Άρθρο με 10 προτάσεις-βήματα για επιτάχυνση της ενοποίησης της ΕΕ υπογράφει ο Αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και επικεφαλής της Ευρωομάδας του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, Δ. Παπαδημούλης.
Στο άρθρο του στην εφημερίδα «Το Βήμα της Κυριακής», με αφορμή τη συμπλήρωση 40 χρόνων από την ένταξη της Ελλάδας στην τότε ΕΟΚ και σημερινή ΕΕ, με τίτλο «Η πανδημία ως επιταχυντής αλλαγών: 10 προτάσεις για επιτάχυνση της ενοποίησης», ο Αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου αφού κάνει μια σύντομη επισκόπηση των γεγονότων που σημάδεψαν την κοινή πορεία Ελλάδας-ΕΕ και των ευρωπαϊκών κρίσεων που αμφισβήτησαν την ίδια την ιδέα της Ενωμένης Ευρώπης, στέκεται στις σημερινές προκλήσεις για αλλαγές που είναι πολλές και επείγουσες.
Υπογραμμίζει την ανάγκη για ταχύτερη εμβάθυνση της πολιτικής ενοποίησης της ΕΕ.
«Πιστεύω ακράδαντα, ότι η καλύτερη υπεράσπιση της ιδέας της ενωμένης Ευρώπης είναι η διαρκής προσπάθεια για τον μετασχηματισμό της σε μια Ευρώπη πραγματικά ενοποιημένη, κοινωνικά και περιβαλλοντικά βιώσιμη, με κυρίαρχο το στοιχείο της σύγκλισης και όχι των εντεινόμενων αποκλίσεων, ανισοτήτων ή και αποκλεισμών» σημειώνει χαρακτηριστικά.
Οι 10 προτάσεις-βήματα
Σε ό,τι αφορά τα τωρινά και μελλοντικά διακυβεύματα για την Ευρώπη και την Ελλάδα, όπως διαμορφώνονται υπό τις υπάρχουσες έκτακτες συνθήκες λόγω πανδημίας, ο κ. Παπαδημούλης αναφέρει 10 προτάσεις- βήματα στην πορεία για ταχύτερη εμβάθυνση της πολιτικής ενοποίησης της ΕΕ.
Μεταξύ αυτών που πρέπει να τεθούν άμεσα στο επίκεντρο του κοινωνικού και πολιτικού διαλόγου είναι οι αλλαγές στο Σύμφωνο Σταθερότητας, η εξέταση έξυπνων τρόπων ελάφρυνσης του πρόσθετου δημόσιου κορονοχρέους και η παραγωγική αξιοποίηση των σημαντικών κονδυλίων του Ταμείου Ανάκαμψης μακριά από πελατειακά δίκτυα και προχειρότητες.
Συγκεκριμένα, σημειώνει πως οι προκλήσεις για αλλαγές είναι πολλές και επείγουσες:
«1.Να αναπτύξουμε, σε ευρωπαϊκό επίπεδο, εργαλεία και πολιτικές, ώστε το πρόσθετο χρέος που δημιουργεί η αντιμετώπιση της πανδημίας, με μια εκρηκτική αύξηση των δημόσιων δαπανών, να μην οδηγήσει σε νέα λιτότητα. Να μην αποτελέσει φρένο στις προσπάθειες ανάκαμψης της οικονομίας και των κοινωνιών μόλις αφήσουμε πίσω μας την πανδημία. Και αυτό απαιτεί, όσο διαρκεί η ρήτρα γενικής διαφυγής, να δούμε τις αλλαγές που απαιτούνται στο Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης έτσι ώστε να μετασχηματιστεί σε ένα Σύμφωνο βιώσιμης σύγκλισης και ανάπτυξης, με ρεαλιστικές προσαρμογές στους κανόνες για τα ελλείμματα και το χρέος. Για μια χώρα όπως η Ελλάδα, που έχει σήμερα δημόσιο χρέος πάνω από 200% του ΑΕΠ, αυτό είναι κρίσιμο θέμα και πρέπει να τεθεί στο επίκεντρο του πολιτικού και κοινωνικού διαλόγου και της αναζήτησης ευρύτερων συμμαχιών
2.Είναι ανάγκη επίσης να ξαναδούμε την εφαρμογή ενός «χρυσού κανόνα», ο οποίος θα εξαιρεί από τον υπολογισμό του ελλείμματος, όσες δημόσιες επενδύσεις σχετίζονται με την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής, των ανισοτήτων και της φτώχειας.
3.Να εξετάσουμε έξυπνους τρόπους ελάφρυνσης, μετακύλισης στο μέλλον ή και μερικής διαγραφής του πρόσθετου δημόσιου κορονοχρέους που δημιουργεί η αντιμετώπιση της πανδημίας
4.Να αξιοποιήσουμε παραγωγικά, μακριά από πελατειακά δίκτυα και προχειρότητες τα σημαντικά κονδύλια του Ταμείου Ανάκαμψης, αλλά και να τα αυξήσουμε δραστικά, καθώς αποδεικνύεται ότι η ανθεκτικότητα της πανδημίας υπερβαίνει τις προβλέψεις ενός σχεδιασμού που έγινε πριν από περίπου ένα χρόνο
5.Να ολοκληρώσουμε επιτέλους την Τραπεζική ένωση, από την οποία λείπει ο τρίτος πυλώνας, που είναι το Ευρωπαϊκό Σύστημα Εγγύησης Καταθέσεων (EDIS). Χωρίς αυτό δεν μπορεί να υπάρξει τραπεζική ένωση και δεν μπορεί το ευρώ να παίξει τον διεθνή του ρόλο. Και η Tραπεζική Ένωση πρέπει να συνοδευτεί από δημοσιονομική ενοποίηση, με βήματα αμοιβαιοποίησης του δημόσιου χρέους των κρατών-μελών. Όχι μια κι έξω λόγω πανδημίας, αλλά με μονιμότερη λογική
6.Να καθορίσουμε έναν οδικό χάρτη και για τον τερματισμό των φορολογικών παραδείσων εντός της ΕΕ, έτσι ώστε να περιορίσουμε τη μεγάλη φοροδιαφυγή και φοροαποφυγή
7.Να γίνουμε αποτελεσματικότεροι στην καταπολέμηση του μαύρου χρήματος, καθώς η ΕΕ μέχρι σήμερα στα φορολογικά σκάνδαλα και τα σκάνδαλα ξεπλύματος είναι ανεπαρκής
8.Να κάνουμε περισσότερα για μια ευρωπαϊκή πολιτική στην αντιμετώπιση του προσφυγικού – μεταναστευτικού ζητήματος
9.Να προχωρήσει ο ευρωπαϊκός πυλώνας κοινωνικών δικαιωμάτων
10.Να μην επιτρέψουμε εντός της ΕΕ ριζικές υπονομεύσεις των κανόνων του κράτους δικαίου και της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, όπως δυστυχώς συμβαίνει αυτή τη στιγμή, με πρόσχημα και την πανδημία στην Ουγγαρία και την Πολωνία».
Σχόλια αναγνωστών