γράφει : Αλεξάνδρα Τόμπρα
Πολλοί είναι οι αναλυτές που προσπαθούν να αποδώσουν σε διάφορες αιτίες το νέο σοκ που διαπερνά τις διεθνείς αγορές και το οποίο ξεκίνησε από την Ελλάδα, μία χώρα που το ΑΕΠ της δεν ξεπερνά αυτό της Νότιας Καρολίνας. Στις ΗΠΑ διάχυτη είναι η αίσθηση ότι μία ενδεχόμενη κατάρρευση της Ελλάδας θα επιφέρει νέο domino effect με ανυπολόγιστες συνέπειες μόλις μερικούς μήνες μετά την επίσημη έναρξη της ανάκαμψης από τη χειρότερη μεταπολεμική κρίση παγκοσμίως...
Τι είναι όμως αυτό που φοβίζει περισσότερο τις αγορές και ιδιαίτερα τις ΗΠΑ; Το βασικό πρόβλημα των ΗΠΑ είναι η αποδυνάμωση του ευρώ. Η οποία και έχει εν μέρει συντελεστεί. Μόλις πριν ένα χρόνο το ένα ευρώ άξιζε 1,5 δολ. και τώρα 1,23 δολ., ενώ οι αναλυτές δεν αποκλείουν και την απόλυτη ισοτιμία μεταξύ των δύο νομισμάτων.
Κι εδώ ξεκινά το πρόβλημα των ΗΠΑ. Η ανάκαμψη της δυτικής πλευράς του Ατλαντικού στηρίχθηκε στην άνοδο των εξαγωγών, ενόσω η αγορά κατοικίας και εγχώριας κατανάλωσης παραμένουν σε πολύ χαμηλά επίπεδα. Με την πτώση του ευρώ αμέσως πλήττονται οι εξαγωγές των ΗΠΑ. Γι’ αυτό το λόγο βλέπουμε εξαγωγικές εταιρείες όπως η Philip Morris International και η Intel να πλήττονται τόσο πολύ στη Wall Street. Υπό το φόβο της double-dip ύφεσης.
Στο σημείο αυτό θα πρέπει να προστεθεί και η παράμετρος της «άδειας φαρέτρας» των κυβερνήσεων και των κεντρικών τραπεζών. Όταν ξέσπασε η κρίση του 2007-09 οι κεντρικές τράπεζες και ιδιαίτερα η Fed, οδηγήθηκαν σε συνεχείς μειώσεις του βασικού επιτοκίου, με αποτέλεσμα τα περιθώρια νέας στήριξης της οικονομίας μέσω της επιτοκιακής πολιτικής να είναι εξαιρετικά περιορισμένα. Στις ΗΠΑ, μάλιστα, το επιτόκιο το οποίο είναι σχεδόν μηδενικό προεξοφλεί και τα ανύπαρκτα περιθώρια στην εργαλειοθήκη της Fed.
Από τη μεριά των κυβερνήσεων, ο εκτροχιασμός των δημοσιονομικών δεν αφήνει περιθώριο επιλογών αναφορικά με την ενεργοποίηση νέων πακέτων στήριξης της οικονομίας. Μάλιστα, το ποσοστό του δανεισμού των ΗΠΑ σε ποσοστό του ΑΕΠ αναμένεται να ξεπεράσει το 95% το έτος χρήσης του 2010.
Analyst
www.bankingnews.gr
Κι εδώ ξεκινά το πρόβλημα των ΗΠΑ. Η ανάκαμψη της δυτικής πλευράς του Ατλαντικού στηρίχθηκε στην άνοδο των εξαγωγών, ενόσω η αγορά κατοικίας και εγχώριας κατανάλωσης παραμένουν σε πολύ χαμηλά επίπεδα. Με την πτώση του ευρώ αμέσως πλήττονται οι εξαγωγές των ΗΠΑ. Γι’ αυτό το λόγο βλέπουμε εξαγωγικές εταιρείες όπως η Philip Morris International και η Intel να πλήττονται τόσο πολύ στη Wall Street. Υπό το φόβο της double-dip ύφεσης.
Στο σημείο αυτό θα πρέπει να προστεθεί και η παράμετρος της «άδειας φαρέτρας» των κυβερνήσεων και των κεντρικών τραπεζών. Όταν ξέσπασε η κρίση του 2007-09 οι κεντρικές τράπεζες και ιδιαίτερα η Fed, οδηγήθηκαν σε συνεχείς μειώσεις του βασικού επιτοκίου, με αποτέλεσμα τα περιθώρια νέας στήριξης της οικονομίας μέσω της επιτοκιακής πολιτικής να είναι εξαιρετικά περιορισμένα. Στις ΗΠΑ, μάλιστα, το επιτόκιο το οποίο είναι σχεδόν μηδενικό προεξοφλεί και τα ανύπαρκτα περιθώρια στην εργαλειοθήκη της Fed.
Από τη μεριά των κυβερνήσεων, ο εκτροχιασμός των δημοσιονομικών δεν αφήνει περιθώριο επιλογών αναφορικά με την ενεργοποίηση νέων πακέτων στήριξης της οικονομίας. Μάλιστα, το ποσοστό του δανεισμού των ΗΠΑ σε ποσοστό του ΑΕΠ αναμένεται να ξεπεράσει το 95% το έτος χρήσης του 2010.
Analyst
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών