Γεννημένος στη Νότια Αφρική αντίκρισε το πρώτο φως στις 22 Νοεμβρίου του 1986, ενώ η πορεία του από τις πρώτες στιγμές ήταν γεμάτη εμπόδια. Σε ηλικία 11 μηνών έχασε τα πόδια του. Ο ακρωτηριασμός των μελών του από τα γόνατα και κάτω, οφειλόταν σε εκ γενετής απουσία της περόνης και στα δύο του κάτω άκρα. Η αναπάντεχη εξέλιξη θα παρόπλιζε οποιονδήποτε άλλον, μα ο περί ου ο λόγος δίδαξε πως «είναι εφικτό να κολυμπήσουμε κόντρα στο κύμα και να βγούμε απέναντι στεγνοί».
Εμποτισμένος με ακατάβλητη επιμονή δεν πτοήθηκε. Η στωική αποδοχή της νέας πραγματικότητας, η μοιρολατρία και η μεμψιμοιρία απουσίαζαν από το λεξιλόγιο του νεαρού, με συνέπεια λίγο καιρό μετά τον ακρωτηριασμό να δοκιμάσει να φορέσει τεχνητά μέλη.
Φύσει αεικίνητος στα 11 του χρόνια, ο Πιστόριους εγγράφεται σε σχολείο στην Πρετόρια και αγωνίζεται στις σχολικές ομάδες ράγκμπι, πόλο και τένις. Ασχολείται για λίγο καιρό και με το πόλο και στη συνέχεια με την πάλη. Εντούτοις, ένας σφοδρός τραυματισμός που υπέστη κατά τη διάρκεια αγώνα ράγκμπι το 2003, τον ανάγκασε να ενταχθεί εσπευσμένα σε πρόγραμμα αποκατάστασης.
Εκείνο τον καιρό και κατόπιν της προγενέστερης πολυετούς περιπλάνησης, θα κατασταλάξει ότι το άθλημα που του ταιριάζει είναι ο «βασιλιάς των σπορ», ο στίβος. Είχε πέσει διάνα…
Κατακτά το χρυσό στα 200 μέτρα ( κατηγορία T44), κάνοντας νέο παγκόσμιο ρεκόρ με χρόνο 21.97, ενώ καταλαμβάνει και την τρίτη θέση στα 100 μέτρα (Τ44).Την τριετία 2005-2007 μετατρέπεται σε συλλέκτη τίτλων και χρυσών μεταλλίων με πληθώρα διακρίσεων στο ενεργητικό του.
Αν ο Αίολος ήταν στην Αρχαία Ελλάδα ο Θεός των Ανέμων, τότε ο Όσκαρ Πιστόριους ήταν εκείνη την εποχή ο ίδιος ο άνεμος, θα μπορούσε να ισχυριστεί κάποιος με μικρή δόση υπερβολής. Κυρίαρχος στα 100, 200 και 400 μέτρα! Το χρυσό μετάλλιο στους Παραολυμπιακούς της Αθήνας το 2004 στα 200 μέτρα (κατηγορία Τ44) (συν ένα χάλκινο στα 100 μέτρα) θα οδηγήσει την Παγκόσμια Ομοσπονδία Στίβου να απευθύνει πρόσκληση στον χαρισματικό σπρίντερ να συμμετάσχει σε αγώνα στα 400 μέτρα αντιμετωπίζοντας αρτιμελείς αθλητές.
Ωστόσο, ουκ ολίγοι εναντιώθηκαν δριμύτατα σε αυτή την απόφαση, αφού ισχυρίζονταν πως τα εν λόγω τεχνητά μέλη τού προσέφεραν μεγαλύτερο διασκελισμό, άρα και μεγαλύτερο πλεονέκτημα έναντι των συναθλητών του.
Το 2008, ύστερα από δικαστική διαμάχη με την IAAF και την προσφυγή του «δρομέα με τις λεπίδες», όπως ήταν το προσωνύμιό του στο Διεθνές Αθλητικό Δικαστήριο (CAS), η Ομοσπονδία Στίβου υποχωρεί και παρέχει την ευκαιρία στον αθλητή να διεκδικήσει αυτή τη φορά μια συμμετοχή στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνο το 2008. Παρόλα αυτά, αποτυγχάνει να πιάσει το όριο.
Εν τέλει, λαμβάνει μέρος στους Παραολυμπιακούς του Πεκίνου το 2008, αποχωρώντας από την κινεζική πρωτεύουσα με προίκα τρία χρυσά μετάλλια στα 100, στα 200 και στα 400 μέτρα αντίστοιχα.
Εξαιρετικά σημαντικό ότι το 2011 πετυχαίνει επίδοση 45,07 στα 400μ., χρόνο που αποτέλεσε διαβατήριο για να αγωνιστεί στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου στη Νταεγού και κατ’ επέκταση στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου το 2012.
O σπουδαίος δρομέας έτρεξε στους Ολυμπιακούς του Λονδίνου, γράφοντας ιστορία, αφού έγινε ο πρώτος με προσθετικά μέλη που συμμετείχε στο θεσμό. Έφτασε έως και τον ημιτελικό των 400 μέτρων, ενώ έτρεξε τελευταίος και στον τελικό της σκυταλοδρομίας 4 X 400 με τη Νότια Αφρική.
Τον Αύγουστο ο Πιστόριους ξαναμπήκε στο Ολυμπιακό Στάδιο του Λονδίνου ως σημαιοφόρος της Παραολυμπιακής ομάδας της Νότιας Αφρικής στους Παραολυμπιακούς Αγώνες. με στόχο φυσικά να διατηρήσει τα κεκτημένα. Ο απολογισμός; Χρυσό στα 400 μέτρα, όπως και στη σκυταλοδρομία, μαζί με ένα ασημένιο στα 200 μέτρα. Ποιος να το φανταζόταν αλήθεια; Το παραπάνω αποδείχθηκε το κύκνειο άσμα του «πιο γρήγορου ανθρώπου χωρίς πόδια» (σ.σ. ένα από τα παρατσούκλια του).
Η δολοφονία που «πάγωσε» ολόκληρο τον πλανήτη
Μια στιγμή. Τόσο χρειάστηκε προκειμένου μια λαμπρή αθλητική καριέρα, να μεταμορφωθεί σε σκοτεινό βυθό.
Ξημερώματα 14ης Φεβρουαρίου 2013 ο Πιστόριους πυροβολεί θανάσιμα μέσα από την κλειδωμένη πόρτα τέσσερις φορές τη σύντροφό του Ρίβα Στίνκαμπ, η οποία βρισκόταν στο μπάνιο του σπιτιού τους.
Ο ίδιος επιχείρησε να πείσει τις Δικαστικές Αρχές πως επρόκειτο για τραγικό ατύχημα, καθώς βάσει της δικής του εκδοχής, πίστεψε πως είχαν εισβάλει διαρρήκτες στο σπίτι του. Φοβούμενος για τη σωματική του ακεραιότητα προσπάθησε να προστατέψει τόσο τον ίδιο όσο και το θύμα που πίστευε πως κοιμόταν δίπλα του.
«Αργά ή γρήγορα, θα σκότωνε κάποιον»
Στον αντίποδα, στο βιβλίο που εξέδωσε η μητέρα του πανέμορφου μοντέλου, Τζουν Στίνκαμπ, με τίτλο «Η ιστορία μιας μητέρας», εμμένει στην άποψη περί δολοφονίας.
«Δεν πιστεύω την εκδοχή που υποστηρίζει ο Όσκαρ. Καμία από τις ενέργειές του δεν δείχνει ότι προσπαθούσε να την προστατεύσει», αναφέρει και δίνει λεπτομέρειες από τη μοιραία βραδιά: «Είχαν έναν άσχημο καυγά και η Ρίβα έτρεξε στο μπάνιο μαζί με το κινητό της τηλέφωνο, κλειδώνοντας την πόρτα. Νομίζω ότι (ο Πιστόριους) πυροβόλησε μια φορά και εν συνεχεία αναγκάστηκε να τη σκοτώσει, γιατί αν έμενε ζωντανή θα εξιστορούσε σε όλο τον κόσμο τι συνέβη, αλλά και ποιος ήταν στην πραγματικότητα. Για εμάς, δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία ότι η Ρίβα θα τον εγκατέλειπε εκείνο το βράδυ», γράφει, ενώ αποκαλύπτει ότι το ζευγάρι δεν είχε έρθει ποτέ σε σεξουαλική επαφή. «Ήταν κακή τύχη για την Ρίβα που τον γνώρισε. Είμαι πεπεισμένη ότι αργά η γρήγορα θα σκότωνε κάποιον», σημειώνει.
Συνολικά 107 μάρτυρες κατέθεσαν, με μία από αυτές, την γειτόνισσά τους και λέκτορα πανεπιστημίου, Μισέλ Μπέργκερ να τονίζει ότι τη βραδιά του φόνου πετάχτηκε από το κρεβάτι ακούγοντας κραυγές. «Ήταν πολύ τραυματικό για μένα. Η κοπέλα ούρλιαζε και φώναζε για βοήθεια. Δεν μπορώ να καταλάβω, γιατί ο κύριος Πιστόριους δεν άκουσε τις φωνές της».
Σύμφωνα δε με φίλο της Στίνκαμπ, ο Πιστόριους ήταν απέναντί της «πιεστικός και κτητικός». Παράλληλα, ακόμα και φίλος του Πιστόριους, ονόματι Ντάρεν Φρέσκο, τον «έκαψε» στην κατάθεσή του, μιας και εξομολογήθηκε: «Ήξερα ότι είχε μεγάλη αγάπη για τα όπλα».
Σύμφωνα με τον Φρέσκο είχε κάνει σε δύο διαφορετικές περιπτώσεις δημόσια χρήση του όπλου του και συμπληρώνει ότι λίγες μέρες πριν από τη δολοφονία ο Πιστόριους είχε παραγγείλει επτά όπλα αξίας 3.200 ευρώ.
Οι φωτογραφίες της Νοτιοαφρικανής καλλονής να κείτεται πνιγμένη στο αίμα που παρουσιάστηκαν στη δίκη ήταν φρικτές.
«Έξι χρόνια για ένα φόνο;»
Λόγω της δημοσιότητας που τύγχανε, επεβλήθη ποινή «χάδι» στον αποκαλούμενο πια «φονιά με τις λεπίδες»: Πενταετής φυλάκιση για ανθρωποκτονία από αμέλεια, ενώ αθωώθηκε από τις κατηγορίες για φόνο εκ προμελέτης και φόνο β' βαθμού. Μάλιστα, οκτώ μήνες μετά τη φυλάκισή του, η ποινή μετατράπηκε σε κατ' οίκον περιορισμό, προκαλώντας τη λαϊκή κατακραυγή. Η απόφαση-έκτρωμα αναιρέθηκε όμως και η νέα ετυμηγορία επέφερε ποινή κάθειρξης έξι ετών.
Ωστόσο, η απορία στα χείλη παρέμενε: «Έξι χρόνια για ένα φόνο;» Εν τέλει, τον Νοέμβριο του 2017 η ποινή κάθειρξης αυξήθηκε σε 13 χρόνια και πέντε μήνες. Ο εισαγγελέας είχε υπογραμμίσει: «η εξαετής κάθειρξη είναι σοκαριστικά επιεικής», εκφράζοντας το κοινό περί δικαίου αίσθημα.
«Εσείς τι έκπληξη ετοιμάζετε για τον σύντροφό σας, ανήμερα του Αγίου Βαλεντίνου; Θα πρέπει να είναι μια ημέρα αγάπης για όλους», ήταν το τελευταίο tweet που έκανε εν ζωή η άτυχη κοπέλα, απόφοιτος νομικής σχολής…
Παναγιώτης Ιωάννου
www.bnsports.gr
Σχόλια αναγνωστών