξο όμως αν κανείς γνωρίζει το «μωσαϊκό» και το… κάρμα των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ εύκολα καταλαβαίνει ότι αποτελεί μέρος της ψυχής του κόμματος και του… DNA του.
Το κόμμα είναι ταυτισμένο με τα γονίδια των Παπανδρέου από την ίδρυσή του έως σήμερα… Στη συνείδηση του παραδοσιακού ψηφοφόρου του ΠΑΣΟΚ ο «Μπένυ» δεν έχει «μπολιαστεί» με το (…αυθεντικό) ΠΑΣΟΚ της 10ετίας του ’80, που στην ουσία είναι και το… γνήσιο ΠΑΣΟΚ στη συνείδηση των πασοκτζήδων! Γιατί, ακόμη και το ΠΑΣΟΚ του Κ. Σημίτη θεωρήθηκε…. δεξιό και «σκληρό» στην οικονομία, πλησίασε περισσότερο τις φιλελεύθερες πολιτικές παρά τις πολιτικές της 10ετίας του ’80.
Αντιθέτως, το ΠΑΣΟΚ της 10ετίας του ’80 της άκριτης παροχολογίας, των διορισμών και των διαφόρων… δοξασιών τύπου «ο λαός στην εξουσία», «η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες» έχει εμφυτευτεί στη συνείδηση εκατ. Ελλήνων!
Υπάρχει μια μεγάλη «μαγιά» ψηφοφόρων στην ελληνική κοινωνία που έχουν ταυτίσει και επιτύχει την οικονομική, οικογενειακή, προσωπική, επαγγελματική τους… ανάπτυξη και εξέλιξη με το σύστημα
ΠΑΣΟΚ. Πρόκειται για ψηφοφόρους που ουδέποτε χώνεψαν τον Ευάγγελο Βενιζέλο. Ουδέποτε ο τελευταίος μίλησε στην… ψυχή τους όπως μιλούσαν οι Παπανδρέου, πρωτίστως ο Ανδρέας και δευτερεύοντος ο Γιώργος.
Το άλλοθι για το 2010, η άγνοια και ο… ακτιβισμός
Μπορεί να είναι ο άνθρωπος που έφερε τα μνημόνια και το μηχανισμό στήριξης στην Ελλάδα, μπορεί να είναι ο άνθρωπος που επί διετία υπέγραφε (όλες) τις οριζόντιες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, όμως διατηρεί… άλλοθι. Διατηρεί (πειστικά ή όχι) το άλλοθι της… άγνοιας, ενώ ασφαλώς δεν μπορεί να «φορτωθεί» όλη την ευθύνη για τη χρεοκοπία, η οποία δημοσιονομικά είχε συντελεστεί πριν έρθει στην εξουσία.
Βρέθηκε σχεδόν προ… τετελεσμένου, καθώς η Ελλάδα ήταν (ή επιλέχθηκε) ως το πρώτο… αίμα των αγορών και όλου του διεθνούς συστήματος! Η Ελλάδα ήταν η πρώτη και μοναδική έως τότε… διάσωση και ελεγχόμενη χρεοκοπία χώρας που βρίσκεται σε ομοσπονδία κοινού νομίσματος και δη του σκληρού ευρώ!
Αρκετοί – τόσο ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ όσο και άλλοι – έχουν την πεποίθηση ότι ο Γ. Παπανδρέου πλήρωσε υπέρ το δέον την ιστορία της χρεοκοπίας της χώρας, την είσοδο στο μηχανισμό στήριξης και στα μνημόνια. Αυτή η «σχολή» σκέψης τονίζει ότι «τράβηξε τα πάνδεινα το 2010 καθώς εγκλωβίστηκε στην κρίση, πληρώνοντας γραμμάτια που είχαν «χτιστεί» επί δεκαετίες», δηλαδή απ’ όλες τις παλαιότερες κυβερνήσεις.
Παράλληλα, αρκετοί καταλαβαίνουν ότι δεν ήταν «ταγμένος» για να κυβερνήσει ο ΓΑΠ αλλά… σπρώχθηκε από το σύστημα, την οικογένεια, το… όνομα και την «κληρονομιά» του κόμματος. Αυτό, στα μάτια αρκετών, τον καθιστά (ακόμη) συμπαθή και τον απαλλάσσει από πολλές… αμαρτίες, ακούσιες ή εκούσιες!
Παρ’ όλα τα λάθη του «λεφτά υπάρχουν», του… Τιτανικού και του «κυβερνώ μια διεφθαρμένη χώρα», αρκετοί έχουν το (σωστό) επιχείρημα ότι δεν είναι δυνατόν να «φορτωθούν» οι ευθύνες 40 ετών ασυδοσίας, διορισμών και κατασπατάλησης επιδοτήσεων σε μια κυβέρνηση μόλις 6-7 μηνών. (4 Οκτωβρίου 2009 έγιναν οι εκλογές, ενώ 23 Απριλίου 2010 από το Καστελόριζο έγινε η προσχώρηση στο μηχανισμό στήριξης).
Όμως ο ΓΑΠ φέρει ακέραιη ευθύνη για τον τρόπο που διαπραγματεύτηκε και διαχειρίστηκε το μνημόνιο, για τις αδικαιολόγητες ολιγωρίες και την επιχειρησιακή ανεπάρκεια και άγνοια σε καίρια και καθοριστικά ζητήματα της οικονομίας.
Δεν άλλαξε τίποτα με το 44% θα αλλάξει τώρα με το 3%;
Η αναμφισβήτητη αλήθεια είναι ότι ο Γ. Παπανδρέου, είναι γέννημα – θρέμμα του πολιτικού συστήματος της χώρας και μάλιστα έχει το μοναδικό προνόμιο αυτό να ισχύει στην περίπτωσή του… βιολογικά αλλά και πολιτικά! Ανδρώθηκε μέσα στο σύστημα ΠΑΣΟΚ, όντας υιός του επί 11ετία πρωθυπουργού της χώρας Ανδρέα Παπανδρέου και υπουργός σε καίρια πόστα επί πολλά χρόνια.
Όταν έλαβε το… δαχτυλίδι της διαδοχής από τον Κ. Σημίτη το 2004 πήρε εντολή «άλλαξέ τα όλα», όμως, στη διαδρομή δεν άλλαξε σχεδόν τίποτα.
Δεν έφερε ουσιώδεις και ιστορικές αλλαγές ούτε στο κόμμα, ούτε στη χώρα, τουλάχιστον στο διάστημα που κυβέρνησε. Δεν απεγκλώβισε τις δυσλειτουργίες της δημοκρατίας τις οποίες – πάντα στη θεωρία – στηλιτεύει, δεν άλλαξε το κράτος, δεν έκανε ρηξικέλευθες αλλαγές στο παραγωγικό πρότυπο για το οποίο μιλούσε και μιλά με πάθος διαρκώς.
Η σκανδαλώδης ανέλιξη των… κηπουρών
Παρ’ ότι είναι οραματιστής με εξαιρετικές ιδέες και προχωρημένες προσεγγίσεις σε πολλά ζητήματα, τεχνικά υστερεί τα μέγιστα στην υλοποίηση των σχεδίων, ενώ του καταλογίζεται ότι κατά τη διάρκεια της «βασιλείας» του αναδείχτηκαν πρόσωπα στην πολιτική σκηνή που στην ουσία ήταν επιχειρησιακά, επαγγελματικά αλλά και ηθικά ανυπόληπτα.
Γνωστές οι περιπτώσεις των λεγόμενων… κηπουρών, ανθρώπων που έφτασαν να έχουν τεράστιες ευθύνες σε κορυφαία υπουργεία, παρ’ ότι είχαν έρθει κυριολεκτικά από το (επαγγελματικό και πολιτικό) πουθενά! Αυτό, είναι από τα πράγματα που δύσκολα θα του συγχωρέσει η ιστορία!
Ικανός θεωρητικός, αλλά με σκανδαλώδη επιχειρησιακή ανεπάρκεια
Επίσης, παρ’ ότι οι περισσότεροι (ακόμη και ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ πλέον) γνωρίζουν ότι ο Γ. Παπανδρέου υστερεί καταφανώς σε διοικητικές – επιχειρησιακές ικανότητες, καθώς επίσης στην πρακτικότητα και στη σύνθεση, εντούτοις τον θεωρούν ικανό… θεωρητικό. Για αρκετούς παραμένει ένα ισχυρό ατού στο χώρο της κεντροαριστεράς, με υπολογίσιμο κύρος σε διεθνές επίπεδο, μεγάλες διασυνδέσεις και σεβασμό στο εξωτερικό.
Άλλωστε, κανένας δεν μπορεί να κατηγορήσει το Γιώργο για έλλειψη ευαισθησίας, ειλικρινούς ενδιαφέροντος και γνώσεως σε θέματα οικολογίας, ακτιβισμού και ανθρώπινων δικαιωμάτων.
Αφελής ή… «δασκαλεμένος» λοιπόν, αδικημένος ή όχι, ο Γεώργιος Ανδρέα Παπανδρέου θα εξακολουθεί να έχει συμπάθειες και αντιπάθειες, υποστηρικτές αλλά και… εχθρούς, έως ότου ο ιστορικός του μέλλοντος αποφανθεί πιο ξεκάθαρα, όταν πιαστεί με το… λήμμα «χρεοκοπία Ελλάδος 2010»!
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών