Οι φίλαθλοι, που κουβαλούσαν ανά χείρας τα τρανζιστοράκια τους προκειμένου να ενημερώνονται ταυτόχρονα για το άλλο ματς της αγωνιστικής μη τυχόν και ο προαιώνιος εχθρός προσπεράσει στη βαθμολογία. Οι προσευχές να μην κερδίσει, για να αποφευχθεί η πατροπαράδοτη δευτεριάτικη καζούρα στο καφενείο. Τα μαξιλαράκια από φελιζόλ, που έφερναν όλοι ανεξαιρέτως για να μην παγώσουν καθισμένοι στις τσιμεντένιες εξέδρες. Ναι, η μυσταγωγία της Κυριακής, η οποία εφαρμοζόταν με θρησκευτική ευλάβεια έχει κάπως αλλοτριωθεί. Αντί για μικρό ραδιόφωνο τώρα έχεις στη τσέπη το κινητό και τσεκάρεις τα σκορ της αγωνιστικής. Ο πλανόδιος που πούλαγε σάμαλι και πασατέμπο περιφέρεται ακόμα, όμως ακολουθεί πια τις επιταγές των καιρών, γι’ αυτό και η «πραμάτεια» έχει και πινελιές του σήμερα.
Ωστόσο, διατηρούνται και αρκετές ομοιότητες με το παρελθόν. Αν κάνεις ησυχία, ίσως να ακούσεις τους τοίχους να «βογκάνε» από τις αναμνήσεις. Από τις φιλονικίες των οπαδών, από τα ξέχειλα στο πάθος εν χορώ συνθήματα, τους μεθυστικούς πανηγυρισμούς για το γκολ στο τελευταίο λεπτό. Να εισπνεύσεις στα ρουθούνια σου τη φωτιά από τα καπνογόνα και να δακρύσεις. Δεν έχει καμία σημασία. Είτε αναφέρεσαι στη Μέκκα του αθλήματος «Γουέμπλεϊ», είτε σε μια άσημη έδρα. Το 2016 εκτός από όλα τα παραπάνω τα οποία συμβολίζει ένα ποδοσφαιρικό γήπεδο, η επιλογή ενός φιλάθλου να δει εκ του σύνεγγυς την ομάδα που λάτρευε μοιάζει να συνδέεται με θεϊκή παρέμβαση…
Η Μπρόντμπι φιλοξενούσε την Κοπεγχάγη στο πλαίσιο του πρωταθλήματος της πρώτης κατηγορίας της Δανίας και ένας υποστηρικτής των «παιδιών από τα δυτικά προάστια», ονόματι Ντέιβιντ Νίλσεν, κατέφθασε στο γήπεδο πολύ νωρίς πιάνοντας στασίδι. Καθισμένος αμέριμνος και ενώ παρακολουθούσε τους ποδοσφαιριστές των δύο ομάδων να προθερμαίνονται, ξαφνικά ένα σουτ του Πολωνού επιθετικού της Μπρόντμπι, Καμίλ Βίλτσεκ θαρρείς διακτινίστηκε και κατέληξε με απίστευτη ταχύτητα στην εξέδρα, ακριβώς στο δοξαπατρί του Νίλσεν. Προοδευτικά, ο πονοκέφαλος και οι ζαλάδες γινόταν αφόρητοι. Ο Νίλσεν έμοιαζε σαν κεραυνόπληκτος. 
«Χωρίς αυτόν, δεν θα βρισκόμουν εδώ σήμερα»
Εν τέλει, έπειτα από παρέμβαση των ιατρικών επιτελείων των δύο ομάδων τα οποία πληροφορήθηκαν το συμβάν και του παρείχαν τις πρώτες βοήθειες, αποφασίστηκε η άμεση διακομιδή του στο νοσοκομείο υπό το φόβο διάσεισης. Προς μεγάλη τους έκπληξη, όταν ο τυχερός μέσα στην ατυχία του φίλος της Μπρόντμπι υπεβλήθη στις απαραίτητες εξετάσεις, οι γιατροί εντόπισαν έναν όγκο στον εγκέφαλό του, ευτυχώς σε πολύ πρώιμο στάδιο. Χωρίς δεύτερη σκέψη, κρίθηκε απαραίτητο ο όγκος να αφαιρεθεί και ως εκ τούτου εισήχθη άμεσα στο χειρουργείο. Η επέμβαση στέφθηκε από επιτυχία και βάσει όσων μετέφερε η δανέζικη ιστοσελίδα «Ekstrabladet» ο νεαρός είχε πολλές πιθανότητες να ξεμπερδέψει εντελώς από τη δυσάρεστη περιπέτεια. Μάλιστα, οι γιατροί τον ενημέρωσαν πως αν δεν είχε γίνει τόσο έγκαιρη διάγνωση θα μπορούσε να του είχε κοστίσει η ζωή του.
Ο νεαρός, ο οποίος όπως αποδείχθηκε στην κυριολεξία είχε άγιο τον Καμίλ Βίλτσεκ (σ.σ. πλέον φορά τα χρώματα της Κοπεγχάγης), αφότου εξέφρασε τις ευχαριστίες του σε εκείνον για το σουτ στα… πουλιά και φυσικά στο ιατρικό προσωπικό, είχε δηλώσει εμφανώς ανακουφισμένος στους δημοσιογράφους: «Χωρίς αυτόν (σ.σ. τον Καμίλ Βίλτσεκ) δεν θα βρισκόμουν εδώ σήμερα».
«Αιώνια ευγνώμων»
Όπως διακρίνεται και στο φωτογραφικό τεκμήριο, το οποίο έπεται, έκτοτε ο μεγαλύτερος θαυμαστής του Πολωνού φορ πρέπει να είναι ο Νίλσεν.
Ύστερα από το πέρας της Οδύσσειάς του, ο τελευταίος έγραψε μεταξύ άλλων στο Facebook σε ανάρτησή του:
«Ευχαριστώ το ιατρικό προσωπικό, τους φύλακες και τους οπαδούς που μου συμπαραστάθηκαν. Συνέπραξαν σε μια κίνηση η οποία φαίνεται πως μου έσωσε τη ζωή. Δεν μπορώ να περιγράψω πόσο ευγνώμων είμαι για τις προσπάθειές σας. Αποδείχθηκε πως είχα έναν όγκο στον εγκέφαλο και δεν θα το είχα ανακαλύψει, εάν ο Βίλτσεκ δεν με είχε χτυπήσει με την μπάλα και έτσι είμαι τόσο ευγνώμων για το εν λόγω γεγονός, ιδιαίτερα που βρίσκονταν εκεί επαγγελματίες γιατροί και με βοήθησαν. Σας ευχαριστώ όλους, σας είμαι αιώνια υπόχρεος». 
Τελικά, ο Ντάντε Πανζέρι, ο οποίος σταδιοδρόμησε ως δημοσιογράφος στο θρυλικό αργεντίνικο περιοδικό «El Gráfico», είχε απόλυτο δίκιο όταν επεσήμαινε πως «Το μόνο ποδοσφαιρικό σχέδιο που αξίζει είναι αυτό που διαγράφεται με την μπάλα. Ποτέ αυτό που γίνεται με την κιμωλία». Τόσο μεγάλη αξία, όσο μια ανθρώπινη ύπαρξη…
Παναγιώτης Ιωάννου
www.bnsports.gr
Σχόλια αναγνωστών